We mgle

"Zaginieni dzielą się na martwych i na tych, którzy nie chcą zostać znalezieni. A także na tych, którzy nawet nie wiedzą, że zaginęli."

.

Jessica Show po tym jak dostała anonimową wiadomość o zaginionym dziecku, przyjeżdża do Los Angeles. Sprawa jest tym trudniejsza, ponieważ zdjęcie przedstawia ją samą sprzed ponad 20 lat. Dziewczyna stara się rozwikłać zagadkę, w której wciąż pojawiają się nowe niejasności. Odkrywa, że w noc kiedy zaginęła, została zamordowana jej biologiczna matka. Po tym zaczyna kwestionować prawdomówność swojego ojca, a kluczem do odkrycia prawdy może być dawny przyjaciel ojca - detektyw Jason Pryce.

.

"We mgle" miało swoją premierę już jakiś czas temu, jednak dzięki uprzejmości Wydawnictwa Słownego, mogłam wrócić do tej historii. Książka była debiutem autorki, i tak wiem z debiutami bywa różnie. Jednak ja staram się nie patrzeć na książkę przez pryzmat początku pisarskiej drogi autora. Po prostu czytam...

.

W moim odczuciu "We mgle" jest książką (debiutem) bardzo udaną i wciągającą. Historia jest przemyślana i dopracowana. Grey świetnie zapętliła fabułę - bohaterowie kluczą w zagadkach dosłownie jak "We mgle" - a jej rozwiązanie podaje poprzez relację z kilku perspektyw, dodatkowo mieszając teraźniejszość z przeszłością. Krótkie rozdziały okraszone dynamiczną akcją sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko.

.

Kolejnym plusem jest kreacja głównej bohaterki. Nie da się jej nie polubić. Bardzo wyrazista, charyzmatyczna i charakterna dziewczyna dążąca do odkrycia prawdy.

.

Świetny klimat, interesujący bohaterowie, zagadka w kryminalna i pisze się na kolejne części. Polecam

Lubicie czytać debiuty i poznawać nowych autorów?

Dla fanów thrillerów mam propozycję niesamowicie wciągającej książki pt "We mgle" @lisagraywriter @wydawnictwo_slowne

Główna bohaterka to Jessica Shaw, prywatna detektyw, która specjalizuje się w odnajdywaniu zaginionych ludzi. Po śmierci ojca dostaje anonimowe zgłoszenie dotyczące zaginięcia trzyletniej dziewczynki. Okazuje się, że na tym zdjęciu to ona sprzed dwudziestu pięciu lat. Jessica odkrywa, że w noc jej zniknięcia zamordowano jej biologiczną matkę. Zabójca nie został złapany.

Jessica rozpoznaje w telewizji detektywa z Los Angeles, który prowadzi śledztwo w sprawie brutalnego morderstwa studentki w hotelowym pokoju. Jessica pamięta detektywa Jasona Price'a z pogrzebu ojca.

Kto zabił jej biologiczną matkę?

Co policjant z drugiego końca kraju robił na pogrzebie nieznajomego?

Czy Jessica rozwiąże zagadkę?

Czego dowie się o historii swoich rodziców?

Czy policjant Jason pomoże Jessice?

Przekonajcie się sami.

"We mgle" to debiut, ale napisany po mistrzowsku. Tę historię możemy poznać w dwóch ramach czasowych. Teraźniejszość przeplata się z teraźniejszością. Morderstwa, tajemnice z przeszłości, zagadki, kłamstwa, nieoczekiwane zwroty akcji, świetnie utkana zagadka. To wszystko sprawiło, że nie mogłam oderwać się od tej książki. Przewracałam kartkę za kartką, aby dowiedzieć się jaką prawdę odkryje Jessica.

Autorka umiejętnie myli tropy, manipulując czytelnikiem i podsuwając podejrzanych. Cały czas zastanawiałam się komu ufać oraz czułam niepewność i niepokój.

Polubiłam panią detektyw więc z przyjemnością poznam jej dalsze przygody.

Idealna lektura dla fanów intrygujących thrillerów, lubiących rozwiązywać zagadki i śledztwa z przeszłości.

Bawiłam się kapitalnie.

Czekam z niecierpliwością na kontynuację tej serii.

Rewelacja!

Polecam gorąco!

"We mgle" to debiut Lisy Gray, amerykańskiej pisarki, thriller opowiadający o losach Jessiki Shaw. Kobieta porzuciła Nowy Jork, w którym się wychowywała, i od ponad dwóch lat jeździ po kraju, poszukując osoby zaginione. Według Jessiki zaginieni dzielą się na dwie grupy: na martwych albo na osoby, które nie chcą być znalezione. Podczas przeglądania adekwatnych stron internetowych okazuje się, że istnieje również trzecia grupa: osób, które nie wiedzą, że zaginęły.

I taką właśnie osobą okazuje się Jessica Shaw.

Kobieta wyrusza do Los Angeles w poszukiwaniu prawdy, mimo że może się ona okazać wyjątkowo tragiczna. Ślady prowadzą do sprawy krwawego, brutalnego morderstwa sprzed kilkunastu lat. Ofiarą okazuje się biologiczna matka Jessiki, a sprawcy nigdy nie ujęto. Czy Jessice uda się rozwiązać zagadkę własnego... porwania?

W międzyczasie dochodzi do zabójstwa studentki, Amy Ong. Detektyw Jason Pryce prowadzi dochodzenie, w którym na jaw wychodzą coraz mroczniejsze tajemnice. Czy policja schwyta mordercę? Co takiego ukrywa Jason Pryce, że na widok Jessiki Shaw oblewają go zimne poty?

"We mgle" to niezwykle zajmujący thriller, od którego ciężko się oderwać. Lisa Gray prowadzi narrację z wielu perspektyw w różnych czasach, dzięki czemu ciągle czuje się szczególne napięcie. Historia niezwykle wciąga, a czytelnik marzy wyłącznie o poznaniu prawdy. Bardzo dobrym rozwiązaniem było śledzenie dwóch kryminalnych spraw równocześnie. Jedną zajmowała się Jessica, a drugą - Jason Pryce. Smaczku dodawał fakt, że detektyw coś ukrywał, więc czekało się niecierpliwie, aż przypadkiem się wygada.

Lisa Gray zbudowała klimat, który - moim zdaniem - jest niezbędny w thrillerach. Czuło się grozę i niepewność przez kolejnymi odkryciami, nie ufało się żadnej z poznanych postaci, a jeśli ktoś nałogowo obgryza paznokcie, podczas czytania może polać się krew od naruszonych skórek.

Gdzieś w połowie książki domyśliłam się zakończenia, co z jednej strony było minusem, a z drugiej - niekoniecznie. Mimo wiedzy kto zabił, zupełnie nie straciłam zainteresowania i chęci poznania odpowiedzi na pytanie: dlaczego?

Jessica Shaw to bardzo dobrze wykreowana główna bohaterka. Ani razu mnie nie irytowała, jej postępowanie było logiczne i w pełni uzasadnione, co osobiście uwielbiam. Jedyne, co mnie mierziło, to jedna z ostatnich scen, gdzie Jessica straciła rezon. Nie zamierzam mówić, co się dokładnie stało, ale jak na rozsądną osobę zachowała się bardzo nieroztropnie.

"We mgle" to intrygująca książka, pierwszy tom serii, którą zdecydowanie należy polecać. Dynamiczna fabuła bez zbędnych opisów zachwyci wielu wymagających czytelników, a zwłaszcza tych lubiących thrillery przeplatane wątkami kryminalistycznymi. Lisa Gray zbudowała klimat, tchnęła życie w bohaterów i stworzyła naprawdę interesującą opowieść.

Nie umiem jednoznacznie określić mojego ulubionego gatunku, za każdym razem, gdy próbuję, dochodzę jedynie do wniosku, że przeplatanie kryminałów thrillerami zaspokaja mnie czytelniczo. Coraz częściej zdarza mi się jednak trafiać na coś pomiędzy, na książki, w których niemal po równo występują elementy obu tych gatunków. Można by się spierać o nazewnictwo, ale koniec końców najważniejsza jest przyjemność czerpana z lektury.

"We mgle" to debiut Lisy Gray i początek serii z Jessicą Shaw. Miałam tę powieść na oku praktycznie od dnia premiery, bo thrillery ukazujące się w Wydawnictwie Burda (obecnie Słowne) uwielbiam bez wyjątku i nigdy się na nich nie zawodzę, wystarczy wspomnieć tu nazwiska autorek takich jak Kathryn Croft czy Louise Jensen. Cieszę się jednak, że sięgnęłam po nią akurat teraz, bo zdecydowanie częściej raczę się twórczością polskich pisarzy, a ta lektura przypomniała mi o tym, dlaczego zawsze tak bardzo lubiłam literaturę zagraniczną.

Główna bohaterka pracuje jako prywatny detektyw i dostaje anonimową informację, że powinna zainteresować się zaginięciem sprzed lat. Gdy spogląda na zdjęcie małej dziewczynki, rozpoznaje w niej siebie. Nie potrzebuje dodatkowej motywacji, by rozpocząć niezwykle intensywne śledztwo, a odkrycie prawdy o własnej tożsamości może ją kosztować bardzo wiele.

Jednocześnie toczy się policyjne dochodzenie w sprawie zabójstwa młodej kobiety. Detektyw Pryce nie ma łatwego zadania, bo każdy trop zdaje się prowadzić donikąd.

O tym, czy te dwie sprawy mają jakiś wspólny mianownik, musicie się sami przekonać. Ja byłam zachwycona tym, że fabuła toczyła się dwutorowo, a co najważniejsze oba śledztwa były równie fascynujące. Z reguły jest tak, że jedna z perspektyw tylko wypełnia strony i spowalnia akcję, ale tutaj naprawdę trudno byłoby zdecydować, czy któryś wątek był ciekawszy.

Trudno uwierzyć, że "We mgle" to debiut, bo nie ma po prostu słabych punktów. Świetny styl, wciągająca fabuła, charakterystyczni bohaterowie... po prostu chcę więcej i cieszę się, że mam jeszcze trzy tomy tej serii przed sobą.

Moje 8/10.

"Zaginieni dzielą się na martwych i na tych, którzy nie chcą zostać znalezieni. A także na tych, którzy nawet nie wiedzą, że zaginęli?"

Jessica Shawn, świetnie zapowiadająca się ,prywatna Pani detektyw,oczekuje na kolejną sprawę...Na swoją pocztę elektroniczną dostaje nowe zlecenie, które rujnuje jej dotychczasowy świat.Musi odnaleźć trzyletnią dziewczynkę,która zaginęła prawie dwadzieścia pięć lat temu i wygląda dokładnie tak jak Jessica.Pragnąc dowiedzieć się czegoś więcej na temat swojej przeszłości,wyjeżdża do Los Angeles.Nie wie jednak,że to nie jedyna tajemnica, która musi rozwiązać...Musi znaleźć zabójcę swojej matki?

Nie wiem czy tylko ja tak mam,czy znajdzie się również tu kilka osób, które mają tak jak ja.Bardzo często przeglądając strony w internecie czy oglądając programy telewizyjne poświęcone osobom zaginionym, zastanawiam się czy faktycznie prowadzą "nowe życie "nie pamiętając o poprzednim.Mam na myśli w szczególności zaginione dzieci?Być może niektóre z nich mijam na ulicy,nie mając pojęcia kim tak naprawdę są.

Temat ten został świetnie opisany, poruszony w książce.Nawet nie wiemy,ile może zmienić w naszym życiu jeden email.Krótkie rozdziały,sprawiły że tak właściwie nie wiem kiedy dobrnęłam do końca, zdecydowanie zbyt szybko...Im bardziej zagłębiałam się w lekturze,tym bardziej odczuwałam narastające napięcie.Samo zakończenie totalnie mnie zaskoczyło...Nie tego mordercę typowałam.

Bardzo lubię debiuty autorskie,nigdy nie wiem czego się spodziewać.Ten za to, zaskoczył mnie bardzo pozytywnie...

"We mgle" to debiut literacki angielskiej autorki Lisy Gray, pierwszy tom serii o detektywce Jessice Shaw. Fabuła skupia się na dwóch śledztwach kryminalnych - Jessica musi rozwiązać zagadkę z czasów własnego dzieciństwa, a policjant Jason Pryce współczesnego morderstwa studentki. Wydarzenia przedstawione są z punktu widzenia kilku postaci, które jednak skupione są przede wszystkim na akcji ? przeżycia i kreacje bohaterów są zarysowane w tle. Akcja toczy się szybko, przywodzi na myśl thrillery amerykańskie, jednak tu nie mogę narzekać na przesadę, co zdarza się w tych wspomnianych. Autorka dobrze wyważyła dynamizm akcji, przez co dzieje się dużo, ale cały czas jest to całkiem realne, czytelnik nie ma się wrażenia przesytu. Intryga jest zajmująca, zakończenie zaskakujące, a główna bohaterka ciekawa na tyle, że chcę o niej poczytać więcej!

Lisa Gray miała bardzo ciekawy pomysł na intrygę przedstawioną w thrillerze "We mgle". Akcja powieści toczy się dynamicznie. Lisa Gray nie spowalnia jej opisami. Mamy także sporo zwrotów akcji, ale thriller nie jest nimi przeładowany. Pomimo wielu wątków w śledztwie oraz sporej liczby bohaterów, Autorka nie pozwala się pogubić. W książce nie spotkamy także brutalnych scen, więc "We mgle" będzie dobrym wyborem dla kogoś, kto chce rozpocząć przygodę z thrillerami.

Brakowało mi w konstrukcji Jessici pokazania emocji bohaterki. Znalazła się w wyjątkowej sytuacji, a wszystko, co robi, to dąży do odkrycia prawdy. Jej emocje możemy odkryć tylko poprzez działanie. To jednak nie zakłóciło mi odbioru powieści.

Samo zakończenie thrillera We mgle wg mnie nie było przewidywalne. Autorka skutecznie wyprowadza czytelnika w pole – zresztą podobnie jak swoich bohaterów 🙂

Lisa Gray miała dobry pomysł na danie sobie wielu możliwości stworzenia kolejnych części cyklu. Jessica jest detektywem w ciągłej podróży. Dopiero w kolejnej części dowiem się, dokąd trafi bohaterka. Bo mam na nią oczywiście dużą ochotę 🙂

Pewnego dnia siedząc w barze, nasza bohaterka przeglądała strony z zaginięciami. Zastanawiając się, czy nad jakąś sprawą się nie zaangażować zauważyła, że otrzymała maila. Był on od nieznajomego i dotyczył zaginionego przed wielu laty dziecka. Dziewczynki. Dziwnym trafem podobnej jak dwie krople wody do pani detektyw. Adrenalina tak uderzyła ją w skronie, że natychmiast zainteresowała się sprawą. W końcu nie na co dzień można zaangażować się w poszukiwania… własnej osoby. Bez stałego miejsca zamieszkania, bez stałych dochodów było jej trochę trudno zająć się sprawą, ale poznała tajemniczego dziennikarza, który również zainteresowany był owym zaginięciem. Szczególnie że za nim kryło się jeszcze morderstwo biologicznej matki dziewczynki. Okazało się, że życie Jess zbudowane było na kłamstwie.

Jaką rolę pełnił ojciec Jess? Czy w ogóle był osobą, za którą się podawał? Do jakiego punktu doprowadzą ich poszukiwania? Czego Jessica dowie się o swojej przeszłości? I co do tego ma morderstwo studentki prawa, która dorabiała ciałem na stypendium? Sekret goni sekret, ale czy bohaterowie zdołają rozproszyć mgłę na czas?

Język Autorki przyjemny, prosty, bez jakiegoś zadęcia czy dziwnej maniery. Historia ukazana jest z perspektywy trzech kobiet. Jest tu też coś, co lubię, przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Główna bohaterka jest interesująca, czasem drażniąca, ale w historii wyróżnia się i nie jest nijaka. Całość może nie jest rewelacyjna, nie straci się oddechu, tętno tylko minimalnie przyspieszy, ale to całkiem dobra historia na 1 ewentualnie 2 wieczory. Dużym plusem jest zbudowanie przez Autorkę napięcia, które umiejętnie stopniowała. Kolejny plus to brak brutalności, drastycznych opisów. Akcja może nie jest szczególnie wartka, czasem nawet prawie stała w miejscu, ale podobało mi się to powolne snucie historii.

Zakończenie było niepokojące, dobre i spinające wątki. Debiut okazał się udany. Chętnie sięgnę po dalsze części, nie tylko, by zobaczyć jak sobie radzi w życiu pani detektyw, ale też sprawdzić jak poradzi sobie sama Autorka. Czy tylko utrzyma dobry poziom, czy podniesie poprzeczkę i zademonstruje coś jeszcze, co nas czytelników wbije w fotel?

Co skłoniło mnie do przeczytania właśnie tej pozycji? Tak kilka rzeczy. Pierwsza to opis z tyłu okładki, bo głoszący, iż pracująca jako detektyw i poszukująca zaginionych osób kobieta, dowiaduje się, że sama kiedyś zaginęła i była poszukiwana! Druga to sama okładka, która przyciągnęła mój wzrok, mimo że staram się nie pod jej kątem wybierać książki, które chcę przeczytać. Trzecia, która może okazać się dziwna to fakt, że nie znam autorki. Lubię ryzyko, więc dlaczego nie poświęcić trochę czasu komuś, kogo w ogóle nie kojarzę, a mało tego, kto właśnie popełnił swój debiut? Kto nie ryzykuje, nie pije szampana. Zobaczmy czy chociaż go skosztowałam...

"Zaginieni dzielą się na martwych i na tych, którzy nie chcą zostać znalezieni. A także na tych, którzy nawet nie wiedzą, że zaginęli."

Jessica Shaw jest prywatnym detektywem i nie od dziś dostaje anonimowe zgłoszenia. Zdecydowanie do nich przywykła. Aż do pewnego dnia, kiedy na otrzymanym e-mailowo zdjęciu z około trzyletnią dziewczynką nie rozpoznaje... siebie! Okazuje się jednak, że to dopiero początek tajemnic, jakie przyjdzie odkryć kobiecie. Zaczyna szukać prawdy o swojej przeszłości. Po przyjeździe na miejsce, gdzie rzekomo miała spędzić pierwsze lata swojego życia, dowiaduje się, że w noc jej zaginięcia doszło do tragedii. Ktoś zamordował jej matkę, a zabójcy nigdy nie złapano. Mało tego w śledztwie jest pełno luk i niejasności. Jej jedynym kołem ratunkowym jest weteran w policji w Los Angeles Jason Pryce, którego Jessica kojarzy z pogrzebu ojca. Pytanie, co robił gliniarz z drugiego końca kraju na jego pogrzebie? Kobieta chce się dowiedzieć czegoś więcej, więc nawiązuje z nim kontakt. Niestety za pierwszym razem niewiele uzyskuje, co jednak nie zniechęca jej do dalszych prób.

W tym samym czasie Pryce prowadzi śledztwo w sprawie morderstwa młodej studentki, która jak się okazało, dorabiała jako kobieta do towarzystwa. Podejrzanych o zbrodnię jest wielu, ale sprawa, zamiast się prostować, to komplikuje się coraz bardziej.

Kiedy w końcu drogi obojga krzyżują się, Jessica jest pewna, że policjant nie mówi jej wszystkiego o historii jej rodziców.

Im bardziej zbliżają się do rozwiązania obu śledztw, tym mgła tajemnic staje się gęstsza. Morderca tylko czeka, aż zgubią drogę.

Muszę przyznać, że wciągnęłam się w tę historię dość mocno i to praktycznie od początku, bo autorka zaczyna z mocnym przytupem. Pomysł na historię niebanalny (ja przynajmniej nie miałam okazji się z takowym spotkać), a i wykonanie naprawdę dobre jak na debiut. Na plus zasługuje wiele wątków i bohaterów oraz czteroosobowy styl narracji co powoduje, że musimy się na książce skupić, bo momentami łatwo się pogubić. Polecam, a sama z niecierpliwością czekam na dalsze losy Jessiki Shaw vel Alicii Lavelle, bo według mnie warto.

* - cytat z "We mgle" Lisa Gray, blurb

Powieść Lisy Gray „We mgle” nie porwała mnie. Fabuła była ciekawa, ale często gubiłam się przy jej czytaniu oraz zabrakło mi tego czegoś. Jakiejś petardy. Akcji, która porwałaby mnie od pierwszego zdania. Po przeczytaniu jestem nieco zdezorientowana. Z jednej strony okładka i tytuł a z drugiej treść, są dla mnie sprzeczne. Wzajemnie się wykluczają. Nie wiem jak to opisać, ale coś mi w tym nie gra. Ale to tylko moje wrażenie.

Sama historia jest interesująca. Młoda detektywka Jessica Shaw pewnego dnia otrzymuje maila z kolejnym zleceniem. Okazuje się, że zaginioną osobą jest ona sama. Na zdjęciu sprzed dwudziestu pięciu lat rozpoznaje swoją twarz, ale dane zaginionego dziecka są zupełnie inne. Wyrusza więc do Miasta Aniołów, by odkryć prawdę o sobie i o swoim tacie – Tony’m Shawie, który, jak się później okazuje tak się nie nazywał. Prawda, którą Jessica znała okazała się znacznie bardziej dziwna, niż ta, którą opowiedział jej ojciec. Podczas prywatnego śledztwa wychodzą na jaw nowe fakty związane z prawdziwą matką dziewczyny oraz zostaje rozwiązana tajemnica śmierci wielu młodych dziewczyn, gdyż powieść opowiada również o ostatnich godzinach życia Amy Ong, która została zamordowana w brutalny sposób w motelowym pokoju. Tym zbrodniarzem okazała się osoba, która później stała się potencjalnym zabójcą Jessiki. Nie zdradzę, kto nim był, ale dodam, że tej opcji nie zakładałam od początku. Nawet przez moment. Musicie doczytać to sami. Dla samej końcówki, warto przebrnąć przez całą historię.

Podsumowując, powieść ma ciekawą historię, ale bez szału. Czyta się ją szybko, lecz momentami można się pogubić. Mimo to polecam ją, gdyż historia Jessiki Shaw vel. Alicii Lavelle jest warta uwagi. Wątek odkrywania swojej prawdziwej tożsamości i rodziny przez Jessicę jest zaskakujący. Dziewczyna po dwudziestu pięciu latach dowiaduje się, że naprawdę nazywa się Alicia Lavelle, a jej matka została zabita w brutalny sposób. A wszyscy dookoła mają jakieś mroczne tajemnice.

Gorąco polecam i życzę miłej lektury :)

Kiedy szukałam premier na lipiec, natknęłam się na jedną z wielu pozycji, które przykuły mój wzrok. Thriller, w którym głównym motywem są zaginięcia? Wchodzę w to! Sięgnęłam po We mgle z myślą, że to musi być dobra książka. Jednak czy rzeczywiście tak było?

Jessica Shaw pracuje jako detektyw, który zajmuje się poszukiwaniem zaginionych osób. Pewnego dnia dostaje wiadomość od anonimowego nadawcy, w której wysyła on jej link do jednego ze zgłoszeń. Po spojrzeniu okazuje się, że na zdjęciu jest sama Jessica. Dlaczego ktoś zgłosił jej zaginięcie? Co wydarzyło się te kilkadziesiąt lat temu? To wszystko dopiero początek. Równocześnie Jason Pryce, policjant z LA prowadzi własne śledztwo dotyczące morderstwa studentki. Jakie będzie rozwiązanie?

Standardowo zacznę od tego, kim dokładnie są główni bohaterowie oraz co o nich sądzę. Jessica Shaw to kobieta, wykonująca zawód, który mnie jako zwykłego człowieka naprawdę interesuje, choć nie wiem, czy sama odważyłabym się na taką pracę. Jednak jako postać sama w sobie Jessica niezbyt mocno mnie przyciągnęła do siebie. Owszem, polubiłam ją, a jej pewność siebie oraz dążenie do założonego celu za wszelką cenę przypadły mi do gustu, jednak, poza tym nie czuję do tej bohaterki nic więcej. Być może to też kwestia tego, że z upływem dni moje uczucia w stosunku do niej się po prostu zmieniały.

Jeśli chodzi o Jasona Pryce’a, to muszę przyznać, że również go polubiłam. Widać i czuć było, że ten bohater skupiony jest na swojej pracy i zachowuje profesjonalizm w każdym calu. Tutaj również należą się gratulacje autorce za dobrą kreacją bohaterów, nawet jeśli zdarzyły się jakieś błędy. Powracając jednak do Jasona to mimo mojej sympatii do niego, nie jestem w stanie teraz powiedzieć, co jeszcze wzbudziło moje pozytywne odczucia w stosunku do niego.

We mgle to miał być rewelacyjny thriller, od którego nie będę w stanie się oderwać. Ponadto miało wiać tajemniczą tajemnicą (masło maślane specjalnie) na kilometry, jednak... Nie wyszło - zdarza się. Może miałam zbyt duże oczekiwania? Choć sama fabuła naprawdę mnie zainteresowała - wiecie, główna bohaterka nagle dowiaduje się, że zaginęła przed laty, a teraz próbuje znaleźć odpowiedź na swoje pytania. Jednak im dalej byłam, tym coraz bardziej moja ekscytacja spadała, aż w końcu wyszło tak, że ta pozycja to dość przeciętny thriller.

Jedno trzeba autorce przyznać: potrafi kończyć rozdziały w taki sposób, że nie ma bata i trzeba czytać dalej. No ale poza tym nie czułam żadnego szału związanego z tą powieścią. Nawet fakt, że dodano rozdziały z perspektywy tej wspomnianej wyżej zamordowanej studentki oraz matki Jessiki niezbyt tu pomogły.

Muszę też wspomnieć o zakończeniu, które dla mnie, jako miłośnika thrillerów i zwyczajnego czytelnika było całkowicie znikąd. Jasne, nie można było się domyślić, kto stoi za tym wszystkim, jednak z drugiej strony było to dziwne. Szczerze mówiąc, wolałabym, żeby winnym był bohater, którego zdążyłam poznać bliżej kilka rozdziałów wstecz niż mieć takie “zaskoczenie”.

No cóż, niestety moje pierwsze spotkanie z Lisą Grey nie należy do zbyt udanych. Jednak mimo to, zachęcam Was do sięgnięcia po ten tytuł - być może Wy znajdziecie w nim więcej plusów niż ja i może się zachwycicie tą historią. Ja będę czekać na kolejne książki tej autorki i wówczas przekonam się, czy pani Grey poczyniła jakieś postępy w tworzeniu nowych historii, czy też wręcz przeciwnie.

Osoby zaginione zwykle „nie żyją, albo nie chcą zostać odnalezione”. Czy mogą jednak istnieć ludzie „nieświadomi własnego zaginięcia”?

Jessica Shaw pracuje jako prywatny detektyw. Poszukuje zaginionych osób. Niespodziewanie okazuje się, że sama również od lat jest poszukiwana. Że całe jej dotychczasowe życie opiera się na kłamstwie.

Historię poznajemy z perspektywy trzech kobiet. Jessiki, która zrobi wszystko, by odkryć prawdę o własnej przeszłości. Eleanor, samotnej matki, zamordowanej przed 25 laty i Amy, młodej studentki, której zwłoki właśnie odnaleziono.

Byłam ciekawa, jaką historię opowie każda z kobiet i w którym momencie ich opowieści połączy wspólna nić. Czy uda się wyjaśnić okoliczności ich tragedii i rozwiać mgłę tajemnic?

To bardzo udany debiut autorki. Budowany stopniowo klimat napięcia wciągnął mnie od samego początku i zrodził chęć odkrycia skrywanych sekretów. Również postać bohaterki, kobiety z charakterem, sprawiła, że czytałam z przyjemnością, a lekki język dodatkowo przyczynił się do pozytywnego odbioru.

Książka spodoba się osobom gustującym w lżejszych opowieściach naszpikowanych tajemnicami, stopniowo odsłanianymi przed czytelnikiem. Mroku, drastycznych opisów, czy zmuszającego do refleksji rozbudowanego wątku psychologicznego tu nie znajdziecie, co czyni lekturę idealną pozycją na relaksujący wieczór, lub popołudnie.

Mimo że mam autorów z każdego gatunku literatury, których darzę sympatią to jednak lubię poznawać także twórczość nowych osób i sięgać w nieznane mi powieści. Tym bardziej uwielbiam sięgać po debiuty. Wtedy jest szansa że znajdę coś nowego niż to, co już jest na rynku książkowym.

Naszą główną bohaterką jest Jessica. Prywatna detektywka która zajmuje się szukaniem osób zaginionych. Nie czuję żeby postać wzbudziła we mnie jakieś wielkie uczucia, ale naprawdę darzyłam ją sympatią. Ona była taka normalną, porządną kobietą. Nie denerwowała swoim zachowaniem, co nieczęsto mogę przypisać to bohaterom książkowym. Szkoda tylko że bardziej nie poznałam Jasona Pryce'a. Według opisu z tyłu książki, miałam wrażenie że jest to ważna postać w tym thrillerze lecz nie odczułam tego w trakcie czytania.

Cała książka ma około 348 stron. Napisana jest bardzo prostym językiem przez co bardzo szybko udało mi się ją przeczytać. Nie lubię jak kryminały czy thrillery mają ponad 500 stron, bo czasami niektóre akcje są tak niepotrzebnie rozbudowane, tylko żeby zapełnić kartki słowami. Tutaj obawiałam się że może autorka coś pominie, jednak tak nie było. Na wszystkie sytuacje dostałam rozwiązanie, wątki które były wplatane w całą historię miały swoje zakończenie.

Książka "We mgle" naprawdę mi się podobała. Sam pomysł na thriller bardzo mnie zaciekawił i wiem że został on dobrze wykorzystany. Myślę, że gdybym miała trochę więcej czasu, skończyłabym ją w ciągu jednego lub dwóch dni. Rozwiązanie sprawy mnie nie zawiodło, co prawda nie wbiło mnie w fotel ale jednak nie spodziewałam się takiego zakończenia. Książkę polecam każdemu kto jest fanem thrillerów czy kryminałów, jest to bardzo dobry debiut. Z pewnością sięgnę po następne dzieła autorki, jeśli pojawią się na rynku czytelniczym.

„We mgle” to thriller, którym byłam zainteresowana już po przeczytaniu pierwszego zdania opisu wydawcy. Jessica Shaw jest prywatną detektywką, która na co dzień zajmuje się trudnymi sprawami. Tym razem dostaje wiadomość, która bezpowrotnie skomplikuje jej życie. Na zdjęciu przedstawiającym porwaną dwadzieścia pięć lat temu trzylatkę rozpoznaje… samą siebie.

Książka należy do tych, które wciągają dosłownie od pierwszej strony. Śledzimy dwie, równolegle prowadzone sprawy. Dzięki temu jest jeszcze bardziej angażująca, ponieważ nie mogłam się doczekać rozwiązania obu z nich. Myślałam o tej historii nawet w momencie, w którym musiałam przerwać czytanie. Najchętniej połknęłabym ją na raz. Na początku byłam trochę zagubiona przez wprowadzenie kilku nowych postaci i ram czasowych, ale później wszystko się rozjaśniło. Mogło to być spowodowane też masą niepotrzebnych szczegółów (np. dotyczących ubioru bohatera). Nie zepsuło mi to jednak radości z czytania. Książka jest dosyć krótka, ale bardzo dużo się w niej dzieje. Właściwie z każdą stroną podobała mi się coraz bardziej. Przede wszystkim była nieprzewidywalna, a to jest dla mnie najważniejsze w powieściach z tego gatunku. W tej historii nikt nie jest tym, za kogo się podaje. Oceniam na 5/5 gwiazdek. Premiera już 1go lipca, bardzo polecam się zainteresować!

„We mgle” to bardzo dobrze napisany thriller, który zaskakuje od pierwszej strony. Lisa Gray wciągnęła mnie w intrygującą fabułę pełną tajemnic i zagadek. Tym, co z pewnością zaciekawiło mnie w fabule tej książki, jest to, że bohaterka jest zaginioną przed laty dziewczynką i jest tego całkowicie nieświadoma. Tajemnica, która ujawnia się wokół jej tożsamości, jest bardzo ekscytująca i przeplata się z morderstwem młodej dziewczyny. Już od pierwszych kilku rozdziałów można zastanawiać się nad związkiem pomiędzy tymi sprawami, ale to co otrzymaliśmy w zakończeniu, całkowicie mnie zaskoczyło.

Historia ta jest nową odsłoną roli prywatnego detektywa. Młoda i ambitna detektyw, specjalizuje się głównie w poszukiwaniu zaginionych osób. Gdy pewnego dnia otrzymuje anonimową wiadomość dotyczącą zaginięcia małej dziewczynki uświadamia sobie, że patrzy na zniknięcie sprzed 25 lat, rozpoznaje na zdjęciu samą siebie. Jessica Shaw jest typem samotniczki, podróżuje po kraju, tam gdzie akurat dostaje zlecenie. Ale gdy otrzymuje tajemniczą wiadomość, postanawia rozwikłać zagadkę swojego dzieciństwa. Jak sobie poradzi z faktem, że całe jej życie mogło być kłamstwem, a ludzie, z którymi dorastała, nie byli tymi, za kogo się podawali? Kiedy przybywa na miejsce, odkrywa, że jej matka, piękna barowa dziewczyna z trudną przeszłością, została brutalnie zamordowana tej samej nocy, w której sama zaginęła. Sprawcy morderstwa nadal nie odnaleziono. Jessica rozpoczyna własne śledztwo. Do czego ją to doprowadzi, jakie tajemnice odkryje?

Była to dobrze napisana książka, z wystarczającymi opisami, aby nakręcić scenę bez rozpraszania uwagi czytelnika. Thriller, w którym każdy może być potencjalnym podejrzanym i intrygującą tajemnicą z ujawnieniem sprawcy, które było dla mnie całkowitym zaskoczeniem. Jessica jest utalentowanym i pełnym pasji detektywem, która może pije za dużo, ale wraz z ujawnieniem jej historii moja sympatia względem niej zdecydowanie wzrosła.

„We mgle” to pierwsza z dwóch części serii z Jessicą Shaw. Nie mogę się doczekać, aby przeczytać kontynuację. Bardzo podobała mi się ta książka i polecam ją każdemu, kto lubi tajemnice i zagadkowe historie. Może nie jest to rasowy thriller, ale bardzo mi się podobał. Autorka ma bardzo przyjemny styl, który zdecydowanie ułatwia czytanie. Kto jest ciekawy tej książki? Niedługo premiera.