Czy da się uciec od swojego pochodzenia? Jak pragnienie awansu społecznego wpływa na kolejne pokolenia? I czy nasze życie mogą kształtować ci, którzy odeszli, zanim się urodziliśmy?
Wokół tych pytań krążą rozważania noblistki Annie Ernaux w trzech autobiograficznych prozach składających się na zbiór Bliscy. Zbierając słowa, gesty i wydarzenia z życia ojca, matki i siostry, rekonstruuje ich losy i odbija je w lustrze własnych doświadczeń. Opowiada o ojcu, który w dzieciństwie zamiast chodzić do szkoły, musiał pomagać w żniwach, a w dorosłości zajął miejsce wśród ludzi prostych i milczących. O matce pełnej gwałtowności i dumy, marzącej o pozycji, „dorobieniu się” i szacunku otoczenia. O przedwcześnie zmarłej siostrze, której odejście rzuciło długi cień na relacje rodzinne i zdefiniowało życie Ernaux. Ta, niczym archiwistka pamięci, opisuje dziedzictwo swoich najbliższych, łącząc kobietę, którą jest teraz, z dzieckiem, którym była w przeszłości.
I choć twierdzi, że beznamiętna opowieść przychodzi jej naturalnie, opisane przez nią brzemię pamięci porusza czytelnika do głębi.
Książka „Bliscy” Annie Ernaux pomoże czytelnikowi poznać i zrozumieć środowisko, w jakim wychowywała się laureatka literackiej Nagrody Nobla. Na książkę „Bliscy” Annie Ernaux składają się trzy autobiograficzne opowiadania – „Miejsce”, „Pewna kobieta” oraz „Druga córka” – w których autorka stara się zrekonstruować losy najbliższych, mające wpływ na osobiste doświadczenia i wybory noblistki. „Bliscy” Annie Ernaux są łącznikiem szczątkowych wspomnień, emocji, gestów, przeszłości i teraźniejszości pisarki.
Autor | Annie Ernaux |
Wydawnictwo | Czarne |
Rok wydania | 2022 |
Oprawa | twarda |
Liczba stron | 176 |
Format | 12.5 x 20.0 cm |
Numer ISBN | 978-83-8191-616-5 |
Kod paskowy (EAN) | 9788381916165 |
Data premiery | 2022.11.16 |
Data pojawienia się | 2022.10.17 |
Dostępna liczba sztuk | |
---|---|
Dostępność całkowita | 218 szt. |
Dostępność w naszym magazynie | 12 szt. (realizacja jeszcze dzisiaj) |
Dostępność w punktach Bonito |
---|
ul. Jagiellońska 4 (przecznica ul. Wolności) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Dmowskiego 12 (obok stacji Gdańsk Wrzeszcz) | 1 szt. na miejscu |
ul. Staromiejska 6 (50 m od Rynku) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Piotrkowska 193 (200 m od Politechniki Łódzkiej) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 51 (skrzyżowanie z ul. Płaskowickiej) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Komisji Edukacji Narodowej 88 (Ursynów - metro Stokłosy) | Zamów i odbierz już jutro |
al. Niepodległości 54 (przy stacji metro Wierzbno) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Chmielna 4 (50 metrów od ul. Nowy Świat) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Czapelska 48 (200 m od ronda Wiatraczna) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Kondratowicza 37 (blisko Szpitala Bródnowskiego) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Pańska 96 (300 m od ronda Daszyńskiego) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Powstańców Śląskich 3 (obok restauracji McDonald's) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Stawki 8 (450 m od CH Arkadia) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Wspólna 27 (przecznica Marszałkowskiej) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Żeromskiego 1 (przy stacji metra Słodowiec) | 1 szt. na miejscu |
al. Armii Krajowej 12 (Budynek Centrum AB) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Jedności Narodowej 122 (blisko Parku Słowiańskiego) | 3 szt. na miejscu |
ul. Plac Grunwaldzki 25 (w budynku Grunwaldzki Center) | Zamów i odbierz już jutro |
ul. Ruska 2 (przy Placu Solnym) | Zamów i odbierz już jutro |
Darmowa dostawa już od 299,00 zł
Lubię sposób pisania Annie Ernaux.
Z jednej strony każdy by tak mógł (gdyby potrafił). Każdy ma lub miał rodziców, dzieciństwo, traumy i zachwyty, wspomnienia. Rodzina Ernaux nie była jakaś wyjątkowa. Robotnicy, potem sklepikarze z wojennym epizodem. Trochę powyżej biedy, znacznie poniżej bogactwa.
Z drugiej strony pisarka ma niezwykły patent w jaki sposób o tym pisać. Zresztą sama to następująco definiuje: "To nie jest biografia i oczywiście też nie powieść, może coś z pogranicza literatury, socjologii i historii".
W "Latach" pisała o sobie, w "Bliskich" pisze o ojcu, matce i siostrze, której nigdy nie poznała. Nie są to budujące opowieści, żadne tam "pokrzepianie serc", to jest trochę jak zapis seansu u psychologa. Ernaux grzebie w pamięci, wyłuskuje sceny, rozmowy, spojrzenia, wrażenia. Każdy czytelnik może się w tym trochę odnaleźć, a mimo wszystko pozostaje to jedyne w swoim rodzaju. Pisze o swoich bliskich raz z czułością, innym razem z ironią, drażnią ją i śmieszą. Raz ma się wrażenie, że ciągnie te opowieści z obowiązku, że wynikają tylko z potrzeby zostawienia przeszłości za sobą, ale zaraz wyczuwamy, że się nimi definiuje, opowiada jak najbliżsi ludzie ją ukształtowali. Fascynująco pisze o nudzie życia, codzienności, śmierci. Doskonale obserwuje.
Przeczytałem tę książkę już jakiś czas temu, ale miałem z tyłu głowy, że powinienem o niej napisać te kilka zdań. Warto po nią sięgnąć, jeśli chce się od literatury czegoś więcej niż tylko obłędnej pogoni za uwodzącą fabułą.
O matce: "Nawet później zachowała ten zdyszany, radosny sposób odpowiadania na modlitwy w kościele, jakby na dowód, że umie".
„Bliscy“ to trzy opowieści, trzy prozatorskie nagrobki, które nie skupiają się na nazwisku czy datach, a na esencji życia. Na historiach, relacjach i emocjach. Trudach życia i chwilach szczęścia. Oraz sobie przez ich pryzmat.
Annie Ernaux pisze o swoich rodzicach z „półwiejskiej jeszcze ludności robotniczej“. Ludziach, którzy pragnęli osiągnąć więcej, podwyższyć swój status. Będący czasami daleko, nie zawsze mający czas, ale kochający na swój sposób. Ojciec zawstydzony sobą, ale dumny z córki i matka, która spełniała się pracując wśród ludzi. Jego historia opowiedziana jest z większego dystansu, ale pełno w niej szczegółów odnośnie życia całej rodziny. Autorka napisała: „Mogę zebrać słowa, gesty, upodobania ojca, znaczące wydarzenia z jego życia, wszystkie obiektywne znaki istnienia, w którym ja również miałam udział“ i dokładnie tym jest tekst o nim. Ten o matce ma w sobie więcej czułości, więcej początkowo nieprzepracowanej żałoby. „Mój projekt ma charakter literacki, ponieważ polega na poszukiwaniu prawdy o matce – prawdy, do której można dotrzeć jedynie poprzez słowa.“ Autorka więcej analizuje, dokładniej odbija relacje między kobietami. Ma w sobie więcej empatii w stosunku do jej życia. Oba zapisy stanowią jednak nie tylko emocjonalny zapis więzi rodzinnych, ale też odbicie czasów, w których żyli. Jest jednak jeszcze trzecia opowieść. Ta o siostrze, której nigdy nie poznała i której życie oraz śmierć stanowiły tajemnicę. Napisana w formie listu, który mniej ma zarysu doświadczeń dziewczynki („Istniejesz tylko poprzez swój ślad na moim śladzie“), a więcej wrażeń autorki odnośnie własnego życia oraz życia rodziców („Rodzice zmarłego dziecka nie wiedzą, jak ich cierpienie wpływa na to, które żyje“). To idealne zamknięcie dla dwóch wcześniejszych tekstów.
Proza bardzo osobista. Wypełniona oczekiwaniami i zawodami. Codziennością szczęśliwej, choć nieidealne rodziny, ukazanej przez pryzmat upływającego czasu. Zadziwiająco piękna i zapadająca w pamięć.
przekł. Agata Kozak