Spotkać Ojca. Od upokorzenia do pokory

Każdy człowiek naturalnie obdarzony jest przez Stwórcę bogactwem osobowości, potencjałem, który popycha go ku pełni życia, ku harmonii z Bogiem, ze sobą, z drugimi i otaczającą go naturą. Modlitwa jest jak praca artysty, który wykorzystując talenty otrzymane od Boga, stara się wypowiedzieć przed Nim swoją wewnętrzną treść, niepowtarzalność swojego istnienia. Człowiek jest powołany do życia w pełni, do odwiecznej harmonii. Dlatego stara się poznać siebie oczami Boga. Tylko wtedy może dostrzec życiowe powołanie, talenty, które prowadzą go do rozwoju, a także to, co zakłóca jego rozwój i niesie grzech.

Książka podejmuje zagadnienie odnowy podejścia do życia duchowego rozumianego jako głębsze wejście w ducha Ewangelii, prowadzącego do życia pełnią łaski, (...) zachęca do przejścia od doktryny rozumianej intelektualistycznie do egzystencjalnego otwarcia się na powiew Ducha, który odnowi myślenie chrześcijan i skłoni do wejścia w logikę Ewangelii jako autentycznego programu życia (o. prof. dr hab. Andrzej Derdziuk OFMCap).

Dlaczego sztuka przeszła z sanktuariów do galerii? Jaka jest jej droga pojednania z wiarą? Czy pustka nowoczesnych kościołów przeszkadza im być ikonami Kościoła? Jakie wyzwania stają dzisiaj przed sztuką liturgiczną? Jaka więź istnieje pomiędzy życiem w Duchu, życiem liturgicznym, a językiem artystycznym. Czy jedyną drogą powrotu sztuki sakralnej na Zachodzie jest spotkanie ze Wschodem?Na te i inne pytania odpowiada Marko I. Rupnik w rozmowie z Nataą Govekar. Przekonuje, że w czasach, kiedy chrześcijaństwo Europy zdaje się przeżywać kryzys, a Kościół poszukuje nowych form ewangelizacji, dobrze pojęta sztuka sakralna może stać się wyjątkową przestrzenią doświadczania Boga i spotkania z człowiekiem.Sztuka Rupnika określana jest przez krytyków jako teo...

Podobnie jak znana Wędrówka pielgrzyma Johna Bunyana, niniejsza książką jest alegorią, która pomaga chrześcijaninowi zrozumieć proces przez jaki Bóg przeprowadza go w celu ukształtowania w nim dojrzałej miłości. Historia ta opowiada o Strwożonej – mieszkance wioski Bojaźni w Dolinie Upokorzenia, która wyrusza na zaproszenie Pasterza w długą wędrówkę ku Wyżynom.Aby dotrzeć na upragnione Wyżyny Strwożona musi wpierw przezwyciężyć dręczące ją lęki. Osiąga to przez ochotne poddanie swojego życia Arcypasterzowi oraz podążanie za Nim nawet wtedy, kiedy nie wie, dokąd ją prowadzi, lub kiedy widzi to dokładnie i nie chce tam się udać. Towarzysząc Strwożonej w jej duchowej podróży zrozumiesz w jaki sposób Pan działa w życiu swoich dzieci, przemieni...

Ojcze nasz - synteza całej Ewangelii, modlitwa, która wyraża najgłębszą tęsknotę serca... Zaproponowany przez autora komentarz do Modlitwy Pańskiej otwiera na Bożą miłość i Boże przebaczenie. Ojcze nasz to modlitwa wielu tęsknot: tęsknoty Ojca za dziećmi, dzieci za bliskością Ojca, tęsknoty w stanie grzechu i podczas ciemnej nocy wiary. Jak wołać "Ojcze...", gdy nie miało się ojca? Czy Ojciec "wodzi nas na pokuszenie"?

Człowiek został stworzony do miłości i tylko w niej odnaleźć może szczęście i sens życia. Miłość jest jego przeznaczeniem. Jednak aby kochać, najpierw trzeba zapomnieć o sobie, a to możliwe jest tylko wtedy, gdy jesteśmy wewnętrznie uspokojeni i pogodni. Autor demaskuje mechanizmy obronne oraz maski i role, do jakich skłonni jesteśmy uciekać się dla zrekompensowania braku poczucia własnej wartości. Przekonuje, że najlepszym sposobem na zrozumienie i zaakceptowanie samego siebie i bliskich, jest opanowanie niełatwej sztuki rozpoznawania i komunikowania emocji. Jak to zrobić? Czy łatwo osiągnąć taki stan? Ta książka pomoże znaleźć odpowiedzi na te i wiele innych pytań.

Autor, amerykański jezuita, rozmawia z czytelnikami o sprawach intymnych w sposób prosty i przystępny, by razem z nimi podjąć próbę rozwiązania tajemnic miłości Książka napisana prostym językiem, a jednocześnie bardzo bogata w treść, pozwala czytelnikowi dostrzec wiele rzeczy dotyczących istoty miłości. Na końcu książki są również ćwiczenia do wykonania, które mogą pomóc w określeniu swoich uczuć, szczególnie tych zakopanych na dnie naszego serca. Niewątpliwie książka trudna, gdyż w trakcie jej czytania czytelnik może dostrzec w sobie różne swoje postawy, uczucia, lub nawet zranienia, o których już nigdy nie chciałby pamiętać.

Przytaczamy krótką antologię rozważań Jana Pawła II na temat miłości ludzkiej, wygłaszanych przez Ojca Świętego podczas środowych audiencji ogólnych. Z tych fragmentów wyłania się wielka głębia teologiczno-antropologiczna i duszpasterska. To na niej dwaj autorzy tej książki opierają swoją refleksję. Według biblijnego opowiadania Ewa została stworzona z żebra Adama. Od tego momentu Adam nie może o tym zapomnieć i ciągle szuka swojego żebra. Także Ewa znajduje życie i uspokaja się dopiero u boku tego, z którego została wzięta. Zaczyna się dla tych dwojga droga zbawienia: eros staje się siłą, która pozwala wyjść z siebie, która otwiera na drugiego i nie pozostawia w spokoju, dopóki nie doprowadzi do komunii, do jedności.

Refleksje mistrzów duchowości chrześcijańskiej stanowią niewątpliwie wspaniałą inspirację dla wierzącego, który chce w pogłębiony sposób przygotować się do spotkania z Bogiem w sakramencie pojednania. W naszym zbiorze do różnych propozycji rachunku sumienia dołączyliśmy więc starannie dobrane komentarze św. Ireneusza, św. Augustyna, św. Jana od Krzyża, św. Jana Chryzostoma, św. Klemensa Aleksandryjskiego, św. Tomasza z Akwinu, Rabbula z Edessy i św. Maksyma Wyznawcy. Uczą nas oni jak z rachunku sumienia uczynić prawdziwie szczerą rozmowę z Bogiem, który jest Miłością.

Tylko Bóg dociera do najbardziej skrytych miejsc naszego wnętrza, nie naruszając naszej wolności i szanując nasze tajemnice. Zna nawet te zakamarki serca, które my sami utajniliśmy przed sobą. Prowadzi do nich w taki sposób, abyśmy się na nie otworzyli, spotkali je i przeżyli nowe narodzenie. On nie tylko przemawia do naszego serca, ale także dociera do jego głębin. Jego słowo jest "skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca" (Hbr 4, 12). Autor w centrum stawia Słowo Boga, które leczy nasze zranienia i wskazuje właściwą drogę, pomagając powrócić do życia.

„Nie obfitość wiedzy, ale jej wewnętrzne odczuwanie i smakowanie zadowala i nasyca duszę.” Takiej to rady udzielał św. Ignacy Loyola, patron rekolekcji, wszystkim odprawiającym ćwiczenia duchowe. Podając treści do medytacji, ograniczał się on do zaledwie kilku zdań, tak, aby zostawić jak najwięcej miejsca Duchowi Św., który sam miał przemawiać do serca rekolektanta podczas rozważań słów Pisma Świętego. O. Wacław Oszajca SJ, zachowując wskazówki św. Ignacego, podaje czytelnikowi 31 wprowadzeń do medytacji o Maryi. Treść każdego wprowadzenia jest jakby kluczem otwierającym drzwi do izdebki serca, tak, by każdy sam mógł spotkać się z Matką, która jest nie tylko w niebie.

Czy do gabinetu psychoterapeuty zaglądamy dlatego, że dojrzeliśmy do głębokiej zmiany, czy raczej pragniemy, by osoba postronna utwierdziła nas w kłamstwach, którymi karmimy się od lat? Książka Jona Fredericksona nie tylko nauczy nas dostrzegać złudzenia i iluzje naszej codzienności, lecz także dostarczy wskazówek, jak zmierzyć się z prawdą o samym sobie i uczynić swoje życie lepszym.

Dlaczego sztuka przeszła z sanktuariów do galerii? Jaka jest jej droga pojednania z wiarą? Czy pustka nowoczesnych kościołów przeszkadza im być ikonami Kościoła? Jakie wyzwania stają dzisiaj przed sztuką liturgiczną? Jaka więź istnieje pomiędzy życiem w Duchu, życiem liturgicznym, a językiem artystycznym. Czy jedyną drogą powrotu sztuki sakralnej na Zachodzie jest spotkanie ze Wschodem?Na te i inne pytania odpowiada Marko I. Rupnik w rozmowie z Nataą Govekar. Przekonuje, że w czasach, kiedy chrześcijaństwo Europy zdaje się przeżywać kryzys, a Kościół poszukuje nowych form ewangelizacji, dobrze pojęta sztuka sakralna może stać się wyjątkową przestrzenią doświadczania Boga i spotkania z człowiekiem.Sztuka Rupnika określana jest przez krytyków jako teo...

Każdy człowiek naturalnie obdarzony jest przez Stwórcę bogactwem osobowości, potencjałem, który popycha go ku pełni życia, ku harmonii z Bogiem, ze sobą, z drugimi i otaczającą go naturą. Modlitwa jest jak praca artysty, który wykorzystując talenty otrzymane od Boga, stara się wypowiedzieć przed Nim swoją wewnętrzną treść, niepowtarzalność swojego istnienia. Człowiek jest powołany do życia w pełni, do odwiecznej harmonii. Dlatego stara się poznać siebie oczami Boga. Tylko wtedy może dostrzec życiowe powołanie, talenty, które prowadzą go do rozwoju, a także to, co zakłóca jego rozwój i niesie grzech.

Przytaczamy krótką antologię rozważań Jana Pawła II na temat miłości ludzkiej, wygłaszanych przez Ojca Świętego podczas środowych audiencji ogólnych. Z tych fragmentów wyłania się wielka głębia teologiczno-antropologiczna i duszpasterska. To na niej dwaj autorzy tej książki opierają swoją refleksję. Według biblijnego opowiadania Ewa została stworzona z żebra Adama. Od tego momentu Adam nie może o tym zapomnieć i ciągle szuka swojego żebra. Także Ewa znajduje życie i uspokaja się dopiero u boku tego, z którego została wzięta. Zaczyna się dla tych dwojga droga zbawienia: eros staje się siłą, która pozwala wyjść z siebie, która otwiera na drugiego i nie pozostawia w spokoju, dopóki nie doprowadzi do komunii, do jedności.