Zaorana krew. Od Głubczyc i Raciborza po Opawę.

Odważny, bezkompromisowy i szczery do bólu. Nikt jeszcze nie opisał mechanizmów PiS-owskiej władzy w sposób bardziej otwarty i precyzyjny. Koniecznie przeczytajcie tę książkę.– Władysław Frasyniuk Szefowie służb na zieloną trawkę, a na ich miejsce zaufani ludzie PiS. Sanacyjny mesjanizm ministrów Mariusza Kamińskiego i Zbigniewa Ziobry. Walka z terroryzmem jako wytrych do inwigilacji Polaków. Służby na telefon i prokuratorskie kariery zależne od humorów władzy. Zmiany prawa, po których ekscesy lat 2005-2007 stają się normą postępowania. Służby specjalne, które w państwowym dziale kadr stają się wyrocznią. To wszystko w jednym z najbezpieczniejszych krajów Europy, który terrorystów „zna” głównie z telewizji, a bezpieczeństwa na ulicach zazdro...

Celem serii „Tradycje polskiej myśli prawa międzynarodowego” jest przypomnienie dorobku polskiej szkoły prawa ludów (ius gentium) oraz osiągnięć dotychczasowych badań nad jej najwybitniejszymi przedstawicielami, takimi jak Paweł Włodkowic i Stanisław ze Skarbimierza. Na zbiór Prawo ludów i wojna sprawiedliwa składają się nowe tłumaczenia pism Mateusza z Krakowa, Pawła Włodkowica i Stanisława ze Skarbimierza i innych autorów, odgrywających fundamentalną rolę w rozwoju polskiej refleksji nad kwestią wojny sprawiedliwej, opatrzone komentarzem, poprzedzone wstępem i biogramami średniowiecznych myślicieli.

Kim byli Ludwig Jekels, Eugenia Sokolnicka, Ludwika Karpińska, Adam Wizel, Maurycy Bornsztajn, Jan Nelken, Roman Markuszewicz, Gustaw Bychowski, Salomea Kempner? Są to dzisiaj w rodzimym środowisku naukowym nazwiska zupełnie nieznane, a jeśli nawet ktoś słyszał o niektórych z nich, jest to zazwyczaj wiedza dość ogólnikowa. Książka wpisuje się w zapoczątkowany u nas w latach 90. nurt przywracania pamięci o wybitnych przedstawicielach polskiej nauki w XX w., których oryginalny dorobek został w czasach PRL-u niemal całkowicie zapoznany. W tym wypadku chodzi o przedstawicieli polskiej psychiatrii, psychoterapii i psychologii orientacji psychoanalitycznej, którzy w okresie zaborów i międzywojnia byli czołowymi specjalistami w tych dziedzinach, ciesząc się ogromnym a...

Zbiór dramatów Wojciecha Tomczyka: Bezkrólewie, Norymberga, Wampir, Marszałek. Nakładem Teologii Politycznej ukaże się już wkrótce zbiór czterech dramatów autorstwa Wojciecha Tomczyka. Wybór tych sztuk nie jest przypadkowy. Są to bowiem najlepsze dzieła napisane przez Tomczyka, w których autor porusza aktualne sprawy współczesnej Polski, odnosząc się niejednokrotnie do niedalekiej przeszłości. Jak pisała wybitna badaczka polskiego dramatu – Krystyna Ruta-Rutkowska – sztuki te posiadają pełną niuansów konstrukcje świata przedstawionego, co sprawia, że są wieloznaczne i można je interpretować na wiele sposobów. Dzieła te doczekały się teatralnych adaptacji, nagrań dla Teatru Telewizji czy też publicznych odczytów.

Debiut sceniczny dwudziestoośmioletniego pisarza, wystawiony na scenie Teatru Dramatycznego w 1958 r. Choć autor we wstępie napisał: „Sztuka ta nie zawiera niczego poza tym, co zawiera, to znaczy nie jest żadną aluzją do niczego, nie jest też żadną metaforą i nie trzeba jej odczytywać.”, publiczność wiedziała swoje i odczytała opowieść o państwie tak idealnym, że nie potrzebna jest już w nim policja jak najbardziej aluzyjnie, a Sławomir Mrożek odniósł swój pierwszy sceniczny sukces. „Każdemu neurotykowi, który stale się trapi swoim nędznym losem, polecam napisanie sztuki i wystawienie jej w teatrze” – ironizował później w Baltazarze.

Czy kiedykolwiek uda nam się odkryć jedną teorię naukową, która będzie w stanie wyjaśnić wszystko, co już się wydarzyło, i wszystko, co dopiero się wydarzy, na każdym poziomie Wszechświata? Poszukiwanie Teorii Wszystkiego – klucza do poznania wszelkich tajemnic Wszechświata stało się celem najbardziej ekscytujących projektów badawczych. Jak może wyglądać taka teoria? Co oznaczałoby jej odkrycie? I jak blisko jej znalezienia jesteśmy? W Nowych Teoriach Wszystkiego John D. Barrow opisuje pomysły i kontrowersje dotyczące ostatecznego wyjaśnienia. Prowadzi nas przez najnowsze koncepcje: od M-teorii superstrun, multiwersu czy spekulacji opisujących świat jako program komputerowy po nowatorskie podejście do obliczeń i złożoności. Pozwala nam spojrzeć na pro...

Mariusz Szczygieł – laureat Europejskiej Nagrody Literackiej i Dziennikarz Roku 2013 – opowiada prawdziwe historie o „nie ma”. Nie ma kogoś. Nie ma czegoś. Nie ma przeszłości. Nie ma pamięci. Nie ma widelców do sera. Nie ma miłości. Nie ma życia. Nie ma fikcji. Nie ma właściwego koloru. Nie ma komisji. Nie ma grobu. Nie ma siostry. Nie ma klamek. Nie ma niebieskich tulipanów. Nie ma nie ma. Rozmówcami Szczygła są ludzie z różnych światów: czeska poetka, ukraiński żołnierz, polska księgowa, albański malarz, izraelska pisarka, a także jego ojciec, z którym autor wybiera się ostatni raz w życiu do Pragi. Nad książką unosi się rada, którą dała autorowi Hanna Krall: Wszystko musi mieć swoją formę, swój rytm, panie Mariuszu. Zwłaszcza nieobecnoś...

Marcin Świetlicki – jeden z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych, który z sukcesem łączy dwa pola działań: literaturę i muzykę – w obszernej autobiograficznej rozmowie z Rafałem Księżykiem, mistrzem wywiadu rzeki. Z reguły nieskory do zwierzeń i pilnie strzegący granicy prywatności, w tej książce Świetlicki opowiada zaskakująco otwarcie o swoim życiu, nie pomijając epizodów bolesnych, trudnych, a nawet dramatycznych, nie popada jednak nigdy w tani sentymentalizm ani celebrycki ekshibicjonizm. „Mogłem uczestniczyć w panelach, jeździć na stypendia, w radiu i telewizji czytać z kartki swoje wiersze, które nie byłyby takie, jakie są, tylko byłyby takie, żeby się wszystkim podobały. Mogłem tak zrobić, być może byłbym spokojniejszy,...

Świat wstrzymał oddech. Tysiąc stóp nad powierzchnią Księżyca włącza się alarm. Astronauci spoglądają na komputer – pali się żółte światło ostrzegawcze, a ekran wyświetla komunikat „1202”. Żaden z nich nie wie, co to znaczy, a czas ucieka... 20 lipca 1969 roku Neil Armstrong i Buzz Aldrin stali się pierwszymi ludźmi, którzy chodzili po Księżycu. Misja Apollo 11, jedno z największych osiągnięć technologicznych na świecie, była gigantycznym przedsięwzięciem, w którym wzięło udział ponad 410 000 mężczyzn i kobiet. Porywająca relacja z rozgrywki, w której stawką była nie tylko supremacja w kosmosie, ale przede wszystkim realne przetrwanie Ameryki jako demokracji. Księżyc od zarania dziejów jest nieodłącznym towarzyszem ludzi, wyznaczającym...

Powieść laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Świat staje się coraz bardziej bizarny. Najnowszy zbiór opowiadań Olgi Tokarczuk. Zaskakujące i nieprzewidywalne opowiadania, dzięki którym inaczej spojrzymy na otaczającą nas rzeczywistość. Dodruk do wydania z 2018 roku Pochodzące z języka francuskiego słowo „bizarre” znaczy: dziwny, zmienny, ale też śmieszny i niezwykły. Taka właśnie – zadziwiająca i wymykająca się wszelkim kategoriom – jest najnowsza książka Olgi Tokarczuk. Dziesięć opowiadań. Każde z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, odległa Azja i miejsca wyimaginowane. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono pochodzi? Czy dziwność jest cechą świata, czy może jest w nas...

Czy na „takie” tematy w ogóle powinno się pisać? Po co wyciągać „te” brudy na światło dzienne? Nie lepiej „to” zostawić? Kamil Janicki, autor Pierwszych Dam II Rzeczpospolitej i Epoki hipokryzji, odpowiada w swojej najnowszej książce: „Nie, nie lepiej”. Pisać wprost to obowiązek historyka. Gwałt? Rzecz jasna winna jest kobieta. I to ona musi udowodnić, że jej opór był „nieprzerwany, rzeczywisty i niesymulowany”. Molestowanie dzieci? Niemożliwe, bo przecież „ich świadectwa przed sądem są dla specjalisty zupełnie bezwartościowe”. Obmacywanie na ulicach, seksualne wykorzystywanie w pracy? Nękanie? Dewiacje? Zboczenia? „Przecież u nas w kinie nawet całusa nie zobaczysz… wszystko cenzurują”. Lektura Epoki milczenia to odkrywanie świa...

Mało który naród wie tak dobrze jak Polacy, że niepodległość łatwo stracić, a odzyskać ciężko; nieraz w ogóle to się nie udaje. Polakom się udało, 100 lat temu, jednak niebawem okazało się, że trwanie jako suwerenny kraj jest równie trudne, jak walka o wolność. Najpierw usiłowali nas zniewolić bolszewicy, ale polegli pod Warszawą w 1920 r. Niespełna 20 lat później porwali się na naszą niepodległość Niemcy. Niby ostatecznie przegrali wojnę, jednak zagrabionych wówczas zdobyczy nie musieli oddawać. Mało tego, zostali wsparci amerykańskim planem Marshalla. Rzeczypospolitej nie tylko nikt nie wsparł, ale wyniszczona niemiecką okupacją, popadła w kolejną zależność: sowiecką. Nie było wolności, choć była praca dla wszystkich; cóż z tego, skoro...

W oddawanej w ręce czytelnika pracy zostały opisane zmagania radzieckiej 38 Armii i 1 Gwardyjskiej Armii z częścią sił 1 Armii Pancernej Wehrmachtu na południowym Śląsku i północnych Morawach w ostatnich dniach marca i kwietniu 1945 roku w ramach ofensywy zwanej Operacją Ostrawsko-Morawską. Powodzenie operacji dawało Naczelnemu Dowództwu Armii Czerwonej poza opanowaniem najbardziej uprzemysłowionego regionu Czechosłowacji także szanse na odcięcie wojsk III Rzeszy w Beskidach oraz na Słowacji. Gdy w międzyczasie w najlepsze trwał militarny wyścig do stolicy III Rzeszy, Hitler posyłał swoje wojska setki kilometrów na wschód od Berlina na odcinek frontu między Raciborzem, Opawą a Ostrawą a w opinii wielu historyków działania wojenne na pograniczu Śląska i Mor...