Utracona miłość

Oto jest książka przez duże K!! Tylko tak można określić tekst, który wciąga od pierwszych stron, a fabuła jest piękna, wzruszająca, momentami nieprawdopodobna, magiczna. Jestem też szalenie wdzięczna zespołowi lubimyczytac.pl Dlaczego? Książkę tę otrzymałam w konkursie dotyczącym Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich. Sama nigdy nie mogłam jej wypożyczyć, zawsze ktoś mnie wyprzedzał. Teraz, do powieści pani Krauze, będę mogła wracać zawsze, kiedy tylko będę miała na to ochotę. Dziękuję!!:)))

"Utracona miłość" podzielona jest na dwa okresy czasowe. W pierwszym poznajemy Maję jako dorosłą kobietę, niestety, totalnie nieszczęśliwą w swoim małżeństwie. Mąż, Wiktor, to sąsiad jej rodziców. Można określić go bardzo prosto- kobieta to dla Wiktora istna służąca, ma zrobić obiad, posprzątać dom, po prostu usługiwać facetowi. Gdyby istniała taka możliwość, Maja stałaby się dla Wiktora podkładką pod kufel z piwem. Maja ma także nastoletniego syna, Szymona, ale Wiktor nie jest jego biologicznym ojcem, nie starał się też o usynowienie. Mówi się, jednak, że nieważne, kto spłodził, a kto wychował- niestety, Wiktor nie ma absolutnie żadnych zapędów tacierzyńskich, los Szymona w ogóle go nie obchodzi. Mąż Mai większym zainteresowaniem darzy bohaterów "Trudnych spraw" i innych tego typu programów. Małżeństwo głównej bohaterki jest farsą stworzoną przez jej własną matkę- a dlaczego to właśnie matka Mai ponosi winę za zmarnowanie córce życia? O tym sami musicie się już dowiedzieć, a zapewniam po stokroć, że warto to zrobić.

Maja często wraca wspomnieniami do lat młodzieńczych i tutaj pojawia się zabieg retrospekcji wprowadzony przez pisarkę. Maja jako nastolatka bardzo dobrze się uczyła, a w domu traktowana była bardzo surowo. Po szkole miała wiele obowiązków, podczas gdy młodsze rodzeństwo mogło się totalnie lenić. Maja nie prosiła rodziców o pieniądze- w weekendy sama pracowała na swoje potrzeby. Jej najlepsza przyjaciółka, Justyna, prowadziła sielskie życie u boku bogatych rodziców, ale nigdy nie dała odczuć Mai żadnych różnic materialnych. Podczas osiemnastych urodzin Justyny Maja poznaje jej kuzyna, Michała Radzyńskiego. Chłopak także nie zna biedy czy jakichś materialnych ograniczeń, jednak nie jest szczęśliwy. Tysiąc razy bardziej woli dom Mai, w którym nie jest sterylnie czysto, jada się domowe posiłki- jest po prostu normalnie. Maja i Michał zakochują się w sobie bez pamięci, lecz apodyktyczna matka Michała już zdążyła mu wybrać ścieżkę życia. Postanawia ona bowiem, że Michał ma wyjechać do Londynu i tam otrzymać prestiżowy dyplom lekarza. Jak wiadomo, związki na odległość zwykle się nie układają, ale co takiego spowodowało, że Maja nie kontaktuje się z Michałem nawet listownie? Kolejny raz serdecznie zapraszam do lektury.

Lata mijają, a Maja postanawia odejść od Wiktora, jednocześnie traci też swoją najbliższą przyjaciółkę Justynę. Na domiar wszystkich nieszczęść, na horyzoncie pojawia się Michał. Jak dawna para zareaguje na siebie? Co takiego Maja ukrywała przez Michałem? Czy prawdą jest, że stara miłość nie rdzewieje? O tym wszystkim można dowiedzieć się z treści książki, a warto poświęcić jej trochę czasu.

Książka ta to nie tylko banalny opis relacji damsko- męskich. Autorka pokazała nam też, jak bardzo mocne i negatywne okazuje się być układanie komuś życia za plecami. Pani Krauze w doskonały sposób podkreśliła, jak toksyczne potrafią być matki, jak zaślepione są one na status finansowy przyszłych synowych. Czy pieniądze to naprawdę klucz do pełni szczęścia w życiu? Ja tak nie sądzę, a jeszcze bardziej w przekonaniu tym utwierdziła mnie "Utracona miłość". Ubóstwiam książki, które czyta się jednym tchem, tym razem tak właśnie było. Zakończenie bardzo mnie wzruszyło i jestem pewna, że przeczytam jeszcze inne książki pani Magdaleny. Długo nie zapomnę tej lektury.

Szukacie historii o pięknej i romantycznej miłości, a do tego przepełnionej bólem i tęsknotą? Taka właśnie jest relacja Majki i Michała w książce "Utracona miłość", którzy zakochali się w sobie w młodym wieku. Jednak ich uczucie nie przetrwało, główną przyczyną była zaborcza matka Michała, która chciała, żeby syn skupił się na nauce. Majka była dla niej szarą myszką, która nie zasługiwała na jej syna, nie liczyło się to, że młodzi bardzo się kochają. Chłopak wyjeżdża na studia, a Majka zrywa z nim kontakt. Po szesnastu latach spotykają się przypadkowo. Czy ich uczucie przetrwało po tylu latach?

Pani Magdalena Krauze stworzyła świetną historię, która wzrusza, ale również bawi. Książkę czyta się jednym tchem. Chociaż dużo jest tego typu książek, to jednak "Utracona miłość" ma w sobie to coś. Świetnie przedstawione postaci, które zostaną ze mną na długo. Każdy z nich ma swoją historię. Główna bohaterka to niezwykle silna kobieta, którą podziwiam. Wiele w życiu przeszła i zasługuje w końcu na szczęście.

Polecam.

Majka jest 36-letnią kobietą, która ma męża i syna, nie jest jednak szczęśliwa w związku. Mąż emerytowany strażak siedzi w domu, a ona tylko znosi jego zachowanie i wykonuje jego polecenia. Ile można tak żyć? Czy los się odmieni? Pewnego dnia syn trafia do szpitala i po telefonie od trenera chłopaka matka jedzie do szpitala i tam wszystko się zaczyna... Niespodziewane spotkanie z Michałem... Kim jest mężczyzna? Jakie relacje ich łączyły kiedyś? Czy to spotkanie coś zmieni w ich życiu? Czy odnowią kontakt? Czy dawne uczucia odżyją? Co wydarzyło się w przeszłości, że doszło do zerwania znajomość? To moja kolejna książka autorki. Mam wszystkie do tej pory wydane. Bardzo lubię styl pisania autorki. Odkąd przeczytałam debiut biorę książki Magdaleny w ciemno. Jest kilka takich autorek, które co nie napiszą to wiem, że mogę brać i się nie zawiodę. Jak tylko się pojawia nowa pozycja i ją zobaczę to mówię sobie: "muszę ją mieć".

"Coraz bardziej denerwował mnie widok męża, którego codziennie zastawałam leżącego na kanapie przed telewizorem. Był potwornym nudziarzem, a ja strasznie żałowałam, że za niego wyszłam. Wiktor był ode mnie starszy o dziewiętnaście lat. Ale poza wiekiem dzieliło nas jeszcze mnóstwo innych rzeczy. Wiktor nie miał za grosz poczucia humoru, a ja lubiłam się śmiać... kiedyś. Z biegiem lat przygasłam albo to on zabił we mnie tę radość. Nie był typem romantyka, a ja lubiłam marzyć. wyobrażałam sobie, że żyję z zupełnie innym człowiekiem, inaczej już dawno bym zwariowała. No i ten jego temperament nieboszczyka - więc o namiętności również marzyłam".

Wraz z bohaterką cofamy się do przeszłości i poznajemy jej losy i to jak poznali się z mężczyzną spotkanym w szpitalu czyli Michałem. Książka ma piękną przyciągającą wzrok okładkę, która jest dużym plusem. Czyta się ją bardzo szybko, a po zakończeniu pozostaje niedosyt i myśl ale, że to już koniec? Jest taka apetyczna, że gdy czytasz to chcesz więcej i więcej... Bohaterowie są różnorodni, tacy prawdziwi jak każdy z nas, nie są wyidealizowani. Z czystym sumieniem mogę Wam polecić tą pozycję, tak samo jak i wcześniejsze książki autorki. Jeśli jeszcze nie znacie książek Magdy Krauze koniecznie musicie to zmienić, a nie zawiedziecie się na pewno!

"Czwartek był ostatnim dniem szkoły przed majówką i maturą. Stres, który towarzyszył tegorocznym maturzystom, za rok będzie mi tak bliski, jak koszula ciału. Od samego rana świeciło słońce, więc włożyłam sukienkę w groszki, trampki i kurtkę dżinsową. Nie widziałam Michała od trzech dni, ale Justyna nie szczędziła mi wiadomości o nim".

Czy rozdzielona miłość odżyje po latach? Czy, jak mówi powiedzenie, stara miłość nie rdzewieje? Czy uczucie wygasło? Jest to książka o miłości, której ktoś stanął na drodze, ponieważ stwierdził, że nie pasują do siebie. Czy faktycznie najważniejsze jest to, że ktoś jest bogaty, a ktoś biedny? Nie liczą się uczucia i to jaki kto jest? Dla niektórych liczy się status społeczny i kariera... Cóż, niestety i tacy ludzie są na świecie. Pewnie znacie i takich... jak tak można... nie rozumiem takich osób. To przykre tak traktować innych z góry i uważać się za lepszego, bo ma się więcej.

"Który to już raz muszę sama stawić życiu czoła? Który to już raz muszę ułożyć w głowie myśli tak, żeby nie bolały? Jestem jak przewrócone drzewo, które jakimś cudem wpuszcza jednak korzenie w ziemię i nie rezygnuje z życia. Tylko na jak długo starczy mi sił? Ile jeszcze zniosę, zanim będę w końcu szczęśliwa?".

Jaką tajemnicę skrywała Majka? Jak zareaguje po latach Michał gdy ją pozna? Czy jest jeszcze dla nich jakaś szansa? Czy się dogadają? A co z mężem Mai? Czy zostawi go w końcu i zawalczy o swoje szczęście?

„Pierwszy dzień na uczelni pierwszy dzień w liceum. Nowi ludzie, nowe miejsce, nowe wyzwania. Tyle że w liceum bratnią duszę znalazłam już pierwszego dnia, natomiast tutaj było zupełnie inaczej. Wszystko było nowe, a między tym wszystkim byłam ja - samotna i strasznie pogubiona. Nie potrafiłam się cieszyć, że zaczęłam właśnie realizować swoje największe marzenie. Jeszcze przed dwoma miesiącami myślałam, że mam u stóp cały świat, że nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych, ale miałam wtedy obok siebie ludzi, którzy dodawali mi skrzydeł. Dziś mój świat był tak mały, że mogłam go objąć ramionami, a patrząc przed siebie, nie widziałam już pięknych kolorów. Wszystko, co do tej pory mnie cieszyło, odeszło.”

Historia opisana przez Magdalenę Krauze jest życiowa, a także niesie ze sobą przesłanie, że co by się nie działo, jak źle by nie było trzeba wierzyć, że jutro wyjdzie słońce i będzie dobrze, że jeszcze będziemy szczęśliwi. Bardzo dobra książka na te trudne czasy, w których przyszło nam niestety dziś żyć. Warto przeczytać!

To było moje pierwsze spotkanie z autorką i żałuję, że tak długo czekałam z poznaniem jej pióra.

"Utracona miłość" to książka, którą pochłonęłam w kilka godzin. Momentami wzruszająca, zabawna, a przede wszystkim bardzo realna historia Majki i Michała skradła moje serce.

Spotkali się, gdy byli jeszcze nastolatkami. Pochodzili z dwóch różnych światów, ale postanowili dać sobie szansę. Niestety, pewnych sytuacji nie da się przewidzieć i młodzi zostali rozdzieleni. Po latach Michał wraca do Warszawy, tylko czy Majka jeszcze o nim pamięta? Czy dawna miłość ma szansę się odrodzić? A może nigdy nie wygasła?

"Utracona miłość" to historia wywołująca wiele emocji i pokazująca, jak pewne decyzje wpływają na nasze życie.

Bardzo polubiłam głównych bohaterów, chociaż niektórych decyzji Majki nie potrafiłam zaakceptować. Wiem, co spowodowało, że zachowała się tak, a nie inaczej, ale mimo to tego nie rozumiem.

Pierwszej miłości nigdy się nie zapomina. Magdalena Krauze pokazała, jak ważne jest w związku zaufanie i świadomość, że można na sobie polegać. Nie powinno się też wiązać z osobą, do której się nic nie czuje.

Autorka przedstawiła różne relacje, jakie mają dzieci ze swoimi rodzicami. Zbyt wygórowane oczekiwania i natłok obowiązków domowych, to tylko niektóre rzeczy, z którymi mamy tutaj do czynienia.

"Utracona miłość" to książka, którą czyta się jednym tchem. To historia idealna na jesienne wieczory, która sprawi, że chociaż na chwilę oderwiemy się od codzienności. Polecam Wam ją z całego serca i już nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z autorką.

Moje drugie spotkanie z autorką i jak najbardziej udane. Trochę temu czytałam jej wcześniejszą książkę i mimo że była dobra to wydawało mi się, że nie byłam w grupie docelowej. Moja mama była zachwycona, ja trochę mniej. "Utracona miłość" tym razem była strzałem w dziesiątkę.

Historia Majki jest bardzo realna, nawet trochę przewidywalna, ale takie sytuacje zdarzają się w życiu. Całość jest przedstawiona jednak tak, że ta schematyczność nie przeszkadza, nie wszystko mamy podane na tacy, z każdą stroną możemy się tylko domyślić jak ta opowieść się potoczy. Majka musi stanąć przed wyborem czy "lepiej dla kogoś" będzie dobre dla niej. Czy poświęcenie się w imię kariery nie odbije się na niej po latach. Chociaż styl autorki jest lekki, żartobliwy, to pod nim jest dużo bólu i smutku.

Książkę świetnie mi się czytało, wciągnęłam się i mimo że jestem totalnie nie romantyczna to dałam się ponieść wyobrażeniu wielkiej miłości. Cieszę się, że dałam sobie kolejną szansę poznania twórczości Pani Magdaleny. Teraz ciekawi mnie werdykt mojej mamy...

Czy wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia?

Czy myślicie, że taka miłość może przetrwać do końca życia?

Pytam, bo ostatnio czytałam najnowszą i bardzo romantyczną powieść Pani Magdaleny Krauze pt. "Utracona miłość". Jak zwykle się nie zawiodłam! Uwielbiam książki tej autorki. Jeżeli jeszcze nie mieliście okazji przeczytać twórczości Pani Magdy, to zachęcam Was serdecznie! Oczywiście jeżeli lubicie romantyczne klimaty, bo tego tutaj nigdy nie brakuje💙

Zatem... czym była "utracona miłość" w tej pięknej historii? Postaram się Wam trochę opowiedzieć, ale tak, żeby nie zdradzić szczegółów.

Majka - młoda dziewczyna, która ma jedną zaufaną przyjaciółkę - Justynę. Nie ma czasu na imprezy, ponieważ po szkole zawsze wraca prosto do domu, aby pomagać swojej mamie i młodszemu rodzeństwu przy odrabianiu lekcji. Jej życie zmienia się o 180 stopni, kiedy na imprezie urodzinowej poznaje Michała...

Michał - kuzyn Justyny. Na imprezie urodzinowej swojej kuzynki zauważył Majkę...Od tego momentu przepadł. Zakochał się po uszy.

Nie liczyło się dla niego nic, tylko Majka.

Musiał dobrze zdać maturę, ponieważ rodzice bardzo chcieli, by w przyszłości został lekarzem.

Znajomość kwitła, uczucie rosło. Młodzi nie widzieli świata poza sobą, planowali wspólną przyszłość aż do momentu, kiedy matka chłopaka oznajmiła Majce, że Michał wyjeżdża z nimi do Londynu, by studiować medycynę. Majka miała mu nie stawać na drodze do spełniania marzeń!

I stało się... Majka zastraszona przez matkę swojego ukochanego zrywa z nim kontakt.

Lata mijają...

Majka tkwi w beznadziejnym małżeństwie, a Michał po rozwodzie wraca do Polski.

I jest jeszcze on - Szymon. Jego Majka kocha miłością bezwarunkową.

Kim jest Szymon?

Dlaczego Majka tkwi w tym beznadziejnym małżeństwie?

Czy miłość między Mają i Michałem była prawdziwa i przetrwała te wszystkie lata?

Jakie tajemnice kryją się za tymi wszystkimi przeciwnościami losu, które spotkały naszych bohaterów?

Musicie przeczytać tę rewelacyjną książkę!

Polecam z całego serca!

Czekam na więcej książek Pani Magdy.

“Byliśmy dwójką ludzi tak sobie kiedyś bliskich, tak bardzo w sobie zakochanych, mających plany, marzenia, nadzieje, a teraz siedzieliśmy w milczeniu, zdając sobie sprawę, że obojgu nam brak bliskości i miłości”

Majka i Michał poznali się przed maturą i od razu poczuli, że są sobie pisani. Zaczęli planować wspólne życie i przyszłość. Na drodze do ich szczęścia pojawia się toksyczna matka Michała. Zmusza syna, żeby wyjechał do Londynu na studia. Michał nie ma wyjścia i wyjeżdża, a Majka zostaje w Warszawie.

Mijają lata, kobieta tkwi w nieszczęśliwym związku, a rozwiedziony Michał wraca do Polski. Pewnego dnia, przez przypadek spotykają się.

“Utracona miłość” to jak dla mnie najlepsza książka Magdy Krauze. Autorka przedstawia nam wzruszającą historię Majki i Michała. Kiedy Michał i Maja po wielu latach spotykają się, że przeszłość nie została zamknięta i skrywa tajemnice. Magda Krauze pokazuje siłę przeznaczenia i uczuć, które nawet po latach nie zniknęły. “Utracona miłość” pokazuje, że chociaż los nie zawsze nam sprzyja i rzuca kłody pod nogi to przeznaczenie i tak jest od niego silniejsze.

Majka i Michał, Michał i Majka - swego czasu para idealna. Podzieliła ich odległość, śmierć przyjaciółki oraz ogromna niechęć matki chłopaka do jego dziewczyny. Zgubne poczucie nadmiernej pewności siebie doprowadziło do zerwania relacji i stosunków miedzy młodymi, unieszczęśliwiając ich. Szesnaście lat to długo, jednak kiedy po tym czasie spojrzeli sobie w oczy, wiedzieli, że to uczucie nie wygasło, a płonie równie silnym ogniem jak przed laty.

Nie da się ukryć, że Szymon wyrósł na silnego, mądrego, ciekawego świata chłopca. Majka w roli samotnej matki sprawdziła się świetnie. Niestety, jej życie uczuciowe nie istnieje, a związek małżeński, w którym tkwi nigdy, nie istniał. Po bardzo długim czasie znajduje w sobie siłę, aby ponownie walczyć o swoje szczęście. Wisława Szymborska pisała: "Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy", jednak w przypadku głównych bohaterów te słowa nie znalazły uzasadnienia. Uczucie, które połączyło ich na nowo, ma zupełnie inne podstawy niż to sprzed lat.

"Utracona miłość" to piękna książka o sile i trwałości szczerego uczucia, które przetrwało próbę czasu i odległości. Pokazuje walkę o swoje szczęście i marzenia, stawiając samotnie czoła nadchodzącym przeciwnościom. Pokazuje, że nieraz mimo najlepszych chęci osób postronnych, nie powinniśmy słuchać ich rad, tylko podejmować własne decyzje, mimo iż mogą być błędne. Nikt za nas nie przeżyje naszego życia, ani nie poniesie konsekwencji naszych decyzji. Majce i Michałowi prawo do podejmowania własnych decyzji zostało odebrane przez rodziców, którym wydawało się, że mogą bezkarnie decydować za swoje dzieci, nie biorąc pod uwagę ich własnych planów i uczuć.

Książka napisana jest w przyjemny, lekki sposób. Autorka ciekawie zaplanowała rozkład wydarzeń, ponieważ moment spotkania bohaterów po latach jest jedynie wstępem, a w następnej kolejności przedstawia wydarzenia sprzed lat, które doprowadziły do obecnego stanu rzeczy. Bohaterowie są bardzo naturalni w swoich uczuciach i emocjach, dzięki czemu stają się bliżsi Czytelnikowi. "Utracona miłość" czyta się szybko z zainteresowaniem i wzruszeniem. Polecam!

„Utracona miłość” to niezwykła historia miłosna drugiej szansy. Magdalena Krauze doskonale wie, jak zaciekawić czytelnika swoją historią wplatając w nią miłość, która potrafi przetrwać każdą burzę. Jest to powieść wypełniona piękną miłością, niepokojem i złamanym sercem, które z czasem zostaje poskładane w całość. Maja to spokojna i poukładana dziewczyna, która musi ciężko pracować na to co ma. Michał to chłopak, który ma wszystko czego chce. Oboje pochodzą z innych światów, a mimo tego połączyła ich naprawdę silna więź. Ich miłość była szybka, ciężka i zniszczona, zanim zdążyła się tak naprawdę rozwinąć. „Utracona miłość” pokazuje, że prawdziwa miłość może przetrwać wszelkie przeciwności losu. Jest to historia pełna bólu, złości, smutku i niezwykłej miłości.

Majka i Michał są całkowitymi przeciwieństwami w kręgach społecznych. Michał ma bogatych rodziców, niczego mu nie brakuje, ale w żadnym stopniu to go nie zepsuło. Jest inteligentny, jednak żyje pod dyktando rodziców, którzy już dawno zaplanowali mu przyszłość. Majka natomiast pochodzi z ubogiej rodziny, ma mnóstwo obowiązków w domu, a mało czasu dla siebie. Jest niezwykle pracowita i pomocna. Ta dwójka poznała się na imprezie, od razu coś między nimi zaiskrzyło. Zaczynają planować wspólną przyszłość. Zakochali się prawdziwie, myśleli, że nic nie może ich rozdzielić. Niestety życie często pisze inne scenariusze, niż byśmy chcieli. Michał wyjeżdża na studia do Londynu, Majka zostaje w Warszawie. Wiele lat później Michał powraca do kraju. Żadne z nich nie zapomniało o uczuciu, jakie ich połączyło w młodości, jednak jest wiele historii i nieporozumień zagrażających ich wspólnej przyszłości. Doświadczamy zranienia, rozczarowania i bólu, ale także pięknej i prawdziwej miłości.

Magdalena Krauze ma lekki i przyjemny styl pisania, który sprawia, że czytanie to sama przyjemność. Autorka posiada dar tworzenia dobrze rozwiniętych i sympatycznych postaci. Chemia między głównymi bohaterami jest tak niezaprzeczalna i sprawiła, że kibicowałam im od pierwszego spotkania, aż po szczęśliwe zakończenie. W trakcie całej książki autorka pokazała relację Majki i Michała w czasach współczesnych, kiedy nieoczekiwanie wracają do miejsca, w którym zaczęli, i odkrywają, że ich uczucie nie zgasło. Ale zanim będą mogli się ponownie połączyć, poznajemy ich historię z przeszłości. Ta książka jest podzielona na dwie części, pierwsza część opowiada historię ich młodej miłości, a druga jest osadzona kilkanaście lat później, kiedy para spotyka się ponownie po tak długiej rozłące. Mam słabość do romansów drugiej szansy i ta bardzo mi się podobała.

Jest to bardzo dobrze napisany romans drugiej szansy, który trudno było odłożyć. Był pełen niepokoju, bólu śmiechu i miłości i zakończył się w sposób jak najbardziej doskonały dla tej pary. Polecam książkę na jesienne wieczory.

Jest to moje czwarte spotkanie z twórczością Pani Magdy, i uwierzcie mi, jakże było zaskakujące, emocjonalne i napisane z głębi serca.

„Kiedy w życiu masz pod górkę i problem goni problem, nawet najpiękniejsze uczucie z czasem umiera.”

Majka jest dziewczyną, która jest obarczona wielką odpowiedzialnością. W młodym wieku musi poświęcać się rodzinie, nie ma czasu na wyjścia z przyjaciółmi, wolność i szaleństwo. Jest dziewczyną wstydliwą, biedną i pozbawioną pewności siebie. Kiedy zwraca na nią uwagę przystojny chłopak z bogatego domu, lekarskiej rodziny nie wierzy w swoje szczęście. Oboje zakochują się w sobie do szaleństwa. Ale w życiu nic nie przychodzi nam łatwo.

„Nasze życie to naprawdę piękna romantyczna historia, ale też pełna bólu i tęsknoty.”

Młodzi staną na wysokości zadania, czy ich miłość będzie w stanie przetrwać? Czy miłość na odległość jest w ogóle możliwa? Czy aby czasami wszystko będzie takie piękne? Czy już jako dorośli życie, których życie „jakoś” się potoczyło, będą w stanie zaleczyć swoje rany na nowo? Czy będą na tyle odważni aby dać szansę miłości, która nigdy nie zakończyła się?

Książka jest dwuczęściowa, mianowicie pierwsza część jest poświęcona momentowi poznania Majki i Michała, rodzącej się między nimi miłości i jej burzliwych przejściach, druga część to historia pisana na nowo, ale już kiedy są dorosłymi ludźmi, szesnaście lat później. Jak potoczyło się ich życie ? Czy miłość od tak może się zakończyć?

Pani Magda ma jakiś dar, lekkość i charyzmę, jeżeli chodzi o historie przez nią tworzone. Zawsze są napisane z wyważeniem, przepełnione emocjami, płynnym językiem i fabułą, od której nie idzie się oderwać. Nie ma w niej nic, co mi przeszkadza w innych książkach, bo naprawdę pióro Pani Magdy jest jednym z nielicznych, które uwielbiam i chciałabym, żeby polscy autorzy pisali w taki sposób.

Książka przede wszystkim nacechowana jest różnymi emocjami, dobrze skonstruowanymi bohaterami i akcją, która niby jest przewidywalna, a i tak czyta się z zapartym tchem. Do tego subtelne okładki. Czego chcieć więcej?

Każda kolejna książka Pani Magdy znajdzie się na pewno w mojej biblioteczce i zdecydowanie, z czystym sumieniem mogę Wam je polecić.