Nie chcę być tobą

Dwudziestoczteroletnia Anna Adamczyk od dzieciństwa spełnia ambicje matki - intensywnie rozwija swoją karierę wokalistki, wbrew sobie śpiewa wybrane przez wytwórnię piosenki i stosuje restrykcyjną dietę.

Kiedy kolejna absurdalna prośba ze strony matki przelewa czarę goryczy, Anna decyduje się na ucieczkę. Jej wybór pada na malutką szkocką miejscowość, w której z łatwością można się ukryć.

Dziewczyna nie spodziewa się, jak bardzo ten wyjazd pomoże jej zrozumieć siebie, odnaleźć spokój, a może nawet... miłość.

Natalia Brożek stworzyła naprawdę ciekawą historię, utrzymaną w jesiennym, przytulnym nastroju. Oprócz dobrze nakreślonego motywu toksycznego rodzica, autorka podjęła też tematy nieidealnej relacji z rodzeństwem, życia z poczuciem winy, a także poszukiwania własnego głosu i drogi do szczęścia.

Bardzo podobał mi się klimat małomiasteczkowej społeczności i wspólnoty, jaką tworzyła (poczułam vibe z mojego ukochanego Hannah Montana Film).

Jeśli chodzi o bohaterów, moje serce zdecydowanie skradli Rose, Lewin, Jack i Ellen. Nie do końca przekonywały mnie natomiast dialogi między Anną i Alison. Ich konflikt wydawał mi się nieco dziwny i nienaturalny.

Czas spędzony z książką upłynął mi bardzo przyjemnie. Moją radość z lektury zaburzały czasem tylko pojawiające się błędy językowe bądź redakcyjne.

Podsumowując, uważam ,,Nie chcę być Tobą" za naprawdę dobry debiut, który sprawdzi się idealnie jako lektura na jesienne wieczory.

,,Buduję się na nowo i podoba mi się moja fasada, choć nie obędzie się bez nierówności i zacieków".

Anna Adamczyk od dawna czuje, że straciła kontrolę nad swoim życiem. Każdym jej krokiem kieruje matka, która wymarzyła dla córki międzynarodową karierę. Niechciana umowa z wytwórnią, restrykcyjna dieta, piosenki, których nie chce śpiewać? To tylko wierzchołek góry lodowej. Anna po kolejnej rozmowie z matką postanawia wreszcie się sprzeciwić. Wyjazd do małej wsi w Szkocji na początku wydaje się dobrym pomysłem, ale czy ucieczka od problemów cokolwiek zmieni? Tym bardziej, że sprawy komplikuje naprawdę przystojny Szkot, który miesza nie tylko w jej głowie, ale również w planach na przyszłość?

Czy Anna będzie w stanie odnaleźć prawdziwą siebie, czy stare przyzwyczajenia wezmą nad nią górę?

"Nie chcę być Tobą" jest debiutem literackim autorki, a z racji tego, że ja po prostu uwielbiam poznawać nowych autorów nie mogłam przejść obok tej książki obojętnej! Dodatkowo okładka niesamowicie przyciąga oko, jest bardzo klimatyczna, w kolorach jesieni. Język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze i szczerze mówiąc w życiu bym nie powiedziała, że to debiut, ponieważ książka jest dopracowana, wszystko jest starannie przemyślane i przedstawione. Książka jest tak napisana, że po prostu czyta się sama i wciąga od pierwszych chwil. Historia została przedstawiona z perspektywy Anny, co pozwoliło mi lepiej poznać kobietę, dowiedzieć się co czuje, myśli, z jakimi problemami się boryka, a tym samym lepiej zrozumieć jej postępowanie oraz decyzję. Trochę szkoda, że autorka nie pokusiła się o kilka rozdziałów z punktu widzenia Lewina, bo byłam szalenie ciekawa co dokładnie siedzi w głowie tego mężczyzny. Wszyscy bohaterowie zostali tutaj bardzo dobrze wykreowani i każdy z nich wnosił jakiś ważny element do tej powieści. To postaci z którymi z powodzeniem większość z Nas mogłaby się utożsamić. Jednak najbardziej urzekli mnie mieszkańcy szkockiego miasteczka - Lewin, jego Siostra, Mama i Państwo Jones. Muszę oczywiście wspomnieć, że w książce w bardzo ciekawy i urokliwy sposób został oddany klimat szkockiego miasteczka, autorka bardzo fajnie zobrazowała tamtejsze widoki, a ja czytając niektóre opisy krajobrazów miałam wrażenie jakbym również tam była i chłonęła piękno tego kraju. Historia Anny to przede wszystkim opowieść o odnajdywaniu siebie i swojego miejsca w życiu. Anna żyjąca ciągle oczekiwaniami i poniekąd marzeniami swojej Matki całkowicie pogubiła się w życiu i zapragnęła jakiejś zmiany, stąd właśnie spontaniczny wyjazd do Szkocji, który dzięki poznanym tam ludziom uzmysłowił jej jaką drogą chce i powinna podążać. Nie obyło się oczywiście bez pewnych komplikacji, jednak wiadomo, że po burzy zawsze wychodzi słońce. Bardzo podobała mi się wewnętrzna przemiana Anny, która została tutaj bardzo dobrze zaprezentowana, a wszystko działo się w swoim tempie. Autorka porusza w swojej powieści również wiele ważnych i ponadczasowych kwestii, które dodatkowo potęgują chęć czytania i wywołują ogrom emocji, które udzielają się również czytelnikowi. Naprawdę świetnie spędziłam czas z tą książką i uważam ten debiut za bardzo udany! Czekam na więcej! Polecam! Moja ocena 9/10.