To nie jest, do diabła, love story! Skin deep

Z przyjemnością czytałam poprzednie części powieści, które opowiadały o losach Elli i Jonasza. Tym razem para ta pojawia się jedynie w tle, a historia skupia się na nowych postaciach - Werze i Aleksie. Można zatem najnowszą z powieści Julii Biel czytać oddzielnie, nawet bez znajomości poprzednich tomów. Choć z pewnością warto znać wszystkie 😉.

TNDDLS Skin deep to wycieczka w zakamarki dusz bohaterów. Noszą oni blizny przeszłości, a rany choć zagojone nie dają o sobie łatwo zapomnieć. Pełni gniewu, trwogi, strachu i niechęci przed uczuciem mierzą się z niejedną trudnością. Tym bardziej, że miłość za nic ma sobie mury jakie wokół siebie może wznieść człowiek. Z uporem toruje sobie drogę prosto do serca…

Najnowsza książka autorki jest nieco przewidywalna. Nie zaskakuje może elementami, które typowe są dla młodzieżówek i romansów (zakochanie od pierwszego wejrzenia, kłótnia, niechęć, tęsknota, zgoda…), to jednak sama forma prowadzenia historii jest bardzo przystępna i przyjemna. Lekko płynie się przez liczne dialogi, ciekawie wplatane wiadomości czy maile wymieniane przez bohaterów. Czasem okraszone humorem, a czasem wzruszające.

Skin deep była fajnym przerywnikiem na gorący letni wieczór. Bliżsi mojemu sercu okazali się bohaterowie poprzednich części, ale i tym razem doceniam, że bagaż życiowych doświadczeń, jaki autorka starała się uwypuklić, nieść ma pewien przekaz dla każdego czytelnika bez względu na jego wiek.

Lubię czasem sięgnąć po młodzieżówkę, zrzucając niektóre jej schematyczne aspekty na karb gatunku. Wyraziste charaktery, ujmujący styl autorki i radość płynąca z lektury po prostu mi to rekompensują!

Poprzednie części bardzo mi się podobały i przyznam szczerze, że co do Skin Deep, miałam spore obawy, bo co nowego Julia mogłaby tu wymyślić? A jednak! Ta część, jak dla mnie okazała się najlepsza. Oczywiście, nie brakuje tutaj świetnego humoru czy też tych genialnych dialogów, jednak Skin Deep wydaje mi sie się bardziej dojrzałe i to mi się szalenie spodobało. Autorka, podarowała nam tutaj nowych ale mega charyzmatycznych i ciekawych bohaterów, którzy spokojnie dorównują Jonaszowi czy Elli, więc nie martwcie się! Ale nie powiem, jak się dowiedziałam, że to nie jest część o Elli i Jonaszu, poczułam lekki zawód, lecz już po pierwszych stronach targały mną te same emocje, co przy poprzednich częściach. Przygotujcie się więc, na emocjonalny rollercoaster, bo będziecie się tutaj śmiać, płakać czy denerwować. Dostaniecie po prostu full pakiet! Czyż to nie jest piękne?

Ponadto, nie ma mowy tutaj też o tak zwanym odgrzewanym kotlecie, gdyż historia jak i sami bohaterowie są zupełnie inni, ale to nie oznacza, że gorsi! Absolutnie nie!

Co do warsztatu, to Julia nadal pisze bardzo swobodnie, płynnie i te kartki same się po prostu przelewają przez palce. Ja uwielbiam takie książki, więc śmiem twierdzić, że wszystkie części TNJDDLS zagościły w moim serduszku już na zawsze. ❤

.

Mam nadzieję, że zachęciłam Was do książek Julii Biel, bo naprawdę są one świetne. Idealnie się sprawdzą na takie właśnie letnie, długie wieczory, bo historie są bardzo przyjemne, zabawne i oczywiście z pewnymi życiowymi lekcjami.

Czy książki młodzieżowe są przeznaczone tylko dla młodzieży? Moim zdaniem nie. Czy książki Julii Biel są dla wszystkich? Moim zdaniem zdecydowanie tak.

W pierwszym i drugim tomie „To nie jest, do diabła, love story” poznajemy i towarzyszymy (Nut)Elli i Jonaszowi. Można było się spodziewać, że w „To nie jest, do diabła, love story. Skin Deep” również ta para będzie na głównym planie. A tu niespodzianka i to jaka udana. W tej części poznajemy bliżej siostrę Jonasza – Werę, oraz niezwykle tajemniczego i skutecznego (;)) Aleksa. Książka od początku porywa nas w wir emocji, miłosnych uniesień i bolesnych upadków. A całość pełna jest nietuzinkowego poczucia humoru, przez który niejednokrotnie śmiałam się sama do książki ;) Autorka oddaje w nasze ręce nie tylko powieść o (nie)love story, ale też skłania do myślenia o tym, jak niedoskonałości ciała, serca i duszy wpływają na życie ludzi. Nie zdradzając za dużo szczegółów powiem tylko, że w moim odczuciu pomysł Caroli powinien zaistnieć nie tylko w głowie Julii Biel, bo to do diabła, świetny pomysł. Ta książka bezgranicznie skradła moje serce, a styl autorki sprawia, że mogłabym ją czytać bez końca.

Po pierwszej części TNJDDLS chciałam jak najszybciej sięgnąć po drugą. Po drugiej z niecierpliwością czekałam na kolejną książkę. A po trzeciej wiem, że po książki Julii Biel będę sięgać w ciemno.

Kochana, bardzo Ci dziękuję za możliwość niezwykłej podróży do Poznania w towarzystwie niesamowitych postaci. Pozostaje mi tylko zapytać, kiedy nowa książka?

Gdy już myślę, że Julia Biel niczym mnie nie zaskoczy, to autorka tworzy jeszcze bardziej dojrzałą i emocjonalną historię, której trudno nie pokochać już od pierwszych stron.

"To nie jest, do diabła, love story. Skin Deep" napisana jest lekkim stylem, jednak zawarta na kartach opowieść, nie jest łatwa. Pokazuje, jak wielki ciężar spoczywa czasami na barkach młodego człowieka. Mówi się, że wygląd nie jest ważny, liczy się wnętrze, ale ile jest takich momentów w życiu, kiedy czegoś się wstydzimy i nie chcemy pokazywać?

Uwielbiam wykreowanych bohaterów, którzy zostali przedstawieni w taki sposób, że wydaje mi się, jakby byli prawdziwi. Szczególnie Aleks zdobył moją sympatię. Chłopak dusił w sobie ogromny gniew i żal. W przeszłości został bardzo mocno zraniony, dlatego z trudem przychodziło mu zaufanie nowym osobom, zwłaszcza kobietom. Jednak w głębi serca był po prostu zagubiony, nie wiedział, jak poradzić sobie z emocjami, ani jak otworzyć się na innych. Jego historia kilkukrotnie kroiła moje serce na kawałki. Co do Wery to również ją polubiłam, aczkolwiek niektóre jej zachowania były według mnie zbyt dziecinne i działały mi na nerwy. Mimo wszystko nie wyobrażam sobie nikogo innego na miejscu głównej bohaterki.

Julia Biel ma dar tworzenia drugoplanowych postaci, które zawsze wyciągają do mnie ręce i proszą o przytulanie. Tym razem padło na Anatoma, który już od momentu poznania jego pseudonimu, zwrócił moją uwagę. Chłopak miał trochę za uszami, niektórych jego działań nie pochwalam, ale miał w sobie to coś, co mnie urzekło. Kolejny raz apeluje o stworzenie oddzielnych tomów z moimi ulubieńcami.

Autorka w piękny sposób ujęła także znaczenie tatuażu. To nie tylko małe dzieło sztuki namalowane na ciele. To również coś, co może dodać pewności siebie i zaleczyć rozszarpane rany. Jeśli jeszcze nie znacie historii Wery i Aleksa, to naprawdę musicie przeczytać tę książkę. Oprócz trudnych tematów nie brakuje tu również humoru, ani wglądu do ich wiadomości. Zazwyczaj takie wstawki w książkach pomijam, ale tutaj wręcz czekałam na kolejną ich dawkę. Cały cykl "Love story" polecam z całego serca, chociaż przyznam, że to właśnie ta historia poruszyła mnie najbardziej. Miała ona piękny przekaz, napełniła mnie pozytywną energią, a także sprawiła, że długo o niej nie zapomnę. Powieści Julii Biel mają nie tylko cudowne i przyciągające wzrok okładki. Wnętrze jest jeszcze lepsze i już nie mogę się doczekać, aż w moje ręce wpadną kolejne dzieła.

Kto dziś nie słyszał o autorce Julii Biel? Nie sądzę, aby ktokolwiek nie kojarzył tego nazwiska, albo nutellolubnej Elli, o której mieliśmy okazję zaczytywać się w dwóch tomach powieści „To nie jest, do diabła, love story”. Pamiętam, jak z żalem czytałam drugi tom, który wieńczył w pewien sposób dwójkę bohaterów, którym tak mocno kibicowaliśmy ostatnim czasem. Byłam ciekawa, czy i ewentualnie, co stworzy dla nas Julia. Cieszę się bardzo, że postanowiła nie rezygnować z wykreowanego przez nią. Kto będzie głównym bohaterem? O czym opowiada jej najnowsza książka?

Główną bohaterką książki „To nie jest, do diabła, love story. Skin Deep” jest Wera, kojarzymy ją z wcześniejszych tomów cyklu LoveStroy, jest, bowiem siostrą Jonasza. Dziewczyna w młodości została doświadczona przez los, nie potrafi sobie z tym poradzić, przez co zachowuje się inaczej niż rówieśnicy. Jako dziecko została zaatakowana przez psa należącego do ich rodziny, to wydarzenie było dla niej traumatyczne na tyle, że pozostawiło blizny głęboko na duszy, nie tylko na ciele. Przez to nie czuje się zbyt pewnie w kontaktach z drugim człowiekiem, trochę się wycofuje, nie lubi być dotykana, doskonale zdając sobie sprawę z tego, co dokładnie znajduje się na jej skórze. Los jednak bywa przewrotny, stawia na jej drodze Aleksa. Kiedy biegał w najlepsze po parku został naocznym świadkiem napaści na pewną dziewczynę. Postanowił jej pomóc odzyskać to, co straciła, nie każdy zdecydowałby się na taki krok. Problem pojawia się, kiedy dostrzega to, co ona tak skrupulatnie zamierza ukryć. Co pomyśli o jej bliznach? Czy Aleksa odrzucą, a może wręcz przeciwnie? Czy Wera ucieknie i się wycofa, jak zwykła to robić, a może coś będzie kazało jej iść na przód?

„To nie jest, do diabła, love story. Skin Deep” jest powieścią, która zwraca uwagę na kilka ważnych motywów, jest nie tylko emocjonująca, ale także niesie za sobą ból Weroniki. Julia Biel ukazała tutaj problemy z zaufaniem drugiemu człowiekowi, traumę związaną z wydarzeniami, wstyd z powodu blizn i niepewność związaną z brakiem akceptacji przez otoczenie, ale także samego siebie. Myślę, że Wera potrzebuje pomocy, nie da się takich rzeczy przejść samodzielnie i wyplenić, czy chować się za odpowiednimi ubraniami. „To nie jest, do diabła, love story. Skin Deep” ma w sobie to, co niezwykle polubiłam u autorki, dowcip, cięte riposty i styl, który pozwala czytelnikowi przepaść w lekturze na wiele godzin. Julia Biel potrafi tak realistycznie wykreować bohaterów, że ma się wrażenie, jakby byli twoimi dobrymi znajomymi, przyjaciółmi, którym skrycie kibicujesz, aby w końcu opuścili swoje strefy komfortu wysuwając się zza muru, którym się chronią. Zdecydowanie chcę więcej, mam nadzieję, że otrzymamy jeszcze nie jedną książkę autorki.

Czy znacie to uczucie, gdy coś całkowicie pochłania Wasze serce i zmienia je na zawsze? Dla mnie tym "cosiem" była twórczość Julii. Seria #tnjddls jest moją miłością, która z każdym tomem staje się jeszcze większa! ❤️

Jeśli czytaliście poprzednie części i pokochaliście Ellę i Jonasza, to gwarantuję, że równie wielką miłością zapałacie do Wery i Aleksa.

Ta historia poruszyła mnie do głębi. Prawdopodobnie dlatego, że jest bardziej dojrzała.

Julia nie porzuca swoich świetnych umiejętności pisarskich. Nie braknie tu znanych nam już maili, wiadomości na Whatsapp, czy uwielbianego przez wszystkich poczucia humoru. Poznamy tutaj także historię dwójki młodych ludzi, którzy mają za sobą niełatwą przeszłość. I właśnie ta ona pozostawiła ślady, nie tylko psychiczne, ale i fizyczne, które mocno wpływają na ich teraźniejszość. Aleks i Wera, choć są młodzi, mierzą się z tymi problemami każdego dnia. Walczą ze swoimi słabościami i niedoskonałości, a przy okazji są zwykłymi nastolatkami, którzy chcą cieszyć się życiem.

Zachwyciła mnie dojrzałość tej książki, a także umiejętność połączenia lekkiej formy z tak poważnym tematem, emocjami i przeżyciami naszych bohaterów. Czytając ją będziecie się śmiać, płakać i wzruszać. Poznacie ciemne zakamarki przeszłości, nadzieję na przyszłość, dobroć serca, a przede wszystkim dowiecie się czy Skin Deep to nie jest, do diabła, love story, czy też nie.

Nie dajcie się długo namawiać. Po prostu sięgnijcie i przeczytajcie tę książkę. Niech blizny, tatuaże, a przede wszystkim miłość naznacza Wasze czytelnicze serca!🖤

Bardzo polubiłam obie części To nie jest, do diabła, love story, jednak jeśli mam być szczera, to dopiero Skin Deep skradło moje serce tak, że przepadłam. Poprzednie książki były świetne jako umilacz czasu, a ta powieść miała w sobie coś więcej - nadzieję. Na to, że z bliznami można sobie poradzić, a potem także z mrocznymi historiami, które się za nimi kryją. Zarówno Wera jak i Aleks mieli w życiu momenty, o których chcieliby zapomnieć i które formowały to, jakimi osobami byli teraz. Gdy los przecina ich drogi oboje wiedzą, że trafili na osobę, która zrozumie, co ich gryzie. A jednak, czy będą na tyle odważni, by odkryć przed sobą najczarniejsze zakamarki duszy? Jedno jest pewne - Julia Biel świetnie poradziła sobie z przedstawieniem emocji naszych postaci, a także udźwignęła temat blizn z niezwykłą zręcznością i gracją.

Polubiłam Werę i Aleksa, ale uśmiechnęłam się również na wspomnienie o bohaterach, których poznałam w TNJDDLS 1 i 2. Było znowu dużo maili, WhatsApp'a, emocji i klimatu, który tak mnie zaczarował w powieściach Julii Biel. Wiem, że właśnie była premiera Skin Deep, ale ja już nie mogę doczekać się, jaką powieść zaserwuje nam Julia następnym razem! Polecam z całego serducha! 🖤

@amanda.says

Recenzja powstała dla grupy Fantastyka na luzie

Będąc na fali samych przecudownych książek, trafiłam na kolejną powieść Julii Biel z serii "To nie jest, do diabła, love story", jednak o… tajemniczym dopisku “Skin deep”. Nie ukrywam, że sięgając po nią, o fabule nie wiedziałam nic, ale jako fanka autorki byłam kupiona od samego początku.

Czy niesłusznie? Czy nastąpiło bolesne rozczarowanie?

Tym razem odstawimy na bok Jonasza i Ellę, bohaterów dwóch pierwszych tomów, a skupimy się na Weronice - siostrze Jonasza, której dzieciństwo pozostawiło po sobie blizny utrudniające życie nawet po wielu latach. Kiedy zostaje zaatakowana przez dwójkę bezdomnych, trafia na Alexa - chłopaka naznaczonego przez przeszłość równie dotkliwie jak ona i pełnego tajemnic.

Od razu wiadomo, że konsekwencje tego spotkania to będzie wybuchowa mieszanka.

Początkowo gdy zaczęłam czytać o losach innych bohaterów, zatęskniłam za Jonaszem i Ellą, szczególnie, że autorka zostawiła nas w takim miejscu, że po zakończeniu czytania książki moim pierwszym pytaniem było “Ok. To gdzie trzeci tom?”. Jednak bardzo szybko - a im dalej tym bardziej - zakochiwałam się w nowych bohaterach. Zarówno Wera, jak i Alex są postaciami świetnie wykreowanymi, z prawdziwą głębią, a relacje między nimi są realistyczny i intrygujące. Wiadomości i maile cały czas utrzymane są w żartobliwym tonie, który wielokrotnie wywoływał na mojej twarzy uśmiech.

Jednak nie jest to książka, która krąży tylko wokół romansu i żarcików. Autorka dotyka delikatnego tematu, jakim są blizny oraz to, że mimo iż pozornie niewidoczne, mogą w ogromnym stopniu wpływać na codziennie życie, kontakt międzyludzki, pewność siebie czy poczucie bezpieczeństwa. Nieco w formie terapii pojawia się motyw tatuaży i zakrywanie blizn tuszem, aby dać sobie szansę na inne życie. I choć pozornie dla osoby z boku mogą to wydawać się trywialne problemy (w końcu te blizny nie utrudniają życia, nie sprawiają bólu lub można je zakryć ubraniami), to w rzeczywistości nie możemy nigdy wczuć się w sytuacje innego człowieka i wiedzieć, jak my byśmy zareagowali na jego miejscu. Dodatkowo, mamy tutaj młodą dziewiętnastoletnią dziewczynę, żyjącą w czasach, gdzie co drugie zdjęcie na Instagramie jest roznegliżowane, “fotoszopowane”, gdzie istnieje pewien kanon piękna, i bardzo łatwo tutaj o kompleksy czy zagrożenie poczucia własnej wartości, nawet bez blizn na ciele. Oczywiście, nie jest to koniec świata, ale każdy musi mierzyć się ze swoimi własnymi demonami i dla każdego "koniec świata" zaczyna i kończy się w innym miejscu.

Jeśli chodzi o styl, nic tutaj od pierwszego tomu nie zmieniło się. Cały czas jest na świetnym poziomie, przez książkę po prostu się płynie. Na duży plus zasługuję fabuła, w której naprawdę dzieje się ogromnie dużo i nie było ani momentu, żebym nudziła się czy nawet czuła lekkie zmęczenie. Chociaż nie ukrywam, ciągnęło mnie do końca i byłam ciekawa jak to się skończy, więc niestety miało to wpływ na to, że książkę przeczytałam za szybko. I teraz czuję niedosyt...

Pomimo, że pierwotnie czułam pewne rozczarowanie, że nie powróciliśmy do losów Jonasza i Elli, teraz jestem z tego powodu niezwykle zadowolona. "Skin deep" podobał mi się jeszcze bardziej niż poprzednie części! Bardzo przypadł mi do gustu pomysł stworzenia powieści z perspektywy innych bohaterów i nie mogę się doczekać, aby poznać losy kolejnych postaci!