Antyczna sztuka wojenna. Tom 4. Kres świata antycznego

Jedna z najważniejszych prac dotycząca historii wojskowości. Hans Delbrck, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882 do 1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem his...

Grossdeutschland – elitarna jednostka Wehrmachtu, która z pułku wartowniczego rozrosła się pod koniec wojny do korpusu pancernego. Brała udział w niemal wszystkich ważniejszych bitwach na froncie wschodni i odgrywała nich zawsze pierwszoplanową rolę. Stanowiła niezwykle skuteczną straż pożarną wykorzystywaną przez dowództwo niemieckie w kryzysowych sytuacjach. Była niezwykle rozbudowaną formacją, co doskonale opisał Helmuth Spaeter, długoletni dowódca jej batalionu rozpoznawczego.Autor opisuje dokładnie działania i organizację zaplecza tej jednostki, które odgrywało niebagatelne znaczenie w utrzymaniu jej sprawności bojowej, pomimo ponoszenia ogromnych strat. Żołnierze Grossdeutschland byli świadkami niemal wszystkich przełomowych wydarzeń w historii III...

Przebieg wojny z lat 337-363, nazywanej przez autora wojną o Nisibis, był wyjątkiem od tradycyjnej rzymskiej metody prowadzenia działań zbrojnych, opierającej się na doprowadzeniu do rozstrzygającej bitwy. Cesarz Konstancjusz II przyjął strategię defensywną i stosował obronę mobilną, polegającą na małych siłach granicznych (limitanei) broniących umocnionych miast, wspieranych przez ograniczone kontrofensywy armii polowej Wschodu. Ten sposób prowadzenia walki skutecznie powstrzymywał perskie uderzenia przez 24 lata. Jednak gdy cesarzem został Julian, dostęp do większych zasobów skłonił go do porzucenia obrony mobilnej na rzecz inwazji mającej doprowadzić do zmiany władzy w Persji. Choć nowy cesarz dotarł do Ktezyfontu, to nie potrafił zdobyć perskiej stoli...

Autor, wybitny brytyjski historyk żyjący w latach 1860-1946 opisał w tej książce z niezwykłą dokładnością rozwój sztuki wojennej w średniowieczu.

„Gruzińska historia pełna jest – z jednej strony – okrutnych wojen rozmaitego rodzaju, nacechowanych skrajnym wytężeniem sił fizycznych i moralnych, głębokim dramatyzmem, a z drugiej – zanotowała znaczne sukcesy, w określonych okresach kraj się jednoczył politycznie i terytorialnie, rozwijały się miasta i życie miejskie, nauka, kultura i szkolnictwo”. – pisał wybitny gruziński historyk prof. Roin Metreweli. Narodziny, rozwój, wzloty i upadki państwa gruzińskiego pozostawały zawsze w ścisłym związku z sytuacją międzynarodową. Gruzini mieli pełne prawo pomstować na jakże zgubne nieraz przekleństwo geopolityki – położenie w strefie rywalizacji dwóch wielkich mocarstw. Z jednej strony Rzym, potem Bizancjum, wreszcie Turcy osmańscy, z drugiej –...

Historia wojen Rzymian i Persów jest niezwykle bogata w interesujące szczegóły, dzięki którym jesteśmy w stanie dobrze poznać świat późnej starożytności. Zajrzenie do jego wnętrza umożliwiają nam liczne źródła pisane, które pozwalają zrozumieć, jak przebiegały konflikty, jakimi metodami starano się nakłonić przeciwnika do kapitulacji choćby na chwilę, jak zawierano traktaty pokojowe i czy postrzegano otaczającą ludzi rzeczywistość w sposób, który częściowo przypomina nasze widzenie geopolityki. Odpowiedź na wiele z tych pytań będzie dla czytelnika zaskakująca. Starożytni mieszkańcy Bliskiego Wschodu rozumieli więcej, niż skłonni bylibyśmy przypisywać ich percepcji. Fragment Wprowadzenia

Po panowaniu Bolesława Chrobrego, który wyniósł państwo wczesnopiastowskie do poziomu regionalnej potęgi, nadszedł kryzys. Żądni rewanżu za wcześniejsze porażki sąsiedzi ze wschodu i z zachodu zmusili Bolesławowego syna Mieszka II do ucieczki za granicę. W kraju mnożyły się niepokoje, narastała reakcja pogańska. Po śmierci Mieszka w 1034 roku władcą Polski został jego syn Kazimierz, któremu nadano później przydomek „Odnowiciel”. On również musiał opuścić ojczyznę, w której rządy przejęli lokalni możnowładcy. Jednym z nich był Miecław, który – jak podaje Gall Anonim, utworzył na Mazowszu własne państwo. Kazimierz po powrocie z Niemiec zaczął odzyskiwać swoje dziedzictwo. Szło mu to z wielkim trudem. Miecław był jego głównym przeciwni...

80. rocznicę powietrznej Bitwy o Anglię, która odwróciła bieg wydarzeń drugiej wojny światowej, znani historycy lotnictwa Robert Gretzyngier i Wojtek Matusiak uczcili nową książką Wyspy Brytyjskie 1940, wydaną w ramach popularnej serii Bellony „Historyczne bitwy”. Jest ona dedykowana zarówno pilotom myśliwskim RAF, znanym ze słynnego cytatu brytyjskiego premiera Winstona Churchilla: „Nigdy tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak nielicznym”, jak też tym wszystkim, którzy współtworzyli system obrony Wysp Brytyjskich i którzy razem dali odpór planom Hitlera inwazji za kanał La Manche. Książka opisuje zbiorowy wysiłek Brytyjczyków jako społeczeństwa zorganizowanego w obliczu niebezpieczeństwa oraz wkład w zmagania wojenne przybyszów z innych stron św...

Jedna z najważniejszych prac dotycząca historii wojskowości. Hans Delbrück, urodzony 11 listopada 1848 w Bergen na wyspie Rugia, polityk, na forum międzynarodowym uznawany za pierwszego prawdziwie współczesnego historyka wojskowości. Studiował począwszy od 1868 na uniwersytetach w Heidelbergu i Bonn. W międzyczasie walczył jako ochotnik w wojnie francusko-pruskiej z 1870 roku. W roku 1874 został nauczycielem Waldemara, szóstego dziecka Fryderyka Wilhelma. W latach 1882 do 1885 był członkiem pruskiej Izby Posłów z ramienia konserwatywnej Freikonservative Partei, zaś od 1884 do 1890 członkiem Reichstagu. W życiu politycznym intensywnie spierał się z pruskim rządem, między innymi na linii jego obchodzenia się z Polakami i Duńczykami. W roku 1885 został profesorem...