Arabska zdrajczyni

Książka "Arabska zdrajczyni" to kolejna już część z serii "Orientalnej sagi", ale tak jak każdy poprzedni tom, można czytać ją jako samodzielną powieść, bez obaw, że nie będzie wiadomo o co chodzi (autorka już o to zadbała żeby czytelnik się nie pogubił ).

Jak wygląda życie na Bliskim Wschodzie, szczególnie kobiet, wiemy mniej lub więcej z przekazów medialnych. Autorka Tanya Valko poznała tamten klimat na własnej skórze, mieszkając wiele lat w krajach arabskich. Oczywiście książka nie jest oparta na faktach, ale wiele przed nami odsłania z tamtej rzeczywistości.

Sięgając po książkę przenosimy się do ortodoksyjnej Arabii Saudyjskiej, Izraela, czy też wciąż bombardowanej Strefy Gazy.

Poznajemy dalsze losy kobiet z rodu Salimich. Jak zawsze nie brakuje trudnych sytuacji jak np śmiertelna choroba Doroty, przez którą przeprowadza ją Warda, była kochanka męża. Czy mimo tego uda się kobietom zawrzeć przyjaźń? A co u Marysi, która poprzez szybki ślub z Jakubem wkracza do klanu Goldmanów? Czy to nowe uczucie wyprze z jej serca miłość do byłego męża, który już przecież jest w związku z jej siostrą Darią? Nie zabraknie również problemów z wkraczajacą w dorosłość Nadią, która chce zawsze postawić na swoim nie oglądając się na niebezpieczeństwa.

Charakterki kobiet obu klanów pokazują jak blisko od miłości do nienawiści, od łagodności do nagłych wybuchów gniewu. Na ich przykladzie widzimy jaka siła drzemie w kobiecie nawet w tak trudnych warunkach, które przemawiają przeciwko niej.

Mnie książka tak zafascynowała, że pomimo grubości (ponad 600stron) bardzo szybko ją przeczytałam. Jestem pewna, że sięgnę po poprzednie tomy, bo do tej pory przeczytałam tylko pierwszy. I czekam z zaciekawieniem na kolejne części.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, choć Arabska Saga liczy sobie już 15 tomów. Skusiła mnie adnotacja od autorki, że każda część stanowi odrębną historię i brak znajomości poprzednich tomów nie utrudni czytelnikowi lektury. Czy faktycznie tak jest?

„Arabska zdrajczyni” to kolejny tom przedstawiający losy kobiet z rodów Salimi i Goldmanów. To mieszanka kilkupokoleniowych rodzin, której głównymi bohaterowie są kobiety, ale i postacie męskie odgrywają w niej bardzo ważną rolę. Dorota otrzymuje diagnozę, jak poradzi sobie z śmiertelną chorobą? Daria, w zaawansowanej ciąży, przeżywa kolejne dylematy. Czy Maria, w końcu się ustatkuje u boku Jakuba? A Nadia, czy rozkapryszona dziewczyna, znajdzie cel w życiu i upragnioną miłość?

Powiem szczerze, że początki, były trudne choć fabuła bardzo interesująca. Miałam problem z ogarnięciem kto z kim jest, z kim był, kto ma z kim dzieci - istna moda na sukces. Uratowała mnie autorka i zamieszczone drzewa genealogiczne, które pomogły odnaleźć mi się w realiach tej sporej bądź co bądź rodziny. Dzięki temu faktycznie nie odczułam w czasie lektury braku znajomości poprzednich tomów a autorka poprowadziła mnie sprawnie i skrzętnie wypełniała luki w historii bohaterów.

Fabuła jest rozłożona w czasie, więc łatwo nam się odnaleźć i nie gubimy wątków a tych jest tu sporo. Mamy tu osobno wątek choroby Doroty, jej córki Marysi, która rozpoczyna nową drogę życia u boku swojego wybranka, Darii, która pragnie w końcu zaznać szczęśliwego, rodzinnego życia, Nadii, która pragnie odnaleźć swoją drogę, Jente walecznej kobiety, Jakuba, który pragnie zmian w Palestynie, i wiele, wiele innych.

Książka napisana jest w taki sposób, że z łatwością przenosimy się do życia poszczególnych bohaterów, autorka wprowadza nas w ich emocje, bieżące rozterki i plany więc z łatwością mogłam się w nich odnaleźć nie gubiąc się co przy tak pokaźnej lekturze nie byłoby trudne a tu wszystko jest dopracowane i dopięte na ostatni guzik.

Dodatkowo znajdziemy tu sporo odwołań do bieżących wydarzeń, historii, aktualnej sytuacji politycznej w krajach, w których toczy się akcja. Opis życia mieszkańców Palestyny i Izraela, Arabii Saudyjskiej pozwalał mi przenieść się i uczestniczyć w wydarzeniach, które miały miejsce na stronach.

Autorka porusza wiele ważnych tematów, które choć mają miejsce w bardzo różnej od nas kulturze to jednak są aktualne także u nas, w krajach europejskich, spotykamy je na co dzień - Śmiertelna choroba Doroty, to jak kobieta i jej rodzina, przez nią przechodzą, przemoc domowa, pierwsze miłości, albo te kolejne, które być może będą ostatnimi, do grobowej deski, ale również terroryzm i walka z nim. Pokazuje jak mogą wyglądać związki wielokulturowe, wielowyznaniowe, jaki mają zalety i wady. Zapoznaje nas z urokami macierzyństwa, błogosławionego stanu, które bohaterki czasami przechodzą u boku ukochanych, a czasem samotnie. Czytanie tej książki było ciekawym doświadczeniem. Spodziewałam się że choroba Doroty będzie najbardziej poruszająca historią, nic bardziej mylnego. Autorka funduje nam tu cały wachlarz doświadczeń i emocji.

Jeśli nie straszne są Wam grube tomy, wielowątkowe powieści, w których fabuła nie skupia się tylko wokół jednego bohatera – to powieść właśnie dla Was. Zachęcam do sięgnięcia po nią.

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, która stworzyła serię Orientalnej Sagi. Książka bardzo mi się podobała i wcale nie przeszkadzało mi, że nie czytałam poprzednich części. Nie od dziś wiadomo, że kobiety na Bliskim Wschodzie nie mają łatwego życia. Czytanie książki troszkę bardziej mi uświadomiło, jak kobiety są tam traktowane. Muszą być posłuszne swoim mężom, przestrzegać wszystkich panujących zasad. W książce poznajemy wiele osób ich problemy, życie miłosne oraz rozterki. Na początku troszkę przeraziła mnie ilość informacji i bohaterów w powieści, jednak bardzo szybko i bez problemu można się we wszystkim połapać. Mimo swojej objętości książkę czyta się w miarę szybko, a jak już zagłębimy się w życie bohaterów historia staje się łatwa w odbiorze. Tanya Valko zabiera nas w podróż na Bliski Wschód, przedstawia nam świat bardzo różny od naszego, gdzie panują zupełnie inne zwyczaje i zasady niż u nas. Czytając książkę wyobrażałam sobie jak to jest naprawdę, i życie jakie mają tamtejsze kobiety dla mnie jest nieprawdopodobne. Na pewno nie jedna kobieta po przeczytaniu "Arabskiej zdrajczyni" dojdzie do wniosku, że ma bardzo dobre życie w swojej ojczyźnie. Dla mnie przedstawiony świat w książce jest całkowicie inne od naszego. Czasami podczas czytania o tym co muszą przechodzić kobiety Bliskiego Wschodu przechodziły mnie ciarki. Autorka przedstawia nam historię z perspektywy wielu bohaterów dzięki temu możemy ich lepiej poznać. Ze względu na to, że bohaterów powieści jest dużo nie będę każdego szczegółowo opisywać, zachęcam do poznania ich osobiście poprzez przeczytanie tej bardzo ciekawej powieści. Jedynym minusem jaki mogę dać książce jest on za wątek wirusa, który zatruwał nam tak długo nasze życie. Opowieść jaką Tanya Valko nam serwuje jest o miłości ale nie tylko tej fizycznej lecz również polegającej na przebaczeniu, wsparciu i zrozumieniu. To co najbardziej do mnie trafiło podczas czytania to ukazanie mentalności i troszkę w moim odczuciu zacofania krajów arabskich. Autorka bardzo dobrze opisuje kulturę panującą w krajach arabskich różni się ona diametralnie od tej w krajach europejskich. W przedstawionej historii poznajemy kobiety, które muszą odnaleźć się w arabskiej rzeczywistości, są to jednak kobiety silne i potrafiące poradzić sobie z każdą przeszkodą. Rzeczywistość na jaką się zgodziły nie jest dla nich łatwa. Autorka przedstawia nam również relacje między Izraelem a Palestyną, jak również zabiera nas do bombardowanej Strefy Gazy. Przedstawione miejsca wzbudzają ciekawość, dzięki dokładnym opisom można sobie z łatwością wyobrazić panującą tam atmosferę. Powieść jest bardzo wciągająca, ukazuje zupełnie inny świat i kulturę. "Arabska zdrajczyni" to nie tylko dobra historia, ale także pouczająca i ukazująca nam życie tak inne od naszego. Tanya Valko przedstawia nam kobiety, które mimo panujących na Bliskim Wschodzie nakazów i zakazów nie boją się zawalczyć o swoje szczęście. Powieść mi się podobała i na pewno nadrobię zaległości i przeczytam poprzednie tomy, aby lepiej poznać przedstawiony w książce świat.

Nie będzie tajemnicą, jeśli zdradzę Wam, że „Orientalna saga” Tanyi Valko skradła moje serce. Już od pierwszej części tego cyklu autorka zaintrygowała mnie losami bohaterów. I tak jest z każdą książką. Również sięgając po tę najnowszą byłem ciekaw co u nich słychać. Gdy tylko „Arabska zdrajczyni” wpadła w moje ręce, nie mogłem oderwać się od lektury. Teraz, gdy już poznałem kolejne losy bohaterów, przyznaje, że wspaniale było ponownie się z nimi spotkać. „Arabska zdrajczyni” to już piętnasta część „Orientalnej sagi”.

To, co najbardziej trafia do mnie podczas lektury, to ukazanie mentalności krajów arabskich. Autorka doskonale odwzorowuje kulturę, która znacznie odbiega od tej w krajach europejskich. Tanya Valko kreśli obyczaje panujące w Arabii Saudyjskiej, Jemenie czy w Izraelu.

Na kartach „Arabskiej zdrajczyni” poznajemy historię kobiet, które muszą odnaleźć się w arabskiej rzeczywistości. Rzeczywistości, która nie jest dla nich łatwa. Naznaczona jest nakazami i zakazami. Kluczową kwestią w „Arabskiej zdrajczyni” jest zdrada, która w krajach arabskich jest grzechem, za który można ponieść największą karę. W krajach europejskich zdrada nie jest naznaczona aż takimi konsekwencjami, jak ma to miejsce w krajach Bliskiego Wschodu.

Jak potoczy się życie Marysi Salimi u boku nowego męża Jakuba Goldmana? Jaki los spotka wchodzącą w dorosłe życie Nadię Binladen? Co słychać u Darii Salimi? Czy Dorota poradzi sobie ze śmiertelną chorobą? Możecie być pewni, że w najnowszej części „Orientalnej sagi” wiele się dzieje. A znając pióro Tanyi Valko możecie oczekiwać wyjątkowej lektury. Lektury, która nie tylko zabierze Was do arabskiego świata, lecz ukaże historię silnych kobiet, dla których panujące prawo nie jest łaskawe.

Nie tylko poznawanie historii kobiet sprawi, że nie oderwiemy się od lektury. Również relacje między Izraelem i Palestyną wzbudzą naszą ciekawość. Autorka zabierze nas także do bombardowanej Strefy Gazy oraz do ogarniętego wojną domową i klęską humanitarną Jemenu.

To, co ważne „Arabska zdrajczyni” to historia, która pochłonie Was bez reszty. Nuda Wam nie grozi, wręcz przeciwnie, ta powieść to gratka dla miłośników intryg.

Jeśli pragniecie poznać kulturę i zwyczaje panujące w krajach Bliskiego Wschodu, to twórczość Tanyi Valko jest właśnie dla Was. Autorka skradła serce wielu czytelników. A tą książką ponownie dowiodła, że jest najpopularniejszą polską pisarką, która doskonale oddaje klimat arabskiego życia.

Cała „Orientalna saga” zasługuje na uznanie oraz na umieszczę jej na półce NIK – Najlepszych Interesujących Książek. Po przeczytaniu „Arabskiej zdrajczyni” poczułem nie tylko satysfakcję z lektury, lecz tęsknotę za Marysią, Darią i Nadią, mając równocześnie nadzieję, że spotkamy się ponownie w kolejnej części. Myślę, że w tych marzeniach nie jestem odosobniony.

Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po twórczość Tanyi Valko, to zdecydowanie zachęcam Was, by to zrobić. „Arabska zdrajczyni” skradnie Wasze czytelnicze serca. Warto również przeczytać wcześniejsze części tej serii. Co ważne wszystkie pozostałe można czytać niezależnie.

Książka „Arabska zdrajczyni” ukazała się nakładem Wydawnictwa Prószyński i S-ka

„Arabska zdrajczyni” to już trzynasty tom Sagi Orientalnej. Dla mnie jest to pierwsze spotkanie z twórczością pani Valko. Każda z części stanowi odrębną opowieść dlatego nie ma obowiązku czytania po kolei każdego tomu. Muszę przyznać jednak, że ja odczułam pewien dyskomfort z powodu nieznajomości wcześniejszych opowieści. Oczywiście - życiorysy bohaterów są pokrótce zreferowane, by mieć jako taką orientację w temacie, jednak dla mnie to za mało.

Fabuła w „Arabskiej zdrajczyni” nie powaliła mnie na kolana. Nie do końca odpowiada mi prowadzenie akcji w takiej leniwej formie. Dodatkowo za niepotrzebne wydaje mi się opisywanie aż tak szczegółowo każdego kroku w codziennym życiu bohaterów.

Za to pod kątem informacji o kulturze islamskiej ta książka to złoto. O ile jako powieść nie zostałam zauroczona, to opis wszystkich zasad, wymogów, nakazów i obyczajów pobudził wyobraźnię. Do tej pory miałam raczej pobieżne pojęcie o tym, w jak trudnym prawnie i religijnie świecie muszą lawirować kobiety. Bo głównie o kobietach jest ta książka. Opowiada o kilku pokoleniach kobiet, które muszą jakoś sobie radzić w tym orientalnym świecie, gdzie dzień kolejny nigdy nie jest pewny nawet wśród środowiska elit. Do takiej grupy właśnie należy rodzina Doroty.

Autorka skupia się przede wszystkim na roli kobiet w islamskim i judaistycznym świecie. Pokazuje ewolucję praw kobiet i tego, w jaki sposób młode kobiety mogą się rozwijać. Często wszystko rozbija się o umiejętne manewrowanie w prawniczych przepisach i wyszukiwaniu kruczków, które pomogą kobiecie stać się wykształconą i przede wszystkim niezależną jednostką w społeczeństwie.

Objętościowo to potężna lektura. Liczy sobie siedemset stron mocnej treści. Książka została podzielona na części, których poszczególne podrozdziały opowiadają o każdej osobie z rodziny, której nazwisko jest jednocześnie tytułem rozdziału. Kolejne etapy to podzielone na podrozdziały opowieści o losach wszystkich bohaterów i to, jak ich losy się ze sobą splatają.

Czy ta książka mi się podobała? I tak i nie. Nie określę się jednoznacznie, bo ta powieść ma wady, ale też duże zalety. Ze stylem pisarskim autorki raczej się nie polubiłam, choć nie jest on zły. Dla mnie jest poprawny, ale za suchy, momentami ordynarny w opisach, choć to jednocześnie uznaje za zaletę. Pewne mocne, a nawet wulgarne zwroty podkreślały moc sytuacji i nadawały im ładunku emocjonalnego. A emocji niestety w tej książce nie czułam za wiele. Teoretycznie były, ale opisane zostały zbyt płasko.

Powieść podoba mi się głównie z uwagi na fantastycznie przedstawiony świat życia w innej kulturze. Z tego mocno hermetycznego, srogiego i ukrytego za zasłoną hidżabu świecie, wyłania się obraz nierzadko brutalnej rzeczywistości tak bardzo podporządkowanej religii i ideologii, że wszystkie inne sprawy zostają zepchnięte na dalszy plan.

Przyznaję, że pierwsze rozdziały, opowiadające o życiorysie każdego bohatera nieco mnie nużyły. Czułam, ze jednak nieznajomość historii z poprzednich części mocno ogranicza mi odpowiednie zrozumienie lektury. Dopiero później lektura stała się przyjemna, choć tematyka była ciężka. Dużo strachu o bliskich, walka o życie (nie tylko z powodu polityki), namiętności i rozterki uczuciowe to podstawa ?Arabskiej zdrajczyni?.

Oceniam tę książkę na 7/10. Może nie zostałam jej fanką, ale zdecydowanie jest to wartościowa lektura i zachęcam do przeczytania. Sama zamierzam w przyszłości poznać poprzednie tomy i może wówczas należycie docenię tom trzynasty.