Po prostu bądź

Ostatnio coraz częściej przekonuje się do rodzimych autorów i zaczynam czytać ich książki z nieskrywaną przyjemnością. Jednak dopóki nie poznałam twórczości Magdaleny Witkiewicz nie podejrzewałam nawet, że będę czekać na moment, w którym sięgnę po więcej niż jedną książkę polskiego autora. Wydawać by się mogło to niemożliwe, a tu proszę.

„Po prostu bądź” to po prostu piękna książka. Żałuję, że nie sięgnęłam po nią wcześniej, ponieważ chyba nie miałam jeszcze okazji czytać tak pięknej książki o miłości wywodzącej się z przyjaźni. O najpiękniejszym rodzaju miłości jaki może być. Nie sposób przy tej książce się nie wzruszyć. To historia, która wciąga od pierwszych stron. Trudno się nie zgodzić z wydawcą, bo to naprawdę najpiękniejsza książka o miłości.

Aleksandra

Szukaj mnie na:

http://tygrysica.tumblr.com/post/161961871625/po-prostu-b%C4%85d%C5%BA-magdalena-witkiewicz-2017

https://www.instagram.com/tygrysicaa/

Los lubi nam płatać figle. Życie nie zawsze układa się tak jakbyśmy chcieli. Kiedy planujemy skupiamy się na tych pięknych i przyjemnych aspektach. Nie wybiegamy myślami w daleką (a czasem bliską i bardzo niespodziewaną) przyszłość. Rzadko zadajemy sobie pytanie - 'a co by było gdyby' - jeśli jesteśmy szczęśliwi. Żyjemy i cieszymy się chwilą nie spodziewając się najgorszego, a ono może właśnie czaić się za rogiem.

Na wsi, gdzieś niedaleko Gdańska spokojne życie prowadzi Paulina. Dziewczyna ma zaplanowaną przyszłość już od dawna. Będzie pomagać rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa, wyjdzie za mąż za Adriana i razem z nim zamieszka w uroczym domku nad jeziorem. Tak myślą rodzice. Paulina natomiast właśnie dostała się na studia architektoniczne i wbrew woli rodziny, dzięki pomocy niedoszłego męża Adiego, wyjeżdża do Gdańska. To tam poznaje Aleksandra, mężczyznę z którym chce spędzić resztę życia. W 'pakiecie' zyskuje również najlepszego przyjaciela Łukasza - gotowego pomóc w każdej sytuacji - dosłownie każdej. Gdy życie Pauliny wywraca się do góry nogami, gdy nie wie jak poradzić sobie z dalszym funkcjonowaniem dostaje pewną propozycję. Propozycję zawarcia niezobowiązującego paktu...

To niesamowite, jak wiele można zmieścić w jednej książce. Jest tu dosłownie wszystko, czego się spodziewałam plus jeszcze trochę więcej. Zaczynając od konfliktów rodzinnych, które swoją drogą nie są typowymi konfliktami. Rodzice Pauli zabraniają jej iść na studia, a przeważnie jest dokładnie odwrotnie - to rodzina nalega, wręcz zmusza do podjęcia dalszej nauki. Poprzez piękną przyjaźń - bardzo lubię czytać o takich relacjach nie do zdarcia, o miłości braterskiej między dwojgiem ludzi, których nie łączą żadne więzy krwi. Przez pierwszą miłość i najpiękniejsze jej chwile, aż po bolesną stratę, która zmienia wszystko. Nowy członek rodziny w drodze, kredyt na pół miliona do spłaty i brak pracy oznaczają same kłopoty. Jednak jak się okazuje traumatyczne przeżycia wcale nie muszą oznaczać końca szczęśliwego życia. Bolesna i niespodziewana strata nie może odebrać nam szansy na wspaniałą przyszłość. Każda z nas powinna o tym pamiętać. Mimo, że najgorsze może czaić się za rogiem, to jednocześnie najlepsze może właśnie mamy pod samym nosem, wystarczy chcieć je zauważyć.

Po prostu bądź jest jedną z lepszych książek obyczajowych jakie miałam przyjemność czytać. Nie taką banalną, nie zwykłą. To coś wyróżniającego się na tle innych tego typu powieści. Autorka połączyła dwie historie o miłości w jedno. Miłość wręcz wylewa się spomiędzy jej kart: damsko-męską w różnych konfiguracjach oraz męsko-męską również w niejednym połączeniu. To historia o mocy prawdziwej przyjaźni - takiej na całe życie, aż po grób, o stracie i ponownym odnajdowaniu siebie. O ponownym układaniu sobie życia z dość nietypową osobą i w całkiem nietypowy, ale jakże piękny, sposób.

Pani Witkiewicz stworzyła niesamowicie ciepłą i piękną opowieść, od której nie można się oderwać. Wykreowała bohaterów, których nie można nie lubić - zwłaszcza tych męskich! Zabrała czytelnika w pełną miłości, rozczarowań i wzruszeń literacką podróż zapadającą w pamięć na długi czas. Jestem zauroczona stylem autorki i muszę jak najszybciej poznać inne książki, które wyszły spod jej pióra.

http://www.mawreads.pl/

Po prostu bądź to piękna historia przedstawiająca wszystkie odcienie miłości. Pełna bólu, sprzecznych emocji i miliona łez. Zapada głęboko w pamięć i pozostaje w niej na długo. Polecam wielbicielom Magdaleny Witkiewicz, jak i osobą, które twórczości tej pani nie znają. Może właśnie ta powieść sprawi, że zechcecie więcej?

całość recenzji na --->

http://ksiazkomiloscimoja.blogspot.com/2015/12/po-prostu-badz.html#comment-form

Gdy miłość pojawia się w życiu człowieka, wszystko od razu staje się prostsze. Cały świat mieni się kolorami, a świadomość tego, że obok jest bliska osoba, sprawia że czujemy się szczęśliwi. Nie myślimy o tym co będzie później. Liczy się tu i teraz. Ta chwila, kiedy jesteśmy razem, kiedy możemy kochać. Jednak los jest nieprzewidywalny, często ma inne plany w stosunku do nas. Odbiera nam to co kochamy, w najmniej odpowiednim momencie. Zostawia pustkę w sercu i rozdzierający ból. Jak dalej żyć? Jak rozpoczynać każdy nowy dzień? Co zrobić, by świat znowu nabrał barw?

Paulina, od zawsze marzyła żeby wyrwać się z domu. Nie chciała zostać na wsi i zajmować się gospodarstwem, a taką przyszłość przewidzieli dla niej rodzice. Dziewczyna postanowiła iść za głosem serca i spełniać swoje marzenia. Decyduje się iść na studia, co równa się z tym, że będzie musiała opuścić dom. Rodzice nie przyjęli tego dobrze i stanowczo sprzeciwili się pomysłowi Pauliny, twierdząc że jej miejsce jest na wsi. Nawet wybrali jej kandydata na męża, nie rozumiejąc że Adrian i Paulina, są tylko przyjaciółmi i żadne z nich nie zamierza brać ślubu. Dziewczyna stawia jednak na swoim i wyjeżdża do Gdańska. Niestety nie może liczyć na wsparcie i pomoc rodziców. Został jej tylko Adrian, który od samego początku wspierał ją w swoim postanowieniu. Życie Pauliny zmienia się, gdy poznaje Aleksandra, swojego wykładowcę. Uczucie które rodzi się między nimi, w końcu przeradza się w prawdziwą miłość. Stają się nierozłączni. Jednak los mam inne plany w stosunku do nich. W jednej chwili odbiera Paulinie to co najcenniejsze. Kobieta pogrążona w rozpaczy, nie wie jak dalej żyć. Jednak jest przy niej ktoś, kto nie pozwoli jej upaść. Przyjaciel, który obiecał że się nią zaopiekuje. Przyjaciel, z którym zawarła pewien pakt.

Zdarzają się takie książki, które pożerają naszą duszę, rozrywają serce na milion kawałków i wkradają się głęboko do naszych myśli. Wywołują lawinę emocji, poruszają każdą komórkę ciała i trwają przy nas, przez bardzo długi czas. Książki, o których nie da się i nie chce zapomnieć. „Po prostu bądź” Magdaleny Witkiewicz, to powieść, którą się kocha całym sobą. Która, gdy już zaczniecie czytać, sprawi, że na długie godziny zapomnicie, o całym świecie. Będziecie czytać i czytać, a uczucia, które zakiełkują w waszych sercach, sprawią, że jeszcze długo po przeczytaniu książki, nie będziecie potrafili dojść do siebie. Macie ochotę na prawdziwą karuzelę emocji? Ta książka poruszy was do głębi, rozgrzeje serce i zagwarantuje wam istny natłok wrażeń.

„Po prostu bądź” to książka która opowiada o miłości. Ale nie jest to, taka zwykła miłość. Książka Magdaleny Witkiewicz, opowiada o istocie tego wzniosłego uczucia. Pokazuje nam, jak silna potrafi być więź, która łączy dwójkę ludzi. Jak wiele są w stanie wytrzymać i znieść, w imię uczucia, które złączyło ich serca i dusze. Autorka, poprzez swoich bohaterów, stara się nam pokazać, jak piękna i silna potrafi być miłość. Jak wiele jest w stanie przetrwać i jak potrafi odmienić ludzi. Jak duży wpływ ma na ich decyzje i wybory, jak znacząco wpływa na relacje między nimi.

Widzimy jak bohaterowie się zakochują, jak budują swoje szczęście i trwają obok siebie. Są dla siebie podporą i zawsze mogą na sobie polegać. Wiemy jednak, że życie ma wiele odcieni. Nie wszystkie są piękne i tęczowe. Paleta barw składa się też z tych ciemnych kolorów, które wkradają się do naszego życia niepostrzeżenie i zakłócają spokój. Niszczą szczęście i to co dla nas ważne. Często nie spodziewamy się, że nieszczęście może zapukać do naszych drzwi, nie zauważamy czarnych chmur, które zbierają się na horyzoncie. Chcemy być szczęśliwi, chcemy kochać i czuć się kochani. Nie dopuszczamy do siebie, że los, może z nas zadrwić. Ale czy można się tego spodziewać? Czy można wypatrywać burzy, skoro na niebie wciąż świeci słońce? Nie myślimy o tym co będzie kiedyś, nie dopuszczamy do siebie czarnych myśli. Ważne jest tu i teraz. Świadomość, że mamy to, na czym nam najbardziej zależy.

Magdalena Witkiewicz, stara się zwrócić naszą uwagę, również na cierpienie po utracie tego co najcenniejsze. Widzimy jak bohaterowie rozpaczają, pogrążają się w odmętach bólu i straty. Starają się leczyć rany, które wcale nie chcą się goić. Widzimy ile wysiłku i trudu ich to kosztuje, ile wyrzeczeń, ile straconych marzeń i planów. Razem z bohaterami przeżywamy, czujemy ich ból, który staje się wręcz namacalny. Widzimy jakie przemiany w nich zachodzą. Odkrywamy razem z nimi drogę do szczęścia, która wcale nie będzie taka prosta.

„Po prostu bądź” to piękna opowieść o stadiach miłości. O sile przetrwania i radzeniu sobie ze stratą. Autorka mówi również o wybaczaniu, o tym, że zawsze trzeba dać komuś drugą szansę. W końcu każdy człowiek popełnia błędy i to od nas zależy, czy będziemy żywić urazę, czy spróbujemy przebaczyć. „Po prostu bądź” daje nadzieję i rozgrzewa duszę. Pokazuje nam, że każdy z nas zasługuje na szczęście. Trzeba tylko przyjąć je do swojego serca. Należy pamiętać o tym, że każdy medal ma dwie strony i tak jak życie, raz potrafi być okrutne i bolesne, ale innym razem może pozytywnie zaskoczyć. Książka Magdaleny Witkiewicz to prawdziwa poezja, oraz wspaniała pożywka dla duszy i emocji. Piękna, niepowtarzalna i jedyna w swoim rodzaju. Pamiętajcie, aby nie zamykać swojego serca, bo nigdy nie wiadomo, kiedy miłość zapuka do jego bram.

"Po prostu bądź" została napisana z typową dla Witkiewicz lekkością i banalnością. Autorka wciągnęła mnie w historię miłości, która czasem sprawia, że ludzie błądzą a czasem nie potrafią o niej zapomnieć. Magda posiada szczególny dar, by w najprostszych słowach opowiedzieć historię niesamowitą, dotyczącą problemów, które napotykamy na swojej drodze. Ale robi to w sposób chwytający za serce już od pierwszych stron. Ktoś może powiedzieć, że losy bohaterów czy zakończenie powieści są przewidywalne, ale tak naprawdę nie o to tutaj chodzi. Nie u Witkiewicz. U niej nawet najlepszy finał nie zawsze jest taki, na jaki wygląda. Bo niby prawdziwa miłość zdarza się w życiu raz, ale czy na pewno?

Żeby nie zabierać Waszego cennego czasu, bo przecież lepiej sięgnąć po książkę niż czytać moje o niej wynurzenia, wspomnę jeszcze tylko o trzech sprawach. Każdy rozdział rozpoczyna się idealnie dobranym do jego treści fragmentem piosenki, który wręcz wzmaga odbiór mających nastąpić za chwilę wydarzeń. W powieści przeczytamy nie tylko o miłości czy dążeniu do marzeń, ale również o alkoholizmie i homoseksualizmie, które jakże innej reakcji otoczenia wymagają. A po trzecie i najważniejsze - powieść ta bardzo silnie działa na psychikę czytelnika, wyciska z niego łzy, potrafi wzbudzić najbardziej skrajne emocje, które czasami zmuszają do odłożenia lektury, choć na moment, by złapać równowagę. Czy potrzeba więcej słów, by przekonać Was do przeczytania "Po prostu bądź"?

całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2015/10/magdalena-witkiewicz-po-prostu-badz.html