Rozdzieliła nas wojna

"Rozdzieliła nas wojna" to przepiękny zbiór opowiadań pod przewodnictwem samych znanych i wspaniałych autorów. Każda historia opowiada przede wszystkim o miłości, która została przerwana przez wojnę.

Opisane historie są niezwykle wzruszające. Jedne kończą się dobrze, drugie wręcz tragicznie, ale niestety w obliczu wojny nic nie jest pewne.

Poznamy losy młodego księcia Feliksa oraz Inez, którzy zakochali się w sobie. Będziemy obserwować rodzące się uczucie pomiędzy bohaterami, których połączył chociażby fortepian czy konie. Poznamy Wandę, starszą osobę, która rozlicza się z życiem i wspomina dawne czasy oraz innych bohaterów, którzy musieli stawić czoła ciężkim czasom i zostaną zmuszeni do podjęcia trudnych decyzji.

Każde opowiadanie jest inne, ale łączy je jedno - miłość.

W moje ręce trafił zbiór siedmiu opowiadań od czołowych, polskich autorów. Historie które są wzruszające, bolesne, niektórych rozdziela śmierć, inni odnajdują się po latach rozłąki. W tragicznym dla Polski czasie II wojny światowej, takich historii na pewno było mnóstwo, wielu autorów napisało swoje antologię w oparciu o prawdziwe wydarzenia. W każdej historii motywem przewodnim jest miłość, w tych trudnych czasach tym bardziej ludzie chcieli żyć, kochać, cieszyć się z małych rzeczy.

Książki niektórych pisarzy czytałam, z niektórymi miałam okazję poznać się po raz pierwszy. Moje serce skradły szczególnie dwa opowiadania "Sukienka z Floriańskiej" Bogny Ziembickiej i "Symetria" Agnieszki Lis.

Ostatnio często sięgam po książki wojenne, mimo tego że są ciężkie i długo jej przeżywam to wiem że warto. O historii trzeba pamiętać.

Sięgacie po literaturę wojenna? Ostatnio dzięki Filia coraz bardziej się w nią wciągam.

Dziś chciałabym Wam przestawić serię opowiadań "Rozdzieliła nas wojna". To zbiór 7 historii miłosnych wychodzących spod pióra polskich autorów, które ukazują najcięższą próbę jaką jest wojna. Nie każda historia kończy się happy endem, ale takie właśnie jest życie i taka jest miłość.

Pokochałam opowiadania od Joanny Jax i Barbary Wysoczańskiej. Były to bardzo smutne, poruszające i nostalgiczne opowieści ukazujące cierpienie ale też nadzieję w dotkniętej wojną rzeczywistości.

Jestem zachwycona i szczerze polecam przeczytać.

Czy lubicie czyta książki z historią w tle? Mnie od zawsze ciągnęło do historii, a wszystko co wiąże się z tematyką wojenno-obozową pochłaniam w błyskawicznym tempie.

Mam dla Was świetną propozycję.

"Rozdzieliła nas wojna" to antologia siedmiu opowiadań znakomitych polskich autorów. Poznajemy historie ludzi, którzy w pewien wrześniowy świt doznali okrucieństw. Otóż wakacje 1939 roku dobiegły końca. Niestety 1 września Niemcy napadli na Polskę. Każda z historii przedstawionych w tej książce opowiada o cierpieniu, które spotkało ludzi podczas wojny. To historie, które chwytają za serce i wprawiają w smutek czytelnika. Bohaterowie opowiadań mieli swoje plany i marzenia, które musieli porzucić i rozpocząć walkę o przetrwanie. To były czasy cierpienia, bólu, głodu, tęsknoty, strachu i śmierci. Autorzy opisali tę historie bardzo przejmująco. Znajdziecie tutaj też historie o miłości w czasie wojny. Przekonajcie się sami czy w czasach wojny miała szansę przetrwać.

Jeśli interesują Was książki o tematyce wojennej to o tej książce długo nie zapomnicie.

Gwarantuję Wam, że każde opowiadanie jest wyjątkowe i wzruszające. Emocje gwarantowane więc szykujcie chusteczki.

Polecam!

Często sięgam po literaturę wojenną… choć to okrutny czas, pełen cierpienia i bólu, łez, strachu i bezradności, to ciągnie mnie do tych historii, chce poznać ludzi, którzy w tak trudnym czasie „próbowali” żyć, bo jak to inaczej nazwać….

Nawet w najgorszych chwilach jest miejsce na miłość, która jest tak bardzo potrzebna, niesie za sobą nadzieję, wiarę i chęć przetrwania, niestety czasem i ona zostaje momentalnie przerwana przez jeden strzał, wybuch…

„Rozdzieliła nas wojna” to cykl opowiadań o utraconych marzeniach, o szczęściu, które w jednej chwili zostało bezpowrotnie przerwane, o nadziei, która zgasła i już nigdy nie zapłonie. Znajdziemy tutaj siedem historii jednocześnie pięknych i smutnych. Polscy autorzy sprawiają, że wpadasz w ten okrutny czas i tak bardzo trzymasz kciuki za losy bohaterów, ale wiesz jak one się skończą…

Każda historia była wyjątkowa, każda niezwykła i tragiczna. NIe jedna łza spłynęła po moim policzku czytając słowo po słowie. Nie potrafię wybrać tej jednej jedynej, która najbardziej utkwiła mi w pamięci, chociaż historia, którą przedstawiła Joanna Jax była mi najbliższa, bo tu muzyka oprócz miłości stanowiła ogromną wartość.

Jeśli chcesz poznać niezwykłych ludzi, bohaterów swoich czasów, ich losy to zatop się w tych krótkich opowieściach… jak ja się cieszę, że mój mąż jest tuż obok, że nie muszę bać się, na dzień dzisiejszy, o każdą minutę. Po lekturze doceniam jeszcze bardziej to co mam… a historie przedstawione na stronach tej książki pokazują jaką siłę ma miłość…

O tym jaki wpływ na życie i funkcjonowanie ówczesnych ludzi miało rozpoczęcie wojny nie trzeba nikomu uzasadniać. Tak samo jak nie trzeba nikomu objaśniać, że to, co w przed dzień wybuchu uznawano za dogmat nagle przestało nim być. Nagle ludzie obudzili się w nowej rzeczywistości. Zniweczone marzenia i nadzieje, plany bez pokrycia, a nade wszystko tragedie. Tragedie naznaczone rozdartymi sercami, utracona miłością i bólem.

Siedem opowiadań. Siedem odmiennych historii. Każda niosąca przekaz, którego wspólnym mianownikiem jest wojna. I choć każde z nich niezwykle wartościowe i zasługujące na przeczytanie, ale tego przy którym moje serce zabiło mocniej nie zdradzę.

Gwarantuję, że podczas lektury porwą Was emocje, że opowiadania poruszą czułe struny serca i zostaną na długi czas w pamięci. Nie wszystkie powieści były inspirowane prawdziwymi wydarzeniami ale zdecydowanie wszystkie stanowią doskonały wstęp do poznania twórczości autorów, których pióra jeszcze nie znacie.

Przeczytajcie, a ja jestem przekonana, że czas, który poświęcicie na lekturę będzie emocjonalny i pozwoli Wam oderwać się od codzienności.

Chciałam was zachęcić do przeczytania niezwykłego zbioru opowiadań pod tytułem "Rozdzieliła nas wojna". Znajdziecie w niej poruszające historie napisane przez: Maxa Czornyja, Joannę Jax, Agnieszkę Lis, Marię Paszyńską, Sylwię Winnik, Barbarę Wysoczańską oraz Bognę Ziembicką. Każde z nich opowiada o prawdziwej miłości, którą niestety rozdzieliła druga wojna światowa. Czy ukochanych ponownie los połączył? Czy raczej niestety miłość została zdeptana i zapomniana? Czy zawsze musi być szczęśliwe zakończenie? Przekonajcie się sami.

Max Czornyj napisał opowiadanie pod tytułem "Terra Felice". Poznacie księcia Feliksa Bluma oraz piękną Inez. Czy coś ich połączy? Czy obydwoje przetrwają wojnę? Powieść godna uwagi.

Joanna Jax i jej "Muzyka serc". To przepiękna opowieść o młodym nauczycielu fortepianu Kamilu Stępowskim, dla którego los niestety nie był łaskawy. Dlaczego? Aktualnie bierze pod swoje skrzydła nową i dobrze rokującą pianistkę Miriam Schiller. Oczywiście na początku ma o niej złe zdanie, ponieważ pochodzi z bogatej rodziny. Czy uda się Kamilowi przygotować Miriam do Konkursu Chopinowskiego, który ma się odbyć w 1942 roku? Czy można pokochać swojego nauczyciela? Czy taka miłość ma szansę przetrwać? Co się stanie gdy Kamil będzie musiał iść na wojnę? Czy ją przeżyje? Czy jeszcze kiedyś los ich połączy? Ta historia jest rewelacyjna.

Agnieszka Lis "Symetria". To opowiadanie dzieje się w różnych czasach. Na początku zaczynamy od poznania ostatniej drogi naszej bohaterki Wandy, czyli od jej pogrzebu. Dzięki wnukowi Aleksandrowi ostatnie lata jej życia były naprawdę szczęśliwe. Dlaczego? Co takiego zrobił dla swojej ukochanej babci? Poznacie również marudnego Grzegorza, syna naszej bohaterki. Zachowuje się gorzej niż jego mama. Na maksa wykorzystuje swojego syna. Chyba za mało w życiu przeżył. Wanda to niezwykła kobieta. Mimo podeszłego wieku uwielbia szydełkować, robić na drutach, haftować, a nawet piec ciasta dla swoich ukochanych dzieci, wnuków i prawnuków. Oprócz tego co dzieje się w aktualnych czasach, poznajemy jej życie, w czasie drugiej wojny światowej. To był trudny dla niej czas. Kim był jej ukochany z wojennych czasów? Czy i tę miłość rozdzieli wojna? Czy po niej odnajdzie swojego ukochanego? Ta historia sprawiła, że przepadłam. Znakomite opowiadanie. Koniecznie je przeczytajcie.

Maria Paszyńska "Koniarz". Idealna historia dla wszystkich miłośników koni. Czy wiecie, że nawet szlachetnie urodzeni nie znaczyli nic dla nazistów? Jeżeli jeszcze tego nie wiedzieliście, to musicie poznać stadninę hrabiego Ksawerego Zakrzewskiego oraz jego rodzinę. Hrabia Zakrzewski słynie z wielkiej miłości do swoich koni. Czy jego córka Marianna podziela jego pasję? Czy raczej jest za swoją matką, która nie bardzo lubi konie? Czy zastanawialiście się, co działo się z końmi w czasie drugiej wojny światowej? Ta historia pokazuje miłość Marianny do wspaniałego zaklinacza koni Jana Dybowskiego. Czy to uczucie miało szansę na spełnienie? Przekonajcie się sami. Bardzo dobre opowiadanie.

Sylwia Winnik "Nim zakwitną grusze". Bardzo przejmująca opowieść oparta na prawdziwych wydarzeniach. Poznajemy w niej historię dwóch rodzin. Zosi i Janka oraz ich słoweńskiego przyjaciela Staśka. Czy przyjaźń przetrwa okrutne czasy? Czy będą mogli na siebie liczyć w obozowej rzeczywistości? Czy wszyscy przeżyją i po wojnie spotkają się ponownie w Sopocie? Staśko to prawdziwy przyjaciel, którego powinien mieć każdy człowiek. Poczytajcie o miłości, która narodziła się w obozie koncentracyjnym między naszym bohaterem a jedną z więźniarek. Czy ta miłość przetrwała? Polecam gorąco.

Barbara Wysoczańska "Ostatni portret". Tutaj poznajemy Krysię Kowalik oraz jej przyjaciela Michała. Obydwoje dzieli ogromna przepaść. Ona pochodzi z bogatej rodziny, a on niestety jest biedny. Ich rodziny nie zgadzają się na ich związek. Czy wojna coś zmieni? Dziewczyna jest w nim szaleńczo zakochana. Czy on odwzajemni jej uczucie? Czy raczej pójdzie za głosem ludu? Dzięki tej historii możecie przekonać się, jak otoczenie wpływa na młodych ludzi. Polecam serdecznie.

Bogna Ziembicka stworzyła dla nas niesamowite opowiadanie pod tytułem "Sukienka z Floriańskiej". Poczytajcie, jak suknia ślubna uratowała życie naszej bohaterki Ilony. Rodzice dziewczyny jak zwykle popsuli jej plany. Mieli wszyscy wyjechać do Zakopanego, jednak tata postanowił inaczej, a mama chciała zrobić jej niespodziankę. Czy im się to udało? Czy nasza bohaterka dotrze do swojego ukochanego Jędrka? Czy jeszcze przed wybuchem wojny się spotkają? Jak ta para poradzi sobie z wojną? Czy ich miłość przetrwa ten okropny czas? Gorąco polecam tę historię.

Jestem zadowolona z tej książki. W każdej z wyżej wymienionych historii znalazłam to coś, co mnie przyciągnęło. Była miłość, radość, szczęście i było też uczucie strachu, porażki i żalu. Nie zabrakło również łez. Jeżeli lubicie wojenne opowiadania, to koniecznie musicie przeczytać "Rozdzieliła nas wojna". Czas poświęcony na czytaniu nie będzie czasem straconym.

Z całego serca polecam mommy_and_books.

Ta antologia da Wam do myślenia, wwierci się w Wasze dusze, każe zastanowić nad własnym życiem i doprowadzi do niewygodnych podsumowań. Nie jest to jednak typowo moralizatorska książka, która ma spełniać odpowiednie funkcje. To też olbrzymia dawka emocji i wzruszeń, a także opowieść o ludziach i ich miłościach.

Przyznam, że już dawno nie czytałam antologii. Gdy tylko zauważyłam tę książkę wiedziałam, że muszę ją przeczytać. I tak też szybko się za nią zabrałam, bo byłam jej bardzo ciekawa, zwłaszcza że z twórczością większości autorów nie miałam jeszcze do czynienia.

Jak wiadomo okres drugiej wojny światowej to nie łatwy czas. A jednak wszyscy marzymy by mieć u swego boku ukochaną osobę, która nas będzie wspierać i mimo przeciwnościom losu będzie przy nas. W 1939 roku niestety wiele osób straciło całe rodziny czy też swoje największe miłości. I właśnie o tym jest ta antologia, o rozłące z największą miłością a czasem nawet z taką pierwszą jedyną. Z racji tematyki nie są to historie przepełnione radością a wręcz niektóre niestety nie zawsze kończą się happy endem.

Czy w czasie wojny jest szansa na miłość? Czy łatwiej jest znieść to, co się dzieje wierząc, że gdzieś daleko jest ukochana osoba? Czy po zakończeniu drugiej wojny światowej łatwo jest odnaleźć osobę, na którą się czeka tyle lat?

Ostatnio bardzo wiele książek czytałam właśnie o tej tematyce. Trudny czas, którego nie chciałby chyba nikt z nas doświadczyć na własnej skórze.

Każde z tych opowiadań miało w sobie coś, co sprawiało, że nie mogłam się oderwać.

Jak już wspomniałam wcześniej to było moje pierwsze spotkanie z twórczością większości autorów.

Pierwsze opowiadanie napisane przez Maxa Czornyja chyba czytało mi się najciężej a wszystko przez wiele zwrotów w (podejrzewam) hiszpańskim języku. To jakoś zupełnie wybijało mnie z rytmu i sprawiało, że aż tak mocno nie potrafiłam się skupić na tym, co czytam.

Druga historia „Muzyka serc” Joanny Jax bardzo mi się podobała. Głowni bohaterowie poznają się przy nauce gry na fortepianie. On jest nauczycielem a ona jego uczennicą, którą przygotowuje na koncert Chopinowski. Z początku on wzbraniał się przed uczuciem jednak, gdy wybucha wojna stawia wszystko na jedną kartę.

„Symetria” Agnieszki Lis to trzecie opowiadanie to było coś przepięknego. Mamy tu teraźniejszość jak i rok 2013 oraz zapiski z pamiętnika, które dotyczą drugiej wojny światowej. Starsza Pani w dniu swoich 85 urodzin przekazuje swoje spisane wspomnienia dla syna by ten przeczytał to po jej śmierci. Jednak nieposłuszny wnuczek już wcześniej postanawia odkryć skrywaną w zeszycie tajemnicę.

Czwarta historia pod tytułem „Koniarz” Marii Paszyńskiej to historia młodej zamożnej dziewczyny, której ojciec posiada stadninę koni. Jako jeszcze nastolatka zakochuje się w pracowniku swego ojca jednak on zdaje się być obojętny na jej uczucia. Lecz gdy wybucha wojna to właśnie on zawsze się o nią troszczy i stara się zrobić wszystko by przeżyła.

„Nim zakwitną grusze” Sylwii Winnik to kolejne opowiadanie jednak, jako jedyne jego główna akcja dzieje się w obozie koncentracyjnym. Zosia została zmuszona do zostawienia dzieci i przebywa w obozie, tam też udaje jej się odnaleźć swojego męża Janka. W tym samym obozie pojawia się również jej znajomy, który właśnie w tym strasznym miejscu poznaje swoją miłość.

Szósta historia napisana przez Barbarę Wysoczańską najbardziej przypadła mi do gustu. Po prostu uwielbiam twórczość autorki. Poznajemy Krysię, która pochodzi z dobrego domu, a która zakochała się w synu gospodyni. On z początku stara się ją odtrącać gdyż wie, że nie jest dobrą partią na przyszłego męża, jednak pod wpływem impulsu, który wywołuje wybuch drugiej wojny światowej przed samym wyjazdem postanawia wyznać jej swoje uczucia.

Ostatnie opowiadanie Bogny Ziembickiej przedstawia historię Ilony, która dosłownie dzień przed wybuchem wojny postanawia uciec z domu do Jędrka, którego poznała podczas jednego z wyjazdów z rodzicami w góry. On miał na nią czekać, lecz wojna pokrzyżowała ich plany. Z tym opowiadaniem miałam trochę problem, bo w pewnym momencie był przeskok w czasie i zupełnie nie wiedziałam, o co chodzi jednak im dalej czytałam tym wszystko stawało się jasne.

I tak pokrótce przedstawia się ta antologia. Mi ogółem bardzo się podobała, mimo że czuję już trochę przesyt tej tematyki w ostatnim czasie. Świetnie, że są to opowiadania i nie trzeba czytać wszystkiego na raz. Świetnym sposobem może być również czytanie jednego opowiadania dziennie bądź na tydzień.

Jeśli uwielbiacie zaczytywać się w takich klimatach to gorąco was zachęcam do przeczytania.

Autor w tym krótkim opowiadaniu zawarł mnóstwo emocji. Emocji, które biją od naszych głównych bohaterów. Bohaterów, którzy mają się ku sobie i mimo przeciwności losu, chcą być ze sobą. Zakończenie doprowadziło mnie do łez. Polecam! Ukłony, panie Czornyj!

"Muzyka serc"

Marzenia marzeniami, ale chemia, która rodziła się między dwójką głównych bohaterów, to jest coś niewyobrażalnego. Od samego początku było czuć, że mają się ku sobie, czuć było te emocje... Jednak wojna zmienia wszystko, ale zawsze jest nadzieja. Wzruszenie na maksa!

"Symetria"

Wojna to coś okropnego. Nie umiem sobie wyobrazić, przez co przechodzili Ci ludzie, a teraz obok nas - przechodzą... Główna bohaterka Wanda to starsza osoba, która żyła w czasach wojny, ale mimo tego jest pozytywną i otwartą osobą, a przynajmniej stara się taka być. To, co przeżyła, przekazuje dalej i to bardzo mnie wzruszyło. Z tego krótkiego opowiadania powstałaby dość ciekawa, ale ciężka powieść

"Koniarz"

To była cudowna i wzruszająca krótka opowieść, ale opowieść faktu. Pokochałam głównych bohaterów, pokochałam całą historię i to, w jakim kierunku poszła. Wydaje mi się, że z "Koniarz" mogłaby wyjść świetna książka!

"Nim zakwitną grusze"

Kurcze, troszkę mam problem z tym opowiadaniem. Początek jakoś tak mnie specjalnie nie zachwycił, ale za to końcówka dobra! Ogólnie uważam to opowiadanie na plus

"Ostatni portret"

Czasem przyjaźń przeradza się w miłość, albo nienawiść. Nasi głowni bohaterowie Krysia i Michał mają się ku sobie, ale niestety nie mają szansy tego rozwinąć. Pewnego dnia rozdziela ich wojna. To opowiadanie było wzruszające, pełne bólu. Mimo ciężkiego tematu zachwyciła mnie, spowodowała, że łzy leciały mi ciurkiem. Nie wyobrażam sobie tego, przez co przechodzili Ci ludzie. Ech przykre to i smutne. Dobra by wyszła z tego lektura, także Pani pisarko może ktoś, coś?

"Sukienka z Floriańskiej"

Tutaj miałam ogromny problem z napisaniem czegokolwiek. Nie do końca rozumiałam, o co kaman z głównymi bohaterami. Tutaj było mało co o wojnie, a tytuł antologii wskazuje właśnie na to. Jedyne, co mnie urzekło to to, że główna bohaterka przez tyle lat czekała na tego swojego ukochanego, a jak się okazało, że nie może z nim być, to poszła w ramiona kogoś, kogo nie kochała. Przykre to.

Podsumowują całą książkę - czuć było bijące emocje od bohaterów, czuć było, że mimo przeraźliwie trudnej sytuacji, oni mieli nadzieję, nadzieję na lepsze jutro, nadzieję na miłość, nadzieję na wolność od tego całego koszmaru.

„Rozdzieliła nas wojna” to antologia opowiadań, które rozdzierają nasze serce, poruszają emocje. Z ogromną empatią podchodziłem do siedmiu historii zapisanych na kartach tej książki. Książki, która została napisana przez najpopularniejsze autorki literatury obyczajowej z wojenną historią w tle. Joanna Jax, Agnieszka Lis, Maria Paszyńska, Sylwia Winnik, Barbara Wysoczańska, Bogna Ziembicka, te nazwiska gwarantują wyjątkową i emocjonującą lekturę. W tym gronie znalazł się również jeden pisarz – Max Czornyj, którego nikomu nie trzeba przedstawiać.

Nie ukrywam, że każda historia bardzo mną poruszyła. Ukazała ludzkie dramaty w wojennej rzeczywistości. Dziś takie historie czyta się z jeszcze większą wrażliwością. Myślę, że znacznie mocniej odbiera się ich przekaz. Wojna każdemu zabiera marzenia i plany. Zabija nie tylko fizycznie, ale również mentalnie, zabierając szczęście i radość każdego dnia. Historie zapisane na kartach antologii opowiadań „Rozdzieliła nas wojna” poruszają dramatyzmem samej wojny, ale również uświadamiają nam, że ludzie starali się odnaleźć choć skrawek „normalności”. Czy w czasach wojny jest to możliwe?

Jeśli zapytacie mnie, które z tych siedmiu opowiadań najbardziej mnie poruszyło, najmocniej trafiło do mojego serca, to tak samo jakbyście zapytali rodziców, które ze swoich dzieci kocha najbardziej? Każde opowiadanie ma swój charakter, przekaz, moc i siłę trafiającą do naszych czytelniczych serc. Do naszych emocji. Do naszej wrażliwości. Do naszej empatycznej natury.

„Rozdzieliła nas wojna” to jedna z najważniejszych antologii, które dotychczas przeczytałem. Nie tylko ze względu na poruszające historie zapisane na jej kartach, lecz przede wszystkim z powodu przekazu jaki płynie z poznanych historii. Wojna rozdziera serca, rozdziela ludzi – warto o tym pamiętać, aby w trudnych dla nas chwilach potrafić się zsolidaryzować, zjednoczyć. Warto w takich chwilach pokazać swoją ludzką naturę.

To, co ważne autorzy tej antologii opowiadań doskonale „wykorzystali” swój talent do tworzenia porywających historii. Historii, które mocno wdzierają się do naszych serc, sprawiając, że nie jedna łza zakręci się w oku. Po tę książkę warto sięgnąć. Te historie warto poznać. Zdecydowanie polecam!

Już po przeczytaniu pierwszego opowiadania bardzo zachciało mi się płakać... Nie spodziewałam się jednak takiego zakończenia. Czasy wojenne nikogo nie oszczędzały, wiadomo, człowiek robił co mógł by przeżyć. Autor pierwszego opowiadania wspomina o tym, co się działo w tym czasie, jak wyglądała sytuacja na ulicach i w domach innych ludzi. Opowieść jednak skupia się na księciu, który jest jeszcze bardzo młody, ale potrafi docenić wartość pieniądza. Tym bardziej widać jego dorosłość, kiedy wyznaje swoje uczucia pewnej dziewczynie, która również pochodziła z wyższej klasy. Splotem wydarzeń zostają rozdzieleni i wiemy, że za sobą tęsknią, choć czytamy tylko o stronie męskiej. To, gdzie znajduje się wybranka wiemy z opowieści, zatem jej los jest nam nieznany. On zostaje ranny i zapada w śpiączkę. Lata mijają, a czas z nikim się łaskawie nie obnosi. Gdy udaje mu się wybudzić zaczyna pisywać listy wszędzie gdzie się da, byleby tylko odnaleźć kobietę swojego życia. Szuka jej po całym świecie. Ze skrawków informacji podąża jej krokiem, lecz wciąż na próżno. Po czasie dostaje wiadomość, że jego wybranka serca nie żyje... Los okrutnie sobie z nich zadrwił. Bardzo ciężko znosi samotność i choć ma przeszło siedemdziesiąt lat los nadal utrzymuje go przy życiu sprawiając mu tylko ból i uczucie tęsknoty większe i głębsze niż morze. Po czasie jednak ktoś odnajduje wyblakły list, jego serce bije w rytmie przyspieszonego zegara, melodia ożywa, niemal słyszy jej głos, choć jest lekko zatarty przez upływ czasu. Tam zapisany jest adres i numer telefonu... Kiedy dzwoni, głos po drugiej stronie nie należy do jego ukochanej. Dostaje bowiem informację, że połówka jego serca może do niego przybyć, tylko brak jej na to funduszy. Cóż jest warty pieniądz w obliczu takiej miłości? On nawet nie zastanawia się długo, sponsoruje wszystko, zadłuża się i czeka na nią. Z utęsknieniem wypatruje i zastanawia się, czy jej twarz wciąż jest tak porcelanowo biała jak kiedyś... A później...

Wybaczcie, ale nie dokończę. To zaledwie zalążek uczuć jakie odebrałam poprzez te opowieści. To tylko pierwsza, a jest ich siedem. To bardzo bolesne zdarzenie z wojną, opowieści przepełnione bólem i tęsknotą za kimś. Przeczytajcie, bo to co pozostanie po skończeniu książki zostanie z wami na zawsze...