Lux, Winyl

W 1985 roku Brian Eno wydał album zatytułowany Thursday Afternoon. Była to godzinna ścieżka dźwiękowa do filmu, zwracającego uwagę dzięki dwóm technologiom. Pierwsza polegała na tym, że film powstał z myślą o oglądaniu go na telewizorze ustawionym bokiem. Poza tym, ponieważ Thursday Afternoon trwało 61 minut, było promowane jako pierwsze wydawnictwo, które powstało z myślą o płycie kompaktowej.

Zanim pojawiły się płyty CD, takie dzieła musiały być podzielone na dwie strony. Od czasu Thursday Afternoon Eno zdał sobie sprawę, że może tworzyć swoje klasycznie ambientowe dzieła w jednym godzinnym kawałku. To było bardzo ważne. Thursday Afternoon wydawało się dryfować w miejscu. To była muzyka, która nie koniecznie "grała", a raczej "egzystowała". Jej struktura przywodziła na myśl wietrzne kuranty, garść indywidualnie przyjaznych elementów - kilka nut fortepianu, kilka delikatnych dźwięków syntezatora - kołatających się w przestrzeni, pozornie bez żadnego porządku. Pierwsze prawdziwie ambi