Duchy minionych lat. Tom 4. Zimowy sen

A zatem stało się! Joanna Jax zakończyła epicką sagę w swoim stylu, z przytupem! Oj dzieje się, dzieje Kochani. "Zimowy sen" przynosi nam rozwiązania wielu wątków, ale zanim to nastąpi, bohaterowie zmierzą się ponownie z wyzwaniami jakie przygotował im los. Miłosne perypetie, wybór między szeptem serca a krzykiem rozumu, poczucie obowiązku czy szczerą chęcią działania. Wraz z bohaterami zadamy sobie pytania, ile prawdziwa miłość jest w stanie znieść, gdzie jest granica zemsty i czy aby na pewno zaprowadzi nas tam gdzie chcemy? Może jednak wybaczenie jest tym, co oczyści naszą duszę? Joanna Jax ponownie rzuciła swoich bohaterów na głęboką wodę, w sam środek cyklonu. W Polsce zostaje ogłoszony stan wojenny. Opozycjoniści zostają aresztowani, granice zamknięte, sklepy świecą pustkami. Jak poradzą sobie nasi bohaterowie? Kto zostanie internowany, a kto wyjdzie z tego bez szwanku? Dla kontrastu mamy pokazane życie za żelazną kurtyną, gdzie ludzie są wolni, granice otwarte a sklepy zatowarowane po brzegi. Na pewno jesteście ciekawi jak zakończy się walka o przejęcie wydawnictwa i jak potoczą się losy Amelii i Karola no i przede wszystkim Kingi i Grzegorza. Tym dwóm parom Autorka zgotowała naprawdę jazdę bez trzymanki! Czy wygra miłość czy zemsta? Kto ostatecznie okaże się przyjacielem, a kto wrogiem? Ach....przeżyjecie ogrom emocji! Aż łza się kręci w oku….

To była podróż niezwykła! Naznaczona brutalną prawdą, cierpieniem, bólem, walką o wolność i ideały, walką z samym sobą i tym co daje los. Oczywiście najwyższym punktem odniesienia zawsze była miłość, we wszelakich jej postaciach i odcieniach. To ona pomagała przetrwać, kiedy wydawało się, że przetrwać się już nie da, była motorem napędowym, wyznaczała kierunek działań. Dla miłości ludzie byli w stanie zabić lub zagmatwać swoje losy i schodzić z bezpiecznych ścieżek życia.

Ta wspaniała przygoda czytelnicza sprawiła, że odczuwaliśmy wraz z bohaterami, śmialiśmy się, cieszyliśmy, ale też płakaliśmy, krzyczeliśmy, rzucaliśmy książką w najdalszy kąt domu, przypaliliśmy obiad, zapomnieliśmy odebrać dzieci z przedszkola, nasze serca biły mocniej.

Tańczyliśmy na dansingach, bywaliśmy na największych salach koncertowych świata, ale też przemierzyliśmy bezkresne stepy, chodziliśmy po bezdusznej ziemi, która nie była w stanie wydać żadnego życia, przemierzaliśmy ciemne i niebezpieczne kanały warszawskiego getta. Udało nam się również wniknąć w tajne służby, być częścią międzynarodowego wywiadu czy podziemia walczącego o wolną Polskę, ale też podglądaliśmy pracę dziennikarzy patrząc na ich poświęcenie, by dotrzeć do prawdy.

Jedno jest pewne: nie pozostaliśmy obojętni wobec tego, co przygotowała autorka.

Podsumowując: Joanna Jax to mistrzyni gatunku, która ukazuje fakty historyczne z ogromną dbałością o ich prawdziwość, głębię, chronologię, ważność, wplątując je w wir życia swoich bohaterów, tworząc niezwykły w doznaniach seans czytelniczy. Jest niczym najznakomitszy Szef Kuchni, który wyszukuje najlepszych produktów, przypraw, sposobu przygotowania i serwowania dań.

Igor Łyszkin i Alicja Rosińska forever 💜

Są powieści, które powodują, że świat wokół znika. Nie ma niczego. Jest tylko rzeczywistość wykreowana przez autora, są bohaterowie, których losy śledzę z zapartym tchem i jest poruszenie. Nic nie jest ważne, tylko szelest przewracanych stron i niemożność odłożenia czytanej książki.

Tak każdorazowo dzieje się w przypadku powieści Joanny Jax. “Zimowy sen” pochłonął mnie całkowicie, niemniej w pewnym momencie uświadomiłam sobie, że to już koniec. Że przyjdzie mi pożegnać się z bohaterami, których pokochałam od pierwszej przeczytanej sagi, z którymi zżyłam się, którym kibicowałam, współczułam lub przeżywałam z nimi ich małe i wielkie radości.

Trudna rzeczywistość końca lat 70. i początku 80. została przez Autorkę odmalowana tak realnie, że momentami czułam przenikliwy chłód, który ogarnął Polskę w czasie srogiej zimy, odczuwałam niepokój związany z napiętą sytuacją społeczno-polityczną, a wreszcie przypomniałam sobie ten poranek bez “Teleranka”, kiedy nie do końca potrafiłam zrozumieć, dlaczego mama z lękiem wygląda przez okno, wpatrując się w przejeżdżające ulicą czołgi…

Dla wielu z Was będzie to powrót do tamtych czasów, dla innych lekcja historii różniąca się od suchych faktów przedstawianych w szkole. Zderzenie brutalnej rzeczywistości Polski, pogrążonej w kryzysie społecznym i gospodarczym z rozkwitem Zachodu jest znakomitym obrazem przepaści, jaka dzieliła kraje znajdujące się pod twardym butem Związku Radzieckiego, a tymi, w których wolność nie była niczym nadzwyczajnym.

A jednak rozterki i trudności spotykały wszystkich. Niezależnie od statusu materialnego, poglądów czy pochodzenia. I to właśnie tak mnie fascynuje w powieściach Joanny Jax – wykreowani przez nią bohaterowie są ludźmi z krwi i kości. Ludźmi takimi, jak my. Niedoskonałymi, popełniającymi błędy, ale i z pasją realizującymi swoje cele i marzenia. Czasami koszt jest wysoki, ale zawsze są wierni swoim przekonaniom. I zawsze gotowi są ich bronić.

Trudno mi się rozstać z tymi bohaterami. Szesnaście tomów, cztery sagi, ogrom emocji, wzruszeń, nerwów i wiedzy o wydarzeniach historycznych, o których do tej pory, jak się okazuje, miałam niewielkie pojęcie. Potężny research, który wykonała Autorka, jest naprawdę imponujący. Rzetelnie przestawione fakty, opisane miejsca, a wszystko widziane oczyma zwykłych ludzi – to składa się na lekturę, od której nie sposób się oderwać.

Asiu, z całego serca dziękuję Ci za tę przygodę. Dziękuję za podróże, które mogłam odbywać w wyobraźni, dziękuję Ci za tak spektakularne domknięcie wątków i za to, że stworzyłaś bohaterów, którzy na długo pozostaną w moim sercu.

Ja już wiem, że wrócę do tych powieści. Przeczytam wszystkie sagi jeszcze raz, od początku, by znowu móc poczuć te niesamowite emocje.

A Państwu z całego serca polecam!