Miłość zimową porą

„Chociaż na zewnątrz pada śnieg, to w zacisznej górskiej chatce atmosfera robi się bardzo gorąca.

Kitty Shakespeare ma nadzieję, że odniesie sukces w branży filmowej w Los Angeles. Zamiast wymarzonego stażu dostaje na czas świąt posadę niani u producenta filmowego. Całe szczęście, że dziewczyna uwielbia mróz i dzieci, kiedy wyrusza w podróż do zasypanej śniegiem Wirginii.

Dziewczyna nie przewidziała, że na miejscu znajdzie się w centrum rodzinnej intrygi nowego szefa, a jego młodszy brat Adam okaże się bardzo pociągający. Niepokorny drań nie ułatwia życia Kitty i dogryza jej na każdym kroku. Poza tym ukrywa się w górskiej chacie, dzięki czemu unika brata, który zniszczył mu życie.

Chociaż Adam wpada Kitty w oko, to jego sposób bycia sprawia, że dziewczyna wolałaby, aby spędził w swojej chacie całe święta. Z każdym dniem serce Adama zaczyna bić mocniej w obecności dziewczyny.

Kiedy zbliżają się święta, Kitty i Adam uświadamiają sobie, że prawdziwa miłość wcale nie musi być tak prosta jak w filmach.”

„Miłość zimową porą” to powieść z ciekawą fabułą, która niestety w moim odczuciu została popsuta ogromną dawką lukru i cukru. Żałuję, że zabrałam się za nią po świętach, bo może gdybym czytała ją w tym magicznym świątecznym czasie, to przesłodzenie nie działałoby aż tak mocno na moje nerwy. Niestety zaczęłam ją czytać po nowym roku i chyba był to mój błąd. Poza tym uważam, że wszystko zostało zbytnio przerysowane i wyidealizowane, w tej książce naprawdę prawie wszystko jest cudowne, idealne, piękne i zachwycające. Jak dla mnie tego wszystkiego było zdecydowanie za dużo i choć czasami lubię przeczytać lekki i przewidywalny romans, to jednak ta książka wynudziła mnie strasznie. Te ponad 400 stron totalnie mnie pokonało.

Jeżeli chodzi o bohaterów, to ich niestety nie polubiłam. Zabrakło mi w ich kreacji prawdziwości, przez co byli mi obcy i nie mogłam się do nich przekonać.

Oczywiście nie odradzam tej książki nikomu, bo że mnie nie przypadła do gustu, nie oznacza, że z Wami będzie tak samo. Zdecydowanie jest to historia na leniwe zimowe wieczory i myślę, że osoby, które lubią słodkie i bardzo romantyczne historie mogą fajnie spędzić przy niej czas. Nadmienię jeszcze tylko, że nie spodziewałam się, że akurat w tej książce natrafię na gorące sceny erotyczne, których było dość sporo i były dla mnie dużym zaskoczeniem.

"Miłość zimową porą" Carrie Elks to idealna pozycja na jeden, maksymalnie dwa, zimowe wieczory. Nie sposób się od niej oderwać - niesamowicie wciąga! Czyta się ją bardzo lekko, a sama historia sprawia, że natychmiast chcemy wiedzieć więcej i więcej.

To historia 24-letniej Kitty, która marzy o karierze w branży filmowej w Hollywood. Kitty nie jest aktorką - szuka stażu jako producentka. Przed samymi świętami Bożego Narodzenia udaje jej się znaleźć pracę. Niestety, jest to jedynie posada niani, ale u znanego producenta filmowego, więc dziewczyna mimo wszystko upatruje w tej posadzie swoją szansę. Kiedy przyjeżdża do zasypanej śniegiem Wirginii, poznaje przystojnego i gburowatego Adama, którego ma nadzieję nigdy więcej nie zobaczyć. Adam jednak okazuje się być bratem jej szefa. Kitty jest przekonana, że ten facet będzie uprzykrzał jej życie. Sama też nazywa go dupkiem! Podczas pierwszego kontaktu nie przypuszcza, jaką historię skrywa Adam i jak wiele ich połączy. Przyjaźń i miłość bywają nieprzewidywalne i takie właśnie relacje poznajemy dzięki tej powieści. Naprawdę warto po nią sięgnąć!

FABUŁA:

Kitty jest studentką filmoznawstwa na Uniwersytecie Kalifornijskim, tam od długiego czasu poszukuje stażu. Wiele rozmów, prób i ogrom chęci wciąż spoczywał na wielkim "niczym". Los jednak sprawił jej niespodziankę, spróbowała sił w wytwórni Evertta Kleina. Mężczyzna postanowił zatrudnić dziewczynę, ale w zupełnie innej roli niż chciała. Kitty miała pozostać NIANIĄ w okresie Bożego Narodzenia, bo jak napisała w swoim CV wcześniej nią była. Dziewczyna z nadzieją pokazania się być może przyszłemu pracodawcy z najlepszej strony przyjmuje propozycję. W drodze do domu Kleina Kitty ma wypadek, a właściwie kraksę. Uderza jelenia i jest w wielkim szoku, na szczęście zjawi się Adam, który jak się okaże jest bratem Kleina. Początek ich znajomości nie będzie wyglądał najlepiej, ale na szczęście mężczyzna zrozumie, że to zachowanie do niczego dobrego nie doprowadzi. Postanawia zacząć od nowa z Kitty. Para zacznie poznawać się, rozumieć i spędzać ze sobą więcej czasu, ale czy to wystarczy by iskra rozpaliła ich serca na dłużej? Czy Kitty dostanie wymarzoną pracę?

MOIM ZDANIEM:

Zainteresowałam się tą książką ze względu na autorkę o której wcześniej nie słyszałam. Postanowiłam przeczytać jej pierwszą powieść. Autorka ma niezwykły dar budowania spokojnej, a jednocześnie wartkiej akcji. Bohaterowie w tej książce zdecydowanie są mocno nacechowani. Carrie Elks starała się po trochu przedstawić każdego z nich i nadać mu jego własny charakter. Jednym z głównych wątków, poza Kitty a Adamem, będzie jego konflikt z bratem. W bardzo przejmujący sposób przedstawia terapię Adama i to jak usilnie stara się unikać swojego brata.

Kitty i Adam nie mieli łatwego startu, wrogie spojrzenia, przeniki złości potrafiły mnie nawet czasem rozbawić, mimo, że autorka stała się utrzymać napiętą atmosferę. Widoczna jednak jest ogromna różnica charakterów tych dwojga. Wydawałoby się, że tak zupełnie inne od siebie osoby nie mają szans na stworzenie czegoś razem, ale autorka zaskakuje ponownie. Okazuje się, że chemia między nimi będzie wyczuwalna coraz bardziej, zacznie się robić romantycznie, ale nie cukierkowo. Patrząc na okładkę miałam wrażenie, że może być to typowa powieść dla nastolatek, ale nie. Jest ona też dla dziewczyn i kobiet. Znajdziecie w niej wiele śmiesznych dialogów, zwroty akcji, trochę smutku i złości, ale też dużą dawkę humoru. Nie zabraknie też okresu świąt, który nada powieści przyjazny i ciepły klimat! Kocham święta, więc na mnie to zawsze robi duże wrażenie, kiedy odczuwalny jest ten magiczny czas. Nie zawiodą Was losy Kitty, akcja nas zaskakuje i prowadzi przez dalsze strony książki niezwykle szybko. Nie będę też twierdzić, że jest to najbardziej ambitna i romantyczna książka jaką czytałam, ale jest na prawdę przyjemna! Nie jest przesłodzoną historią dwojga nienawidzących się ludzi, którzy się w końcu w sobie zakochują, ale historią o tym, że życie czasem daje nam wiele trudnych przystanków, nie zawsze pozwala nam rozumieć nas samych i wystawiana próbę nie tylko nas, ale też naszych bliskich. Książka sprawdzi się nie tylko w okresie świąt czy zimy, ale też w trakcie jesieni kiedy już mocniej zatęsknicie za zimowym klimatem!

DLA KOGO:Polecam tą książkę wszystkim czytelnikom, którzy poszukują książek, które dają możliwość odpoczynku, odejścia od złych myśli i zatopienia się w przyjemnej i lekkiej powieści.

www.zaczytana-na-zaboj.pl

„Miłość zimową porą” to książka o miłości, która rozkwita w okresie świątecznym.

Kitty Shakespeare ma nadzieję, że dostanie się na wymarzony staż i odniesie sukces w branży filmowej Los Angeles. Zamiast tego stażu, dostaje na czas świąt posadę niani u producenta filmowego.

Wraz z podopiecznym wprost ze słonecznego Hollywood udaje się do zaśnieżonej Wirginii, a tam poznaje brata swojego pracodawcy, Adama.

Pomiędzy Kitty i Adamem od razu zaczyna iskrzyć, ale mężczyzna skrywa sekret z przeszłości, który może zniszczyć jego przyszłość.

Czy Kitty i Adam pokonają przeciwności losu? Czy miłość i pożądanie wystarczy?

Od dłuższego czasu miałam chęć na klasyczny romans, mimo, że te typowo świąteczne jakoś do mnie nie przemawiają. Jednak fabuła tek książki zapowiadała się dość ciekawie, więc się skusiłam.

Akcja powieści jest bardzo wartka, a czytelnik od razu zostaje wrzucony w wir wydarzeń.

Głównymi bohaterami są Kitty i Adam, choć autorka prawie przez całą powieść sugeruje, że relacje pomiędzy braćmi (pracodawca Kitty jest bratem Adama) są równie ważnym elementem fabuły jak romans.

I o ile ten drugi wątek jest mocno rozwijany, o tyle tajemnicza przeszłość Adama i rozłam w jego relacjach z bratem są potraktowane po macoszemu, a autorka totalnie nie wykorzystała jego potencjału.

Jeśli chodzi o rodzące się pomiędzy bohaterami uczucie, to jestem mile zaskoczona. To obraz rodem z klasycznych romansów, jest więc i uczucie i seks (w dobrych proporcjach), są miłosne niepewności, rozterki i nieuchronna kłótnia, która rozdzieli kochanków.

Wszystko to ubrane w odrobinę lukrową otoczkę świątecznego czasu, która potrafi chwycić za serce co większe romantyczne dusze.

Mi o romansie Kitty i Adama czytało się dobrze i przyjemnie i pomimo, że książka aż kipi od utartych schematów, to jednak był w tym pewien urok .

Autorka pisze w lekki i przyjemny sposób. Ma całkiem dobry styl i czytanie „Miłości zimową porą” było dla mnie przyjemnością.

Niestety jest to drugi tom serii o siostrach Shakespeare i to było chwilami czuć. Szkoda, że wydawnictwo nie pokusiło się o wydanie tomu pierwszego kilka miesięcy temu. I choć tą historię można czytać nie znając poprzedniego tomu (tak jak ja), to czułam podczas czytania, że była już wcześniejsza historia opowiadająca o innej siostrze.

Całkiem fajnie autorka wykreowała swoich bohaterów. Kitty udała jej się w mojej ocenia bardzo dobrze. Nie irytowała, nie wkurzała bezmyślnością, nie zachowywała się jak ciepłe zakochane kluchy. Miała w sobie ciepło, radość życia i serdeczność, przy tym nie była ani rozlazła ani pyskatą złośnicą.

Adama również nie trudno było polubić, choć on nie wyszedł autorce aż tak dobrze jak Kitty. Miałam wrażenie, że Carrie Elks nie potrafiła się do końca zdecydować, czy to ma być ostatecznie łobuz o dobrym sercu, czy skrzywdzony samotnik, więc pomieszała te oba obrazy ze sobą i wyszedł jej, noc cóż, skrzywdzony, samotny łobuz o dobrym sercu.

Nie przeszkadzało mi to jakoś bardzo, choć mogło być lepiej.

Natomiast bohaterowie drugoplanowi są mało wyraziści i stanowią tylko tło dla rozwijającego się uczucia głównych bohaterów.

Mimo dużej schematyczności fabuły i przewidywalności, powieść oceniam całkiem dobrze. To była miła odskocznia od codzienności, całkiem dobrze napisana, z fajnymi bohaterami. Świąteczna otoczka dodawała ciepła i uroku fabule, a obowiązkowy happy end cieszył romantyczną część mojej osoby.

Nie jest to lektura zachwycająca, ale i nie miała taka być. Miała dostarczyć dobrej rozrywki, rozgrzać na chwilę serce fajnym wątkiem miłosnym i przez chwilę pozwolić mi wierzyć, że w życiu zawsze można liczyć na szczęśliwe zakończenie.

Kitty Shakespeare jest młodą kobietą, która marzy o karierze w Hollywood. Pewnego dnia zgłasza się na rozmowę w sprawie stażu u słynnego producenta filmowego. Zamiast tam, zostaje jednak zatrudniona w roli niani dla jego syna. Choć nie jest to praca marzeń, Kitty twierdzi, że darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby i przyjmuje pracę. Na miejscu poznaje brata swego szefa, który od pierwszej minuty jest wrogo do niej nastawiony. Czy uda jej się stopić lód na jego sercu?

„Miłość zimową porą” jest jedną z tych książek, które mogę czytać jedynie w okolicy Bożego Narodzenia. Jak na mój gust ta historia została przesłodzona i choć zapowiadała się ciekawie, to z czasem wkradła się do niej nuda, powodująca to, że wiecznie odkładałam tę powieść na później. Irytowało mnie to, że bohaterowie są tacy przerysowani, idealnie piękni. Ona – młoda, ambitna, seksowna, piękna, o wielkim sercu. On – zbuntowany, przystojny, umięśniony, skrywający miłe wnętrze za powłoką twardziela. W tle bogata rodzina, która nie ma czasu zajmować się swoim synem.

Nie mogłam znieść, że w pozycji tej wszystko jest przekoloryzowane. Szklanka nie jest szklanką, jest „błyszczącą szklanką”, oczy nie są błyszczące, tylko „diamentowo błyszczące”, twarz nie jest piękna, tylko ma „pięknie ukształtowane policzki”. Po pewnym czasie wciskania przez autorkę takich zwrotów, człowieka zaczyna mdlić. Choć na początku mamy okazję poznać pracę Kitty, to w dalszej części wszystko zostaje przysłonięte przez myśli zarówno jej, jak i Adama. Oboje w kółko wałkują to samo: „Co się ze mną dzieje? Czy ja do niej/do niego coś czuję? Nie powinnam/nie powinienem tego robić” i tak dalej. Może gdyby zamiast ponad czterystu, książka miałaby trzysta stron, to ta historia nie ciągnęłaby mi się w nieskończoność.

Opowieść ta od samego początku jest przewidywalna i raczej spodoba się ona kobietom, które lubią romanse i nie przeszkadza im, gdy jest słodko, uroczo oraz nieco infantylnie. Jako lekką pozycję na jeden raz można przeczytać, ale fajerwerków nie ma. Szkoda, że autorka skupiła się prawie wyłącznie na wątku rodzącego się uczucia między głównymi bohaterami, a o temat kłótni w rodzinie lub o pracę w branży filmowej jedynie „zahaczyła”. Zastanawiam się również, czy pozycja ta nie powinna być sklasyfikowana jako erotyk, gdyż zawiera wiele długich opisów scen łóżkowych.

Pozycja nie obowiązkowa, raczej dla miłośników gatunku. Amatorzy romansów powinni być zadowoleni, pozostali czytelnicy raczej nie.

Zimowe wieczory dzięki takim książkom nabierają innego znaczenia. Jestem fanką mrocznych romansów, ale lubię też lekko słodkie, ciepłe opowieści o miłości, a do takich właśnie można zaliczyć "Miłość zimową porą".

Kitty to młoda dziewczyna, aspirująca reżyserka. Pragnie spełniać swoje marzenia o zdobyciu stażu w dobrej firmie zajmującej się tworzeniem filmów. Jednak nic nie przychodzi łatwo, a jej pragnienie zdobycia wyśnionej pracy oddala się z chwilą, w której otrzymuje kolejne odmowy, aczkolwiek dostaje pewną szansę, której nie może odmówić. Po rozmowie o staż, otrzymuje propozycję pracy od producenta filmowego, jednakże nie w jej dziedzinie, a za to jako opiekunka do dziecka sławnego producenta. Niby wszystko fajnie, jednak kiedy na czas Świąt Bożego Narodzenia jest zmuszona rzucić wszystko i wyjechać do mroźnej i zaśnieżonej krainy odciętej od wszelkiej cywilizacji, sprawy się znacznie komplikują. Dodatkowo na jej horyzoncie pojawia się złośliwy, gburowaty i wkurzający Adam, ale jak wiadomo, zgodnie z powiedzeniem "kto się czubi, ten się lubi", im dłużej będą ze sobą przebywać, tym bardziej będą poznawać swoje prawdziwe ja i ich negatywne uczucia wobec siebie ulegną zdecydowanemu ociepleniu. To przewidywalna i sztampowa historia ale czasem warto sięgnąć po mało wymagającą książkę, która pozwoli nam się całkowicie zrelaksować. Pełna życiowych, błahych i trudniejszych problemów, ważnych decyzji i mnóstwa emocji, które lawirują od złości, łez aż do pełnej namiętności miłości. Jednym słowem - życie. Kiedy ktoś jest nam przeznaczony, choćbyśmy nie wiem jak się nienawidzili, w pewnym momencie tama pęknie! Jedynym minusem, który wykryłam było to, że tajemnica, którą skrywał Adam okazała się ostatecznie mało wybuchowa, a z początku budowana wokół niej atmosfera zapowiadała spektakularne wydarzenia. Poza tym małym aspektem, nie mam żadnych zastrzeżeń. Lektura tej książki sprawia przyjemność, a to w czytaniu jest równie ważne co fabuła i bohaterowie. Mam nadzieję, że szybko pojawią się następne części, bo jestem bardzo ciekawa kolejnych przygód sióstr Shakespeare, a co ciekawe, każdy rozdział w tej powieści rozpoczyna się pięknym cytatem z Williama Shakespeare'a. Mnie osobiście to bardzo mocno zmotywowało do głębszego poznania jego twórczości i uważam to za miłe nawiązanie do twórczości tego angielskiego pisarza.

Carrie Elks przenosi nas w zimowy klimat, pełen miłości oraz świątecznej atmosfery, jest to przyjemna, lekka i bardzo ciepła lektura, która umili Wam długie zimowe wieczory oraz pomoże przedłużyć świąteczny klimat na dłużej.

Młoda Angielka Kitty Shakespeare (brzmi znajomo, hmm?;)) chce zostać aktorką i to nie byle gdzie, bo w samym Hollywood. Okazuje się jednak, że nawet znalezienie stażu w fabryce snów graniczy z istnym cudem. Przesłuchanie u znanego producenta, Everetta Kleina, przynosi, co prawda, pewien rezultat, ale nie taki, na jaki Kitty miała nadzieję. Tak to już jednak jest, gdy do życiorysu dołącza się wzmiankę o doświadczeniu w roli... niani.

Kitty, zatrudniona na czas przedświąteczny jako opiekunka małego Kleina, trafia do rodowej siedziby Kleinów w zasypanej śniegiem Wirginii Zachodniej . Mały Jonas okazuje się kochanym 7-latkiem, więc nasza bohaterka uznałaby pobyt w górskiej głuszy za całkiem przyjemny, gdyby nie ktoś, kto skutecznie psuje jej humor. Tym ktosiem jest gburowaty młodszy brat Everetta, Adam, reżyser filmów dokumentalnych, skłócony z bratem na amen i pomieszkujący samotnie w domku gościnnym.

Wzajemna niechęć między Kitty i Adamem szybko przeradza się jednak we wzajemną fascynację. Kitty wkrótce odkrywa, że w tym brodaczu pozującym na Grincha i mającym zamiar zbojkotować rodzinne święta, kryje się facet o złotym sercu, który został dotkliwie zraniony, i to przez najbliższą mu osobę. Czy dziewczyna sprawi, że Adam przełamie swój gniew i pogodzi się z bratem? I co ich ze sobą aż tak skłóciło?

Bardzo lubię święta, a książki świąteczne, których przez ostatnie lata nie brak w księgarniach już od listopada, to pozycje, po które zawsze chętnie sięgam. Po historiach tego rodzaju mniej więcej wiadomo, czego się spodziewać, powinno znaleźć się w nich wszystko to, co tak urzeka nas w świętach: ich niezwykła, bajkowa otoczka, magia oraz kojące przesłanie. MIŁOŚĆ ZIMOWĄ PORĄ pod tym względem zdecydowanie nie zawodzi. To lekka, słodka niczym kubek ciepłej czekolady z usypaną na wierzchu górką pianek, bardzo przyjemna romansowa opowieść, spowita urokliwą mgiełką mroźnej zimy i kusząca wizją wieczorów przy płonącym kominku. Jeśli dodać do tego wyjątkowo piękne okoliczności przyrody i klimat przedświątecznych przygotowań, to zanosi się na książkową Gwiazdkę w najlepszym wydaniu. Ale żeby było ciekawie, pod tą grubą, słodką warstwą świątecznego lukru musi kryć się coś, co zakłóca tę idyllę. I tak się właśnie dzieje!

Adam i Kitty zjednali mnie sobie od pierwszych stron. Zauroczyli mnie swoją bezpretensjonalnością. Oboje są naturalni i szczerzy, a ich rosnące wzajemne oczarowanie oddane jest z dużą inwencją i wyczuciem. Oczywiście, wszystko między nimi dzieje się według utartego romansowego schematu i jest do przewidzenia, nie przeszkadzało mi to jednak w kibicowaniu im we wzajemnych początkowych utarczkach, a później stopniowym zbliżaniu się do siebie. Ich perypetie na przemian to rozczulają, to bawią. Nie nudziłam się z tą dwójką ani przez chwilę, choć fabuła wcale nie obfituje w szczególne zwroty akcji. Przyjemnie się czyta o ich wspólnych wygłupach na śniegu, ubieraniu choinki, wspólnym oglądaniu świątecznych filmów przy wtórze chrupania popcornu i wspólnym... czymś więcej ;) (bo nie obeszło się bez odrobiny pikanterii).

Ale MIŁOŚĆ ZIMOWĄ PORĄ, jak to książka świąteczna, mimo swej lekkiej konwencji, nie skupia się jedynie na romansie. Jeśli jest tradycja świąt w rodzinnym gronie, to nie może zabraknąć samej rodziny. I to takiej przez duże R, z własną historią i firmą. Co nie znaczy, że nie można się w niej solidnie pokłócić. A czyż święta nie są idealnym momentem na pojednanie? Tu muszę przyznać, że fabuła zaskakuje rozwojem wypadków przy wigilijnym stole, tak więc szykujcie się na pewną niespodziankę ;) Zadbają już o to Everett i jego żona, którzy wprowadzają do tej historii pewien dysonans i niezbędną odrobinę napięcia.

Ciekawie nakreśleni zostali również pozostali bohaterowie, spośród których szczególnie polubiłam zaniedbywanego przez rodziców małego Jonasa oraz angielską gosposię Kleinów, Annę, traktowaną przez nich jak członek rodziny.

MIŁOŚĆ ZIMOWĄ PORĄ to tchnąca świątecznym optymizmem, urocza miłosna historia o szczęśliwych przypadkach, spełnianiu marzeń i wychodzeniu im naprzeciw - nawet jeśli początkowo wydają się niemożliwe do zrealizowania. To opowieść idealnie wpasowująca się w świąteczny czas, do czytania przy choince, ale myślę, że umili wolne chwile i po świętach. Sprawdzi się też jako rozgrzewacz, jeśli przemarzliście na kość :)

Idealna lektura na zimowe wieczory!

Kitty, choć jest jedną z najbardziej utalentowanych studentek, nadal poszukuje miejsca, by odbyć obowiązkowy staż. Próbuje swoich sił w siedzibie jednego z najlepszych producentów filmowych, ale rozmowa kwalifikacyjna nie wypada zbyt dobrze. Niespodziewanie, otrzymuje szansę zbliżenia się do sławnego Everetta Kleina, lecz nie jest to praca, o którą zabiegała. Dostaje ofertę nie do odrzucenia, a jednak wymagającą pewnych poświęceń. Dziewczyna ma zostać niańką syna producenta, co wiąże się z wyjazdem oraz samotnymi świętami, lecz zdesperowana godzi się na ryzyko, nie spodziewając się nawet, że ta decyzja już na zawsze odmieni jej życie.

"Ojej. Pomimo przemarznięcia poczuła, jak krew uderza jej do policzków. Choć widziała tylko nieduży fragment jego twarzy, nie mogła nie zauważyć, że mocno zarysowany, prosty nos i wysokie kości policzkowe nadawały mu atrakcyjny wygląd. Nie była pewna, czy jej serce przyspieszyło ze strachu, czy przez nagłe zainteresowanie."

Kitty zostaje wciągnięta w sam środek rodzinnego konfliktu i niesmacznej gry pozorów. Na szczęście szybko zyskuje sympatię samego podopiecznego, który od rodziców, zamiast czasu i troski, otrzymuje jedynie drogie prezenty. Wrażliwa dziewczyna zrobi wszystko, by umilić mu ten świąteczny okres i odciągnąć uwagę od egoistycznych opiekunów. To niestety wiąże się z częstym kontaktem z nieprzyjemnym wujkiem chłopca, którego stara się unikać jak ognia. Adam może i jest niezwykle przystojnym mężczyzną, ale swoim gburowatym zachowaniem skutecznie ją odstrasza. Stopniowo jednak zacznie opadać jego maska, a sympatia do nowej opiekunki stanie się coraz bardziej widoczna. Tylko czy konflikt między braćmi Klein nie jest zbyt dużą przeszkodą dla kiełkującego uczucia? Co takiego poróżniło mężczyzn? I dlaczego Adam wybrał samotniczy tryb życia?

"W tym, jak na niego patrzyła, w jej szklistych, wielkich oczach i pełnej wzruszenia twarzy było coś, co sprawiało, że miał ochotę ją objąć i mocno przytulić."

Święta to czas romantycznej miłości i rodzinnych pojednań, a jednak nie zawsze życie układa się jak w pięknej bajce i te wyjątkowe dni wcale nie muszą przypominać sielanki. Zwłaszcza, gdy przy stole panuje nerwowa atmosfera nasycona nieprzyjemną grą pozorów. Niby wszyscy są mili i uśmiechają się do siebie, lecz w sercu ciągle tkwi uraza, niepozwalająca o sobie zapomnieć nawet na chwilę. Właśnie przy takim stole przyjdzie usiąść biednej Kitty, która marzyła jedynie o miłości i uśmiechu na twarzy samotnego, zaniedbanego przez zapracowanych rodziców chłopca. Co takiego poróżniło dwóch braci, że nawet magia Świąt nie była w stanie tego załagodzić? I czyją stronę wybierze opiekunka? Swego pracodawcy? Czy może mężczyzny, który choć początkowo skutecznie ją od siebie odpychał, teraz stopniowo wkrada się do jej łagodnego serca?

"Byli tak blisko siebie, że czuł trzepot jej rzęs, kiedy mrugała, i ciepłe tchnienie jej oddechu na skórze. Patrzyli na siebie w milczeniu, choć tak wiele chcieli sobie powiedzieć, a ich oczy rozmawiały ze sobą tak, jak nie potrafiłyby rozmawiać słowa."

"Miłość zimową porą" to bezsprzecznie powieść, która nie tylko was romantycznie nastroi, ale i intensywnie rozpali wszelkie zmysły. Mamy tu styczność z dwiema skrajnościami, lód, śnieg i chłód, nie tylko jako warunki pogodowe, ale i emocje zakorzenione w sercu poróżnionych braci, a także gorąca miłość i upojna atmosfera, jakiej zaznają postacie w maleńkiej, zacisznej górskiej chatce. Autorka stworzyła wspaniały klimat, który momentalnie obezwładnia czytającego. Nawet jeśli za waszymi oknami wciąż nie ma śniegu, poczujecie się jak w mroźnej, malowniczej Wirginii, a wyobrażenie przytulnej, odległej chatki, z pewnością rozpali wasze serca i uruchomi wyobraźnię.

"Czy to była miłość? Nie wiedziała. Ale czymkolwiek było to uczucie, okazało się zbyt silne, żeby je zignorować. Adam był jak potężny grzmot pośród ciemnej nocy, jak nadciągająca burza, i nigdzie dookoła nie było żadnego budynku ani drzewa, pod którym mogłaby się schronić."

Carrie Elks nakreśliła interesujące, niebanalne postacie, obok których nie można przejść obojętnie. Każda z nich posiada dość ciężki bagaż doświadczeń i zdaje się, że los nadal nie ma zamiaru ich oszczędzać, notorycznie zwodzi pięknymi chwilami, by po chwili wszystko skomplikować. Adam i Kitty dość szybko przekonają się na własnej skórze, że nawet najpiękniejsza i najczystsza miłość nie jest czymś łatwym i trzeba o nią zawalczyć. Jednak, by tego dokonać, potrzebna jest odwaga i chęć poniesienia ryzyka. Tylko czy zranione serce i zawiedzione zaufanie będą gotowe na kolejną wojnę?

Pióro autorki jest nadzwyczaj przyjemne i sugestywne, nie tylko wyczarowała nieziemski klimat, ale i w perfekcyjny, niesłychanie trafny sposób nakreśliła wszelkie emocje, dzięki czemu udzielają się one również czytelnikowi. Powieść czyta się szybko i błogo, kartki same przelatują przez palce, a liczne zwroty akcji sprawiają, że nie sposób odłożyć książki na półkę, nim nie dotrze się do finału tej uroczej historii. Tak, to zdecydowanie pozycja, którą pochłoniecie na raz!

"Łatwo jest odmalować kogoś jako wcielenie zła, trudniej jest zajrzeć pod tę skorupę, którą obrósł, żeby sprawdzić, co się do tego przyczyniło. I stwierdzić, że może my jako społeczeństwo odgrywamy jakąś rolę w kształtowaniu bestii, która żyje w nas wszystkich."

"Miłość zimowa porą" jest romantyczną, wciągającą, niezwykle klimatyczną i ciepłą powieścią, która z pewnością skradnie wasze serca. To niebanalna, wzruszająca historia o tym, że miłość nigdy nie jest łatwa, ale na pewno warto o nią zawalczyć. Z resztą, czy rozum byłby w stanie zwyciężyć z zakochanym sercem, zwłaszcza w tak malowniczej, pięknej scenerii i magicznym okresie świątecznym? Jeśli macie ochotę na przyjemną, otulającą niczym ciepły koc, urzekającą historię, która zafunduje wam sporo emocji i nastroi na nadciągające Boże Narodzenie, koniecznie musicie poznać losy Adama i Kitty! Polecam gorąco!

Świąteczna opowieść, love story w górskiej, zimowej scenerii. Miła opowieść o dwójce ludzi, którzy spotykają się przypadkiem na zaśnieżonej drodze.

Kitty Shakespeare marzy o karierze filmowej w Hollywood. Szuka stażu gdzieś w branży, ale niestety jak na razie nie udało jej się przejść pomyślnie rozmowy kwalifikacyjnej. Będąc na jednej z rozmów do asystenta producenta dzwoni żona szefa z problemem, braku opiekunki dla syna. Los tak chciał, że Kitty wcześniej była opiekunką do dzieci. Dziewczyna niespodziewanie dostaje telefon w sprawie pracy, bardzo się cieszy, ponieważ myśli, że to wymarzony staż. Jest rozczarowana, ponieważ okazuje się, że żona Kleina proponuje jej prace opiekunki. Kitty po namyśle zgadza się, ponieważ jak na razie nie ma lepszej propozycji, a poza tym ma nadzieje, że chodź przez chwile porozmawia z szefem o wymarzonym stażu. Będąc w Wirginii przypadkowo poznaje Adama - przystojnego gbura, który mieszka sama w chacie koło jeziora. Co zmieni się w życiu tych dwojga ? Czy twardy, samotny mężczyzna okaże się romantykami ? Czy Kitty znajdzie swój upragniony staż ? Kim tak naprawdę jest Adam i jakie skrywa tajemnice ? A może w czasie świat zadziała pewna magia i wszystko się zmieni ? Na te pytanie znajdziecie odpowiedź sięgając po tę książkę.

Kolejna świąteczna książka, która zagościła u mnie na półce. Jest to lekka i przyjemna książka na zimowe wieczory. Myśle że znajdzie swoich fanów wśród osób lubiących romans połączony z książką obyczajową. W książce nie zabraknie również pięknych zimowych krajobrazów czy magii świąt.

W grudniu Wydawnictwo Kobiece pokazało nam, że doskonale wyczuwa atmosferę świątecznego czasu, przygotowania i zimową aurę, którą kochamy, mimo mrozu zgrzypiącego pod stopami. Pośród licznych tytułów, które nam zaoferowało wybrałam właśnie ten, „Miłość zimową porą”, okładka wyglądała obiecująco, zakochana urocza para pośród mrozu i wielkich rozłożystych drzew. Przyniosła mi na myśl chatę ukrytą w środku lasu, wielki kominek, ciepłe skarpety, koniecznie koc i dobrą książkę. Jakbym mogła jej się oprzeć? Okładkowy opis wydał mi się interesujący, nastawiający na serię wzruszeń i emocjonalną podróż z nietuzinkowymi bohaterami. Czy miałam rację?

Kitty Shakespeare jest młodą kobietą, która ma brytyjskie korzenie, zamarzyła jej się kariera filmowa, dlatego wyjechała do Ameryki, aby poświęcić się zawodowej karierze. Studiuje na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, które stało przed nią ze swoimi blaskami i cieniami. Dorabiała, jako niania próbując dostać jakąś dobrą pracę, niestety otrzymuje jedynie odmowy. Mimo wszystko dziewczyna nie rezygnuje, marzy jej się staż w wytwórni filmowej należącej do Everetta Kleina, udaje się, więc na rozmowę rekrutacyjną, ale nie wszystko idzie tak, jak tego chciała. Dostaje propozycję pracy, jednak jest zupełnie inna od tej, na którą dzielnie aplikowała. Ma zostać nianią u Kleina, znanego producenta filmowego w czasie świąt, dlatego wyrusza do przykrytej śniegiem Wirginii. Nie jest świadoma tego, jak ta podróż mocno namiesza w jej życiu.

Jadąc do Cutler's Gap potrąca jelenia, który prawie ginie pod kołami jej samochodu. Jest to dla niej ogromnym przeżyciem, wpada w panikę, wtedy też pojawia się mężczyzna, który pomaga jej w tej trudnej chwili. Zwierzę trzeba było dobić, a Kitty podwieźć do domu Everetta Kleina. Mężczyzna, który jej pomógł nazywa się Adam i jest młodszym bratem jej pracodawcy. Niechcący wplątała się w zawiłą rodzinną intrygę. Chociaż nowo poznany mężczyzna jest przystojny zachowuje się wobec dziewczyny wrogo, ich spotkania są nerwowe. Mieszka w górskiej chacie uciekając w ten sposób przed bratem, który zniszczył mu życie. Mężczyzna z przeszłością walczy ze swoimi demonami, chodzi na terapię, dzięki której uzmysławia sobie, że nie traktuje panny Shakespeare zbyt dobrze. Czy przeprosiny załatwią sprawę? Czy Kitty da mężczyźnie drugą szansę na to, aby zacząć normalną znajomość? Miłość nie jest prostym uczuciem, zwłaszcza, kiedy nie jest się na nią gotowym. Tylko, czy można się przygotować na coś, co rozwija się tak dyskretnie, by uderzyć z impetem zaznaczając swoją obecność? Czy dla Adama Kitty okaże się lekarstwem na samotne życie?

Przyznam szczerze, że wcześniej nie czytałam książek zimowo-świątecznych, jakoś nigdy nie było ku temu okazji, sama także nie czułam potrzeby, aby to robić. Postanowiłam spędzić te kilka wieczorów inaczej i tego nie żałuję. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Carrie Elks, uważam je za bardzo udane. Autorka umieściła w baśniowej, zimowej scenerii nietuzinkowych, dobrze wykreowanych bohaterów z przeszłością, dając im szansę na lepszą przyszłość. Tylko, czy będą mieli na tyle odwagi, aby ją wykorzystać? „Miłość zimową porą” to opowieść romantyczna, która jest bardzo emocjonalna, opisująca miłość, która w swojej okazałości jest bardzo skomplikowana. Przenosi czytelnika w zupełnie inny świat, do urokliwej górskiej chatki, niesamowitych zimowych pejzaży Wirginii. Magia okolic sprawia, że zimowa aura, świąteczny klimat jest bardzo wyczuwalny. Carrie Elks stworzyła miejsce, z którego nie miałam ochoty uciekać, a wręcz przeciwnie chciałabym w nim zamieszkać. Autorka przedstawiła miłość bardzo realistycznie, nie ma tutaj przesadyzmu, ani ton cukierkowego lukru. Pojawia się powoli z czasem zyskując na sile, chociaż nie obyło się bez niepewności i lęków, w którą stronę powinno się podążyć. Elks porusza w powieści kilka wątków, opowiada o przebywaniu w show biznesie, planach zawodowych, ale także o radzeniu sobie w życiu, próbach uporządkowania go. Nie boi się sięgać po cięższe tematy, takie jak trudne dzieciństwo Kitty ukazane poprzez kontrast z tym, jakie miał Adam. Warsztat autorki jest bardzo dobry, nie mam, co do niego żadnych zastrzeżeń. Myślę, że „Miłość zimową porą” jest idealną propozycją obyczajową, po którą warto sięgnąć nie tylko w okresie świątecznym. To powieść, która uprzyjemni czas i sprawi, że na twarzy zagości uśmiech.

Jeśli macie ochotę poczuć magię świątecznego oczekiwania, jeżeli tęsknicie za białym, śnieżnym Bożym Narodzeniem i macie ochotę poznać emocje związane z gorącym romansem ślicznej Kitty i przystojnego Adama, to "Miłość zimową porą" będzie doskonałym rozwiązaniem.

Czytało mi się bardzo lekko, przyjemnie, wręcz z uśmiechem na ustach. Bez oporów dałam się porwać opowiedzianej historii, wciągnęłam się w codzienność rodziny Kleinów i odnalazłam dokładnie to czego szukałam w tego typu książce: miłość (z jej erotycznymi opisami), radość, ciepło.

Jeśli ktoś - tak jak ja - lubi amerykańskie lekkie filmy z gatunku komedii romantycznych, to gwarantuję, że będzie usatysfakcjonowany książką Carrie Elks.

Kitty radosna studentka szukająca upragnione stażu u słynnego producenta filmowego, Everetta Kleina. Niestety dziewczyna zamiast stażu otrzymuje propozycję pracy jako niania syna producenta. Praca, którą będzie wykonywać wymaga wyjazdu do Wirginii, pełnej śniegu, ale również magicznego klimatu.

Adam Klein brat pracodawcy Kitty. Mężczyzna zajmuje się tworzeniem filmów dokumentalnych i jest w tym naprawdę świetny, aż pewnego razu przytrafia mu się coś przez co na jakiś czas znika ze świata i zaszywa się w małym domku w rodzinnym mieście.

Kitty decydując się na przyjęcie pracy nie przypuszczała, że na miejscu spotka bardzo przystojnego mężczyznę, który mimo swojej urody potrafi być niezwykle irytujący. Już od pierwszej chwili Adam zachowuje się wobec dziewczyny arogancko. Jednak za tą maską drania, mężczyzna skrywa pewną tajemnicę, która zmieniła jego życie. Mimo swojego zachowania bohater intryguje dziewczynę.

"Miłość zimową porą" to rewelacyjna książka, pełna ciepła i zimowego uroku. Pokazuje ona jak niezwykle ważne jest, aby rodzina miała ze sobą dobre stosunki. Lektura, w której bohaterowie są niezwykle barwnymi postaciami poszukującymi szczęścia i zrozumienia. Wystarczy bowiem jedna osoba, która stanie po naszej stronie, a wszystko inne przestanie mieć jakiekolwiek znaczenie. Adam i Kitty dwójka ciekawych świata i siebie bohaterów, którzy mimo początkowej niechęci próbują zaznać razem życia. Bowiem granica między miłością a nienawiścią jest bardzo cienka, a bohaterowie udowadniają, że miłość może rozkwitnąć wbrew wszystkim i wszystkiemu.

Historia, która na pewno Was rozgrzeje, więc jest idealna na nadchodzące zimne wieczory. Serdecznie polecam.