Generał Kazimierz Dworak

Opracowanie w klarowny i bogato ilustrowany sposób przedstawia dzieje herbu Rzeszowa – od czasów staropolskich po XXI wiek. „Najważniejszym źródłem do dziejów własnych herbów są dla większości miast dawne pieczęcie. Rzadko dotrwały one do naszych czasów, ale zwykle zachowały się – oczywiście w różnym stopniu – dokumenty, na których pieczęcie te były odciśnięte. Tak jest i w przypadku Rzeszowa. [...] Ponieważ godło w postaci krzyża kawalerskiego występuje na pieczęciach od XVI do XVIII wieku, a pośrednio udokumentowane jest dla wieku XV, w okresie późniejszym uległo heraldyzacji, więc nie może być wątpliwości, że herbem Rzeszowa, co najmniej od XV wieku, był krzyż kawalerski. W tej kwestii panuje zresztą zgoda wśród historyków, natomiast...

Biografia wybitnego dowódcy generała Stanisława Maczka. Od drugiego roku życia byłam wychowywana przez generała Maczka oraz jego żonę Zofię. Dostrzegam wyraźne podobieństwo między dobrze mi znanym i kochanym dziadkiem a wojskowym opisanym w tej wspaniałej książce. „Mistrz manewru” to fascynująca opowieść o życiu i historii kampanii wojennych generała Stanisława Maczka. To ciekawy opis, który zainteresuje nie tylko historyków. Autor doskonale oddaje charakter generała, ożywia go, podkreśla jego talenty wojskowe, a zwłaszcza umiejętność dostrzeżenia i wykorzystania pojawiającej się szansy. [KAROLINA MACZEK-SKILLEN, wnuczka generała Stanisława Maczka] Stanisław Maczek był postacią wyjątkowego formatu. Studiował filozofię i polonistykę, a zost...

Generał Zając był osobowością nietuzinkową. Oficer piechoty, który projektował fortyfikacje śląskie i dowodził polskim lotnictwem. Absolwent elitarnej francuskiej École Supeŕieure de Guerre, posiadający dwa cywilne doktoraty, w tym jeden uzyskany w wieku 60 lat na uczelni brytyjskiej, po którym rozwinął badania naukowe i zyskał międzynarodowe uznanie. Doskonały znawca historii sztuki, który zgromadzoną dzięki swej wiedzy kolekcję malarstwa i grafiki przekazał w darze społeczeństwu Śląska. Książka jest próbą przedstawienia najważniejszych etapów kariery wojskowej gen. Zająca [?]. Tam, gdzie to było możliwe, przytoczono wypowiedzi i sądy generała, zawarte w jego dziennikach i wspomnieniach. Tekst zasadniczy wzbogacono o opinie i charakterystyki, wystaw...

Książka jest próbą zwięzłego przedstawienia najważniejszych etapów bogatej drogi życiowej - generała Broni Władysława Sikorskiego.

Nowe, uzupełnione wydanie biografii Generała Wieczorkiewicza. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1911 do 1914 był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. Przybrał wówczas pseudonim Rene Scewola, który potem stał się częścią jego nazwiska. W 1912 roku po odbyciu oficerskiego szkolenia wojskowego mianowany został podporucznikiem. Od 6 sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w Legionach Polskich. Szczególnie wyróżnił się w bitwie pod Konarami. W 1915 roku awansowany do stopnia kapitana piechoty, obejmuje dowództwo III batalionu 1 pułku piechoty. W Wojsku Polskim od 1918, awansowany do stopnia majora. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył na czele 9 pp Leg, a w ostatniej fazie wojny dowodził VI Brygadą Piechoty i w zastępstwie 3 Dywizją Piechoty. W 1921 st...

Z końcem września 1938 r. po tzw. manewrach wołyńskich 10 BK została niespodziewanie skierowana na Śląsk Cieszyński.Koncentrowała się tu Samodzielna Grupa Operacyjna (SGO) ?Śląsk? gen. Władysława Bortnowskiego, która w związku z konfliktem niemiecko-czechosłowackim i pretensjami polskimi do Zaolzia (zamieszkała w większości przez Polaków zachodnia część dawnego Księstwa Cieszyńskiego), miała być użyta do demonstracji lub też działań zbrojnych, celem jego zajęcia. O skierowaniu tu brygady zdecydował szef Sztabu Głównego gen. Julian Stachiewicz, uważając, że dzięki dużej liczbie pojazdów znakomicie nadaje się do szybkiej akcji demonstracyjnej. Obok 10 BK, w składzie SGO ?Śląsk? znalazły się jeszcze m. in. trzy dywizje piechoty, Wielkopolska BK...

Autorzy przypomnieli (...) życiorys ważnej postaci, która walczyła o Polskę począwszy od I wojny światowej. Licznie cytowane dokumenty i fragmenty wspomnień dotyczących K. Iranka-Osmeckiego oraz bardzo bogata ikonografia fotograficzna zdecydowanie zwiększają walor tej książki.