Zasady życia chrześcijanina

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim program życia duchowego dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga. Proponuje im drogę doskonałej miłości, będącą odpowiedzią na niesłychaną miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie. Zapewnia, że jest wielkim błędem to, co mówią niektórzy, że Bóg nie chce, by wszyscy byli świętymi. Bóg chce mieć wszystkich świętymi, a każdego w swoim stanie, zakonnika jako zakonnika, świeckiego jako świeckiego, kapłana jako kapłana, żonatego jako żonatego, sprzedawcę jako sprzedawcę, żołnierza jako żołnierza.

W dzisiejszych czasach śmierć jest tematem tabu. Tymczasem, o czym przypomina nam św. Alfons, jest ona nie tylko wydarzeniem nieuniknionym, ale także ostatnim aktem ziemskiej egzystencji i bramą do życia wiecznego. Jest aktem w pełni świadomym i brzemiennym w konsekwencje, stanowiącym ostateczny, nieodwołalny już wybór, który zadecyduje o naszej wieczności. Dlatego właśnie tak ważne jest szczególne, osobiste przygotowanie się do niej. Św. Alfons, kierowany duszpasterskim pragnieniem dopomożenia bliźnim w osiągnięciu zbawienia, z pasją przekonuje, że człowiek nawet w ostatniej chwili może się jeszcze nawrócić, choć nie jest to łatwe i wymaga spełnienia określonych warunków stąd zachęta do wytrwałej modlitwy. Dotyczy to wszystkich ludzi niezależnie od...

Św. Alfons M. Liguori mówił, że Pan Jezus chce pocieszyć każdego, ktokolwiek ucieka się do Niego. On pozostaje dzień i noc na ołtarzu, aby dać się znaleźć wszystkim i rozdzielać łaski. Zawarte w tej książeczce modlitwy mogą służyć jako przygotowanie do Komunii św. i dziękczynienie po niej, a także podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Poręczny format sprawia, że bez trudu zmieszczą się w torebce czy kieszeni.

Jedno z najsłynniejszych dzieł duchowych św. Alfonsa de Ligouri. „Wydałem już różne dziełka duchowne (...) uważam jednak, że nie napisałem dzieła pożyteczniejszego od tej książeczki, w której mówię o modlitwie jako o koniecznym i pewnym środku otrzymania zbawienia i wszystkich łask do zbawienia potrzebnych. Niemożliwą to rzeczą dla mnie, lecz gdybym mógł, to bym chciał tę ksią­żeczkę wydrukować w tylu egzemplarzach, ilu jest wiernych na ziemi; i dałbym ją każdemu, aby wszyscy zrozumieli, jak koniecznie wszyscy musimy się modlić, aby się zbawić” – ze wstępu autora.

Wysławianie Maryi jest świadectwem maryjnej duchowości XVIII wieku. Jako wybitny duszpasterz św. Alfons sprzeciwił się silnym w tamtym czasie religijnym prądom myślowym, które utrudniały, a niekiedy wręcz zamykały prostym ludziom drogę do Boga. Jego mariologia była swego rodzaju protestem i odtrutką na to wszystko, co uważał za błędne i niebezpieczne dla wiary. Nieprzemijającą wartością książki jest pełna synowskiej miłości pobożność maryjna autora, który należy do najgorliwszych czcicieli Matki Bożej w historii Kościoła.

Św. Alfons Liguori, założyciel Zgromadzenia Redemptorystów, poświęconego opiece duchowej nad ubogimi i opuszczonymi, był przekonany o niezwykłym znaczeniu modlitwy jako koniecznego środka zbawczego. Rozumiał ją bardzo nowocześnie, jako pełną zaufania i miłości rozmowę z Bogiem w każdych okolicznościach życiowych, dlatego jego przemyślenia i rady w tej kwestii nie tracą na aktualności. Napisał o niej wiele książek i bardzo pragnął, aby dotarły one do wszystkich ludzi. Temu celowi ma też służyć niniejszy zbiór jego wskazówek na ten temat, opracowany tematycznie i wzbogacony słynną metodą modlitwy myślnej oraz codziennymi modlitwami.

Nawiedzenia św. Alfonsa Liguoriego to propozycja medytacji podczas adoracji Najświętszego Sakramentu na każdy dzień miesiąca. Są wyrazem ogromnej miłości, jaką darzył on Najświętszy Sakrament. Długie godziny spędzał na jego adoracji i każdemu gorąco ją polecał. Tam też uczył się tej cudownej prawdy: „Bóg oszalał z miłości do człowieka i przez niego pragnie być kochanym”. Święci są mistrzami w przeżywaniu codzienności tak, by jeszcze bardziej miłować Boga. A szkoła, w której nauczyli się tej sztuki, znajduje się przed Najświętszym Sakramentem. Św. Alfons Maria de Liguori (1696–1787), będąc uznanym adwokatem, po przegranym procesie sądowym wstępuje do seminarium i w 1726 roku przyjmuje święcenia kapłańskie. W Neapolu pracuje wśród lu...

Rozmyślania na ośmiodniowe rekolekcje, które można samodzielnie odprawić w domu, do czego potrzeba jedynie cichego miejsca i pragnienia rozmowy z Bogiem, to propozycja bardzo aktualna i potrzebna także w naszych pełnych zgiełku i chaosu czasach. Św. Alfons, założyciel redemptorystów i doktor Kościoła, żarliwie kochający Jezusa Chrystusa, pragnął zawsze zapalać tą miłością swoich czytelników, dlatego są nią przepełnione także te rozmyślania, mające pomóc nie tylko w przypomnieniu sobie najważniejszych prawd wiary i cnót chrześcijańskich, ale przede wszystkim w radosnym i ufnym codziennym naśladowaniu Pana, aby dojść do celu, jaki nam wyznaczył: zbawienia.

Nie jest czymś nadzwyczajnym, że wielu świętych zachęcało, by mówić o Józefie i czynić Go znanym. Jednym z nich był św. Alfons Maria de Liguori. On zawierzył mu swoją drogę do świętości, gdyż był pewny, że ziemski ojciec Jezusa jest prawdziwym stróżem życia duchowego. On miał całe swe serce, całe posłuszeństwo, wszystkie swe siły ukierunkowane na powodzenie misji Tego, którego Bóg posłał na ziemię, by odkupił człowieka. Rozważania te, napisane według stylu i metody właściwej św. Alfonsowi Liguoriemu, za fundament mają teksty biblijne. W swej argumentacji pośrednio i bezpośrednio odnoszą się do ojców Kościoła i wielkich świętych, jak np. Teresy od Jezusa, Jana Damasceńskiego, Bazylego czy Piotra Chryzologa. To sprawia, że teksty te są p...

„Powód tego jest jasny: ponieważ Bóg, według porządku swojej opatrzności, przeznacza każdemu stan życia i w zależności od tego stanu przygotowuje dlań odpowiednie łaski i pomoce”. Fragment książki Św. Alfons de Liguori zawsze zatroskany był o świętość wiernych, realizowaną w każdym stanie, nie tylko kapłańskim czy zakonnym, poprzez spełnianie wymagań chrztu i pełne miłości przylgnięcie do woli Bożej. Dlatego jego pisma są wciąż aktualną pomocą do prowadzenia życia prawdziwie chrześcijańskiego, a niniejszy ich wybór może wspomóc w udzieleniu odpowiedzi na wezwanie do życia szczególnie Bogu poświęconego.

Św. Alfons Maria de Liguori (1696–1787) należy do największych czcicieli i apostołów Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego. Całe życie i dzieło tego wielkiego doktora Kościoła, biskupa, misjonarza, założyciela Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, autora licznych dzieł z dziedziny teologii i duchowości, muzyka, malarza i poety było jakby żywym komentarzem do męki Pańskiej. Swoją żarliwą miłość do Ukrzyżowanego karmił św. Alfons rozważaniem Ewangelii, lekturą książek o pasji Chrystusa i codzienną praktyką drogi krzyżowej. Prezentowana książka składa się z trzech tekstów: Rozważania męki Pańskiej według opisu Ewangelistów, Miłość dusz, Ćwiczenie drogi krzyżowej. Podstawą wydania są ich XIX-wieczne przekłady, odpowiednio uwspółcześnione,...

Droga do świętości to jedno z najważniejszych dziel mistrza duchowego, doktora Kościoła i założyciela redemptorystów. Dzieło ukazało się w trzech tomach. Obecnie oferujemy czytelnikom pierwszy tom zatytułowany W stronę doskonałości. Św. Alfons Liguori wskazuje w nim drogę do osiągnięcia doskonałości w Bogu, do czego powołany jest każdy wierzący w Chrystusa. Omawia kluczowe tematy związane z dążeniem do świętości oraz przeciwności, jakie napotykamy na tej drodze. Mówi m.in. o oziębłości duchowej, o wewnętrznym umartwieniu, o walce duchowej, o ewangelicznym zaparciu się siebie i o dźwiganiu swojego krzyża. W oparciu o dzieła i życie wielu świętych proponuje konkretne środki i praktyki duchowe, które otwierają nas na życie nadprzyrodzone.

Św. Alfons M. Liguori mówił, że Pan Jezus chce pocieszyć każdego, ktokolwiek ucieka się do Niego. On pozostaje dzień i noc na ołtarzu, aby dać się znaleźć wszystkim i rozdzielać łaski. Zawarte w tej książeczce modlitwy mogą służyć jako przygotowanie do Komunii św. i dziękczynienie po niej, a także podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Poręczny format sprawia, że bez trudu zmieszczą się w torebce czy kieszeni.

Dzięki inicjatywie Koła Naukowego Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie oddajemy w dłonie P.T. Czytelników nową edycję Listów okólnych do członków Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela św. Alfonsa Marii Liguoriego. Ta inicjatywa edytorska przypada w 150. rocznicę ogłoszenia Założyciela Zgromadzenia Redemptorystów Doktorem Najgorliwszym Kościoła. Przez poznanie tekstów źródłowych, które wyszły spod pióra naszego Założyciela, możliwe jest uchwycenie tego, co Duch Święty chciał przez niego wzbudzić u wszystkich członków Zgromadzenia. W jego listach nadal tkwi duchowe przesłanie, które może być inspiracją dla redemptorystów XXI wieku.

Powołanie do świętości w wielu ludziach budzi bardziej lęk niż fascynację. Św. Alfons sprzeciwił się rygoryzmowi moralnemu swojej epoki, twierdząc, że każdy, nawet najbardziej uwikłany w grzech człowiek może kroczyć drogą, która zaprowadzi go na wyżyny świętości, jeśli tylko odpowie na uprzedzającą miłość Boga. Książka jest propozycją drogi do świętości dla człowieka XVIII wieku, lecz może inspirować również ludzi współczesnych. O jej wartości stanowi przede wszystkim osoba autora, zafascynowanego Bogiem i miłującego człowieka.

Jedno z najsłynniejszych dzieł duchowych św. Alfonsa de Ligouri. „Wydałem już różne dziełka duchowne (...) uważam jednak, że nie napisałem dzieła pożyteczniejszego od tej książeczki, w której mówię o modlitwie jako o koniecznym i pewnym środku otrzymania zbawienia i wszystkich łask do zbawienia potrzebnych. Niemożliwą to rzeczą dla mnie, lecz gdybym mógł, to bym chciał tę ksią­żeczkę wydrukować w tylu egzemplarzach, ilu jest wiernych na ziemi; i dałbym ją każdemu, aby wszyscy zrozumieli, jak koniecznie wszyscy musimy się modlić, aby się zbawić” – ze wstępu autora.

Trzecia część Drogi do świętości przypomina o potrzebie i sposobach modlitwy, trwaniu w Bożej obecności, o konieczności częstej spowiedzi, właściwym uczestnictwie we Mszy świętej i o tym, czym jest Komunia święta. Zawiera także rozmyślania rekolekcyjne i rozważania o Męce Pańskiej znakomicie nadające się do indywidualnego przeprowadzenia. Wszystkie te zapiski, pełne prostoty i praktycznych wskazówek sprawiają, że tekst pochodzący z XVIII w. jest niezwykle pociągający i wciąż aktualny. Przypomina bowiem o powszechnym powołaniu do świętości i sposobach, które pozwalają do niej dążyć.

Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym jest najbardziej dojrzałym dziełem św. Alfonsa, napisanym w ostatnim okresie jego życia. Stanowi swego rodzaju syntezę myśli Świętego nad tym, czym jest życie duchowe. Kreśli w nim program życia duchowego dla wszystkich, także dla żyjących z dala od Boga. Proponuje im drogę doskonałej miłości, będącą odpowiedzią na niesłychaną miłość Boga objawioną w Jezusie Chrystusie. Zapewnia, że jest wielkim błędem to, co mówią niektórzy, że Bóg nie chce, by wszyscy byli świętymi. Bóg chce mieć wszystkich świętymi, a każdego w swoim stanie, zakonnika jako zakonnika, świeckiego jako świeckiego, kapłana jako kapłana, żonatego jako żonatego, sprzedawcę jako sprzedawcę, żołnierza jako żołnierza.

Zdziwiony i rozczarowany będzie każdy, kto w Praktycznym przewodniku dla spowiednika będzie poszukiwał konkretnych wskazówek do posługi w konfesjonale. Nie należy po tę książkę sięgać z takim nastawieniem. Ale każdy spowiednik, który zdoła w niej odnaleźć zmaganie św. Alfonsa z osiemnastowiecznym rygoryzmem i ignorancją religijną, by nawet najbardziej zagubiony penitent przystępujący do spowiedzi mógł wrócić na drogę zbawienia, znajdzie w niej inspirację do kształtowania własnej duchowości kapłana. Spowiednik nie może nigdy zapominać, że grzesznik jest nie tyle winnym, ile raczej przede wszystkim chorym, którego należy kochać i leczyć. W dialogu sakramentalnym kapłan powinien pomóc penitentowi w rozpoznaniu korzeni jego zła, aby następnie m...

Nie jest czymś nadzwyczajnym, że wielu świętych zachęcało, by mówić o Józefie i czynić Go znanym. Jednym z nich był św. Alfons Maria de Liguori. On zawierzył mu swoją drogę do świętości, gdyż był pewny, że ziemski ojciec Jezusa jest prawdziwym stróżem życia duchowego. On miał całe swe serce, całe posłuszeństwo, wszystkie swe siły ukierunkowane na powodzenie misji Tego, którego Bóg posłał na ziemię, by odkupił człowieka. Rozważania te, napisane według stylu i metody właściwej św. Alfonsowi Liguoriemu, za fundament mają teksty biblijne. W swej argumentacji pośrednio i bezpośrednio odnoszą się do ojców Kościoła i wielkich świętych, jak np. Teresy od Jezusa, Jana Damasceńskiego, Bazylego czy Piotra Chryzologa. To sprawia, że teksty te są p...