Trylogia oporu. Tom 1. Krwawy kwiat

„Krwawy kwiat” to thriller psychologiczny szwedzkiej autorki i jednocześnie pierwsza część cyklu o wdzięcznej i wiele mówiącej nazwie „Trylogia oporu”. Kto komu, lub czemu się będzie opierał i dlaczego? A może zupełnie nie o to chodzi?

Życie Sary nie rozpieszcza. Po traumatycznym przeżyciu i stracie ojca w tragicznych okolicznościach, postanawia zacząć wszystko od nowa przeprowadzając się do Sztokholmu. Początkowe niepowodzenia przechodzą w niespodziewane pasmo sukcesów. Dostaje świetną pracę, zdobywa prawdziwą przyjaciółkę, przenosi się do dobrej dzielnicy. Wreszcie poznaje chłopaka, który darzy ją głębokim uczuciem. Zbyt piękne, by mogło być prawdziwe?

Sarę z jej niską samooceną zaczynają dręczyć podejrzenia. Tym bardziej, że wokół niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Czy zwariowała? Może to naturalna reakcja na traumatyczne przeżycia z niedalekiej przeszłości, z którymi nie sposób się pogodzić? A może komuś zależy na tym, by myślała, że traci rozum? Tylko jaki miałby w tym cel?

Sara, wbrew temu co ją spotyka, nie jest typem ofiary. Bystra, silna fizycznie, po szkoleniu wojskowym, nie boi się mówić tego co myśli. Z pewnością nie spocznie, póki nie dowie się kto tu rozgrywa karty.

Zastanawiałam się, w którą stronę autorka poprowadzi tę historię. Dość długo czekamy na rozwój sytuacji, na sprecyzowanie o co tak naprawdę chodzi. Choć wiele się wyjaśnia, to pytań, z którymi autorka pozostawia główną bohaterkę i czytelnika jest całe mnóstwo. Książka jednak zaciekawiła mnie na tyle mocno, że z pewnością będę szukała na nie odpowiedzi w kolejnych tomach.

(...) Pamiętaj, nikomu nie możesz w tej chwili zaufać...

Sara ma za sobą trudny rok. Gwałt, potem tajemnicza śmierć jej ojca odcisnęły piętno na jej psychice.

Dziewczyna wyjeżdża do Sztokholmu, gdzie podejmuje monotonną pracę w małej kawiarence, oraz kwateruje się w małym, wynajętym pokoiku. Jednak wszystko się zmienia kiedy w kawiarni zjawia się Bella. Dzięki niej Sara otrzymuje dobrze płatną pracę w sektorze PR, oraz przystaje na propozycję zamieszkania z nową koleżanką. Od tej pory w jej życiu coś się zmienia, jednak nie na lepsze...

Wokół dziewczyny zaczynają dziać się dziwne rzeczy: upadek w parku linowym, dziwne wpisy na instagramie. Jednak najgorsze miało dopiero nastąpić...

Pewnego wieczoru zadzwonił do niej tata. Nic nie było by w tym dziwnego, gdyby nie to, że jej ojciec nie żyje! Dziewczyna zaczyna słyszeć dziwne głosy, rozpoczynają się u niej halucynacje...

Postanawia odwiedzić swoją matkę. Tam natrafia na stare wycinki z gazet dotyczących spraw którymi zajmował się jej ojciec! Dziewczyna postanawia wgłębić się w te sprawy...

Jednak czy one faktycznie istniały? Czy ich sobie nie wymyśliła? Kto ją zgwałcił i jak doszło do śmierci jej ojca. Co z tym wszystkim ma związek sztokholmska polityka. Komu może zaufać?

Cudowna książka rozpoczynająca trylogię!!!

Powieść pełna zagadek, mrożąca krew w żyłach! Utrzymuje w ciągłym napięciu, sprawiając, że nie chce się od tej książki odchodzić! Autorka bardzo dobrze wprowadza czytelnika w stan zwątpienia. Był moment, kiedy zastanawiałam się czy to co przeczytałam wcześniej było prawdą! Zdarza się do bardzo rzadko:)

Książka ta pokazuje dla mnie nową drogę w którą wchodzi gatunek thrilleru, czyli połączenie fikcji literackiej z rzeczywistością. Takie połączenie wywarło na mnie bardzo duże pozytywne wrażenie.

Książkę czyta się bardzo szybko, jest napisana prostym językiem.

Dodatkowym atutem jest tutaj włączenie historii morderstwa Palmego - sztokholmskiego premiera. Super!!

Jedynie nad czym ubolewam to nad reklamą tej książki. U nikogo jej nie widziałam na żadnym instagramowym profilu a wierzcie mi szkoda! Historia jest naprawdę bardzo dobra!

Czytałam że jest to zapowiedź trylogii. Mam taką nadzieję, ponieważ ta książka kończy się w bardzo zagadkowy sposób pozostawiając we mnie pewien głód i niedosyt:)

Polecam!!

,,Krwawy kwiat" to thriller psychologiczny, który wciąga nas od pierwszej do ostatniej strony. Książka ukazuje nam historię Sary, która została okrutnie doświadczona przez los. Najpierw napad i gwałt w tunelu, później strata własnego ojca w pożarze. Postanawia wyjechać, aby zacząć wszystko od nowa. Jednak i to okazuje się niewypałem, ponieważ ani praca ani mieszkanie nie odzwierciedlają złego traktowania przez szefową. Do czasu, aż pewnego dnia poznaje Bellę, dzięki której życie Sary ulega zmianie na lepsze, jednak wszystko jak widać ma swoją cenę. Teraz dziewczyna nie wie komu może tak naprawdę ufać. Jeszcze ten dziwny telefon od ojca, który chce się z nią spotkać, ale czy czasem ten wypadek nie był ukartowany?

Ta książka to totalny odlot. Trzyma w nas w napięciu, a zakończenie nie pozwala o sobie zapomnieć i z niecierpliwością oczekuję na drugi tom, na który muszę niestety, ale poczekać. Bohaterowie świetnie opisani, z którymi się bardzo zżyłam, a zwłaszcza z główną bohaterką, którą niezwykle podziwiam, że pomimo tego co ją spotkało, stanęła na nogi i się nie poddała. Książka została napisana niezwykle prostym i przystępnym językiem, co nie powinno sprawiać wielu problemów w jej odbiorze. Myślę, że mogę ją polecić osobom, które tak jak i ja lubią klimaty thrillerów, ale i ludziom, którzy pragną oderwać się od rzeczywistości. Na pewno jest to książka dla osób o mocnych nerwach, w wieku powyżej szesnastu lat i to z dobrym zaopatrzeniem, bo możecie zostać odwodnieni i niedożywieni a nawet i niewyspania, z racji tego, że nie będziecie mogli się od niej oderwać. Ja wiele razy miałam ochotę nią rzucić, ale w pozytywnym sensie, a zakończenie woła o kontynuację, której nie mogę się doczekać. Myślę również, że jeszcze do niej wrócę i zapewne to będzie po tym jak dostanę drugą część, jednak data jeszcze nie jest znana, kiedy zostanie wydana. Okładka również mi się bardzo spodobała i to również zasądziło o moim wyborze, aby ją przeczytać.

Nie od dziś wiadomo, że Szwedzi potrafią pisać świetne thrillery i kryminały. Nawet określenie "szwedzki" dodaje książce wiekszej rangi. I tak miało być z "Krwawym Kwiatem", thriller który miał być w zamyśle psychologiczny, okazał się polityczny. I jak dla jednych to będzie plus, tak dla mnie działa to na niekorzyść powieści. Nie lubię wstawek politycznych, całej tej otoczki, spisków na tym tle i kłamstw. To odebrało mi trochę radość z czytania. Na plus jednak jest rozeznanie autorki, wstawki prawdziwych artykułów dotyczących afer oraz to, że całkiem dobrze się czytało. Ale w ogólnym rozrachunku to raczej średnia powieść, oby kolejne tomy tej trylogii były lepsze.

„Krwawy kwiat” to pierwszy tom szwedzkiej „Trylogii oporu”. Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki. Bywały momenty ciekawe, ale również bywały takie przy których się nudziłam. I tych drugich było zdecydowanie więcej. Dużo kwestii politycznych, przy których miałam ochotę odłożyć książkę. Ostatnie strony były najbardziej interesujące, bo to właśnie wtedy powoli wszystko zaczęło się rozwiązywać.

Sara jest dwudziestokilkuletnią kobietą, która mimo młodego wieku wiele przeszła. Właśnie rozpoczęła nowe życie w Sztokholmie, ale demony z przeszłości ciągle o sobie dają znać. Wszystko się zmienia kiedy na jej drodze staje Bella, która oferuje jej pracę. Powoli jej życie staje się bardziej kolorowe, jednak nie na długo. W jej życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy, które są bardzo irracjonalne. Sara już nie wie czy to dzieje się naprawdę czy to tylko jej wytwór wyobraźni. Nie wie już komu może zaufać.

Sara jednak wszystkie wydarzenia, które jej się przytrafiły tłumaczy sobie, że dzieją jej się w głowie. Gwałt a potem nagła śmierć ojca są tego przyczyną. Jednak jak się okazuje dziewczyna może się mylić a najbliższa osoba, do której darzyła wielkie zaufanie, jest kimś za kogo się nie podaje.

Jest to dobry thriller psychologiczny, pomysł na fabułę świetny, jednak można byłoby go trochę bardziej dopracować.

Już na wstępie mogę śmiało powiedzieć, że "Krwawy kwiat" jest kolejną książką z którą miałam wiele wzlotów i troszkę upadków. Mówiąc od początku, książkę dostajemy od dość mało znanej autorki, która wydawała swoją pierwszą książkę. Muszę przyznać, że ta informacja trochę wpłynęła na moje postrzeganie, pod względem nadziei poprawy, zwrócenia uwagi na błędy i wydawania co raz lepszych książek.

Nasza główna bohaterka Sara, jest inteligentną kobietą, która straciła ukochanego ojca i szukając schronienia od złych wspomnień ucieka do Sztokholmu. Z początku zagubiona, znajduje lokum z specyficznym najemcą i pracę, w której warunki umowy niekoniecznie zgadzają się z rzeczywistością. Po krótkim czasie bohaterkę poznaję piękną Belle o niezwykłych oczach i osobowości, która oferuję nieporównywalne warunki do aktualnych. Sara oczywiście się zgadza, ale czy to wszystko na pewno jest tak proste i łatwe?

"Krwawy kwiat" to przede wszystkim lekka książka z fajnie stworzoną fabułą. Na początku czytania byłam wręcz oczarowaną tą pozycją, akcja szła szybko, każde z wydarzeń było jasne i nie nudziłam się. W połowie miałam wrażenie, że wszystko zwolniło, może przez działania bohaterki, polegające na zagłębianiu się w sprawy polityczne, o których mowa w opisie od wydawcy. Choć z drugiej strony i ten zastój był potrzebny aby dowiedzieć się coś więcej o działalności. I w końcu koniec, w którym spodziewałam się wielkiego bum, które jednak nie było tak wielkie. Niektórych spraw z biegiem książki zaczęłam się domyślać, więc trochę te "bum" przez to osłabło.

Nie należy także zapomnieć o bohaterach, dla których warto poświęcić choć chwilę. Oczywiście moją ulubienicą nie stała się główna bohaterka, lecz Bella, posiadająca multum sekretów i działań, Od samego początku starałam się odkryć tą postać, domyślić co tak na prawdę mają na celu jej działania, lecz niestety (a może i lepiej) nie podołałam swoim ambicją i dopiero autorka sprzedała mi sekrety tej postaci.

Reasumują książkę jak najbardziej polecam przeczytać, jeśli macie ochotę na coś lekkiego i nie potrzebującego całej waszej uwagi. Osobiście jak dorwałam się do książki, to nie mogłam odłożyć i skończyło się na tym, że była przeczytana w niecałe trzy dni, więc mój gust mówi tak, choć czekamy na coś lepszego.

"O społeczeństwie nie mówią jego najsilniejsze ogniwa ani wielkość ich sukcesów.. określane jest przez to, jak zajmuje się najsłabszymi."

Na przestrzeni wieków ludzie mogli doświadczyć do czego zdolna jest władza, by ukryć swoje działania. Pod przykrywką nieskazitelnego, pełnego populistycznych wizji wizerunku kreowanego w mediach i przestrzeni publicznej, często kryją się mroczne tajemnice, których poznanie grozi ogromnym niebezpieczeństwem. Czy warto jednak podjąć ryzyko i je poznać?

Po studiach i odbyciu służby wojskowej Sara przeprowadza się do Sztokholmu. Kobieta która została niezwykle boleśnie doświadczona przez los stara się poukładać życie na nowo. Podejmuje pracę w kawiarni i wynajmuje pokój w nieciekawej dzielnicy. Wtedy na jej drodze staje Bella, która zyskuje jej zaufanie. Gdy wydaje się że wszystko zaczyna znowu wkraczać na właściwe tory Sara otrzymuje telefon od nieżyjącego ojca. zy to możliwe, że jego śmierć była tylko częścią zaplanowanej intrygi?

„Krwawy kwiat” to jeden z lepszych thrillerów jakie miałam okazje czytać. Właściwie książka ta nie jest thrillerem w czystej postaci a mieszanką thrillera politycznego, kryminału i powieści sensacyjnej. Z pewnością na jej korzyść przemawia niebanalna i świetnie zarysowana fabuła. Język nie będzie tutaj barierą ponieważ jest on prosty i przystępny w odbiorze. Sama autorka może pochwalić się naprawdę świetnym i unikalnym stylem, co w efekcie pozwoliło stworzyć książkę z wciągającym klimatem i mnóstwem intryg.

„Krwawy kwiat” długo się rozkręca, ma nużące i męczące momenty, jednak gdy już to zrobi ani się obejrzymy a zostaniemy wciągnięci w niewiarygodną sieć kłamstw i afer politycznych, aż w końcu nie będziemy wiedzieć komu ufać. Co ciekawe autorka dodała do swojej powieści element realności, a mianowicie autentyczne wycinki z gazet w Szwecji. W ten sposób w bardzo interesujący sposób połączyła element realności, z fikcją literacką. Sama w pewnym momencie zgubiłam się co jest prawda a co fikcją

Autorka bardzie ciekawie wykreowała postacie, oczywiście na największą uwagę zasługuje Sara, która została świetnie przedstawiona. Początkowo dostajemy mało przenikliwą, naiwną kobietę, która z czasem przechodzi swoistą przemianę w silną bohaterkę. Dzięki narracji pierwszoosobowej możemy bardzo dobrze poznać jej postać.

Ksiązka Louise Boije af Gennäs to pozycja z ogromnym potencjałem, to opowieść o walce jednostki z aparatem władzy, która prawie zawsze jest walką przegraną. Jest to niezwykłe studium radzenia sobie z traumą, stresem pourazowym i samym sobą.

Autorka jak nikt potrafi skutecznie zachęcić do sięgnięcia po kolejny tom. Zaskakujące zaskoczenie, niedokończone wątki i ten niedosyt potęgują tylko chęć sięgnięcia po więcej. Czekam na tom 2.

Wciągnęłam się w powieść, ciekawie zapleciona intryga, wiele mocno zawiązanych węzłów, które przyciągają złożonością i klimatem. Sporo się dzieje, w dynamicznych rytmach, w środku pełen napięcia thriller, na zewnątrz mocne uderzenia sensacji. Zmowy milczenia, piętrzące się zagadki, brutalne w ekspresji sekrety i zaskakujące obroty spraw. Fikcja umiejętnie i z wyczuciem przeplatana odniesieniami do prawdziwych wydarzeń ze świata szwedzkiej polityki. Zabieg ten podnosi wiarygodność zdarzeń w oczach czytelnika, sprawia, że silniej angażuje się w scenariusz zdarzeń, myśli podążają podobnymi znanymi faktami z polskiej areny polityki. Trudno się połapać, kto tak naprawdę stoi za krwawymi zbrodniami, jakie siły przejmują władzę, jak wielkie możliwości czarnej strefy tworzą sformalizowane aparaty państwowe. Wszystko, aby skutecznie ukrywać niewygodne informacje, odciągać uwagę od tego, co ważne, wypuszczać w eter wątpliwe merytorycznie tematy zastępcze, manipulować opinią publiczną. Pojawiają się pytania, jak daleko, głęboko i wysoko sięgają macki korupcji i demoralizacji? Czy jednostka ma jakiekolwiek szanse na starcie się z bezwzględną ośmiornicą grupy władzy?

Główna bohaterka wplątana zostaje w niebezpieczną grę, nie jest świadoma skali grożącego ryzyka, nie ma nawet najmniejszego pojęcia, z jakimi graczami przyjdzie się jej zmierzyć. Trzeba przyznać, że dziewczyna całkiem nieźle sobie radzi w nabierającej rozpędu rozgrywce. Można podziwiać jej determinację i przebiegłość, ale też przyczepić się do nieroztropnego powierzania tajemnic coraz to różnym osobom. Jednak, w walce z tak wieloma niewiadomymi, bez pomocnego wsparcia, technologicznego zaplecza, wyjątkowo trudno jest zdecydować się, komu można zaufać i powierzyć życie. Sara miota się w niedopowiedzeniach, wciąż przeżywa tragiczny wypadek ojca, a jednocześnie wyjazdem do Sztokholmu, podjęciem nowej pracy, podejmuje wyzwanie zawalczenia o siebie. Nie wszystkim zależy na tym, aby kobieta wiodła spokojne życie, dokładane są starania, aby popadła w obłęd i szaleństwo. Na horyzoncie pojawia się nowa przyjaciółka, romantyczny związek z mężczyzną, szybkie wytyczenie ścieżki kariery zawodowej, a nawet możliwość podniesienia statusu społecznego. Telefon od zmarłego ojca staje się wyzwalaczem osobliwych incydentów i zadziwiających zbiegów okoliczności.

Thriller wart uwagi, mroczny klimat z dreszczykiem, kryminalne wątki, frapujące odniesienia do kondycji społecznej i politycznej szwedzkiego społeczeństwa, w którym pod powierzchnią aż wrze od nienawiści i konfliktów. Narracja płynnie prowadzi, nie chce się odrywać wzroku od stron książki, co chwilę podrzucane są nowe tropy i wskazówki. Jedynie angielskie wstawki wybijały z rytmu, ale to znak współczesnych czasów, przebijanie się wielokulturowości, tak już powszechnej nie tylko w codziennym życiu, ale i w literaturze rozrywkowej. Chętnie sięgnę po drugi tom, aby rozwiązać niewyjaśnione zagadki, przekonać się, jak dalej poradzi sobie kluczowa postać.

bookendorfina.pl

„Krwawy kwiat” to thriller polityczno-psychologiczny, z tym pierwszym jakoś nigdy nie było mi po drodze, ale w tym przypadku wątek polityczny podobał mi się. Układy, intrygi, wyciszanie niewygodnych spraw, a pośród tego młoda kobieta próbująca zrozumieć co się wokół niej dzieje. Smakowitym kąskiem może być fakt, że autorka przywołuje w książce prawdziwe artykuły z aferami politycznymi i handlem dzieci w tle. Książka wciągnęła mnie praktycznie od pierwszych stron, podejrzewam, że to dzięki umiejętności autorki tworzenia aury tajemniczości i dziwaczności. Jedyne, do czego mogę się przyczepić to to, że w którymś momencie różnych niejasności było za dużo, co wprowadziło lekki chaos. Niemniej książka podobała mi się i z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Sara to młoda dziewczyna, która w życiu doświadczyła. Ostatnimi czasy nie miała lekko. To, co wydarzyło się w tunelu, gdy została zaatakowana i brutalnie zgwałcona, odcisnęło piętno na jej psychice. Po takich wydarzeniach nic już nie jest takie samo. Dodatkowym przeżyciem dla niej, po tych wydarzeniach, jest odsunięcie się i brak wsparcia ze strony ojca. Nie rozumie kompletnie dlaczego. Niedługo po tym dochodzi do nieszczęśliwego wypadku w domku letniskowym, podczas którego wybucha butla z gazem i ginie ojciec Sary.

Sara próbuje na nowo poskładać swoje życie i zacząć wreszcie żyć. Wyprowadza się do Sztokholmu, gdzie wynajmuje mieszkanie od tajemniczej Siv w dość opłakanych warunkach. Zaczyna pracę w knajpie, gdzie również jest wykorzystywana ponad program umowy, a zarobki nie są adekwatne do ilości wykonywanych przez nią zadań i godzin poświęcanych na pracę.

Sara zaczyna jednak dostrzegać nietypowe dziejące się wokół niej rzeczy, których w żaden sposób nie potrafi wyjaśnić.

Pewnego dnia w knajpie, w której pracuje zjawia się wyróżniająca się dziewczyna o imieniu Bella, która stwarza bardzo sympatyczne wrażenie i szybko nawiązuje nic porozumienia z Sarą. Dziewczyny umawiają się kolejnego dnia po pracy, gdy Bella zapomina zabrać swoich okularów, a podczas spotkania proponuje Sarze przyjście na rozmowę kwalifikacyjną do firmy PR, w której sama pracuje. Sara oczywiście wybiera się na spotkanie, które kończy się powodzeniem i nowym etapem w jej życiu. Niebawem również zmienia swoje mieszkanie, gdyż nowa przyjaciółka Bella proponuje jej wprowadzenie się do jej mieszkania, które standardem zdecydowanie przewyższa dotychczas wynajmowany przez Sarę pokój.

Życie Sary pozornie zaczyna się układać w cudowny sposób. Znalazła idealną i dobrze płatną pracę, mieszka z Bellą, z którą znalazła nić porozumienia i między dziewczynami rodzi się prawdziwa przyjaźń. Potrafią razem pracować, mogą ze sobą porozmawiać na wszystkie tematy, a na wspólnych imprezach razem bawią się wyśmienicie. Sara poznaje również chłopaka, z którym zaczyna się spotykać i wspólnie zaczynają budować związek. Wszystko byłoby idealnie, gdyby nie dziwne rzeczy, które Sara dostrzega wokół siebie. Niektóre są niewytłumaczalne, ludzie z którymi miała do czynienia często jej unikają i nie chcą mieć z nią nic wspólnego, a chodząc po ulicach bardzo często odnosi wrażenie jakby była przez kogoś śledzona. Najdziwniejszą rzeczą jednak, która ją spotyka jest odebranie telefonu i usłyszenie w słuchawce głosu ojca, który prosi ją o spotkanie. Ojca, który rzekomo zginął w pożarze. Idąc na umówione spotkanie widzi ojca, niemniej jednak nie udaje się jej go dogonić i z nim porozmawiać, co pozostawia nutę niepewności, czy to aby na pewno był on, czy może po prostu zwariowała. Wtedy Sara zaczyna dociekliwie analizować wszystkie aspekty jego śmierci, zagłębia się w jego życie zawodowe, stara się odkryć skrywane przez niego tajemnice, których jak się okazuje nie brakuje.

W trudnych chwilach Sara zawsze może liczyć na wsparcie swojej matki i siostry oraz przyjaciół dwóch przyjaciół ojca.

Genialna, skomplikowana historia, którą z pewnością nie rozczaruje się żaden miłośnik thrillerów psychologicznych. Ja zdecydowanie uwielbiam takie klimaty i już wyczekuję na dalsze losy bohaterów.

Sara po śmierci ojca stara się odciąć od przykrej przeszłości i przeprowadza się do Sztokholmu. Chce zacząć nowe życie z dala od przykrych wspomnień i prześladujących ją czarnych myśli. Początkowo mieszka w obskurnej dzielnicy, a jej pracy daleko do wymarzonej. Życie dziewczyny diametralnie się zmienia, gdy do kawiarni, w której pracuje, przychodzi Bella pracująca w branży PR. Sara wywarła tak dobre wrażenie na kobiecie, że postanawia ona zaproponować jej pracę. Zamieszkują razem i od tej pory dziewczyna wiedzie życie, o jakim dotychczas mogła jedynie pomarzyć.

Jednak w życiu Sary zaczynają dziać się dziwne rzeczy, które zauważać zdaje się tylko ona. Czy dziewczyna powoli traci rozum? A może prawda jest o wiele trudniejsza do zaakceptowania? Jeżeli chce przeżyć musi szybko odkryć prawdę, bo wokół niej zaczynają ginąć ludzie…

***

Intrygująca historia, która z każdą kolejną stroną wciąga coraz bardziej. Genialnie skonstruowany thriller psychologiczny, w którym czytelnik sam gubi się bardziej niż główny bohater, a odkrycie prawdy wydaje się wręcz niemożliwe.

Cieszę się z każdej chwili, którą spędziłam z tą książką, ponieważ niezmiernie pobudziła moje procesy myślowe, a nerwy były napięte do granic wytrzymałości. Uwielbiam ten gatunek literacki, dlatego nie wahałam się nawet chwili przed sięgnięciem po tę książkę i na pewno nigdy nie będę tego żałowała. Autorka bardzo dobrze potrafi stopniować napięcie i dozować czytelnikom zagadki.

Z każdą kolejną stroną zagadki mnożą się i zamiast stopniowo uzyskiwać na nie odpowiedzi mamy jeszcze więcej pytań i niewyjaśnionych, nurtujących kwestii. A to jedynie wzmaga naszą ciekawość i chęć poznania prawdy ostatecznej. Uważam, że każdy wielbiciel gatunku obowiązkowo powinien zapoznać się z tą pozycją, a na pewno nie będzie tego żałował. Ja niecierpliwie oczekuję kolejnych pozycji tej autorki.

Mam mieszane uczucia względem przedstawionej w książce historii. Przez połowę powieści nie dzieje się za dużo. Aż nawet zwątpiłam czy na pewno jest to thriller. Jednak po 250 stronie zaczyna się dziać i tak już zostanie do samego końca. Warto przeczekać przydługi początek, by poznać rozwiązanie tajemniczych zdarzeń, które spotykają Sarę.

Sara jest młodą kobietą, która została mocno skrzywdzona przez los. Najpierw w szkole podstawowej była dręczona przez rówieśników, co mocno wpłynęło na jej samoocenę. Później doświadczyła brutalnego gwałtu, który jeszcze bardziej złamał jej psychikę. A na koniec jej ukochany tata zginął w tajemniczych okolicznościach w domku letniskowym. Te wszystkie zdarzenia wywołały u dziewczyny stres pourazowy. Jednak Sara się nie poddaje i próbuje normalnie żyć. W tym celu wyjeżdża do Sztokholmu. Czy była to trafna decyzja? Dowiecie się z powieści.

Jak już wspomniałam powieść dość długo się rozkręca. Owszem, od samego początku dzieją się jakieś dziwne i niepokojące wydarzenia. Jednak przez wzgląd na bolesną przeszłość dziewczyny i traumę jaką przeżyła, ona sama nie wie, co jest fikcją, a co dzieje się naprawdę. Przez to i czytelnik zastanawia się, czy ma to wszystko traktować na poważnie?

Gdy na drodze dziewczyny pojawia się Bella, zaczyna się szalone życie pełne imprez, nowych znajomości i wydawania pieniędzy na potęgę. Nowa praca Sary i jej przemiana trochę przypominała mi historię Andrei Schas z „Diabeł ubiera się u Prady”. Te rozdziały lekko mnie nudziły. Podkreślanie na każdym kroku jakie są piękne i jakie drogie sukienki mają, było dla mnie męczące. Dlatego w połowie powieści zwątpiłam, czy dam radę dotrwać do końca? Równie wkurzające były angielskie zwroty, wtrącane do dialogów, a także ociekające miodem rozmowy przyjaciół Sary. No miód lał się strumieniami. Mnie to drażniło. Jednak przebrnęłam i dalej było już całkiem ciekawie. Wiele rzeczy się wyjaśnia, a niektóre zdarzenia szokują. Choć bardzo łatwo jest się domyślić, kto za tym wszystkim stoi, to autorka zostawiła sobie kilka wątków do wyjaśnienia w kolejnych częściach.

Główna bohaterka jest postacią lekko irytującą. Kilka razy zachowała się bardzo bezmyślnie narażając się na niebezpieczeństwo. Jako osoba tak mocno doświadczona przez los, wydaje mi się, że powinna być bardziej czujna. Ma kłopot z zaufaniem ludziom, ale nie jest to nic dziwnego. Każda z osób, którymi się otacza, ma coś za uszami, albo zna ich bardzo krótko i mało o nich wie. Dlatego czuje się osaczona i zastanawia się czy traci rozum? Jednak jest zdeterminowana by poznać prawdę o śmierci swojego ojca, bo uważa, że to pomoże jej przeżyć żałobę.

Choć powieść jest fikcją, która zrodziła się w wyobraźni autorki, znajdujące się w niej artykuły przedstawiające szwedzkie skandale są prawdziwe. Jest to dość ciekawe połączenie fikcji z realnym życiem. Miałam jednak wrażenie, że jest ich trochę za dużo, co męczyło podczas czytania.

„Krwawy kwiat” to powieść, która długo się rozkręca, jednak jak już intrygi wyjdą na jaw, to nie raz poczujemy się zaskoczeni. Ma czasem nużące momenty, ale niepokojące zdarzenia dzieją się od samego początku, by podtrzymywać zainteresowanie czytelnika. Dobrze przedstawiona postać Sary, kobiety z niskim poczuciem własnej wartości, wprowadza do historii niepewność, co do jej postrzegania rzeczywistości. Prawdziwe artykuły z gazet, opisujące szwedzkie afery, sprawiają, że ta historia mogłaby się wydarzyć naprawdę.

Mam niemały problem z oceną książki Louise Boije af Gennäs – „Mroczny kwiat”, która rozpoczyna serię Trylogia oporu. Miałam wobec tej książki spore oczekiwania, skusiły mnie dobre opinie i opis fabuły. Nie mogłam także oderwać wzroku od okładki i z ogromną przyjemnością zabrałam się za lekturę.

W książce poznajemy Sarę, która skończyła studia i odbyła służbę wojskową. Sara zmaga się ze stresem pourazowym – została zgwałcona, a w tajemniczym pożarze zginął jej ojciec. By zapomnieć o traumatycznych wydarzeniach dziewczyna chce zacząć wszystko od nowa i przeprowadza się do Sztokholmu. Zaczyna słabo płatną pracę w kawiarni i mieszka w nędznej kawalerce. Aż tu nagle w knajpie zjawia się piękna Bella, która proponuje dziewczynie pracę marzeń w agencji oraz wspólne mieszkanie. Choć Sarze ta propozycja wydaje się zbyt piękna – przyjmuje ofertę i zaczyna zupełnie inny etap życia. Miał być on piękny i wolny od problemów, lecz nagle wokół Sary zaczną dziać się dziwne wydarzenia, a dziewczyna zacznie myśleć, że oszalała. Na dodatek jakiś mężczyzna dzwoni do jej biura i twierdzi, że jest jej ojcem. Ale przecież jej ojciec zginął w pożarze! A może jednak nie? Dziewczyna postanowi dowiedzieć się, kim był jej ojciec, może wplątał się w jakąś aferę z polityką w tle?

Naczytałam się chyba za dużo thrillerów, bo „Krwawy kwiat” niczym mnie nie zaskoczył. Początek zapowiadał się świetnie, wywołujący ciarki prolog, później zaciekawienie związane z poznawaniem bohaterki i przyglądanie się jej życiu. Wszystko było pięknie, dopóki nie pojawiła się Bella. Zaciekawienie ustąpiło miejsca podejrzliwości i tak już zostało do samego końca. Poznanie Belli i jej propozycja wydała mi się zbyt piękna, by mogłaby prawdziwa. Węszyłam podstęp i w przeciwieństwie do Sary nie zaufałam żadnemu z bohaterów – przyjaciołom ojca, kolegom z jej pracy czy nawet chłopakowi. I dobrze na tym wyszłam. Nie mogę nic więcej napisać, bo nie chcę psuć czytelnikom radości poznawania tej historii, ale w którymś momencie pomyślałam sobie „ale to już było”, bo było, o takich zwrotach akcji już czytałam, zakończenie też mnie niczym nie zaskoczyło. Fabuła, z racji tego, że toczy się bardzo sennie i leniwie, jest zbyt rozwleczona. Napięcia tutaj nie znalazłam. Ale żeby nie było, że nic mi się nie podoba i tylko się wszystkiego czepiam. Bardzo podobała mi się postać Sary, która z zagubionej i infantylnej dziewczyny przeistacza się w silną kobietę. Patrząc na to, co działo się wokół niej, podziwiam ją za to, że się nie poddała, nie uległa szaleństwu, lecz dumnie podjęła z nim walkę. Sara stała się pionkiem w bardzo dużej politycznej aferze. A wszystko przez to, że chciała się dowiedzieć czegoś o swoim ojcu. Autorka nawiązała do autentycznych i niewyjaśnionych szwedzkich afer związanych z polityką i przemytem dzieci. Możemy zaobserwować, jak niewygodne sprawy są zatajane, jaką rolę odgrywają układy i znajomości i czy komukolwiek można ufać. Możemy także zastanowić się, czy jednostka ma szansę na uczciwą walkę z systemem.

Wydawnictwo Mova oddało w ręce czytelników pierwszy tom nowej serii. "Krwawy kwiat", skandynawski thriller psychologiczny o aparacie władzy i naciskach to dobre otwarcie i zwiastun czegoś większego. Jestem niezwykle ciekawa całej opowieści.

Zapomnieć o przeszłości i...

Sara po bolesnych przeżyciach i śmierci ojca postanawia wrócić do normalnego życia. Sztokholm, będący obietnicą nowego początku daje jej pracę w kawiarni i mały pokój w okropnej kamienicy. Życie biegnie powoli, a Sara zaczyna czuć rytm stolicy. Pewnego dnia do kawiarni przychodzi młoda, piękna dziewczyna, z którą Sara od razu łapie bardzo dobry kontakt. Kiedy po jednej z wizyt Bella, nowa znajoma, zostawia okulary, Sara postawia oddać je i bliżej poznać dziewczynę.

...rozpocząć na nowo.

Nieoczekiwanie podczas tego spotkania Sara otrzymuje propozycję rozmowy kwalifikacyjnej w firmie, w której pracuję Bella. Organizacja eventów, praca z Bellą, nieporównywalnie wyższe zarobki, to brzmi zbyt pięknie? Jest piękne... i bardzo kuszące. Rozpoczynając przygodę w nowej firmie Sara zaczyna zauważać różne dziwne zdarzenia. Björn, kolega zmarłego taty zdecydowanie zbyt nachalnie zabiega o spotkanie, a wycinki z gazet znalezione w biurku ojca rzucają nowe światło na władze Szwecji. A gdy pewnego dnia w słuchawce słyszy jego głos, postanawia rozpocząć własne śledztwo. Kim tak naprawdę był tata?

Szwecja jakiej nie znamy

Louise Boije af Gennäs umiejętnie wprowadziła mnie w historię bohaterów i zawiązała akcję, która wzbudziła moją ciekawość. Świeżo po lekturze "Kimkolwiek jesteś" Jakuba Szamałka jestem na bieżąco z oszustwami, nadużyciami władzy i układami w świecie elit politycznych. Tu szwedzkie sprawy są jeszcze bardziej interesujące, ponieważ wycinki z gazet zawarte w książce są prawdziwe, a przez to bardziej przerażające.

Sara, będąca po szkole wojskowej z początku wydawała mi się zbyt miękka i głupia, jednak ta bohaterka niesamowicie się rozwija w trakcie opowieści. W tej książce nie znajdziemy wartkiej akcji, czy spektakularnych pościgów ulicami miasta. Znajdziemy za to wiele szczegółow i rozbudowane wątki.

"Krwawy kwiat" to historia skupiona wokół afer politycznych, zamiatania niewygodnych faktów pod dywan i wykorzystywaniu zwykłych ludzi. Wykorzystywaniu dzieci... Nie mogę doczekać się drugiego tomu "Trylogii oporu". Czy Sara pozna przeszłość swojego ojca? Dlaczego ktoś chce ją uciszyć? Czy winni poniosą karę?