Spiritchaser. CD

Zimowe notatki o wrażeniach z lata – czy warto przeczytać, co myślał Fiodor Dostojewski o Europejczykach, po swojej pierwszej podróży na Zachód? …Berlin jest niewiarygodnie podobny do Petersburga. Te same proste jak szpaler ulice, te same zapachy, te same... (ale nie będę przecież wymieniał wszystkiego, co jest takie samo!). Bożeż Ty mój, myślałem, czy warto męczyć się dwie doby w wagonie, żeby zobaczyć to samo, od czego umknąłem?... Poza tym sami berlińczycy, wszyscy co do jednego, mieli takie niemieckie miny, że nie skusiwszy się nawet na freski Kaulbacha (o zgrozo!), czym prędzej drapnąłem do Drezna, żywiąc w duszy najgłębsze przekonanie, że do Niemca trzeba szczególnie się przyzwyczajać i że nie będąc przyzwyczajonym, bardzo trudno go znosi�...

Jedna z podstawowych lektur na studiach psychologicznych. Horney przedstawia obraz neurotyka, z jego konfliktami, lękami, cierpieniem I trudnościami, jakie ma on z samym sobą oraz w kontaktach z innymi ludźmi, a także próby ich rozwiązania. Jest to podsumowanie pierwszych doświadczeń zdobytych przez autorkę w pracy klinicznej nad nerwicami, a jednocześnie ilustracja pewnego etapu rozwoju myśli neopsychoanalitycznej. Do dziś jedna z podstawowych lektur na studiach psychologicznych.

Remaster 2008 Czwarty albym Dead Can Dance z 1988 roku to jedna z tych pozycji, jakie bez wahania można zaliczyć do arcydzieł atmosferycznego, przekraczającego wszelkie gatunkowe granice rocka wszech czasów. Lisa Gerrard prezentuje tu chyba po raz pierwszy w swej karierze fenomenalne możliwości wokalne z taką brawurą i skutecznością, że porównania do legendarnej Ymy Sumac nie wydają się ani na jotę przesadzone. Sama muzyka zaś osiąga majestatyczność i epicki rozmach, już nawet nie wielkich produkcji hollywoodzkich, ale malowanych pod koniec XIX i na początku XX wieku malarskich panoram. Bogactwo i różnorodność brzmieniowa oraz stylistyczna emanująca z płyty składają się na porywającą podróż przez wielowiekową i multikulturową historię ludzkości i cy...

Po dwuletniej przerwie, przerwanej tylko dwoma premierowymi nagraniami na firmową składankę 4AD „Lonely Is An Eyesore” (1986), trzeci album Dead Can Dance praktycznie wprowadza grupę Lisy Gerrard i Brendana Pery'ego w okres twórczej dojrzałości. Kultowy sukces „Spleen And Ideal” zapewne zniwelował wszelkie obiekcje ze strony kierownictwa 4AD, dotyczące finansowania projektów DCD. Na tej płycie z 1987 roku pojawiają się sekcje smyczków i instrumentów dętych, a podział albumu na dwie równorzędne części – zagospodarowane przez Gerrard i Perry'ego – podkreśla pewną odmienność obu artystów (i wtedy jeszcze życiowych partnerów) w podejściu do muzyki. Perry konsekwentnie pozostaje wierny tradycji zachodu, ze szczególnym podkreśleniem mistyki i tajemnicz...

Począwszy od debiutu, aż po ostatnie nagrania DEAD CAN DANCE działali poza głównym nurtem rozwoju muzyki rockowej. Mylnie szufladkowani w kategoriach pomiędzy "gotykiem" a "muzyką świata" - stworzyli oryginalną i z niczym wcześniej ani później nieporównywalną muzykę. Jej jakość sprawiała, że utwory DCD jak żadne inne wykorzystywane były jako soundtracki filmowe, jingle do spotów reklamowych, sample używane przez DJ-ów. Sama wokalistka Lisa Gerrard współtworzyła muzykę filmową m.in. do "Gorączki" i "Informatora" oraz do "Gladiatora" - za który nominowana była do Oscara oraz otrzymała Złoty Glob. "Wake" to 2 płytowy zremasterowany album zawierający 26 najważniejszych utworów Dead Can Dance w tym także wyprodukowany w 1998 roku utwór "The Lotus Eaters"...

Duet „Dead Can Dance” wydaje nowy album! „Dionysus” ukaże się 2 listopada nakładem [PIAS] Recordings. To pierwszy od sześciu lat premierowy materiał Lisy Gerrard i Brendana Perryego – w 2012 roku duet powrócił po wielu latach milczenia z płytą „Anastasis”, która w Polsce pokryła się platyną. Na album „Dionysus” składają się dwa akty, które w siedmiu częściach reprezentują różne aspekty mitu Dionizosa. Lista utworów: Act I: Sea Borne – Liberator of Minds – Dance of the Bacchantes Act II: The Mountain – The Invocation – The Forest – Psychopomp

Duet Dead Can Dance wydaje nowy album! „Dionysus” ukaże się 2 listopada nakładem [PIAS] Recordings. To pierwszy od sześciu lat premierowy materiał Lisy Gerrard i Brendana Perryego – w 2012 roku duet powrócił po wielu latach milczenia z płytą „Anastasis”, która w Polsce pokryła się platyną. Na album „Dionysus” składają się dwa akty, które w siedmiu częściach reprezentują różne aspekty mitu Dionizosa. „Dionysus” ukaże się w trzech formatach: CD, LP oraz Box Set. Lista utworów: ACT I Sea Borne - Liberator of Minds - Dance of the Bacchantes ACT II The Mountain - The Invocation - The Forest – Psychopomp

Lista utworów: Płyta 1: 1. Children Of The Sun Live 2. Anabasis 3. Rakim 4. Kiko 5. Lamma Badda 6. Agape 7. Amnesia 8. Sanvean Płyta 2: 1. Nierika 2. Opium 3. The Host Of Seraphim 4. All In Good Time 5. Ubiquitous Mr. Lovegrove 6. Dreams Made Flesh 7. Song To The Siren 8. Return Of The She-King

Dead Can Dance to brytyjsko-australijska grupa muzyczna prezentująca alternatywne spojrzenie na world music, z wpływami gatunków zaliczanych do szeroko pojętego dark independent. Powstała w 1981 roku, w Melbourne z inicjatywy Brytyjczyka Brendana Perry’ego, do którego wkrótce dołączyła Australijka Lisa Gerrard. Zespół rozwiązano w 1998 roku. Siedem lat później, w 2005 roku, został on reaktywowany. Jednak po trasie koncertowej grupa zaprzestała grania. W 2011 roku duet wznowił działalność. Lista utworów: 1. Children Of The Sun 2. Anabasis 3. Agape 4. Amnesia 5. Kiko 6. Opium 7. Return Of The She King 8. All In Good Time

"Spiritchaser", siódmy album w dorobku Dead Can Dance, ukazał się w 1996 roku i był ostatnim nagranym dla wytwórni 4AD (następna płyta "Anastasis", pojawiła się dopiero po szesnastu latach). Ponownie nagrywana w należącym do Brendana studiu Quivvy Church w Irlandii, jak wskazuje tytuł, pokazuje, że zespół przeniósł swoje zainteresowania muzyką średniowieczną i wschodnią, w stronę afrykańskich i karaibskich plemiennych rytmów. Z perkusją na pierwszym planie, "Spiritchaser" to tylko Brendan i Lisa, których mocny śpiew - jak przez większość kariery - pozostaje głównym elementem płyty. Tracklista: LP 1 Side A 1. Nierika 2. Song Of The Stars Side B 1. Indus 2. Song Of The Dispossessed 3. Dedicacé Outo LP 2 Side C 1. The Snake And The Moon 2. Song Of The Nile Si...

Wychodząc z industrialnych faktur wspaniałej debiutanckiej płyty, piąty album Dead Can Dance "Aion" (który oryginalnie ukazał się w 1990 roku), wydaje się najbardziej skoncentrowany i zwięzły ze wszystkich ich płyt. Nagrywany głównie we własnym studiu w południowej Irlandii, przynosi głos sopranisty Davida Navarro Susta, gościnnie biorącego udział w sesji, który jeszcze bardziej urozmaica przeciwne style śpiewania Brendana i Lisy. Głównym źródłem inspiracji jest tu średniowiecze i początek odrodzenia. Atmosferę płyt podkreśla szata graficzna, przynosząca fragment obrazu holenderskiego malarza Hieronymusa Boscha, pochodzący z tryptyku "The Garden Of Earthly Delights". Tracklista: Side A 1. The Arrival And The Reunion 2. Saltarello A3. Mephisto 4. The Song Of...

Reedycja albumu Dead Can Dance 'Within The Realm Of A Dying Sun' z 1987 roku. Tracklista: A1. Anywhere Out Of The World A2. Windfall A3. In The Wake Of Adversity A4. Xavier B1. Dawn Of The Iconoclast B2. Cantara B3. Summoning Of The Muse B4. Persephone (The Gathering Of Flowers)

Reedycja albumu Toward The Within Dead Can Dance na podwójnym winylu. Wydany w październiku 1994, Toward The Within był dokumentem wyprzedanej trasy koncertowej Dead Can Dance z 1993 roku. Koncert nagrany w teatrze Mayfair, w Santa Monica w Kalifornii był jednym z ostatnich występów w historii tego miejsca, które później uległo poważnym zniszczeniom podczas trzęsienia ziemi w 1994 roku. Lista utworów: Winyl 1: Strona A 1. Rakim 2. Persian Love Song 3. Desert Song 4. Yulunga (Spirit Dance) Strona B 1. Piece For Solo Flute 2. The Wind That Shakes The Barley 3. I Am Stretched On Your Grave Winyl 2: Strona A 1. I Can See Now 2. American Dreaming 3. Cantara 4. Oman Strona B 1. Song Of The Sibyl 2. Tristan 3. Sanvean 4. Don't Fade Away

„Into The Labyrinth” (1993) to szósty i najbardziej popularny album w dorobku Dead Can Dance. Jego tytuł jest nawiązaniem do greckiej legendy o Tezeuszu, który udaje się do labiryntu Minotaura, by go zgładzić. Album pojawił się w momencie, gdy Brendan Perry i Lisa Gerrard postanowili pójść własnymi ścieżkami i zaczęli komponować oddzielnie, mieszkając na rożnych kontynentach. Nagrywany i wyprodukowany przez Brendana w jego studiu Quivvy Church w Irlandii stał się audiofilskim punktem odniesienia, a także był pierwszą płytą nagraną bez udziału gości (sami zagrali na wszystkich instrumentach). Wydanie z 2016 roku jest repressem oryginalnego wydania. Lista utworów: 1. Yulunga 2. The Ubiquitous Mr Lovegrove 3. The Wind That Shakes The Barley 4. The Carnival...

Lista utworów: Strona A: 1. De Profundis (Out Of The Depths Of Sorrow) 2. Ascension 3. Circumradiant Dawn 4. The Cardinal Sin 5. Mesmerism Strona B: 1. Enigma Of The Absolute 2. Advent 3. Avatar 4. Indoctrination (A Design For Living)

"Garden Of The Arcane Delights" to jedyna EP-ka zespołu Dead Can Dance, która ukazała się w 1984 roku i była swego rodzaju pomostem między ich dwoma pierwszymi albumami. Zestaw "Garden Of The Arcane Delights / The John Peel Sessions" zawiera reedycję EP-ki "Garden Of The Arcane Delights" oraz dodatkowy, drugi winyl, na którym znalazły się sesje nagraniowe zespołu dla Johna Peela.