Des inconnues

Modiano jest mistrzem kreowania atmosfery niedomówienia, niejasności, lekkiej grozy. – „Magazyn Literacki Książki” 31 grudnia 1941 popołudniówka „Paris-Soir” opublikowała ogłoszenie o poszukiwaniach piętnastoletniej uciekinierki Dory Bruder. Po latach stare wydanie gazety wpada w ręce pewnego pisarza, który przed laty bywał w okolicy zamieszkanej przez rodziców dziewczynki. Między 25 lutego 1926, dniem narodzin Dory, a 13 sierpnia 1942, datą wywiezienia jej do obozu w Drancy, mężczyzna poszukuje okruchów życia, które pokonają zapomnienie, i emocjonalnie, acz precyzyjnie kolejno je przekazuje czytelnikowi, wprowadzając go w czasy okupacji Paryża i żółtej gwiazdy Dawida skazującej wielu na śmierć.

Pour la premiere fois depuis quinze ans, le nom de cette femme lui occupait l'esprit, et ce nom entraînerait a sa suite, certainement, le souvenir d'autres personnes qu'il avait vues autour d'elle, dans la maison de la rue du Docteur-Kurzenne. Jusque-la, sa mémoire concernant ces personnes avait traversé une longue période d'hibernation, mais voila, c'était fini, les fantômes ne craignaient pas de réapparaître au grand jour. Qui sait ? Dans les années suivantes, ils se rappelleraient encore a son bon souvenir, a la maniere des maîtres chanteurs. Et, ne pouvant revivre le passé pour le corriger, le meilleur moyen de les rendre définitivement inoffensifs et de les tenir a distance, ce serait de les métamorphoser en personnages de roman.

Modiano jest mistrzem kreowania atmosfery niedomówienia, niejasności, lekkiej grozy. – „Magazyn Literacki Książki” 31 grudnia 1941 popołudniówka „Paris-Soir” opublikowała ogłoszenie o poszukiwaniach piętnastoletniej uciekinierki Dory Bruder. Po latach stare wydanie gazety wpada w ręce pewnego pisarza, który przed laty bywał w okolicy zamieszkanej przez rodziców dziewczynki. Między 25 lutego 1926, dniem narodzin Dory, a 13 sierpnia 1942, datą wywiezienia jej do obozu w Drancy, mężczyzna poszukuje okruchów życia, które pokonają zapomnienie, i emocjonalnie, acz precyzyjnie kolejno je przekazuje czytelnikowi, wprowadzając go w czasy okupacji Paryża i żółtej gwiazdy Dawida skazującej wielu na śmierć.

Comme son papa, Catherine Certitude porte des lunettes. Et une paire de lunettes, cela complique parfois la vie : par exemple lorsqu'elle est obligée de les enlever au cours de danse. Car Catherine r?ve de devenir une grande danseuse comme sa maman qui vit ? New York. Mais ses lunettes lui offrent l'avantage de pouvoir vivre dans deux mondes différents : le monde réel, tel qu'elle le voit, quand elle les porte, et un monde plein de douceur, flou et sans aspérité si elle les ôte. Un monde o? elle danse comme dans un r?ve?

Jean... Qu est-ce que tu dirais si j avais fait quelque chose de grave ? ? J avoue que cette question ne m avait pas alarmé. Peut-etre a cause du ton détaché qu elle avait pris, comme on cite les paroles d une chanson ou les vers d un poeme. Et a cause de ce : ? Jean... Qu est-ce que tu dirais... ? c était justement un vers qui m était revenu a la mémoire : ? ... Dis, Blaise, sommes-nous bien loin de Montmartre ? ? ? Qu est-ce que tu dirais si j avais tué quelqu un ? ? J ai cru qu elle plaisantait ou qu elle m avait posé cette question a cause des romans policiers qu elle avait l habitude de lire. C était d ailleurs sa seule lecture. Peut-etre que dans l un de ces romans une femme posait la meme question a son fiancé. ? Ce que je dirais ? Rien. ? Melé de pres a une affaire crimi...

Marzycielska Katarzynka mieszka z tatą w Paryżu, chodzi na lekcje tańca, nosi okulary. Jej świat pełen jest ciepła i ojcowskiej miłości, ale też wiele w nim tajemnic i niedopowiedzeń, zagadkowych osób i niepokojących wydarzeń. Czas trwania: ok. 60 min Czyta: Katarzyna Herman

"Encore aujourd'hui, il m'arrive d'entendre, le soir, une voix qui m'appelle par mon prénom, dans la rue. Une voix rauque. Elle traîne un peu sur les syllabes et je la reconnais tout de suite : la voix de Louki. Je me retourne, mais il n'y a personne. Pas seulement le soir, mais au creux de ces apr?s-midi d'été o? vous ne savez plus tr?s bien en quelle année vous ?tes. Tout va recommencer comme avant. Les m?mes jours, les m?mes nuits, les m?mes lieux, les m?mes rencontres. L'Éternel Retour." Patrick Modiano.

Historia Jeana Daragane`a, pisarza samotnie mieszkającego w Paryżu, zaczyna się od tajemniczego telefonu. Z mężczyzną kontaktuje się niejaki Ottolini, który twierdzi, że znalazł jego notes z adresami zgubiony jakiś czas wcześniej. Kiedy wreszcie się spotykają, Ottolini zachowuje się jak szantażysta, a do kawiarni przychodzi z intrygującą kobietą. To, kim jest jego towarzyszka - ofiarą czy wspólniczką - pozostaje największą zagadką... Książka laureata Literackiej Nagrody Nobla z 2014 roku. Proza, która zada­je pytania, nie udzielając odpowiedzi, drąży wspomnienia, igrając z pamięcią. W specyficznym dla autora świecie czas i prze­strzeń jakby się kurczą, a przeszłość i teraźniejszość przeplatają się wzajemnie, pozostawiając czytelnikowi d...

POWIEśĆ LAUREATA LITERACKIEJ NAGRODY NOBLA 2014! Dwanaście lat minęło, odkąd nie nazywano mnie już `Perełką`, a znajdowałam się akurat na stacji metra Châtelet w godzinie szczytu. Byłam w tłumie pokonującym na ruchomym chodniku korytarz bez końca. Jakaś kobieta miała na sobie żółty płaszcz. Moją uwagę zwrócił właśnie jego kolor, kobietę na ruchomym chodniku widziałam z tyłu. Potem szła długim tunelem, w którym widniały napisy `Kierunek Château-de-Vincennes`. Staliśmy następnie sztywno w zbitej ciżbie na schodach, czekając, aż bramka na peron się otworzy. Znalazła się obok mnie. Wtedy zobaczyłam jej twarz. Podobieństwo do mojej matki było tak uderzające, że pomyślałam, iż to ona...(fragment książki) Tak się zaczyna historia poszuk...

Comment devenir traître, comment ne pas l'etre ? C'est la question que se pose le héros du récit qui travaille en meme temps pour la Gestapo française et pour un réseau de résistance. Cette quete angoissée le conduit au martyre, seule échappatoire possible. Par ce livre étonnant, tendre et cruel, Modiano tente d'exorciser le passé qu'il n'a pas vécu. Il réveille les morts et les entraîne au son d'une musique haletante, dans la plus fantastique ronde de nuit.

Na spotkanie z japońskim wydawcą do Paryża przyjeżdża poczytny angielski powieściopisarz. Ambrose Guise przez lunetę spogląda na miasto, które zdaje mu się odległe, jakby z innej planety. Dwadzieścia lat wcześniej jego serce biło w jednym rytmie z tym miastem, jego życie wpisane było w paryskie ulice. Wplątany w niezrozumiałą dla niego samego aferę kryminalną musiał opuścić Paryż. Teraz jest tu znów. Chciałby odnaleźć to miasto, odnaleźć kobietę, którą niegdyś poznał, znaleźć samego siebie.

Literatura popularna w języku francuskim przeznaczona do utrwalania nauki języka.

Heart-rending meditation on people, stories and human history lost during the Second World War, from the winner of the Nobel Prize in Literature Patrick Modiano 'Missing a young girl, Dora Bruder, 15, height 1.55m, oval-shaped face, grey-brown eyes, grey sports jacket, maroon pullover, navy blue skirt and hat, brown gym shoes. All information to M. and Mme Bruder, 41 Boulevard Ornano, Paris.' Patrick Modiano stumbles across this notice in a December 1941 issue of Paris Soir. The girl has vanished from the convent school which had taken her in during the Occupation, at a time of especially violent German reprisals. Moved by her fate, the author sets out to find all he can about her. He discovers her name in a list of Jews deported to Auschwitz in September 1942 and what further fragments...