Z głową w gwiazdach

Przyznaję się bez bicia, że ten tytuł czekał na przeczytanie dość długo. Sama nie wiem, dlaczego tak to się przeciągnęło, no ale też nie ma co gdybać - po prostu się tak stało. W ostatni czwartek spontanicznie postanowiłam przeczytać Z głową w gwiazdach, bo potrzebowałam takiej romantycznej historii, która jednocześnie nie będzie zbyt słodka. Czy mój cel został osiągnięty podczas lektury tej pozycji? O tym w dzisiejszej recenzji.

Zorie ma wszystko poukładane. Każdy dzień musi być zaplanowany co do minuty, a jeżeli coś wykroczy poza swoje ramy czasowe, dziewczyna od razu czuje się źle. Jednak jej mama namawia ją na spontaniczny wyjazd z przyjaciółką w góry - co wywołuje w Zorie ogromny stres. Sytuacji wcale nie poprawia fakt, że wraz z nimi jedzie kilka innych osób oraz on. Lennon – chłopak, który złamał jej serce, a teraz traktuje ją jak wroga. Kiedy jednak przez przypadek ona i on zostają całkiem sami w głuszy, muszą spróbować zapanować za swoi gniewem i wszystko sobie wyjaśnić.

Główna bohaterka powieści, Zorie, bardzo przypadła mi do gustu. Doskonale rozumiałam jej problemy i taki dystans w stosunku do spontanicznych czynności. Sama lubię sobie wszystko planować, a w moim kalendarzu znaleźć można rozpiskę każdego dnia po kolei. Dlatego też tak mocno zżyłam się z tą postacią. Jej problemy z Lennonem może nie były mi znajome, ale nie zmienia to faktu, że szalenie mnie one zainteresowały i wciągnęły.

Lennon wydał mi się z kolei takim całkowicie wycofanym chłopakiem, którego w sumie mało co obchodzi, a wyjazd w góry to teoretycznie ostatnia rzecz, jakiej potrzebuje do szczęścia. Piszę teoretycznie, bo w praktyce okazało się, że ten bohater uwielbia przyrodę i biwakowanie, czego na początku kompletnie się nie spodziewałam. Tak więc autorce udało się wykreować bardzo ciekawe i sympatyczne postacie, które nie tylko chwytają za serce, ale również sprawiają, że czytelnik całkowicie się z nimi zżywa.

Styl pisania Jenn Bennett jest bardzo przyjemny i sprawia, że książkę tę czyta się szybko i lekko. Jest to idealna lektura na wieczór lub chłodniejsze dni – nic nie rozgrzeje naszego serduszka, jak dobra romantyczna powieść, prawda? 😉 Z głową w gwiazdach czytałam z ogromnym zaciekawieniem i przyznam szczerze, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Historia Zorie i Lennona pochłonęła całą moją uwagę, a po jej skończeniu wpadłam w coś na kształt mini kaca książkowego. Kojarzycie ten stan, gdy nie możecie wejść w nowy książkowy świat, bo wciąż siedzicie jeszcze w tym starym? Ja miałam właśnie coś takiego.

Jestem zła na siebie, że tak późno sięgnęłam po tę pozycję. Z drugiej strony jednak cieszę się z tego, bo teraz mogę tę książkę umieścić w jakimś półrocznym zestawieniu najlepszych książek roku. Tak, ta pozycja według mnie na to zasługuje. Wiem, że nie jest to coś odkrywczego, lecz czytanie tej książki to czysta przyjemność i jeżeli lubicie romanse młodzieżowe, to koniecznie musicie sięgnąć po tę pozycję.

Zdarza Wam się mieć motylki w brzuchu podczas czytania?

➖

Ja czasem to doświadczam. Wydarzenia opisane w książce działają na mnie tak mocno, że sama czuję emocje bohaterów. Tak mi się zdarzyło podczas lektury "Z głową w gwiazdach" Jenn Bennett.

➖

Zorie jest poukładaną i bardzo rozsądną nastolatką, która miewa alergie między innymi na stres. Daje się namówić swojej mamie na wyjazd z ekipą na kemping, a dokładniej glamping czyli luksusowy wypad pod namiot na cały tydzień wakacji. Zorie ostatecznie przekonuje do wyjazdu wiadomość, że wybiera się tam chłopak, który się jej podoba. W między czasie dowiaduje się o licznych zdradach swojego ojca. Ktoś przysyła na adres jej mamy album ze zdjęciami kompromitujący jej tatę, jednak Zorie go przechwytuje. Mało tego, na miejscu okazuję się, że udział w wyprawie bierze jej dawny przyjaciel, który po Wielkim Eksperymencie (czytaj próbie bycia razem) wystawił ją na balu i od tego czasu Lennon mógłby dla niej nie istnieć. Zbiegi okoliczności sprawiają, że Zorie z Lennonem pozostają sami wśród głuszy. Co z tego wyniknie?

➖

Ostatnio rzadko sięgałam po literaturę młodzieżową. Ale ta pozycja wzywała mnie do siebie. Książka ma obłędną okładkę. Nie dość, że w moich ulubionych kolorach to jeszcze idealnie pokrywa się z tym co znajdę w środku. Ta historia totalnie mnie kupiła. Było zabawnie, romantycznie choć czasem nieporadnie. Ale rodzące się uczucie pomiędzy bohaterami autorka opisała genialnie. Jakoś młodzieżówki wydane przed autorów zagranicznych podobają mi się bardziej. Nie wiem czy chodzi o klimat samej książki ale pod koniec nawet oczy mi się zaszkliły. Lekko i dobrze napisana, polecam zdecydowanie miłośnikom takiej literatury i oczywiście nie tylko ♥️

Zorie musi mieć zawsze wszystko uporządkowane i zaplanowane. Jej plany jednak drastycznie się zmieniają, gdy postanawia pojechać ze znajomymi na biwak i zostaje sama z chłopakiem, który złamał jej serce. Sami w środku głuszy będą musieli przetrwać i znaleźć drogę do domu. Co wtedy się stanie? Czy stare rany zostaną ponownie otwarte? Co się wtedy tak naprawdę wydarzyło? I najważniejsze, czy ta dwójka będzie w stanie sobie wybaczyć i ruszyć dalej?

Ta książka nie zapowiadała się na nic nadzwyczajnego, taka przeciętna młodzieżówka pełna utartych schematów i nie wnosząca niczego nowego. Zostałam za to bardzo zaskoczona! Książka to nie tylko opowieść o pierwszej miłości i złamanych sercach. To opowieść o rodzinie, trudnych relacjach, uprzedzeniach zdradzie i tajemnicach. W tej pozycji jest cała masa różnych wątków, które zostały świetnie przedstawione i nie jedną osobę poruszą za serce.

Zorie to postać, która na samym początku mocno działała mi na nerwy. Jej pedantyzm był tak wkurzający, że w pewnym momencie chciałam odłożyć książkę, ale się przemogłam. Później okazało się, że było warto, bo dziewczyna bardzo się zmieniła. Nagle musiała porzucić własne podejście do życia i odnaleźć w nowej sytuacji. Wtedy stała się lepszą postacią i jej losy śledziłam z zapartym tchem. W krótkim czasie otrzymała od losu kilka mocno raniących informacji i szczerze jej współczułam, bo sama nie wiedziałabym co z tymi faktami zrobić.

Lennon zaś od początku był tajemnicą. To chłopak skryty w sobie i niewiele mówiących. Uwielbia podróże i wspinaczki, a biwaki to jego jedno z ulubionych metod spędzania wolnego czasu. Jednak pod tą warstwą kryje się osoba, która wiele wycierpiała, która skrywa w sobie wielki ból i żal, że nie ma się komu o tym wygadać.

Książka jest bardzo poruszająca. Autorka świetnie opisywała uczucia bohaterów i ich przygody. Nie wszystko było tutaj proste, kolorowe i cukierkowe. Bohaterowie musieli wiele wycierpieć by dojść do właściwych wniosków. Styl był lekki i całkowicie pochłaniający. Na początku denerwowała mnie Zorie, ale później było tylko lepiej i nie mogłam się od niej oderwać. Dopóki jej nie skończyłam, to nie mogłam przestać o niej myśleć.

Podsumowując, teraz rozumiem dlaczego tak wiele osób zachwycało się tą powieścią. To powieść, która pochłonie i zmusi do przemyśleń. Pokaże jest ludzie potrafią żyć mając uprzedzenia, jak jedna decyzja może odmienić losy wielu ludzi i że nie wszystko jest czarno-białe, ponieważ jest jeszcze wiele odcieni szarości. Z całego serca serdecznie polecam!

Ostatnio miałam możliwość przeczytania „Z głową w gwiazdach” i była to książka, z którą kończyłam tegoroczne wakacje. Wszystko co dobre się szybko kończy. Lektura przeniosła mnie do wakacji w Amerykańskim lesie i czyhających tam niespodziankach dla turystów. Zdecydowanie motyw kompletnie inny od tego, który występuje w książkach young adult/new adult. Nie pojawia się tylko i wyłącznie wątek miłości, ale także zdrady przyjaciół i bliskiej osoby. Jednak nie sam temat książki, a bohaterowie mnie zachwycili. Wszystko, co dzieje się w lekturze i między różnymi bohaterami, widzimy z perspektywy Zorie, która jako postać jest genialnie opisana i co najważniejsze, nie sztuczna. Całe zamieszanie i problemy, z którymi się boryka są bardzo realne. Czasami jak czytam książki młodzieżowe, myślę sobie: „Ale autor ma bujną wyobraźnie”, w tym przypadku zdecydowanie tak nie było. Główni bohaterowie nie są kreowani na idealnych. Ich zainteresowania i sposób bycia nie są tak powtarzalne, jak w innych książkach z tego gatunku (zwłaszcza imiona wykorzystane w książce są bardzo nietypowe). Przez tą oryginalność, na pewno ta lektura zostanie ze mną na dłużej i będę sięgać po następne książki tej autorki.

Dosłownie przed chwilą skończyłam czytać "Z głową w gwiazdach" i..... zakochałam się. Totalnie zakochałam się w powieści Pani Jenn Bennett! Od dawna nie czytałam tak mądrej, wzruszającej i dopracowanej młodzieżówki. Kiedy zdecydowałam się na przeczytanie tej książki byłam pewna, że przeczytam ją szybko i jeszcze szybciej o niej zapomnę, ale jak widać pomyliłam się. Możecie mi nie wierzyć, ale ta pozycja jest genialna i idealna w każdym calu. Nie mogłam się od niej oderwać i z ogromną zachłannością przewracałam kolejne strony. Chciałam jak najszybciej zapoznać się z całą historią Zorie, ale jednocześnie nie chciałam jej kończyć. Pragnęłam jak najdłużej delektować się piórem autorki, ale moja zachłanność wzięła górę. Pożarłam tę książkę w zaskakującym tempie i wcale tego nie żałuję. Dla tej opowieści warto było spóźnić się do pracy. Drugi raz też bym to zrobiła!

Pewnie się zastawiacie co takiego w sobie ma "Z głową w gwiazdach", że tak się nią zachwycam. Gdybym miała wymienić wszystkie zalety powyższej powieści, to pewnie ta recenzja byłaby moją najdłuższą opinią w całej recenzenckiej karierze. Jeszcze kilka miesięcy temu napisałam na moich mediach społecznościowych, że dobre powieści młodzieżowe już się skończyły. Większej bzdury nie mogłam napisać!!! Odkąd odkryłam wydawnictwo IU.VI uświadomiłam sobie, iż jest jeszcze miejsce na dobre, wartościowe i intrygujące książki dla młodzieży. A tego najlepszym przykładem jest twórczość Jenn Bennett i jej utwór "Z głową w gwiazdach". Moi Drodzy! Wy musicie poznać tę książkę, bo jest niezwykła, nietuzinkowa i niesamowicie mądra. Za tą magiczną okładką skrywa się najlepsza młodzieżówka tego roku. Ja jestem w niej zakochana z wielu powodów. Już Wam mówię z jakich. Po pierwsze bohaterowie zostali niesamowicie dobrze wykreowani. Totalnie zauroczyłam się uroczą Zorie i w mrocznym Lennonie. Ta dwójka to istna mieszanka wybuchowa. Po drugie nieziemska akcja! Tak Kochani, w powyższej książce bardzo dużo się dzieje, a akcja nie zwalnia, ani na moment. Po trzecie humor! Omg, nawet nie wiecie jak brakuje mi dobrego i smacznego humoru w książkach. Czytając "Z głową w gwiazdach" wielokrotnie śmiałam się do łez. Uwielbiam humor autorki!

Chciałabym się do czegoś doczepić, ale naprawdę nie mogę. Pani Jenn Bennett stworzyła wspaniałą opowieść o przyjaźni, miłości i sztuce wybaczania. To nie jest książka, którą przeczytacie, a za kilka dni o niej zapomnicie. O takiej historii nie da się zapomnieć, a pióro autorki po prostu uzależnia czytelnika. Ja na pewno nie zapomnę o tej książce i będę ją wszystkim polecać, ponieważ moim skromnym zdaniem opowieść uporządkowanej Zorie i zbuntowanego Lennona zasługuje na jak największy rozgłos. Kochani, nawet nie wiecie jak strasznie się cieszę, że skusiłam się na tę powieść. Wiem, że się powtarzam, ale uważam, że póki co jest to najlepsza powieść młodzieżowa tego roku. Jeżeli kochacie mądre, oryginalne i zabawne książki to musicie przeczytać z "Z głową w gwiazdach". Twórczość Jenn Bennett to Wasz "must read" na najbliższe dni. Musicie poznać tę opowieść i zakochać się w niej bez pamięci.

"Z głową w gwiazdach" to jedna z najlepszych powieści młodzieżowych tego roku. W tej książce znajdziecie absolutnie wszystko - pełnokrwistych i oryginalnych bohaterów, wartką akcję, lekki język i wartości moralne. Ja się w tej książce zakochałam i mam nadzieję, że Wy również ją polubicie. Co ja mówię! Jestem tego pewna na milion procent. Dzięki książce Pani Jenn Bennett przypomniałam sobie za co kocham ten gatunek literacki. Polecam z całego serduszka.

Zastanawialiście się kiedyś, co zabralibyście ze sobą na bezludną wyspę?

Zapewne najpotrzebniejsze rzeczy, a przynajmniej takie, z którymi nie musielibyście się użerać, próbując wydostać się z Północnej Kalifornii.

Zorie, główna bohaterka książki „Z głową w gwiazdach” autorstwa Jenn Bennett, nie była taką szczęściarą jak Wy. Kłótnia między rodzinami, niczym jak w „Romeo i Julii” sprawiła, że dziewczyna musiała spędzić czas w głuszy ze swoim wrogiem Lennonem.

Wszystko zaczęło się od powstania nowego sklepu w okolicach prestiżowej kliniki rodziców Zorie. Odpędzał on swoim asortymentem wielu bogatych klientów, którzy przyjeżdżali do kliniki. Na dodatek sklep okazał się prowadzony przez kobiety będące parą, a jednocześnie „matkami” Lennona, co z pewnością skłoniło mnie do refleksji na temat dzisiejszych problemów społecznych.

Nastolatkowie byli kiedyś parą, jednak nie chcieli by, ktokolwiek wiedział o ich miłości. Gdy na balu doszło do ujawnienia uczucia, które ich łączyło, postanowili zostać sobie obcy. Nie musieli długo czekać na ponowne spotkanie. Zostają zmuszeni do spędzenia razem czasu na obozie. Są skazani na siebie i tylko obustronna kultura i chęć przeżycia ma pozwolić im wydostać się z nieznanego miejsca. Okazało się to być najbardziej trzymającym w napięciu momentem i ciągnącą się aż do ostatniej strony zagadką.

Oryginalnym w tej książce jest prosty przekaz. Niepowtarzalna obyczajówka z lekką nutką romansu przekonała mnie do tego gatunku literackiego i pozwoliła odetchnąć od fantastyki.

Książka zdecydowanie zachęciła mnie do zapoznania się z innymi powieściami tej autorki. Poleciłabym ją każdemu, kto chciałby spróbować czegoś nowego, a tym samym zaczerpnąć prawdy o ludziach, które niesie za sobą „Z głową w gwiazdach".

Zuzia, lat 16

źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Ostatnio zdarza mi się sięgać jeszcze po młodzieżówki, które – ku memu zaskoczeniu – wcale nie są aż tak infantylne, jak mogłoby się wydawać. Jedną z nich jest właśnie „Z głową w gwiazdach” autorstwa Jenn Bennett. Jak sugeruje opis, można spodziewać się, iż historia ta skupia się głównie na relacji głównych bohaterów – Zorie i Lennona, którzy utknęli w głuszy. I jest to prawda, ale do tej sytuacji prowadzi pewien ciąg zdarzeń, będący niezwykle istotnym elementem dla całej fabuły, ale o tym Czytelnik ma możliwość przekonać się dopiero na samym końcu. W międzyczasie można poznać trochę bliżej głównych bohaterów, ich troski i problemy, którym muszą stawić czoła w swojej codzienności. Tutaj jednak dochodzimy do momentu, kiedy trzeba przyznać jedno: nie wiem, na ile wiarygodne może być to, iż potrzeba kontroli wszystkiego wokół przez Zorie tak stosunkowo szybko wyparowała. Poddaję to w wątpliwość, ale, znając już dość dobrze młodzieżówki, nawet nie wprawia mnie to w zdumienie – to coś, czego można się było spodziewać.

„Planowanie nie uchroni cię przed katastrofą. Zmiany są nieuniknione, a niepewność to mus. Jeśli obudowujesz się planami, tak że bez nich nie potrafisz funkcjonować, życie traci barwy. Żadne kalendarze, dzienniki i listy zadań nie ocalą cię, gdy świat się wali”. str. 373

Cieszy mnie to, że bohaterowie – nawet ci drugoplanowi – nie zostali spłyceni. Owszem, autorka nie daje im wielkiego pola do popisu, jednakże uważam, iż zostali wykorzystani w sposób wystarczający dla całej fabuły. Zdarzały się sytuacje, kiedy mój poziom irytacji delikatnie wzrastał, ponieważ Zorie ewidentnie włączał się tryb panikary, ale zwalam to na karb jej wariactw odnośnie planowania i harmonogramów, bo zdaję sobie sprawę, że takie osoby istnieją wokół nas.

Ponadto „Z głową w gwiazdach” porusza kwestię przyjaźni, szukania swojego miejsca w społeczeństwie, gdzie bez żadnych obaw moglibyśmy przynależeć; kłamstwa, które kiedyś bez wątpienia wypłynie, ale i więzi rodzinnych pokonujących nawet barierę krwi. Nazbierało się trochę wątków i nie twierdzę, że każdy został poprowadzony idealnie, ale z pewnością wystarczająco dobrze jak na lekturę skierowaną ku młodzieży w oparciu o ich troski. Mogę śmiało polecić tę historię każdemu zainteresowanemu na jeszcze długie letnie wieczory, podczas których warto wyjść z książką na zewnątrz – choćby do ogródka.

„Z głową w gwiazdach” to urocza książka opowiadająca o przyjaźni, miłości i oddaniu, bez względu na więzy krwi. To historia kierowana do młodszych czytelniczek i myślę, że właśnie nastolatkom najbardziej się spodoba. Ja jednak polecam ją również nieco starszym kobietom, z uwagi na wątki poboczne oraz humor zawarty w powieści, które razem tworzą lekturę dość niezobowiązującą, ale przy tym ciekawą, która idealnie nadaje się na wakacyjną rozrywkę.

Dwa dni temu, skończyłam lekturę „Z głową w gwiazdach”, która była lekką, przeuroczą i po prostu świetną młodzieżówką, w sam raz na wakacje.

Sama w głuszy. Z chłopakiem, który złamał jej serce…

Wręcz pedantycznie uporządkowane życie pewnej nastolatki zbacza ze szlaku, gdy zostaje ona sam na sam z dziką przyrodą oraz swoim najgorszym wrogiem – chłopakiem, który złamał jej serce.

Od zeszłorocznego balu serdeczna przyjaźń Zorie i Lennona przerodziła się w zaciętą wrogość. Unikają się jak ognia, w czym nieco pomaga im fakt, że ich rodziny to współczesna wersja Montekich i Kapuletich.

Aż do czasu, kiedy podczas wypadu w góry Zorie i Lennon zostają uwięzieni w głuszy. Sami. Razem.

Co złego może się stać?

Z braku innego towarzystwa Zorie i Lennonowi nie pozostaje nic innego, jak zaogniać stare rany docinkami, jednocześnie próbując odnaleźć drogę do cywilizacji. Jednak prywatna wojna podczas ścierania się z siłami natury zmniejsza ich szanse na wydostanie się z lasu w jednym kawałku.

Im dalej zagłębiają się w dzikie ostępy Północnej Kalifornii, tym więcej skrywanych dotąd tajemnic i emocji wypływa na powierzchnię. Czy jednak rozpalone na nowo uczucie Zorie i Lennona przetrwa w świecie codzienności? Czy może zatliło się tylko na chwilę pod wpływem świeżego zapachu lasu i roziskrzonych gwiazd?

Być może nie jest to historia , która diametralnie zmieniła moje poglądy na jakieś sprawy, czy jedyna w swoim rodzaju opowieść, która pozostanie w mojej pamięci aż do śmierci, ale jest to z pewnością książka, przy której spędziłam kilka przyjemnych godzin. Dostałam to, co uwielbiam w tego typu historiach: oryginalnych i ciekawych bohaterów, nieprzelukrowaną historię miłosną, odpowiednią dawkę zarówno humoru jak i dramatu.

Różnorodne postacie to jak dla mnie największy atut tej historii. Zorie to typowa dziewczyna, która wszystko uwielbia planować. Nagłe zwroty akcji czy też spontaniczność zdecydowanie nie wchodzą w grę. Lennon to złoty chłopak. Myślę, że większość dziewczyn, które zapoznają się z tą historią, będzie widziała w nim jednego z wielu „książkowych mężów”. Jeśli kiedykolwiek wybiorę się na kemping czy też jakąś pieszą wędrówkę po górach, mam nadzieję, że będzie mi towarzyszyć tak inteligentna i opanowana osoba jak ten facet. Również postacie drugoplanowe zyskały moją sympatię: matki Lennona, czyli dwie lesbijki, prowadzące sex shop oraz rywalizujące z sobą w grze o znajomość faktów z życia słynnych wokalistów rockowych, czy też Joy, koreańska mama Zorie.

Swoją drogą, bardzo spodobał mi się sposób przedstawienia relacji mama & dziecko, zarówno w przypadku Joy i Zorie, jak i Lennona i jego matek. Ich więź momentami wyglądała jak przykład idealnej przyjaźni. Nie jest to zbyt często widywane przez mnie zjawisko, więc może dlatego ta ich relacja od razu skradła moje serducho.

„Z głową w gwiazdach” napisane jest w bardzo lekkim i przyjemnym do czytania stylu. Autorka odpowiednio dawkuje różne emocje, przez co fabuła ani przez chwilę nie staje się monotonna. Jest to historia przewidywalna, jednak nie stanowi to żadnej ujmy dla tej książki. Ja spędziłam z nią przyjemnie czas i z pewnością będę ją polecać innym czytelnikom na wakacje.

Moja ocena: 8/10

https://kochajacaksiazki.blogspot.com/2019/06/243-jenn-bennett-z-gowa-w-gwiazdach.html