Jak się zakochać w facecie, który mieszka w krzakach

Wszystkie kobiety na świecie mają w głowie wykreowany własny ideał mężczyzny. Jednak zawsze los płata nam figla układając naszą przyszłość tak, że nasz wymyślony wzór zmienia się, a my nigdy nie spodziewamy się w kim się zakochamy.

Jak to jest, kiedy zdajesz sobie sprawę, że ten zabawny i pasujący do ciebie mężczyzna okazuje się bezdomnym, który mieszka w krzakach?

Czasami bezdomni mieszkający na ulicy większości ludzi kojarzą się z bezrobotnymi alkoholikami, którzy przepili całe swoje życie i pieniądze. Tan stereotyp tylko potwierdza, jak bardzo można się mylić w stosunku do innego człowieka.

Życie Julii jest jedną wielką rutyną, codziennie wstawanie o tej samej godzinie, ubieranie się i droga do pracy. Tak ostatnio wyglądają zajęcia kobiety. W pracy przyuczanie, oferowane różnym firmom języka angielskiego, też nie cieszy Julii. Najczęściej starsi uczniowie okazują się nad wyraz niepojmujący i wymagają ciężkiej pracy.

Życie osobiste kobiety prawie nie istnieje. Ostatni związek zakończył się bólem i cierpieniem Julii z powodu źle dobranego mężczyzny. Zapełniając wolny czas różnymi czynnościami, Julia stara się nie myśleć o przyszłości.

Pewnego razu oczekując na lekcję u biznesmena, z braku jakichkolwiek zajęć kobieta siada na ławce. Wtem po niewczasie spostrzega, że koś już obok niej zajął miejsce. Tajemniczą osobą okazuje się mężczyzna, o bardzo osobliwym wyglądzie.

Podarte spodnie, brudna bluza i brak butów wprawia Julię w osłupienie, jednak to co widzi dalej jeszcze bardziej ją dziwi. Długie skołtunione włosy i równie długa broda - to całe wyposażenie dzisiejszego kloszarda.

Najgorsze jest jednak to, że ów uliczny mieszkaniec zapragnął przeprowadzić z nią bardzo ożywioną konwersację.

Jak wielkim zdziwieniem okazuje się, że bezdomny, to młody chłopak, który nie tylko jest zabawny, ale i ma podobny charakter do Julii.

Książka mimo wyglądu i niezbyt zachęcającego tytułu, pełna jest humoru i jednocześnie pięknej historii o miłości. Bo która miłość nie jest piękna?

Jednak czytając tę książkę miałam takie wrażenie, że sama autorka, która w połowie jest Polką ukazuje emigrantów naszego kraju w jak najgorszym świetle. Oczywiście nie przeczę, że za granicą praktycznie mamy bardzo zszarganą opinię, jednak nie mogłam pozbyć się takiego wrażenia, że autorka napisała te informacje tylko w oparciu o stereotypy.

Mimo tego, także poruszono w fabule wątek stracenia domu z różnych powodów, jak i zranienia przez każdą osobę, którą może nawet być bezdomny.

Polecamy, zespół dobrerecenzje.pl

"Jak się zakochać w facecie, który mieszka w krzakach" to jeden z tych tytułów, obok których trudno przejść obok, intrygujący i zachęcający. I tak własnie książka trafiła w moje ręce.

Julia wraz ze swym kotem Optimusem mieszkają w Wiedniu. To kobieta trzydziestoletnia pochodząca ze Szwecji. Jej życie nie jest skomplikowane, praca dom praca. Ostatnimi czasy brak w nim stałych uczuć. Związki z mężczyznami stanowią problem. Julia z obawą patrzy w przyszłość, a mężczyźni z którymi się spotyka są beznadziejni. Aż któregoś dnia siedząc na ławce w parku, poznaje Bena, bezdomnego, nieokrzesanego, wesołego mężczyznę, który od pierwszej chwili skrada jej serce. W tym momencie można by napisać "i żyli długo i szczęśliwie", tylko, że to nie takie proste, ponieważ dzieli ich więcej niż łączy. Jej poukładane życie i jego w kompletnej rozsypce, dwa światy.

Czy dadzą radę przezwyciężyć wszelkie bariery? Czy miłość zwycięży ponad ambicjami i utartymi schematami?

Mimo powagi tematu, powieść podana jest przez autorkę w zabawny sposób. Czyta się ją szybko i lekko, choć przyznam, że było w niej kilka momentów, kiedy troszkę autorka przynudzała. Tym niemniej temat ciekawy, jak dotąd w żadnej z przeczytanych książek się z nim nie spotkałam.

Wiele rzeczy da się zaplanować, mniej lub bardziej precyzyjnie, ich przebieg można kontrolować i korygować jeżeli wymaga tego sytuacja. Z miłością sprawa się "nieco" komplikuje, kalkulacja jej nie służy, zakładanie z góry pewnych scenariuszy także jakoś się nie sprawdza, co więc pozostaje? Czasem wystarczy po prostu posłuchać intuicji i serca oraz nie osądzać drugiego człowieka zbyt powierzchownie. A potem skoczyć na głęboką wodę bez gwarancji, że skok się uda.

Uporządkowane życie wcale nie jest nudne, może trochę niekiedy zbyt przewidywalne, ale Julii odpowiada, zwłaszcza, iż ma pewno marzenie i wierzy w jego spełnienie. Na razie jest nauczycielką języka angielskiego i stara się przybliżyć jego zawiłości uczniom w różnym wieku. Pozwala jej to na spokojną egzystencję w Wiedniu i jednocześnie daje nadzieję, że tak jak słynna sąsiadka-pisarka zabłyśnie. W żadnym przypadku nie miała w planach nawiązania znajomości z mężczyzną takim jak Ben, bo kto bierze na poważnie słowa kogoś mieszkającego w krzakach - nie w przenośni, lecz dosłownie? Szaleństwem byłoby nawiązywanie bliższej znajomości z niefrasobliwym osobnikiem, zdającym się być zadowolonym ze swej obecnej sytuacji życiowej i nie widzącym swej dość niekorzystnej sytuacji. Jednak Julia postępuje wbrew radom otoczenia, co może z tego wyniknąć? Tego nie wie, lecz po prostu spotyka się znowu z Benem i wcale tego kroku nie żałuje. Nowy znajomy jest nieobliczalny i trudno się przy nim nudzić, ale to nie wszystko, dziewczyna dobrze czuje się w jego towarzystwie, chociaż trudno zapomnieć, że jest bezdomnym i raczej zbytnio nie zastanawia się zbytnio nad swoją przyszłością. Pozostawić wszystko losowi, czy też wpłynąć jakoś na to co jest między nimi?

Książka o tytule "Jak się zakochać w facecie, który mieszka w krzakach" na wstępie intryguje właśnie nim, a dalej? Trzeba przyznać autorce, że również na fabułę miała ciekawy pomysł i realizowała go konsekwentnie, co jedynie przysłużyło się całości. Emmy Abrahamson połączyła komedię romantyczną z celnymi uwagi dotyczącymi współczesnego świata dodając do tego sporą porcję autoironii w wykonaniu głównej bohaterki. Nieprzesłodzone postacie oraz ich perypetie na tle, bardziej i mniej, pocztówkowych widoków Wiednia stanowią świetną lekturę i przykład jak można pokazać niezwyczajną zwyczajną miłość. Pisarka nie koloryzuje rzeczywistości, nie dodaje patosu do motywów jakimi kierują się bohaterowie, wprost przeciwnie przedstawia codzienność taka jest i z ludźmi mających swoje lęki, przyzwyczajenia, popełniających błędy i próbujących znaleźć drogę w życiu dającą im szczęście. Podczas czytania widoczne są rozterki i próby pogodzenia oczekiwań jednej strony z tym czego pragnie druga oraz jak łatwo przeoczyć to co ważne, a skupić się na mniej znaczących detalach. Emmy Abrahamson napisała książkę o współczesnych ludziach, niekiedy podejmujących decyzje pod wpływem chwili, całkowicie niezrozumiałych dla innych, bywa, że wątpiących w słuszność swoich wyborów i starających się patrzeć w przyszłość z optymizmem pomimo tego co było ich udziałem. Tak jak tytuł "Jak się zakochać w facecie, który mieszka w krzakach" jest nieszablonowy podobnie rzecz się z tym co znajdzie czytelnik w historii, kryjącej się za nim, niepretensjonalnej, czasem zabawnej, czasem smutnej, wciągającej i przede wszystkim niepokornej od pierwszej do ostatniej strony.