Hobbit, czyli tam i z powrotem

Fani fantastyki uważają Tolkiena i jego sławne książki za cuda i w pełni się z nimi zgadzam, bo jest to bez wątpienia ikona tego gatunku literackiego.

Tytułowym bohaterem jest oczywiście Bilbo Baggins, który przez czarodzieja Gandalfa zostaje wciągnięty w niesamowitą i pełną niebezpieczeństw podróż. Razem z kilkunastoma krasnoludami, których imion nadal nie potrafię zapamiętać wyruszają w świat. Choć fabuła była ciekawa, to momentami się nudziłam i nie mogłam się zmusić by dalej czytać. Pewnie dlatego skończenie tej książki zajęło mi blisko dwa miesiące. To, co najbardziej mnie wymęczyło, to opisywanie wszystkiego przez autora z ogromną dokładnością. Często akcja właściwa była pomijana na rzecz charakterystyki mniej ważnych postaci, miejsc czy przyrody.

Jeśli chodzi o bohaterów, to "Hobbit" jest pierwszą książką, gdzie zdarzyło mi się ich nie pamiętać. Oprócz Bilba nie jestem w stanie wymienić nikogo innego.

Cały czas tylko narzekam, ale w gruncie rzeczy bardzo się cieszę, że udało mi się zapoznać z tą powieścią, bo powiem kolokwialnie, ale Tolkien odwalił kawał dobrej roboty. Jego świat oraz postaci fantastyczne są skomplikowane i wcale się nie dziwię, że ma on tyle fanów na całym świecie.

Podsumowując, zapewne wielu tą książkę ma już za sobą, a jeśli nie, to polecam ją przede wszystkich miłośnikom tzw. "ciężkiej fantastyki". Mimo, że mnie nie powaliła na kolana, to i tak doceniam jej wartość i myślę, że jest jak najbardziej godna uwagi.