Losing Hope

"Losing hope" przedstawia zdarzenia z "Hopeless" z zupełnie innej perspektywy - Holdera. Zwykle nie czytam podobnych książek. Cieszę się, że zrobiłam to tym razem.

Perspektywa Holdera zmiania w książce bardzo wiele. Autorka nie wraca często do sytuacji przedstawionych w "Hopeless". Zdarza się to jedynie przy najważniejszych zdarzeniach, jednak widzimy je całkiem inaczej.

Choć nie jestem przekonana do tego typu zabiegów, to "Losing hope" podobało mi się nawet bardziej niż pierwszy tom.

Duża część książki poświęcona zastała stracie i radzeniu sobie po śmierci bliskiej osoby. Bardzo mi się to podobało, a jednocześnie wzbudzało mnóstwo emocji i smutku.

Holder był raczej dość tajemniczą postacią, a tu możemy go całkowicie poznać. Dzięki temu polubiłam chłopaka bardziej i zrozumiałam motywy jego działań.

Historia przepełniona jest bólem w różnej postaci. Do tego niezwykła szczegółowość i masa wspomnień z dzieciństwa sprawiły, że zakochałam się w książce.

Ogromnie spodobało mi się również, że mogłam "poznać" Les, tak często wspominaną w pierwszym tomie. Naprawdę ją polubiłam, przez co jeszcze bardziej cierpiałam podczas czytania.

Mimo tego, że autorka przedstawia tę samą historię, czytelnik się nie nudzi i dostaje coś zupełnie innego z jeszcze większą dawką emocji. Do tego końcówka mnie zabiła.

Książka wywarła na mnie tak wielkie wrażenie, że nie wiem co więcej napisać. Nadal zbieram się wewnętrznie i jeszcze trochę to zajmie. A wy czytajcie!