Obserwatorka

Czytanie tej książki było wielką przyjemnością i już dobrze wiem, że chętnie skuszę się na inne propozycje autorki. Alicja Sinicka doskonale wie, jak ułożyć fabułę, zainteresować czytelnika. Mało tego, rozdziały są napisane w taki sposób, że nie można czekać na kontynuację lektury. Trzeba śledzić historię już, teraz, zaraz, natychmiast. Taka sytuacja zawsze pojawia się podczas oglądania ciekawych seriali- akcja konkretnego odcinka kończy się w najbardziej emocjonującej chwili, dlatego widzowie nie mogą podarować sobie dalszego śledzenia losów bohaterów. Myślę sobie nawet, że "Obserwatorka" nadaje się na ekranizację- gdy czytałam książkę, do pełni szczęścia brakowało mi tylko odpowiedniego podkładu muzycznego.

Główną bohaterką jest Iza. Niestety, jej życie to pasmo nieszczęść, szczególnie tych rodzinnych. Kobieta pochodzi bowiem z głębokiej patologii. Ojciec bił ją niemiłosiernie, był notorycznie pijany, a siostra i matka poszły dokładnie w jego ślady. Tylko Izie udało się wykształcić na kogoś normalnego, dostać fajną pracę. Gdy była nastolatką, wspierał ją kolega ze szkoły, Arkadiusz Milski. Ona i on mieli się ku sobie, jednak przepaść materialna była między nimi zbyt wielka.

Po wielu latach dowiadujemy się, że Iza wciąż jest sąsiadką Arka, a on mieszka w dość nietypowym domu, z którego można obserwować każdy jego ruch. Mężczyzna bowiem nie używa zasłon, a jego okna są bardzo duże. Dlaczego to robi? Tego musicie sami się dowiedzieć, a nie będzie to nudny wątek. Arek jest lekarzem, konkretnie chirurgiem i spotka Izę w szpitalu. Kobieta przychodzi do niego po pobiciu, ma też zgłosić się na policję. Kto ją pobił, tego ona sama powiedzieć nie chce, tym bardziej, że mieszka z patologicznymi sąsiadami i zwyczajnie się ich boi. Czy dochodzenie policyjne coś da? Warto się o tym przekonać.

Późniejsze wydarzenia stwarzają jeszcze większe napięcie czytelnicze. Arek spotykał się bowiem ze znajomą Izy, niejaką Justyną Wójcik. Niestety, kobieta zginęła tragicznie, a jej matka za wszelką cenę szuka sprawcy. Czy go znajdzie? Czego Iza dowie się o Justynie? Zapraszam do lektury.

Dla głównej bohaterki nie tylko opowieści o śmierci Justyny są trudne. Najgorsza jest chyba jej relacja z matką Arka. Kobieta nie rozumie, że jej syn jest już dorosły, ciągle widzi w nim dziecko, a Izę traktuje dosłownie jak śmiecia. Czy kobiety w końcu się dogadają? Co na tę trudną relację powie sam Arek?

Ne chcę tutaj zdradzać wszystkiego, ale z książki dowiecie się też, że Izę ktoś nęka. Pisze do niej dziwne teksty, a nawet przysyła kwiaty. Czy białe róże leżące na wycieraczce mogą przerażać? Czy mogą być źródłem obłędu? Po lekturze odnoszę wrażenie, że tak.

Póki co, jestem wręcz zachwycona twórczością Alicji Sinickiej i nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po coś nowego. Autorka nie pisze tylko o patologii, ale uświadamia nam, że skrywane tajemnice mogą wręcz przerażać. Musimy też zadać sobie pytanie, czy znajomość licząca kilkanaście lat daje nam gwarancję, że kogoś dobrze znamy? Autorka świetnie udowadnia, że wcale tak nie musi być. Dwulicowość u człowieka nie jest terminem wyssanym z palca.

Książkę jak najbardziej polecam!

Iza i Arek byli kiedyś przyjaciółmi. Wychowali się na tym samym osiedlu. Ona w tak zwanej patologii, a ON w pięknym domu z dużymi oknami. Kochała się w nim od zawsze, lecz miała wrażenie, że do siebie nie pasują, jak dwa przeciwieństwa. Po latach, Iza trafia na SOR i tam spotyka Arka, mianowicie Doktora Arka Milickiego. Chłopak z trudem ją rozpoznaje przez liczne obrażenia twarzy. Po całym zajściu ich relacja się odbudowuje i odżywa. Uczucia, którymi darzyła Iza Arka nigdy nie zgasły, więc nie miała problemu by zacząć je okazywać chłopakowi. Z kolei Arek czuje, że to z nią chce ułożyć sobie resztę życia. Ale wszystko zaczyna się komplikować...

Jedne wielkie WOW. Książka wciągnęła mnie do tego stopnia, że przeczytałam ja w jeden dzień. Byłam nią tak przejęta, że w nocy gdy kończyłam ostatnie strony, myślałam że zwariuje, gdy usłyszałam jakieś stuki za ścianą. Historia ta zaciekawi was od pierwszych stron, od paru kolejnych oplecie was nutką grozy, przy następnych będziecie czuli strach... Czyta się ją lekko i przyjemnie pomimo tego, że tematy w niej zawarte nie są łatwe ani proste jak nam się zdaje. Od samego początku starałam się odgadnąć kto stoi za tą tajemniczą intrygą. Obstawiałam każdego po kolei, zastanawiając się jaki by mógł mieć motyw, bo szczerze powiem że każdy by się nadawał. Ale to co przeczytałam... No niespodziewałam się tego totalnie. Akcja ? Jest zawiła i zagmatwana, ale toczy się od pierwszych stron, co się chwali, bo nic nie przyciąga czytelnika jak wciągająca książka od samego startu. Nudzić się przy niej nie będziecie lecz ... zanim do niej zasiądziecie, pozamykajcie wszystkie okna, sprawdźcie drzwi czy są zamknięte. Bo pamiętajcie zło czai się wszędzie. W miejscu gdzie jest najciemniej może stać ktoś i Cię obserwować...

💐"Najlepsze rzeczy w życiu często zaczynają się od tych złych doświadczeń."

Każdy z nas ma swoje pragnienia i potrzeby. Jedni nie potrafią przeżyć jednego dnia bez alkoholu, papierosów czy innych używek, drugim trudno zaś wytrzymać bez towarzystwa innego człowieka. Ludzie pragnął rozmaitych rzeczy: bogactwa, władzy, bądź miłości. Nie ma w tym niczego złego, dopóki te potrzeby nie przerodzą się w coś wykraczającego poza normę. Pragnienie potrafi z biegiem czasu stać się niebezpieczną obsesją i skłonić nas do czynów o które nigdy byśmy siebie nie podejrzewali... A może ktoś już nas przejrzał? Odkrył nasze tajemnice? Przecież każdy z nas czasami włącza światło i zapomina zasłonić okien. A ludzie to z natury ciekawskie istoty, lubią patrzeć, plotkować i nie odwracać wzroku. Dzisiaj jesteśmy bezpieczni, jutro życie sprawia, że znajdujemy się na celowniku. Ale niektórzy właśnie tego chcą, pragnął być widoczni, obserwowani. Przecież nie mają nic do ukrycia. Jednak czasami lepiej po zmroku skryć się w ciemnościach swojego mieszkania, gdyż nigdy nie wiadomo, kto czai się w cieniu...

.

Alicję Sinicką miałam okazję poznać całkiem niedawno przy okazji lektury "Stażystki". Wtedy po raz pierwszy autorka podbiła moje serce swoją twórczością. Na co dzień nie sięgam po thrillery psychologiczne, należę do grona wielbicielek romansów, ale podświadomie wiedziałam, że "Stażystka" okaże się naprawdę fascynującym tekstem i tak też było. Gdy "Obserwatorka" pojawiła się w zapowiedziach wiedziałam, że nie dam rady przejść wobec tej powieści obojętnie. Co prawda jej egzemplarz dotarł do mnie jeszcze przed premierą, ale dopiero teraz znalazłam chwilę, aby zapoznać się z mrożącą krew w żyłach historią Izy... Kobieta nie miała łatwego dzieciństwa, ani odpowiednich do naśladowania wzorców osobowych. Wywodzi się z patologicznej rodziny, w której alkohol spożywa się niczym wodę. Zaznała już biedy, poniżenia, bólu. Żyła w ciągłym strachu. Obawiała się nieustannie, że dziś znowu stanie się ofiarą i dozna przemocy z rąk własnego ojca. Dziewczyna mieszka od maleńkości w tym samym bloku. Brudnej, zaniedbanej kamienicy przy ulicy Migdałowej, gdzie znajdują się też domy majętnych rodzin. Iza wreszcie chciałaby zmienić coś w swoim życiu. Nie marzy o niczym innym, tylko o tym, aby wynieść się jak najdalej od tej ulicy. W dzieciństwie przyjaźniła się z Arkiem - chłopakiem z dobrego domu, z całkiem innego świata. Ona poznała wszystkie jego sekrety, rozumiała go jak nikt inny. Zaakceptowała dziwne potrzeby mężczyzny. Ich przyjaźń istniała, mimo różnic między nimi. Dorastali na tym samym Oławskim osiedlu, wzajemnie się wspierając. Nie mieli przed sobą nic do ukrycia. Jednak ich przyjaźń szybko przestała istnieć. Arek wyjechał, a Iza dalej pozostała w mieszkaniu przy ulicy Migdałowej. Na szczęście, jako jedynej z rodziny udało jej się uciec od alkoholizmu. Aktualnie pracuję jako księgowa i stara się zmienić swoje życie na lepsze. Po wielu latach do miasta wraca też jej dawny przyjaciel. Ta dwójka ponownie spotyka się w dość nietypowym miejscu, gdyż na izbie przyjęć oławskiego szpitala. Iza zostaje brutalnie pobita na swoim osiedlu, a Arek właśnie pełni dyżur. Milski z początku nie rozpoznaje swojej dawnej przyjaciółki, jednak bardzo szybko zdaje sobie sprawę z kim ma do czynienia. Mężczyzna całkiem niedawno stracił ukochaną kobietę, ale zdaje się być gotowy do rozpoczęcia nowego związku. Właśnie w Izie widzi osobę, z którą chciałby spędzić resztę życia. Ich relacja z każdym dniem staje się coraz bardziej zażyła, odżywają dawne wspomnienia. Pojawia się też pożądanie i namiętność. Jednak najwidoczniej nie wszystkim się to podoba. Kobieta zaczyna dostawać białe róże oraz jest oznaczana pod niepokojącymi postami i dziwnymi cytatami na Facebooku. Czuję się obserwowana na każdym kroku. Boi się o swoje życie. Jest pewna, że ktoś chcę się jej pozbyć, zwłaszcza, że zmarła dziewczyna Arka przed śmiercią otrzymała bukiet białych róż. W głowie Izy kłębią się myśli na temat tragicznego zgonu Justyny. Czy istnieje możliwość, że ktoś nie akceptował jej związku z Arkiem i pozbył się jej? Czy Izie też grozi niebezpieczeństwo? Czy tajemniczy obserwator w pewnym momencie postanowi wyjść z cienia i zaatakować?

Mało jest polskich autorek, które piszą tak dojrzale i umiejętnie jak Alicja Sinicka. Pisarka niezaprzeczalnie potrafi wciągnąć czytelnika do świata bohaterów, omotać go i wzbudzić zaciekawienie. Od tej historii nie można się oderwać przez wiele godzin. "Obserwatorka" była dla mnie jak najbardziej miłą i emocjonującą odskocznią od czytanych przeze mnie, na co dzień, przewidywalnych romansów. Tu nic nie było takie, na jakie wyglądało. Mroczny klimat tej powieści działał na wyobraźnię. Cały czas zastanawiałam się, kto za tym wszystkim stoi, kto okaże się tym tajemniczym obserwatorem. Napięcie i niepewność rosły z każdą stroną, puzzle wskakiwały na właściwe miejsca, a i tak nie domyśliłam się przez całą książkę sprawcy owych wydarzeń. Autorka miała genialny, intrygujący pomysł na fabułę. W nieoczywisty i skomplikowany sposób wykreowała bohaterów. Iza od początku wzbudzała we mnie sprzeczne odczucia. Niektóre jej zachowania wydawały się chore i nie do końca normalne. Łatwo popadała w uzależnienia, na co idealnym dowodem jest Arek, który stał się jej osobistą obsesją. Nie chciała pozwolić, aby kiedykolwiek od niej odszedł. Jeden dzień bez ukochanego jawił się jej jako okrutna tortura. Arek natomiast mimo swoich upodobań, wydawał się naprawdę świetnym facetem. Pozostawał nieświadomy, tego co działo się wokół niego i pod koniec powieści zrobiło mi się go szkoda. Zostały też tu poruszone tematy różnego rodzaju problemów czy nałogów. Nie brakuje też momentów namiętności. Bohaterowie mają ukryte potrzeby. Maskują przed światem swoje pragnienia, ale jednocześnie chcą, być widoczni dla innych. "Obserwatorka" to taka niepozorna historia, aczkolwiek wzbudza w nas lęk i niepewność. Została napisana lekkim i wprawnym piórem. Czyta się ją z zapartym tchem, a jej tekst absorbuje czytelnika na wiele godzin. Ja jestem tym tytułem zachwycona, myślę, że był on równie dobry, co "Stażystka", do której zresztą znajdziemy tu nawiązania. Końcówka niezaprzeczalnie działa na naszą wyobraźnię. Od razu nasuwa nam się ciąg dalszy historii. Podświadomie dochodzimy do wniosku, co wydarzy się już niedługo w życiu bohaterów... Wiem, też że to nie jest romans tylko kobiecy dreszczowiec, ale dla mnie minusem okazała się tu relacja romantyczna bohaterów. Nie grała ona, co prawda pierwszych skrzypiec, jednak uważam, iż potoczyła się za szybko. Iza i Arek może i znali się od dzieciństwa, aczkolwiek minęło kilkanaście lat odkąd widzieli się po raz ostatni. Stali się całkiem innymi ludźmi, nawet mogę rzec, że obcymi dla siebie. Ale może właśnie o to chodziło autorce, aby pokazać, że tak naprawdę nie znamy do końca drugiej osoby? Niektórzy nawet przed tymi, których kochają potrafią mieć tajemnice i udawać kogoś, kim nie są.

.

"Obserwatorka" to historia o tym, jak pragnienie bardzo szybko potrafi przerodzić się w obsesję. O tym jak ludzie łatwo popadają w różnego rodzaju uzależniania. Niekontrolowanie własnych pragnień, niezaprzeczalnie prowadzi do rychłej tragedii. Dzięki temu tytułowi dowiemy się, jak tak naprawdę wygląda osoba mająca osobowość nałogową. Nie brakuje tu też zbrodni, tajemnic i intryg. Alicja Sinicka stworzyła powieść na wysokim poziomie, umiejętnie połączyła w niej kilka gatunków. Pokazała obraz tego, do czego jesteśmy zdolni dla osób, które kochamy. Jak daleko możemy się posunąć, aby zatrzymać miłość naszego życia przy sobie. To też historia o tym, jaki ogromny wpływ mają na nasze dorosłe życie doświadczenia z dzieciństwa. Trzeba też pamiętać o tym, iż zło czai się wszędzie i warto zasłaniać okna nawet wtedy, gdy jesteśmy pewni, że nic nam nie grozi. Serdecznie polecam Wam ten tytuł. Jestem pewna, że "Obserwatorka" pobudzi Waszą wyobraźnię i zapewni multum niezapomnianych wrażeń.

Moja ocena: 8,5/10 ♥

"Obserwatorka" wciąga w wir niepokojących zdarzeń już od pierwszych stron. Książka napisana jest bardzo przystępnym językiem, dzięki czemu czyta się ją niesamowicie szybko. Niemniej jednak autorka od pierwszych stron wprowadza nieco mroczny, niepokojący klimat, który wywołuje w czytelniku lekkie napięcie.

Alicja Sinicka świetnie rozegrała też kwestię bohaterów, wykreowała bardzo barwne postacie, których zachowaniem nieźle mąci w głowie czytelnika. Miałam wrażenie, że nikt w tej książce nie jest normalny, każdy skrywał jakąś tajemnicę, był jakby nie w pełni zdrowy psychicznie. Dzięki temu podczas czytania, cały czas odczuwałam niepokój, nie wiedziałam, czy komukolwiek z tej książki mogę ufać, podejrzewałam dosłownie każdego.

Historia "Obserwatorki" trzyma czytelników w napięciu do ostatnich stron książki, a jej zakończenie jest bardzo zaskakujące. W momencie, kiedy wydaje ci się, że już wszystko zmierza ku nieco rozczarowującemu końcowi i rozwiązaniu zagadki, nagle akcja obiera zupełnie inny, nieoczekiwany kierunek. Przyznam szczerze, że zakończenie jakie zaserwowała czytelnikom autorka wbiło mnie w fotel.

Mnie osobiście ta książka bardzo się podobała. Wciągająca, zaskakująca, ciekawa. Idealna do pochłonięcia w jeden wieczór. Bardzo polecam!

https://www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2020/06/recenzja-obserwatorka-alicja-sinicka.html#more

Książka opowiada o Izie i Arku, którzy jako dzieci wychowywali się na jednym osiedlu. Ona w biedzie i patologii, on żył na przeciwko w dostatku i pięknym domu. Iza podkochiwała się w Arku, jednak pewnego dnia ich drogi się rozeszły. Po kilku latach dochodzi do ich niespodziewanego spotkania w oławskim szpitalu. Arek jest tam chirurgiem, który przyjmuje Izę na SOR-ze. Ich znajomość odradza i ujawniają się uczucia sprzed lat. Partnerka mężczyzny zginęła tragicznie, jednak ten ma nadzieję, że z Izą uda mu się stworzyć nowy związek. W pewnym momencie kobieta czuje, że ktoś zaczął ją obserwować i zagrażać jej życiu. Zostaje oznaczana pod dziwnymi postami na Facebooku, ktoś przysyła jej róże... Para zaczyna podejrzewać, że śmierć byłej partnerki Arka nie była wypadkiem. Pytanie tylko, czy teraz im grozi niebezpieczeństwo?

*

Obserwatorka, to kolejna książka z serii thrillerów autorki, które rozgrywają się w Oławie. W grudniu czytałam “Stażystkę” i do dziś pamiętam jak duże emocje i efekt wow we mnie wywołała. A jaka jest “Obserwatorka”? Jest to książka, która od pierwszych stron wyostrza zmysły i powoduje uczucie niepokoju. Z każdą kolejną stroną potęguje te odczucia u czytelnika. Zaczyna on zwracać uwagę na rzeczy, które wcześniej były niezauważalne. Nagle z niepokojem patrzy w okno i prędko zaciąga zasłony. Historia Izy i Arka nie należy do łatwych i przyjemnych. Każde z nich walczy z własnymi demonami, a w pewnym momencie przychodzi im się również zmierzyć z zagrożeniem, które przychodzi niespodziewanie i z nieznanego kierunku. Przez całość książki czytelnik jest czujny i szuka rozwiązania zagadki. Próbuje połączyć przysłowiowe kropki. Mimo ciągłego skupienia, zakończenie i rozwiązanie sprawy przychodzi w sposób bardzo niespodziewany.

*

Po raz kolejny uważam,że autorka zrobiła świetną robotę. Trzyma poziom i wywołuje duże emocje w odbiorcach. Z niecierpliwością czekam na kolejne książki! A tak na koniec nieśmiało powiem, że “Stażystka” była dla mnie o włos lepsza.

~Iza została dotkliwie pobita, jej twarz jest opuchnięta i prawie nic nie widzi. Ostatkiem sił dociera na izbę przyjęć, tam zostaje zbadana przez lekarza, którym okazuje się przyjaciel z dzieciństwa. Arek namawia ją do zgłoszenia pobicia na policji, jednak ona odmawia, twierdząc że stróże prawa nią gardzą przez patologiczną rodzinę. Godzi się jednak, żeby mężczyzna odwiózł ją do domu. W ciągu najbliższych dni przyjaciel interesuje się jej stanem, przekonuje ją również do złożenia zeznań na policji. Cała ta sytuacja sprawia, że między Izą a Arkiem zaczyna iskrzyć jak za dawnych czasów, uczucie odżywa na nowo. Niestety spokój kobiety znów zostaje zburzony, gdy zostaje oznaczona w tajemniczym poście z cytatem, których z czasem pojawia się więcej. Osoba, która ją oznacza, skrywa się pod skrótem, którzy przypomina jej o tragicznie zmarłej koleżance, przez pewien czas związanej z Arkiem. Na dodatek na wycieraczce pojawiają się tajemnicze róże. Ktoś ją obserwuje i ostrzega, ale przed czym, a może przed kim?

~Macie ochotę na książkę, która mocno namiesza w głowie ? "Obserwatorka" idealnie się do tego nadaje. Wciąga od pierwszych stron, stwarza niesamowite napięcie, które potęguje z każdą stroną i trwa do samego końca. Zaskakuje i przeraża na każdym kroku. Zderza ze sobą dwa światy- bogatych i biednych, których problemy skrajnie się od siebie różnią. Teorie, które stworzycie okażą się błędne i będziecie zbici z tropu. Nic nie będzie oczywiste, podejrzanym będzie każdy. Dodatkowo autorka porusza trudne tematy takie jak uzależnienia, zaburzenia czy psychozy. Ludzkie zachowanie jest przecież takie nieprzewidywalne i nieobliczalne. Dowiecie się jak wiele można znieść i poświęcić, żeby osiągnąć swój cel.

Iza i Arek znają się od dzieciństwa. Niestety w pewnym momencie ich drogi się rozeszły. Kobieta jednak nie może zapomnieć o swoim dawnym przyjacielu. Często widuje go, mieszkają niedaleko siebie, lecz on zdaje się jej nie dostrzegać. Kiedy zostaje pobita i trafia na oddział ratunkowy, w którym pracuje Arek, ich drogi na nowo się splatają. Ona cieszy się, że dawne uczucia odżyły, on czuje, że to właśnie z nią może sobie ułożyć życie po tragicznej śmierci swojej partnerki. Sielanka nie trwa zbyt długo, ponieważ Iza zaczyna dostawać dziwne wiadomości, a pod drzwiami znajduje kwiaty. Ktoś coś knuje, tylko co i czego chce?

Książkę czyta się bardzo szybko, pozycja ta wciąga, intryguje, daje do myślenia, a zakończenie zaskakuje. Choćbym zmieniała koncepcję sto razy, to i tak nie wpadłabym na to, co przygotowała dla czytelnika Alicja Sinicka. Podobało mi się to, że dużo się dzieje, a imponujący dom z odsłoniętymi oknami, w których każdy może dostrzec co się tam dzieje, potęgują niepokojący klimat, zwłaszcza że nieopodal znajduje się blok, w którym mieszkają patologiczne rodziny.

A teraz muszę przejść do rzeczy, które mi się nie podobały. Zdecydowanie nie pasowała mi szablonowość postaci, a główna bohaterka doprowadzała mnie do szału. Izabela jest młoda, piękna i świadoma swej urody. Pochodzi z rodziny, której pierwsze skrzypce gra przemoc i alkohol. Oczywiście, jako jedyna wyłamała się i coś osiągnęła. Została księgową, tylko nie wiem, co to za praca, skoro prawie w ogóle do niej nie chodziła. Arek natomiast jest przystojny, inteligentny, bogaty, a na dodatek pracuje jako lekarz. Dwa światy zderzyły się niczym w brazylijskiej telenoweli. Wśród bohaterów jest również jego matka, która jest nieprzychylnie nastawiona do partnerek syna, a jego znajomi to snoby, nieprzyjaźnie nastawione do Izabeli.

W pewnym momencie miałam dosyć igraszek głównych bohaterów, miałam ochotę na thriller psychologiczny, a nie romans czy erotyk. Dobijały mnie zwroty typu „atrakcyjny tors”, „przeszywający błękit jego oczu” i tak dalej. Arek został wyidealizowany do granic możliwość, choć posiada pewną dziwaczną tajemnicę, której jako lekarz chyba nie powinien lekceważyć.

Poprzednia książka autorki podobała mi się bardziej, ale nie mogę napisać, że „Obserwatorka” jest zła, ponieważ tak nie uważam. Mimo tego, że znalazło się parę kwestii, które nie przypadły mi do gustu, to przyznaję, że czułam się zaintrygowana, motyw tajemniczego prześladowcy, matki ciągle knującej intrygi, tajemnicza śmierć partnerki Arka i to zakończenie, które spowodowało, że otworzyłam usta i już tak zostałam do ostatniej strony, wpłynęło na to, że chciałabym Wam ją polecić. Może nie jest to najlepszy dreszczowiec, który czytałam, ale miło spędziłam przy nim czas. Ciekawym zabiegiem był również epizod z bohaterami „Stażystki”.

Jeśli szukacie czegoś lekkiego, a jednocześnie lubicie thrillery, które nie są krwawe, mają za to psychologiczny aspekt, to jest to zdecydowanie pozycja dla Was.

Po raz kolejny nie zawiodłam się twórczością Alicji Sinickiej -. Książka 📗 „Obserwatorka” skradła moje serce i niestety od początku źle obstawiałam, kto stoi za wszystkim co złe ;)

Zapraszam ponownie do Oławy ;)

Iza pochodzi z patologicznej rodziny. Matka i siostra Izy nadużywają alkoholu, ojciec nie jest w tym aspekcie lepszy, mimo, iż nie mieszka z nimi. Osiedle na którym Iza mieszka jest nowoczesnym, zamieszkiwanym przez ludzi z wyższych sfer – z wyjątkiem jej bloku. Na tej samej ulicy, niedaleko swojej matki wybudował się jej przyjaciel z dzieciństwa, Arek, który pracuje w miejscowym szpitalu jako lekarz. Ich przyjaźń nie przetrwała i to dzięki mamie Arka, która uważała, że nie powinien zadawać się z pochodzącą z patologii Izą. Iza próbuje wybić się i osiągnąć coś w życiu. Pracuje w centrum finansowym we Wrocławiu. Codziennie idąc ul. Migdałową na przystanek autobusowy mija dom Arka. Pewnego dnia Iza zostaje pobita i trafia do szpitala. Ma to szczęście kiedy okazuje się, że lekarzem, który się ma nią zająć jest … Arek 😲. Po badaniu odwozi ją do domu a ich przyjaźń ma szansę na nowo się narodzić. I naradza się, gdzie z czasem zamienia się w poważny związek. Iza ma jednak obawy, gdyż cały czas w życie Arka ingeruje jego matka, wchodzi do domu, kiedy jej się podoba, nie szczędzi Izie gorzkich słów, daje jej do zrozumienia, że nie jest odpowiednią partnerką dla Arka a Arek jest na każde jej zawołanie … Iza zaczyna dostawać białe róże. Obawiać się o swoje życie, gdyż rok temu na osiedlu zginęła (według policji nieszczęśliwy wypadek) Justyna, była dziewczyną Arka, która kilka dni przed śmiercią również otrzymywała białe róże 😲. Z początku temat Arek bagatelizuje ale Iza jest cała w strachu tym bardziej, że na Facebooku zaczęła być oznaczana w dziwnych postach.

⚡„Cóż możemy zyskać na cnocie kobiet?

To ich rozwiązłość służy naszych uciechom,

Natomiast ich dziewiczość interesuje nas najmniej”.

Donatien Alphonse Francois de Sade

Arek ma dziwne upodobania, lubi delikatnie mówić kochać się z kobietą przy zapalonym świetle i niezasłoniętych oknach. Postanawia założyć konto na Instagramie i publikować tam swoje roznegliżowane zdjęcia. Iza wnioskuje, że lubi kiedy ktoś na niego patrzy, na jego pół nagie, lub całkowicie nagie cało. Stara się namówić Arka na wyjazd do Szwecji ale on ma cały czas obawy o zdrowie swojej mamy, którą czeka niebawem operacja. W końcu Arek przystaje Izie i podejmują decyzje o wyjeździe. Mama Arka zaprasza ich na kawę, czują, że będzie chciała im wybić z głowy wyjazd. W trakcie kawy Arek zostaje pilnie wezwany do operacji a panie zostają same. Iza mówi jej o swoich obawach, o różach, które mogą źle wróżyć a mama Arka …❓ Mama Arka wyjawia Izie, że w jej sprawie wynajęła detektywna i ma w komórce zdjęcia osoby, która podrzucała te róże. Kim się okaże ta osoba❓ Czy pokrzyżuje to plany związane z wyjazdem za granicę❓

⚡„Lepiej zasłaniaj okna po zmroku. Nawet jeśli wydaje ci się, że nie masz nic do ukrycia”.

-- Zaczytany Książkoholik

Iza pochodzi z patologicznej rodziny. Od najmłodszych lat przyjaźniła się z Arkiem, ale niestety ich drogi się rozeszły, kiedy w ich relację wkradło się uczucie. Pewnego dnia dziewczyna zostaje pobita i trafia do szpitala, w którym pracuje dawny przyjaciel. Chłopak po całym zdarzeniu bardzo się o nią troszczy, co powoduje, że stare uczucie znowu zaczyna płonąć.

Artur bardzo chce na nowo ułożyć sobie życie po tragicznej śmierci swojej miłości-Justyny. Tylko czy ta śmierć była przypadkowa?

Nagle ktoś zaczyna oznaczać Izę pod dziwnymi cytatami na Facebooku, a później zaczyna podrzucać jej białe róże-takie same, jakie dostawała Justyna przed śmiercią. Dziewczyna coraz bardziej obawia się o swoje życie. Co to była za książka! Mimo ciężkich tematów w niej poruszanych, napisana jest lekkim stylem. Tajemnice bohaterów, zwroty akcji i napięcie budowane od początku bardzo fajnie tworzy spójną całość. Autorka co chwilę "wodzi nas za nos" i rzuca podejrzenia na różnych bohaterów. Sama do końca nie byłam pewna jak to było z wypadkiem Justyny. Niestety moje przypuszczenia były mylne. Śmiało mogę napisać, że to jeden z przyjemniejszych thrillerów psychologicznych jakie miałam okazję przeczytać. Przy tej książce nie ma czasu na nude-fabuła pędzi jak szalona. A zakończenie? Wbiło mnie w fotel.

„Obserwatorka” to mroczny, atmosferyczny dreszczowiec domestic noir, który staje się coraz lepszy, im bardziej się w niego zagłębiasz. Nieoczekiwany, szokujący i absolutnie bardzo dobrze napisany. Alicja Sinicka zdecydowanie zapisała swoją kartę atutową na kilku ostatnich stronach swojej powieści i zostawiła mnie z szeroko otwartymi ustami z niedowierzania. Powieść ta, to jedna z tych historii, w których myślałam, że wszystko z łatwością rozgryzłam, ale kilkanaście razy zmieniałam zdanie w książce, gdy autorka zręcznie tworzyła złowrogą opowieść o miłości, obsesji i oszustwie. Intrygująca, porywająca i całkowicie uzależniająca.

Czasami może być bardzo frustrujące to, kiedy autor trzyma wszystkie sekrety w książce. Ale kiedy ufasz pisarzowi, możesz mieć pewność, że nie zawiedziesz się na jego twórczości. Po doskonałej „Stażystce” przyszedł czas na świetną „Obserwatorkę” Alicji Sinickiej. Istnieje dużo książek, które należą do gatunku domestic noir, ale Alicja Sinicka od samego początku stworzyła własną. Rzeczywiście sprytną częścią jest to, że jej fabuła wykracza poza te psychologiczne historie, które zdobią wiele księgarń.

Cieszę się, że przeczytałam tę książkę, dzięki czemu autorka znalazła się w szczególnym miejscu w moim sercu. Uwielbiałam głębię i dbałość o rozszerzenie fabuły. Razem z Izą odczuwałam lęk, strach i niepewność. Nieoczekiwane spotkanie pary dawnych przyjaciół budzi długo skrywane uczucia. Iza i Arek w dzieciństwie byli bardzo dobrymi przyjaciółmi. Pomimo tego, że pochodzą z dwóch różnych światów, które kompletnie do siebie nie pasują, coś ich połączyło. Po tragicznej śmierci byłej dziewczyny Arka, mężczyzna ma nadzieję, że ułoży sobie życie na nowo, właśnie z Izą. Ich relacja odżywa, budząc namiętne uczucia. Jednak od samego początku coś wydaje się nie tak. Dziwne wiadomości, tajemnicze róże, Iza czuje się obserwowana. Z każdym dniem wydaje jej się, że śmierć byłej dziewczyny jej ukochanego mogła tak naprawdę nie być nieszczęśliwym wypadkiem. Czy kobiecie również grozi niebezpieczeństwo?

„Obserwatorka” to kolejna świetna historia, która zabiera czytelnika w bardzo niewygodną i wyboistą podróż, próbując odkryć skrywane tajemnice. Od samego początku próbowałam dowiedzieć się, co, dlaczego, kiedy i kto sprawił, że przewracałam strony, nie mogąc odłożyć tej książki. Jest to fascynująca opowieść o obsesji, tajemnicach i miłości.

Nie chcę nic więcej mówić, bo nie chcę więcej zdradzać. Wystarczy powiedzieć, że „Obserwatorka” jest niezwykle porywającym i uzależniającym dreszczowcem, który niesamowicie mnie wciągnął. Z diabelską, zwrotną i świetnie wykonaną fabułą i zakończeniem, które wbija w fotel. Polecam, naprawdę warto przeczytać.