Pod kluczem

"Pod kluczem" to książka, którą ze względu na ograniczenia czasowe mogłam czytać tylko przez chwilę wieczorem i słuchać przez chwilę rano, a i tak jej fabuła sprawiła, że przez cały dzień nie mogłam przestać o niej myśleć i nie mogłam się doczekać powrotu do lektury. Główną bohaterkę poznajemy z jej listu do adwokata, którego prosi o reprezentowanie jej w sądzie. Jest bowiem podejrzana o zabójstwo. Sednem tej historii jest jednak nie teraźniejszość, a wydarzenia przeszłe, które doprowadziły kobietę do tego miejsca. Razem z prawnikiem poznajemy tę opowieść.

Rowan odpowiada na niezwykle korzystną ofertę pracy w charakterze niani. Mimo plotek i niepokojących przesądów krążących wokół domu państwa Elincourtów, dziewczyna nadal pragnie otrzymać posadę i stać się częścią tej rodziny. Nie odstrasza jej nawet fakt, że w ciągu ostatnich kilkunastu miesięcy z tej pracy zrezygnowały aż cztery nianie.

Kiedy Rowan otrzymuje pozytywną informację zwrotną po rozmowie kwalifikacyjnej, nie posiada się ze szczęścia. Dom na skraju miasta urządzony jest w nowoczesnym stylu z wykorzystaniem najnowszej technologii. Rowan musi opanować sztukę "obsługi" domu w dość krótkim czasie, ponieważ już na początku zostaje na dłuższy czas sama z trójką dzieci i dwoma psami.

Niedługo po wyjeździe pracodawców w domu zaczynają dziać się dziwne rzeczy, Rowan mierzy się z niechęcią swoich podopiecznych i odkrywa podejrzany ogród na tyłach domu, z którym wiąże się tragiczna historia poprzednich właścicieli posiadłości.

Już od pierwszych stron książki czułam dziwny niepokój, a w miarę czytania napięcie wcale nie malało. Czułam w kościach, że ta historia ma jakieś drugie dno i nie mogłam się doczekać, aż odkryję co to takiego. Mimo tych podejrzeń nie udało mi się wpaść na to, czego dowiedziałam się na końcu. Teoria o drugim dnie okazała się prawidłowa, ale muszę przyznać, że to co nim było totalnie mnie zaskoczyło. Chętnie poznam inne powieści autorki, jeżeli są utrzymane w podobnym stylu.

Niania. Osoba, której powierzamy nasze pociechy. Osoba, która powinna budzić zaufanie nie tylko rodziców, przede wszystkim dzieci. Ale czy wszystkie nianie są jak Mary Poppins albo Niania Frania? Czy wszystkie są "nianiami z powołania"?

Gdy przed Równań pojawia się szansa nowej, dobrze płatnej posady dziewczyna długo nie zastanawi się nad jej zdobyciem. Podczas spotkania ze swoją przyszłą pracodawczynią, pokazuje się z jak najlepszej strony. Waży każde słowo udzielając odpowiedzi na zadawane jej pytania. I udaje się, otrzymuje posadę w Heatherbrae.

W momencie przybycia na miejsce zostaje od razu rzucona na głęboką wodę. Zostaje sama z czwórką dziewczynek, których ma być nianią. I zaczynają się przysłowiowe schody. Dziewczynki nie są początkowo skórę do współpracy, a ona sama nie wiem jak do nich dotrzeć. Ale to nie wszystko. Problemy z komunikacją z dziećmi nie są jedynym zmartwieniem Równań. Już pierwszej nocy dziwne hałasy nie pozwalają jej spać...

Zanim zaczęłam czytać "Pod kluczem", miałam co do tej książki dość duże oczekiwania. I chyba nie ma się co dziwić, bo była i jest nadal bardzo polecana.

Ja natomiast czuję lekki niedosyt. Niby wszystko było, stara posiadłość z tajemniczą przeszłością, hałasy na strychu... Ale czegoś zabrakło. Odnosiłam wrażenie, że kiedy akcja już się rozkręcała i wchodziła na wyższe obroty, a ja zacierałam ręce nagle wszystko się urywało. I tak ciągle... Miałam nadzieję na większy dreszczyk emocji. Zakończenie historii niby wszystko wyjaśniało, ale znowu zostawiło mnie w poczuciu, że nie dowiedziałam się wszystkiego.

“Pod kluczem” to czwarty thriller brytyjskiej pisarki Ruth Ware, który ukazał się na naszym rynku. Dla mnie jednak to było pierwsze spotkanie z jej twórczością i szczerze - jestem pod wrażeniem. To zdecydowanie thriller, od którego nie można się oderwać, choć historia była straszniejsza, niż myślałam. Powiedziałabym wręcz, że trochę zahaczała o literaturę grozy - naprawdę bałam się ją czytać w nocy! Na szczęście jednak cechy thrillera wygrały - wszystko ma tu swoje logiczne, przyziemne, ludzkie uzasadnienie, co sprawia, że lektura jest jeszcze mocniej wciągająca, wręcz nie można się doczekać, jak historia się zakończy. Poza tych ciekawym połączeniem gatunkowym, warto też wspomnieć o świetnie skonstruowanych pod względem psychologicznym postaciach. Dodatkowo całość spisana jest w formie listów, więc i to dodaje lekturze atrakcyjności i wyróżnia ją spośród innych. Co jeszcze mogę dodać? Jeśli jeszcze nie czytaliście tej książki, to musicie to nadrobić! Naprawdę warto! Ja na pewno będę nadrobić poprzednie thrillery tej pisarki.

"Pod kluczem" Ruth Ware to książka, którą dosłownie pochłonęłam Już sam opis pięknego, wiktoriańskiego domu Elincourtów wzbudził moje zainteresowanie.

Zaczęło się od wymarzonej oferty pracy. Rowan bardzo spodobała się wizja pracy jako niani w luksusowym domu Elincourtów. Jednak wokół rodziny i posiadłości krąży wiele legend i plotek, a fakt, że w ostatnim roku cztery nianie zrezygnowały z pracy nie wróży nic dobrego. Rowan jednak przyjmuje pracę. Mimo ostrzeżeń, narastającego niepokoju i tajemnic, które zaczynają się się piętrzyć...

Pierwsze co rzuca się w oczy to sposób narracji. O tym co wydarzyło się w domu Elincourtów Rowan opowiada w listach do prawnika. Bez wątpienia taka forma opowieści nadaje smaku i charakteru całości.Ta powieść jest na wskroś intrygująca, obezwładniająca, od której nie sposób się oderwać. Autorka doskonale operuje czającą się w zaroślach grozą, tajemnicami, które coraz bardziej zaciskają supeł przerażenia. W powieści Ruth Ware nie ma nijakich postaci, nawet te na drugim planie wzbudzają emocje i sprawiają, że nie można o nich zapomnieć. "Pod kluczem" może i ma kilka słabszych i ciągnących się momentów, mimo to była warta poświęconego jej czasu.

"Pod kluczem" to klimatyczny thriller, który mocno trzyma w napięciu.

Muszę sięgnąć po inne powieści Ruth Ware! Koniecznie.

Bardzo dobry warsztat pisarski i pewnie edytorski, bo w książce wszystko jest ważne, nie ma zbędnych elementów, dłużyzn i głupot. Czyta się ją bardzo dobrze, a do tego czuje klimat. Nie będę tu wstawiać alternatywnych opisów, po prostu napiszę, że warto sięgnąć po książkę.

"W ciemnym mrocznym lesie" i "Gra w kłamstwa" to książki Ruth Ware, które zrobiły na mnie mocne dobre wrażenie, dlatego z zainteresowaniem sięgnęłam po kolejną. A "Pod kluczem" spodobała mi się jeszcze bardziej, ochoczo przechodziłam przez rozdziały, niecierpliwie zastanawiałam się, dokąd prowadzi scenariusz. Fabuła wymykała się przewidywalności, kilka elementów uniemożliwiało trafne określenie przypuszczalnej kontynuacji, stwarzało pożywne warunki do frapującego snucia rozległych tez. Chętnie weszłam w zabawę w wysuwanie interpretacji, rozgryzanie okoliczności tak, aby nie kluczyć.

Długo dawałam się nabrać podsuwanym fałszywym tropom, nie wychwytywałam odpowiednich brzmień, co czyniło poznawanie przybliżanej historii ciekawym i atrakcyjnym. W wolnym rytmie powieści pojawiały się mocno zakręcone wiry akcji, pobudzające do śledzenia tego, co przytrafiało się głównej bohaterce. A trzeba przyznać, że zadziwiających zbiegów okoliczności i incydentów sporo się nagromadziło. Szalenie odpowiadało mi zakończenie, takiej melodii nie spodziewałam się. Myślałam, że pójdzie utartym szlakiem podobnych książek, może pojawi się nadzwyczajna nuta, a jednak doszło do mega zaskakującego obrotu, muzyka wybrzmiała czymś chrapliwym, jednocześnie łagodnym. Warto postawić na tytuł, zapewni interesującą rozrywkę z dreszczykiem.

Rowan podejmuje pracę w charakterze opiekunki dzieci. Skusiło korzystne wynagrodzenie, zagwarantowany własny pokój, rozciągające się przepiękne widoki z bogatej rezydencji na okoliczną przyrodę. Rodzina Elincourtów wydaje się wieść nieco osobliwe życie, do którego Rowan nie jest przyzwyczajona, lecz właśnie kilka bonusów posady przyciąga niczym magnes. Wśród okolicznych mieszkańców chodzą słuchy, że rezydencja jest nawiedzona, zaś jej historia bogata w tragedie. Nowi właściciele, architekci, zachowali wiktoriańską duszną przeszłość domu, ale połączyli stare z nowym, dodali kosmiczną ultranowoczesność. Już pierwszego dnia Rowan spotyka się z dziwacznymi zdarzeniami, które z każdym dniem tylko zyskują na intensywności. Sprawy przybierają niepokojące odniesienia. Wkraczamy w mroczne tajemnice przyciągające ku niebezpiecznym strefom. Zastrzeżenie mam do mało realnego zachowania Rowan jako opiekunki czwórki dzieci, kładę je na karb specyficznej sytuacji i dużego rozstrzału wieku podopiecznych.

bookendorfina.pl

Ruth Ware w tej powieści zastosowała wybieg, który czasem się spotyka, ale trudniej go, moim zdaniem, obronić. Bo czyż można utrzymać czytelnika w napięciu, sprawić by obgryzał paznokcie ze zdenerwowania kiedy od początku wie co się stanie? Czy autorce „Pod kluczem” to się udało? Jeszcze jak! Mogę śmiało powiedzieć, że ta książka to moje letnie odkrycie.

Główną bohaterkę spotykamy w więzieniu. Zginęło dziecko, a oskarżona o jego zabicie niania czeka w areszcie na proces, twierdząc, że jest niewinna. Powieść jest specyficzną formą listu, spowiedzią kierowaną do adwokata od spraw beznadziejnych, ale i do nas. Czy uda jej się przekonać czytelnika?

A wszystko zaczyna się tak obiecująco. Młoda kobieta przyjmuje posadę niani w wiejskiej rezydencji. Opieka nad trójką młodszych dziewczynek i nastolatką przy proponowanych przez ich rodziców warunkach wydaje się ofertą zbyt piękną, by mogła być prawdziwa. A jeśli coś takie się wydaje, to w rzeczywistości z pewnością takie nie jest.

Co zataili przed nią właściciele nieruchomości? Dlaczego w krótkim czasie zrezygnowały cztery poprzednie nianie? Rowan szybko przekonuje się, że coś jest nie tak. Jakby w domu ścierały się dwie siły, jedna starająca się jej pozbyć i druga, która chce jej pomóc. Tragiczne historie związane z poprzednimi mieszkańcami dopełniają poczucia, że mimo jej początkowego zdroworozsądkowego podejścia dom rzeczywiście jest nawiedzony. Zarówno on, jak i dziewczynki nie dają się okiełznać i Rowan zaczyna tracić panowanie nad sytuacją i nad sobą.

Jak mogło jednak dojść do śmierci dziecka?

Autorka odpowiada na nurtujące nas pytania, zdradza wiele sekretów skrywanych przez bohaterów i czyni to znakomicie budując napięcie i ciekawość, wywołując uczucie niepokoju i momentami przerażenie. Jednak zakończenie to prawdziwy majstersztyk, który sprawia, że historia pozostaje w naszej pamięci długo po przeczytaniu.

Dość nietypowy tytuł jak na część wydawnictwa, która w większości wydaje kryminały. Miła odskocznia, bo thrillery to mój ulubiony gatunek! Czy w przypadku tego tytułu warto było spędzić przy nim czas?

'Ponieważ kopię słowami dołek pod sobą i nie wiem, kiedy powinnam przestać, zawsze kopię dalej.'

Rowan praktycznie nie planuje zmiany pracy, jednak oferta znaleziona w internecie zachęca ją do wysłania aplikacji. Udaje jej się przejść rekrutację i otrzymuje stanowisko niani w rezydencji rodziny Elincourtów. Jej zadaniem jest opieka nad trzema młodszymi dziewczynkami. Nie byłoby w tym nic niepokojącego, gdyby nie fakt, że poprzednie nianie uciekały po upływie kilku tygodni. Co je wypędziło? Czy Rowan również zostanie wygnana przez nadprzyrodzone zjawiska?

Stanowisko niani jest bardzo wymagające. Przede wszystkim trzeba lubić dzieci, ale też mieć w sobie ogromne pokłady cierpliwości i odpowiedzialności. Rowan posiada te cechy, dlatego zdecydowała się na podjęcie pracy, która wymagała jej obecności z dziećmi cały czas. Została rzucona na głęboką wodę, ponieważ rodzice dziewczynek wyjechali, a ona została z nimi sama w ogromnej posiadłości. I właśnie wtedy zaczynają się dziać niewytłumaczalne rzeczy. Rowan ma wrażenie, że dom jest nawiedzony. Nie potrafi wytłumaczyć zjawisk, których jest świadkiem. Nie śpi po nocach, a brak snu odbija się na jej funkcjonowaniu w dzień. Czy uda jej się poradzić z całym domem i dziećmi, które ma pod swoją opieką? I dlaczego poprzednie nianie uciekały, pomimo świetnej oferty pracy?

''Duchom' - wyszlochała. 'Duchom by się to nie spodobało.'

Historia jest nieprzewidywalna. Trzymała w napięciu do samego końca. Nie dziwię się, że za granicą cieszy się ogromną popularnością. Moim zdaniem u nas również powinno być o niej głośno, bo warto ją przeczytać. Odrobina grozy z tajemnicą w tle zawsze jest dobrym pomysłem. Polecam, przekonajcie się sami!

'Bo to właśnie kłamstwa mnie tu zawiodły. A ja muszę wierzyć, że prawda mnie stąd uwolni.'

Pod kluczem to thriller opowiadający historię niani w nowoczesnym, jakby nawiedzonym domu. Największy atut tej powieści to genialnie wydobyty klimat niepokoju i grozy. Autorka dodatkowo podkręciła nastrój opowieściami o duchach oraz dziwnymi wydarzeniami, które na pierwszy rzut oka mogą mieć wiele racjonalnych rozwiązań, a jednak czytelnikowi trudno odkryć te właściwe. Historia jest opowiadana dość powoli, akcja rozkręca się stopniowo, ale nie w nużący, lecz pozytywnie skrupulatny sposób. Powieść nie nudzi, a wręcz z każdą stroną nakręca wyobraźnię coraz bardziej, przez co ja nie byłam w stanie się od niej oderwać.

W książce mamy świetnie przedstawioną sytuację, kiedy wielkie marzenie staje się rzeczywistością i okazuje się, że nie jest to taka rzeczywistość jakiej główna bohaterka pragnęła. Myślę, że nieźle została tu uchwycona praca niani, wszystkie blaski i cienie opiekowania się obcymi dziećmi, które nie zawsze są słodkie i urocze, a czasem potrafią naprawdę solidnie dopiec.

Pod kluczem dostarcza rozrywki i dużo emocji, poza tym ma też mądre przesłanie, uświadamia bowiem, że pieniądze nie zawsze warte są konsekwencji, które za sobą niosą, że kłamstwo ma bardzo krótkie nogi i prawda prędzej czy później wyjdzie na jaw, a także, że dzieci są tylko dziećmi i nie zawsze potrafią odróżnić dobro od zła.

Uważam, że czytanie tej książki w biały dzień jest marnotrawstwem! - ona najlepiej smakuje po zmroku, gdy wszyscy w domu śpią, a wyobraźnia wskakuje na tryb nocny, bo właśnie wtedy ta historia rozkwita niepokojem, a każdy szmer jest podejrzany... Te wszystkie niecodzienne wydarzenia, które mają miejsce w książce, mocno wgryzają się człowiekowi w psychikę i naprawdę potrafią wywołać dreszczyk.

Pod kluczem czyta się DOSKONALE i myślę, że nawet jeśli nie przepadasz za tym gatunkiem literackim to ten tytuł może namieszać w Twoich gustach!

Z czystym sumieniem polecam!

Rowan to pracownica żłobka, którą powoli nie tyle nuży, co irytuje praca za niskie wynagrodzenie. Przypadkowo natrafia w Internecie na ogłoszenie o posadzie niani. Oferta wydaje się być zaskakująco dobra, szczególnie ze względu na proponowane zarobki. Jednak dom okazuje się być umiejscowiony na ponurym odludziu, niemal pozbawionym mieszkańców. Niedługo później dziewczyna natrafia na dziwne historie krążące o tym miejscu, z którego rzekomo odeszły cztery jej poprzedniczki. To jednak nie zniechęca Rowan, która otrzymuje posadę i snuje marzenia o pięknej przyszłości w tej rodzinie. Czy to jednak możliwe? Czy Rowan nie pożałuje decyzji podjętej pod wpływem chwili?

„Pod kluczem” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Ruth Ware. Prawdę powiedziawszy, nie oczekiwałam od książki wiele – przede wszystkim miłego towarzystwa w 6-godzinnej podróży pociągiem, które zaradzi co nieco nudzie. I pod tym względem nie mam co do tej powieści większych zastrzeżeń – jako książka na drogę sprawdziła się naprawdę dobrze. Już na początku chciałabym jednak zaznaczyć, że nie jest to wybitna i nieszablonowa opowieść, a wręcz przeciwnie – typowa historia, która łączy w sobie cechy thrillera z horrorem wraz z najpopularniejszymi motywami takimi jak opuszczony, stary dom na odludziu, skrzypiące podłogi, stare lalki, otaczające lasy czy nierozwiązane zagadki śmierci sprzed lat.

„To wszystko się łączy. Piękno i luksusy domu oraz trucizna sącząca się pod jego nowoczesną fasadą. Solidne, wiktoriańskie drewno drzwi do szafy, z wypolerowaną, mosiężną osłoną zamka – oraz zimny, zepsuty zapach śmierci ziejący przez dziurkę od klucza.”

Opowieść brytyjskiej autorki zaczyna się tak naprawdę od końca, bo już na początku powieści wiemy, że z nowej pracy Rowan nie wyszło nic dobrego, że z jakiegoś bliżej nieznanego powodu idealna rodzina z dziećmi wcale nie okazała się tak idealna, jak wydawałoby się na pierwszy rzut oka. Teraz pozostaje nam tylko poznać prawdę – dowiedzieć się, co tak naprawdę się wydarzyło, jak do tego doszło i kto, a może co, do tego doprowadziło. Ruth Ware naprawdę nieźle stopniuje napięcie, bo już od pierwszych stron czujemy lekkie podekscytowanie, które w miarę rozwoju książki przeradza się w podenerwowanie czy lekki strach. Strach, który wynika w dużej mierze z niewiedzy, nieznajomości otoczenia ani ludzi, z których niektórzy zachowują się dosyć specyficznie, co wzmaga napiętą atmosferę. Strach o główną bohaterkę, którą mimo wielu cech można polubić. W niektórych momentach książki mój instynkt samozachowawczy wręcz krzyczał alarmująco, ostrzegał ją, by uważała, a najlepiej to w ogóle uciekała z posiadłości. Dużą rolę w powieści odgrywa też obłęd, w który popada Rowan nie ufając swoim zmysłom i nie będąc pewną, co rozgrywa się na jej oczach. Również dom kryje w sobie wiele tajemnic i historii sprzed lat, które zdają się wciąż mieć realny wpływ na jego mieszkańców. Dodatkowo nowoczesna i bardzo nieintuicyjna technologia zainstalowana w wiktoriańskim domu wydaje się wręcz upiorna, budząca grozę. Pomysł na inteligentne rozwiązania w domu przypominał mi lekko „Lokatorkę” JP Delaney, z tym że w „Pod kluczem” odgrywa on zdecydowanie mniejszą rolę. Powieść zdecydowanie budzi emocje, jednak zakończenie… Zakończenie moim skromnym zdaniem nie spełniło swojej roli. Owszem, jest sensowne, możliwe i nie najprostsze, ale jednak w stosunku do całej książki i objętości fabuły – zdecydowanie za krótkie, za szybkie, wręcz urwane. Zostawiło we mnie pytania bez odpowiedzi, których tak bardzo nie lubię dźwigać po lekturze książki.

„Pod kluczem” to dość typowa opowieść, która potrafi zaskarbić sobie sympatię czytelnika. To chwilami zaskakująca, mroczna, ale i absorbująca lektura.

www.carolinelivre.pl