Brud

Lubię polskie debiuty. Mamy coraz więcej dynamicznie się rozwijających, naszych rodzimych pisarzy co cieszy mnie niezmiernie.

Zanim sięgnęłam po Brud przeczytałam różne opinie, te które nie były za bardzo przychylne, jak i te które mówiły, początek jest ciężki ale daj tej książce szansę. Ja należę do tych osób, które muszą przeczytać książkę do końca, obojętnie czy jest dobra czy zła. Faktycznie przechodząc przez pierwsze rozdziały miałam z nią spory problem, natłok informacji, osób, trochę chaosu. Dzielnie trwałam dalej i muszę wam powiedzieć że dzięki temu jestem tą książką niesamowicie zaskoczona, oczywiście pozytywnie.

Afery, korupcje, manipulowanie prasą. Czułam jakbym czytała literaturę

faktu, a nie fikcyjną powieść. Jak się chce i ma ku temu wystarczające środki można sterować dziennikarzami a oni nawet nie orientują się że biorą udział w farsie.

Cieszę się że po pierwszych rozdziałach jej nie odłożyłam a od połowy wciągnęła mnie na tyle że ciężko było mi ją odłożyć. Cały czas pamiętałam że to jednak debiut, więc trzeba dać autorowi trochę fory, kredytu zaufania że kolejna książka będzie lepsza. Ja tej niczego nie mogę zarzucić oprócz tego ciężkiego początku.

Jeśli po nią sięgnięcie i zmęczy was początek, polecam się nie poddawać. To jest naprawdę dobra książka. Ja czekam na następną książkę tego autora.

"Wyścig już się rozpoczął...

Wiktor Zybert, dziennikarz śledczy, dostaje od swojego szefa kilkadziesiąt tysięcy euro i teczkę ze zbioru zastrzeżonego IPN. Zadanie? Prześwietlić Skonecznego. Ciekawość Zyberta rośnie, gdy poznaje Zofię Staruchowską – byłą asystentkę biznesmena.

Medialnych ataków na Skonecznego jest coraz więcej. Kampania oszczerstw sprawia wrażenie odgórnie sterowanej, a ktokolwiek stoi za kolejnymi oskarżeniami, nie cofnie się przed niczym. Na przekór opinii publicznej Zybert postanawia odkryć, kto mógłby skorzystać na zniszczeniu biznesmena."

Powyższy opis pochodzi od wydawcy

🤨

Długo zbierałam się do napisania tej recenzji. Mam ogromny problem z ów książką. Niby mi się podobała, ale tak nie do końca. Niby nie była zła, ale czegoś mi zabrakło. Pisarz wykazał się ogromną wiedzą odnośnie tego, co przedstawił w tej lekturze, za co ogromny plus. Temat polityczny omijam wielkim łukiem, ale tutaj był dość ciekawie i intrygująco przedstawiony. Jednak nie do końca zostałam kupiona. Powieść miała coś w sobie, że były momenty ekscytacji, chęci dowiedzenia się co się dalej wydarzy, aż tu nagle wszystko prysło i było nudno... I właśnie ta nuda powodowała we mnie przewracanie oczami 🙄 Najgorsze w tym wszystkim było to, że akcja była, była, była i liczyłam na jakiś zwrot akcji, który wbije mnie w fotel... a tu czar prysł i nie było nic, kompletnie nic! 🤦🏻‍♀️ Momentami wydawało mi się, że czytam takie flaki z olejem. Bohaterów nie zapamiętałam, kompletnie mnie nie urzekli, ani nie przyciągli do siebie, więc nic nie mogę powiedzieć więcej na ich temat. Spodobał mi się styl i język autora, przy którym człowiek leci przez powieść bardzo szybko. Muszę Wam jeszcze powiedzieć, że okładka robi robotę! Od razu przyciągnęła me oko do siebie! Cóż mogę więcej napisać? Nie zniechęcam do przeczytania tej lektury, ani też nie namawiam, każdy musi stwierdzić czy chce jej poświęcić swój czas, czy jednak nie. Decyzja należy do Was! Miłej i zaczytanej Niedzieli Wszystkim życzę! 😘

Sięgając po książkę pana Bartosza Kurka bałam się, że będzie dla mnie za bardzo polityczna. Czytając opinie miałam wrażenie, że ciężko będzie się przebić do końca tej historii. Miłym zaskoczeniem jest fakt, że "Brud" naprawdę mnie wciągnął.

Dziennikarskie śledztwo, które ostatnimi czasy jest dość popularne wśród pióra autorów, okazało się interesujące i można było poznać pracę dziennikarzy "od środka". Momentami czułam się, jakbym sama pracowała w redakcji.

Sprzedaż warszawskiego toru na Służewcu wywołuje wiele emocji. Przetarg zbliża się wielkimi krokami, konkurencja nie śpi i medialnymi atakami chce wyeliminować faworyta, jakim jest Waldemar Skoneczny. Wiktor Zybert dostaje za zadanie pogrzebać w życiu najbogatszego człowieka w kraju, a z czasem dowiedzieć się, kto chce zaszkodzić mężczyźnie. Do jakich wniosków dojdzie dziennikarz? Kto okaże się zwycięzcą w wyścigu o teren, gdzie znajduje się sławny tor?

Autor przedstawił ciemniejszą stronę mediów, co szczególnie mnie zainteresowało. Zatrudnianie ludzi, by sypali hejtem w internecie, deepfake, czyli spreparowane materiały wideo, które szybko mogą pogrążyć człowieka, jak i szeroko znane łapówkarstwo. Ukazany jest obraz, szczególnie przykry, jak łatwo można zmanipulować informacje przeznaczone do opinii publicznej. Jak szybko informacje roznoszą się w internecie, telewizji i jak ciężko jest odbudować swoje dobre imię. Jak pieniądze rządzą światem i każdego można przekupić, a także jak szybko można wymusić posłuszeństwo rękoczynami. Zagraniczne służby specjalnie mają swój specjalny udział podczas przetargu, o czym przekona się Zybert.

Jeśli szukacie krwistego kryminału, to nie ten tytuł. Natomiast bezwzględny świat mediów ukazuje swoje oblicze dość realistycznie, co skłania ku refleksjom, na ile my jesteśmy manipulowani przez codzienne informacje, które dostarczają nam media.

Ile w nich prawdy, a ile prowokacji? Wiedzą o tym tylko ci, którzy tymi informacjami żonglują 😉

Jak dla mnie jest to świetny debiut i widać, że autor czuje się w tym temacie, jak ryba w wodzie. Uważam, że książka jest godna polecenia, choć nie dla każdego będzie ona owocną lekturą, gdzie polityka, media, biznes pełnią główną rolę.

Bartosz Kurek to znany dziennikarz i politolog, od ponad dekady związany z telewizyjną stacją Polsat jako główny prowadzący Wydarzenia oraz korespondent. Nikogo więc nie powinno zdziwić, że głównym motywem jego debiutanckiej powieści "Brud" został właśnie dziennikarz wplątany w śledztwo prowadzone wokół kilku działaczy politycznych oraz największych szych biznesu.

Cała historia rozpoczyna się ogłoszeniem przetargu na tor wyścigowy w warszawskim Służewcu, do którego startują sami najbardziej wpływowi ludzie. Jednym z nich jest Waldemar Skoneczny, będący jednocześnie najbogatszym Polakiem, który ewidentnie wysuwa się na prowadzenie. Dlatego Wiktor Zybert, główny bohater, a zarazem dziennikarz śledczy, dostaje wytyczne od przełożonego (wraz z grubą teczką pieniędzy), by skrupulatnie prześwietlić biznesmena.

Oferta Skonecznego kolosalnie przewyższa jakością pozostałe, dlatego w Internecie zaczynają krążyć niepochlebne plotki oraz pogłoski. Czarny PR doskonale spełnia swoją rolę, przez co Zybert miota się między młotem a kowadłem, starając się ze wszystkich sił odkryć prawdę. Zwłaszcza że zgłasza się do niego Zofia Staruchowska, dawna asystentka Skonecznego.

W międzyczasie na jaw wychodzą stare znajomości biorących udział w przetargu, co zwiększa niebezpieczeństwo podczas śledztwa. Wokół zaczynają ginąć ludzie, jedynie na pozór niepowiązani ze Skonecznym. Czy Zybertowi uda się odkryć wszystkie karty i dowiedzieć się, kto mąci tę wodę w stawie? Kto wygra przetarg i kim naprawdę jest Waldemar Skoneczny?

"Brud" Bartosza Kurka po opisie wydawał się intrygującą pozycją pełną zwrotów akcji, matactw i wciągających treści związanych z dziennikarstwem oraz polityką. Ze smutkiem więc muszę stwierdzić, że książka kompletnie mnie nie kupiła. Niektóre pomysły przedstawiono dobrze i kilkakrotnie zostałam zaskoczona, ale ostatecznie przez całą historię w rzeczywistości wiało nudą.

Powiązań między bohaterami (choć całkowicie ujawnione pod koniec książki) szybko się domyśliłam, bo opisano je nieco niezgrabnie. Autor zapomniał o wejściu w głębię psychologiczną postaci, przez co chwilami wydawały się zupełnie nijakie, a jedyne, co sprawiało, że mogli choć w ułamku udawać osoby żyjące naprawdę, to ich brudna, zawiła przeszłość. Trzeba jednak przyznać, że sama kompozycja tekstu wypadła naprawdę dobrze. Wątki opisano i wyjaśniono z należytą starannością; było widać, że autor rzeczywiście miał pomysł na książkę. Każdą intrygę skrupulatnie zaplanowano oraz przez całą książkę dążono do ostatecznego rozwiązania.

Nie mogę nie wspomnieć o zakończeniu "Brudu", które w założeniu miało chyba szokować. Niestety, moją jedyną reakcją było głośne westchnięcie i odłożenie książki z powrotem na półkę. Zawiodłam się. Obstawiałam kilka różnych zakończeń i w jedno udało mi się strzelić bezbłędnie, przez co ani przez chwilę książka nie wywołała żadnego wow albo o ja cię, co tu się dzieje!

Czy polecam debiut Bartosza Kurka? Szczerze mówiąc, raczej nie. Na rynku istnieje zbyt dużo zdecydowanie lepszych powieści z motywem detektywa prowadzącego śledztwo wokół największych szych państwa. Oczywiście, jeśli zainteresowała was główna fabuła, nie zamierzam się wtrącać: przeczytajcie i najlepiej sami osądźcie. Mi w "Brudzie" zabrakło emocji, realistycznych bohaterów i lepiej poprowadzonej intrygi z zaskakującym zakończeniem. Przez większość czasu było po prostu nudno, co w powieści sensacyjno-kryminalnej raczej nie powinno mieć miejsca.

Brudne sprawy.

Czy w życiu można być uczciwym i nigdy się nie ubrudzić? Zapewne tak… Ale jeśli jest się jednym z najbogatszych w kraju przedsiębiorców, który na dodatek jest faworytem do wygrania ważnego przetargu i jeśli ma się z racji swojej pozycji wielu wrogów, to ubrudzenie się jest w takim wypadku praktycznie niemożliwe. Losy Waldemara Skoniecznego są dowodem na taki stan rzeczy, a jego historia i rozpętana wokół przedsiębiorcy medialna nagonka oraz bezpardonowa walka o władzę, pieniądze i o wpływy sprawiają, że obraz rodzimego biznesu - zdolnego do najgorszych rzeczy – staje się wyjątkowo ponury… i prawdziwy.

Waldemar Skonieczny to jeden z najbogatszych w kraju biznesmenów. Gdy władze ogłaszają przetarg na tor na warszawskim Służewcu, Skonieczny z miejsca staje się jego faworytem. Przetarg to łakomy kąsek i dobra okazja do powiększenia majątku i wpływów. Nie wszystkim to się jednak spodoba – Skonieczny ma wielu wrogów. A także niejasną przeszłość, włącznie z epizodem współpracy ze służbami PRL. Już wkrótce rozpocznie się bezpardonowa i bezprecedensowa medialna nagonka, w której mowa nienawiści i brutalna walka o pieniądze będą na porządku dziennym.

W sprawę dodatkowo zostaje wmieszany dziennikarz śledczy, Wiktor Zybert. Trafia on na asystentkę Skoniecznego, która ma na temat szefa bardzo wiele do opowiedzenia. Zybert sukcesywnie prześwietla Skoniecznego i krok po kroku zbliża się do prawdy na temat tego człowieka. Czy jednak dziennikarz rzeczywiście do niej dotrze? I czym jest tak na dobrą sprawę owa prawda? – zwłaszcza w dobie kampanii medialnych oszczerstw i celowych dezinformacji, które mają na celu rozmycie obrazu wydarzeń i zmylenie drogi prowadzącej do faktów, które nie każdemu są na rękę?

„Brud” to znakomita książka, która w niezwykle autentyczny sposób przedstawia realia rodzimego biznesu, polityki i działań mediów, które mają co prawda budującą moc kreowania osobowości, ale także możliwość zaszczucia i zniszczenia drugiego człowieka w każdy możliwy sposób. Obraz polskiego świata wielkich pieniędzy jest w wizji Bartosza Kurka niepokojąco wiarygodny i… brudny.

Tytułowy brud lepi się w tej książce do wszystkiego i do wszystkich. Wiele osób ma w tej historii niejasną, brudną przeszłość, a inne zostały (zgodnie z goebbelsowską zasadą) skutecznie obrzucone błotem (z którego, jak mawiał nazistowski mistrz propagandy i dezinformacji, zawsze coś po obrzuceniu nim człowieka zostaje). Kto jest kim w tej historii? Kto chce dobrze, a kto źle? Czy jest tutaj w ogóle ktokolwiek, kto gra fair i ma czyste karty? Wysoce wątpliwe…

„Brud” to znakomity wybór na porywającą i szalenie wciągającą lekturę, która ma niepokojąco wiele punktów stycznych z naszą rzeczywistością. Bartosz Kurek korzysta jako autor z własnych dziennikarskich doświadczeń, co czyni lekturę naprawdę ciekawą i w swym wydźwięku bardzo prawdziwą. Warto przeczytać!

https://cosnapolce.blogspot.com/2021/07/brud-bartosz-kurek.html

Ojeju, ale to była fantastyczna książka! Przyznaję, że opis mnie tak od razu nie porwał. Pomyślałam, że to będzie pewnie kolejna historia bez fajerwerków o bogatych ludziach i przekrętach. Ale odwołuję swoje myśli, bo Brud okazał się bardzo dobrą i intrygującą książką! Fabuła jest wielowątkowa, a każdy szczegół w końcowym rozrachunku okazuje się istotny. Plusem dla mnie jest charakter tej powieści, ponieważ czarnego humoru mamy pod dostatkiem. A nie ukrywajmy... nie każdy autor potrafi wyczuć wyważony czarny humor połączony z ironią. Muszę przyznać, że obcowanie z treścią wymaga skupienia. Wiem, że wyprowadzanie czytelnika w pole to rzecz normalna przy kryminałach i staram się wyłapywać niuanse i nie dawać się podejść, ale tutaj... no dałam się kompletnie! Zakończenie raz, że zostawia furtkę to dokłada rozdziawione usta czytelnika. Osobiście się nie spodziewałam tego co dostałam, tym bardziej w debiucie!

„(…) wrażenie ma większą moc i cenę niż goły fakt. Liczą się emocje, a nie prawda, która za nimi stoi… O ile stoi”.

Czas na „Brud” – kryminał o świecie mediów i biznesu.

Autor otwiera przed nami wrota do Mordoru:), gdzie poznajemy nie takiego znowu zwykłego mediaworkera – Wiktora Zybera, który dostąpił zaszczytu zajęcia się tematem numer jeden w przedstawionej rzeczywistości, czyli transakcją dziesięciolecia – sprzedażą toru na warszawskim Służewu. A właściwie osobą mającą największe szanse w tej „grze” o wielkie pieniądze i prestiż.

Ta osoba to Waldemar Skoneczny, miliarder, krwiożerczy rekin biznesu otoczony aurą tajemniczej i niekoniecznie pochlebnej przeszłości. Stał się on głównym bohaterem kampanii oszczerstw i wielu tragicznych wydarzeń.

Dziennikarz, oczywiście w interesie społecznym, ale również po to by zmyć plamę ze swojego nazwiska po pewnych wybrykach z przeszłości, zgodził się poznać zasady gry w która gra biznesmen, jego współpracownicy, przyjaciele i wrogowie. Gry, gdzie tajemnice gonią tajemnice i gdzie bez ofiar, kosztów i medialnego hałasu nie może się obyć.

Czy Wiktor Zybert będzie w stanie połączyć kropki… ?

„Brud” to znakomity debiut literacki. Niebanalna rzecz o świecie mediów i biznesu, gdzie człowiek często jest tylko narzędziem, zdrajcą lub idiotą; gdzie ludzi karmi się wysokiej jakości kłamstwami, a bezkrytyczna publika łyka je jak świeże bułeczki.

Książka wymaga od czytelnika nieco skupienia. Dostajemy za to dopracowany w każdym calu, klimatyczny i zacny literacki rarytas.

Autor czasami na poważnie, innym razem z humorem, a może raczej z sarkazmem funduje czytelnikowi rozrywkę na wysokim poziomie.

Polecam. Ja bawiłam się świetnie.