Wesela nie będzie!

Kiedyś komedie kryminalne w moim odczuciu niewiele miały z kryminału i niewiele z komedii, a potem trafiłam na Małgorzatę Starostę, która fantastycznie połączyła te dwa gatunki i stworzyła trylogię, jaką pokochałam. Jej różowe książeczki wciągają od pierwszych stron, trzymają w napięciu i bawią. Bohaterów nie sposób nie pokochać, a intryga tak pochłania czytelnika, że zapomina o świecie poza zdaniami na papierze.

„Wesela nie będzie" to druga część słynnych „Pruskich bab", ale dla ciekawskich zdradzę, że tom ten można czytać bez znajomości wcześniejszego. Tyle że po co odbierać sobie przyjemności?

Edyta chce jedynie rozwieść się z Rafałem, sprzedać ich wspólne mieszkanie i wrócić w rodzinne strony. Zanim jednak załatwi wszystkie sprawy, czeka ją wieczór panieński Magdusi. Już na peronie pojawia się pierwszy problem — gdzie jest Andzia? Jedna z zaproszonych pań nie dociera na miejsce i niespodziewanie odwołuje swój udział w zabawie, co przynosi wiele pytań. W  Szklarskiej Porębie natomiast zostają znalezione zwłoki, przez co drogi Edyty i sierżanta Bączka znowu się spotykają.

Małgorzata Starosta fantastycznie bawi się językiem. Konstrukcja zdań i dobór słów tworzą opowieść, która mocno wyróżnia się na tle pozostałych znanych mi książek. Jej „kanciapy na tegesy i przydaśki" całkowicie mnie kupiły, a smaczków takich u niej nigdy nie brakuje. Co ciekawe — autorka tym razem zrezygnowała z nazywania Rafała Rafałkiem, co od razu sugeruje czytelnikowi, że przyszedł czas, by mężczyzna dojrzał. Wciąż jest wkurzającą „łajzą", ale — jako że zalicza się do obszernego grona bohaterów, których lubię — zmiana ta zdecydowanie przypadła mi do gustu. W życiu mężczyzny wiele się dzieje, więc cieszę się, że autorka wykorzystała to i nie zapomniała o dopieszczeniu jego psychiki.

Bohaterowie u Małgorzaty są barwni i wyraźni. Mają swoje powiedzonka, twardo trzymają się swoich przekonań, a relacje między nimi przynoszą czytelnikowi wiele radości. Autorka nawet poboczne persony stara się nakreślić tak, by stawali się żywymi osobami, nie jedynie tłem, które ma zapchać lukę w akcji. Oprócz zagadki kryminalnej dostajemy sporą dawkę ich prywatnych rozterek.

Plus! Tym razem  ilość intryg rodzinnych została zminimalizowana (co za tym idzie — nie musiałam błagać o drzewo genealogiczne bohaterów), ale główna sprawa również dotyczy bliskich. I przynosi wiele pytań odnośnie bohaterów. Zmusza ich do myślenia, do podejmowania decyzji. Do działania pod wpływem uczuć, co potrafiło zostać opisane w taki sposób, że bawiło.

„Wesela nie będzie" to tytuł dla każdego, kto lubi dobrze się bawić przy lekturze. Kto ceni elastyczny język i barwnych bohaterów.

Na początku myślałam, że jest to komedia. Po jakimś czasie - (czytaj po kilkunastu stronach) stwierdziłam, że jest to kryminał z wątkami komediowymi. Lubicie tego rodzaju literaturę? Po tej książce śmiało muszę przyznać, że ja uwielbiam. ❤ Teksty w tej powieści są pełne humoru. Z tym dziełem napewno nie będziecie się nudzić. Mimo wątków komediowych, są także straszne wątki. Rozczłonkowane zwłoki... Kim była ta osoba i dlaczego stało się to co się stało? Postara się to wyjaśnić starszy sierżant Michał Bączek.

Uwielbiam kobiety, które występują w "Wesela nie będzie" . Edzia, Patinka, Magdusia, Andzia, Dagmarka, Agunia i Rudzia, każda z nich jest oryginalna. Wszystkie panie mają swoje problemy, większe lub mniejsze. Razem stanowią mieszankę wybuchową. I to jest piękne. Przyjaźń ponad wszystko. Mimo problemów zawsze razem.

Lubicie zwroty akcjii? Tutaj macie ich pod dostatkiem. 😁 Kolejny plus. Uwielbiacie jak bohaterowie mówią gwarą? Ja uwielbiam. Kolejny plusik do kolekcji.

Książka jest bardzo oryginalna. Nie czytałam jeszcze podobnej.

"Wesela nie będzie" jest to druga część #PruskieBaby. Przyznam się, że jej jeszcze nie czytałam. Nie przeszkodziło mi to w czytaniu tej części. ❤

Jest to moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Mam nadzieję, że nie ostatnie.

Kilka słów o autorce. Małgorzata Starosta urodziła się w 1982 roku we Wrocławiu. Ukończyła filologię polską. Studiowała etnologię i antropologię kulturową na Uniwersytecie Wrocławskim.

O czym jest ta książka? Tak w wielkim skrócie: o problemach przyjaciółek, o morderstwach oraz o odkrywaniu kto jest mordercą i dlaczego to zrobił.

Magdusia ma wyjść za mąż ale przez brak Cifu (tak tego środka do czyszczenia) może do ślubu nie dojść. Wszystkie dziewczyny (oprócz Andzi) wybierają się do Szklarskiej Poręby. Chcą tam pożegnać się z panieńskim stanem ich przyjaciółki. Nikt nie wie, gdzie jest Andzia. Podejrzewają, że ma romans lub została zamordowana... Czy miały rację? Musicie sami odkryć prawdę. Wspomniany wyżej starszy sierżant Bączek tropi sprawcę zbrodni oraz... wydaje mi się, że jest zakochany w Edzi.. Dzięki niej dziewczy oraz jej babcia mają informacje o postępach w śledztwie... Czy i tym razem dziewczyny rozwiążą sprawę morderstwa? Czy policja będzie pierwsza? Ja już to wiem... I napiszę tak Gosia Starosta jesteś boska.❤😘🌹🥰 Pisz dalej. Czy powstanie dalsza część przygód Edyty Prusko? 😁😁😁

Każda z postaci występujących w tej powieści jest niesamowita. Nie wiem jak to zrobiłaś, ale ja już tęsknie za tymi babami. Patitka jest najlepsza, a zaraz po niej Edzia i jej babcia.

Kochani polecam wam "Wesela nie będzie". 10/10

Kobiety z tej książki zmagają się z podobnymi problemami jak my: rozwody, zazdrośni mężowie itd...

Czytaliście "Pruskie baby" lub "Wesela nie będzie" ? Co o nich myślicie?

Książka „Wesela nie będzie” jest drugą książką Małgorzaty Starosty, która zasłynęła specyficzną powieścią komediowej serii z kryminałem w tle. Debiut wypadł na tyle dobrze, że zastanawiałam się, czego mogę się spodziewać po kontynuacji? Co nowego przygotowała dla nas autorka? Czy będzie równie zabawnie, a może zabójczo?

Główną bohaterką książki „Wesela nie będzie” jest Edyta Prusko, kobieta sukcesu trudniąca się tłumaczeniem literatury kryminalnej. Bohaterka ma męża, co prawda zaledwie od dwóch lat, ale już nie układa im się najlepiej, dlatego postanowiła się rozwieść i po poprzednich rewelacjach wrócić na Podlasie, gdzie czuje się najlepiej, jak przysłowiowa ryba w wodzie. Plan jest, jak będzie z wykonaniem? W między czasie Magdusia zamierza wyjść za mąż i trzeba będzie zorganizować jej wieczór panieński. Tego nie można przecież przegapić. Licho jednak nie śpi, Andzia znika, przepada jak kamień w wodę, gdzie się podziała dziewczyna? Co się z nią stało? Na dodatek, jakby tego było mało Edyta ma osobliwe spotkanie z teściową w pociągu, które będzie dość ciekawe. W Szklarskiej Porębie zostają odnalezione zwłoki sierżant Bączek wkracza do akcji, spotyka się z Edytą, wokół której atmosfera staje się gęsta. Akcja szpiegowska wisi w powietrzu, ile jeszcze różnych rzeczy spadnie na biedną Edytę?

„Wesela nie będzie” to kolejne spotkanie z Edytą Prusko, które zwiastuje bardzo dobry humor i zbrodnię. Akcja powieści jest bardzo dynamiczna, nakręca czytelnika i sprawia, że chciałoby się książkę wręcz połknąć. Wiele zaskakujących sytuacji spotka nie tylko główną bohaterkę, ale także i czytelnika, który tego na pewno się nie będzie spodziewać. Powiem Wam szczerze, że cały czas się coś działo i nie było tutaj miejsca na nudę, czy jakiś przestój. Małgorzata Starosta wplotła w wątek kryminalny pewne przesłanie, że miłość czasami staje się bardzo niebezpiecznym uczuciem, a jej następstwa potrafią wręcz sprawić, że oprócz nienawiści może dojść do zachowań, które w konsekwencji pociągną za sobą mordercze zapędy.

„Wesela nie będzie” jest powieścią bardzo barwną, przepełnioną ciekawymi postaciami, które się od siebie różnią charakterami, zacięciem, podejmowanymi decyzjami. Ukazuje jak silna może być kobieca przyjaźń, jak warto jest się jej trzymać. Jeśli przeczytaliście „Pruskie baby”, czas, aby przekonać się o tym, czy faktycznie „Wesela nie będzie”.

~ Nadszedł dzień wyjazdu Edyty, nie obyło się bez wylewnych pożegnań i obietnic. Podczas wielogodzinnej jazdy kobieta odbyła emocjonującą rozmowę z przyjaciółką, później z jej córką, dzięki którym nieco się rozluźniła podróżując do Wrocławia. Jednak już na miejscu ogarnął Edzię strach przed spotkaniem z mężem, z którym przecież ma się rozwieść. Na szczęście w mieszkaniu zastała ją cisza i, co bardzo ją ucieszyło, brak oznak bytowania Rafała. Odrobinę spokojniejsza rzuciła się w wir pracy, by nadrobić zaległości. Niebawem czekał ją babski wyjazd w góry i wieczór panieński Magdusi. Panie umówiły się na dworcu i razem miały wsiąść do pociągu. Niestety zabrakło Andzi, która obiecała się później wytłumaczyć. Oczywiście w pociągu nie obyło się bez drobnego incydentu, którym było spotkanie mamusi Surym. Jak się później okaże drogi Edyty i sierżanta Bączka znów się skrzyżują i przyniosą nowe, zaskakujące fakty w sprawie tajemniczych zniknięć i morderstwa.

~ Książka aż pęka od dawki humoru jaką serwuje nam autorka, czytając ją ciężko zachować powagę i nie nabawić się bólu brzucha. Wciąga już od pierwszych stron i przenosi w intrygujący świat zagadki kryminalnej, z tulipanem w tle. Poznani bohaterowie są tak realni, że ma się wrażenie, że to koledzy z podwórka. Nie sposób ich nie polubić, a nawet pokochać. Jedną z takich osób jest niesamowita babcia Krystyna, której wigoru może pozazdrościć nie jedna połowę młodsza osoba. Oczywiście muszę koniecznie wspomnieć o sierżancie Bączku, który jest chyba jednym mężczyzną, który zna taki kolor jak ochra 😂. Niektóre wątki do samego końca nie zostają wyjaśnione, co sugeruje nam pojawienie się kolejnej części w przyszłości, której będę wypatrywać.

Wesela nie będzie? Ależ było, było, bo weseliłam się przeogromnie, po raz kolejny mogąc obcować ze świetnym piórem Małgorzaty Starosty. Każdemu czytelnikowi znane jest zapewne pojęcie "klątwy drugiego tomu", kiedy to kontynuacja serii nie dorównuje pierwszej części - tutaj nic takiego nie ma miejsca. "Wesela nie będzie!" okazało się nie tylko tak dobre jak "Pruskie baby", ale wręcz lepsze.

Po raz kolejny towarzyszymy Edycie Prusko w jej perypetiach. Ta bohaterka z pewnością nie może narzekać na nudę, bo nie dość, że w życiu prywatnym czekają ją niemałe zawirowania, to ledwo wyplątała się z jednej afery kryminalnej, a już autorka przygotowała dla niej kolejną, nie mniej zawiłą niż pierwsza. Tym razem wśród atrakcji znajdą się, między innymi, poćwiartowane zwłoki, zaginięcie, a także sprawa niewyjaśnionego morderstwa sprzed lat. Śledztwo poprowadzi oczywiście starszy sierżant Michał Bączek z Komendy Wojewódzkiej we Wrocławiu, ale i tym razem ze znacznym udziałem rodziny Prusków.

Skoro jesteśmy przy Bączku - czy istnieje już jego fanklub? Jeśli nie, to z radością zostanę jego założycielką i pierwszą członkinią, bo aż chciałoby się powtórzyć za sienkiewiczowską Basieńką: “Ja pana Michała kocham!”. W literaturze często występują dwa typy policjantów: albo skuteczny profesjonalista, ale cham, albo poczciwy chłop, ale oferma, któremu udaje się rozwiązywać jakieś sprawy chyba tylko dlatego, że niebiosa się nad nim litują. Sierżant Bączek jest idealnym połączeniem tych dwóch typów (i na szczęście nie mam na myśli chama-ofermy) - zna się na swojej robocie, potrafi zarówno wykonywać rozkazy przełożonych, jak i samemu dowodzić, a przy tym jest tak szalenie sympatyczny, że nie da się go nie lubić. A swoim opanowaniem i profesjonalizmem w starciach z rodziną Surymów zyskał sobie mój dozgonny szacunek. ;)

Jeśli chodzi o wątek kryminalny - ten główny, bo jest ich zdecydowanie więcej - to jest on dość nietypowy w swojej konstrukcji. Zazwyczaj do samego końca nie wiadomo, kto jest mordercą, a tutaj wszystko wydaje się być oczywiste jeszcze przed połową książki, ale za to wraz z rozwojem fabuły na jaw wychodzą kolejne informacje, podejrzenia, domysły i powiązania, dzięki czemu podczas lektury nie towarzyszyło mi ani poczucie przewidywalności, ani nuda.

O brak tej ostatniej autorka zadbała też poprzez wprowadzenie na scenę grona koleżanek Edyty, sprytnie budując akcję wokół weekendu panieńskiego i nadchodzącego wesela jednej z nich. A było to grono tak różnorodne i przezabawne, że nieraz wyrywał mi się niekontrolowany chichot, kiedy czytałam ich dialogi - zwłaszcza, kiedy piękna Agunia o egzotycznej urodzie Pocahontas, pod wpływem emocji zaczynała nawijać śląską gwarą. Z taką obstawą można przetrwać wszystko, nawet potrójne (nie)szczęście, które spada na Edytę.

Czego bym nie napisała, to i tak będzie za mało, bo naprawdę już dawno nie trafiłam na tak dobrą książkę. Na koniec mogę tylko z całego serca polecić wam zarówno "Pruskie baby", jak i "Wesela nie będzie!". Zmyślne intrygi, inteligentny humor oraz umiejętność tworzenia wyrazistych i pozytywnie zakręconych postaci kobiecych, czynią w moich oczach Małgorzatę Starostę godną następczynią Joanny Chmielewskiej. Pozostaje mieć nadzieję, że jej dorobek literacki będzie równie bogaty, jak jej starszej koleżanki po piórze.

Po Pruskie baby sięgnęłam przede wszystkim z powodu umieszczenia części akcji w Augustowie, niewielkim turystycznym miasteczku leżącym na pograniczu Podlasia i Suwalszczyzny. Mieszkam przecież niedaleko.

Przeczytanie Wesela nie będzie! kolejnej części komedii kryminalnej zaplanowałam sobie bardzo starannie, jako rozrywkę, odskocznię pomiędzy kilkoma trudnymi, wstrząsającymi czy nostalgicznymi lekturami, w które ostatnimi czasy nieco jeszcze obrósł mój podręczny stosik. Musiało być lekko, niezobowiązująco i przyjemnie, a w dodatku z humorem. Takich wrażeń dostarczyła mi w końcu pierwsza część. Nawet jeśli zawierała w którymś momencie zagmatwaną historię genealogiczną.

Teraz, po przeczytaniu, mogę uśmiechnąć się do siebie i powiedzieć - pani Małgorzato, druga część wypada jeszcze lepiej.

Po pierwsze genealogia nie miesza się już do opowiadanej historii. Po drugie oprócz ważnego, bo to w końcu jest komedia kryminalna, wątku tajemniczej śmierci, która lawinowo pociągnie za sobą grzebanie w bardziej lub mniej odległej przeszłości, pojawi się jeszcze nie mniej zastanawiający wątek poboczny. Będzie tajemnicze zniknięcie jednej z przyjaciółek i jeszcze bardziej niespodziewany trup. Czy tylko jeden? Nie zabraknie również bomby z opóźnionym zapłonem, którą zaserwuje swojej rodzinie i przyjaciółkom główna bohaterka Edyta.

Część bohaterów znamy już z pierwszego tomu. W międzyczasie pojawiają się nowi, a raczej nowe. Są to przyjaciółki Edyty, które będąc w grupie, stanowią istną mieszankę wybuchową. A i w pojedynkę potrafią stawić czoło niejednemu problemowi. Ponownie ważne miejsce zajmie sympatyczna babcia Krystyna i jej mający mnóstwo kontaktów w policji partner Henryk, a także sierżant Bączek, któremu nie dane już chyba nigdy będzie zaznać spokoju.

Bardzo pasuje mi humor tej opowieści. Jest niesamowicie lekka, w dodatku okraszona licznymi zwrotami akcji, charakterystycznymi postaciami, ani nudnymi, ani nie przerysowanymi. Usatysfakcjonowani powinni być również mieszkańcy Dolnego i Górnego Śląska, ponieważ tym razem akcja prowadzi przez Wrocław, Jelenią Górę, Szklarską Porębę oraz Jastrzębie Zdrój.

Czekam już z niecierpliwością na ciąg dalszy. Jest przecież do rozwiązania kolejna niezwykle ważna sprawa

Wesela nie będzie" stanowi kontynuację swojej różowej poprzedniczki zatytułowanej "Pruskie baby". Jeśli jej jeszcze nie czytaliście, niech Was nie zwiedzie słodycz koloru jej okładki - nie z romansem mamy tu bowiem do czynienia, a z komedią kryminalną w najlepszym wydaniu.

Co tym razem przydarzyło się Edycie Pruskiej? Pytanie ze wszech miar zasadne - wszak ze spokojem ducha, równowagą w życiu prywatnym oraz "płynięciem z prądem" wyraźnie jej nie po drodze. A miało być tak pięknie - zagadkowe zgony i zawiłości koligacji rodzinnych już wyjaśnione, problemy małżeńskie rozwiązane, dezyzje o zmianie miejsca zamieszkania podjęte... i co najwspanialsze - uwolnienie od osoby znienawidzonej teściowej, która niejednemu krwi już napsuła. Teraz można już poszaleć na wieczorze panieńskim z przyjaciółkami. Szkoda tylko, że w tle pojawia się "kochana mamusia Surym", a właściwie jej zwłoki i konieczność ponownego stawienia się przed życzliwym, acz służbowym obliczem sierżanta Bączka. Któż odważył się pozbawić życia denatkę i w jaki sposób śmierć ta łączy się ze śląską zagadką kryminalną sprzed lat - doczytajcie sami.

Małgosia Starosta już po raz drugi podbiła moje serce swoją powieścią i Wam z pewnością uczyni to samo, jeśli tylko otrzyma taką możliwość. Zaznaczam (gwoli ścisłości), że niczym nie ryzykujecie - wręcz przeciwnie - zyskujecie kilka godzin świetnej lektury oraz niekłamaną przyjemność obcowania ze staranną polszczyzną i kapitalnym poczuciem humoru. Wątek kryminalny jest tu niezwykle ciekawy i co ważne czerpie z autentycznych wydarzeń, nie stanowi więc jedynie fikcji literackiej. Autorka świetnie wykreowała postaci i to nie tylko główne, ale i drugoplanowe, z których każda wnosi coś istotnego do całej akcji. Cd. w kom.

⬇️⬇️⬇️

I tak np. grono przyjaciółek Edyty to istna mieszanka wybuchowa, sierżant Bączek ujmuje swoim profesjonalizmem i zaangażowaniem, a nestorka rodu Pruskich (żywiołowa, energiczna babcia Prusko, przed którą nic się nie ukryje) to już żywa legenda. Powieść czyta się bardzo płynnie, a autorka co rusz próbuje nas wywieść w pole, dokładając kolejne wątki i obracając w niwecz nasze podejrzenia. To będzie to wesele, czy nie będzie? Sprawdźcie sami😘