Wierny pasterz

Włoskie powiedzenie a carnevale ogni scherzo vale, w wolnym tłumaczeniu oddawane jako "dobry żart tynfa wart", w istocie odnosi się do karnawału i tego, że w tym właśnie okresie każdy dowcip jest odpowiedni. Stance rodzą się właśnie jako karnawałowy żart, wyrafinowany, wymagający dużego nakładu pracy zarówno literackiej, jak i inscenizacyjnej, ale jednak żart. Dworska atmosfera kończącego się karnawałowego święta, obecność znanego z sercowych podbojów Giuliana de’ Medici, temat miłości typowy dla wielu konwersacji tamtego czasu (choćby i tych przytoczonych w Dworzaninie), sprawiają, że Bembo żartobliwie kieruje swoją apologię do wrażliwych, wykształ­conych i znanych z ciętego języka (jak Emilia Pio) dam, które były równocześnie wzorem małże...

Historia Calandra – jedyna sztuka kardynała Bernarda Doviziego – wystawiona po raz pierwszy na dworze w Urbino w roku 1513, uważana jest za jedną z najlepszych XVI-wiecznych włoskich komedii. Cieszyła się wielkim powodzeniem, ucieleśnia bowiem typową dla utworów renesansowych misterną grę między tradycją a współczesnością. Historia Calandra, uznana przez współczesnych za modelowy przykład komedii renesansowej, odwołuje się do komedii antycznej, łącząc ją z włoską tradycją nowelistyczną. Prolog i pięcioaktowa kompozycja oddaje wzorzec klasyczny, a wybór prozy, nieśmiało zaproponowany przez Ludovica Ariosta w pierwszym włoskim utworze komediowym, nie wzbudza u autora najmniejszych choćby wątpliwości, podobnie jak użycie volgare. Nieliczne są zapoż...

We wstępie do niniejszej Antologii profesor Lidia Kasarełło posłużyła się metaforą owoców, często o gorzkim i cierpkim smaku, które „zazwyczaj lśnią jak wypolerowane lustra, odbijając refleksy otaczającego świata, choć nie brak wśród nich matowych i groteskowych form”. Ten doskonały obraz oddaje zarówno złożoność rzeczywistości chińskiej XX i XXI wieku – z całym ogromem i gwałtownością zachodzących w niej przemian ‒ jak i charakteru prezentowanych tu utworów. Pastoralna liryczność sąsiaduje tu z niestroniącą od wulgaryzmów ironią, konwencjonalna nowela z surrealistycznym obrazem, wzruszenie z oskarżeniem, przesycone czułością wspomnienia z brutalną wizją psychicznego okaleczenia. Mierząc się z trudnością zbudowania poprawnej repreze...

Książka ta jest zbiorem notatek poczynionych przez autora; stąd zresztą jej tytuł. To nie jest wina świata, że państwo mieli o nim wygórowane wyobrażenie. „Po wydaniu pierwszych Notatek uznałem, że w zasadzie wyczerpałem temat i stosunkowo dobrze zaprezentowałem poetykę, w jakiej chciałem opisać poruszone tam i poruszające mnie zagadnienia, po czym już w trakcie redakcji tekstu moje środowisko naturalne dostarczyło mi nowych fragmentów, wycinków, odezwań, hasełek i wykrzykników rzeczywistości domagających się omówienia lub choćby prezentacji tylko, i tak powstały Notatki 2, po napisaniu i wydaniu których uznałem, że w zasadzie... Jak się okazuje niesłusznie. Stąd przedkładam państwu kolejne notatki. Również tym razem przekonany jestem, że ostatn...

Książka ta zarysowuje pewien program. Nie udaje, że jest wyczerpującą polityczną historią religii, o którą się upomina; jej cel stanowi wyłącznie stworzenie podstaw dla podobnej historii, zdefiniowanie ogólnych ram i zarysowanie perspektyw. Napisano ją, biorąc za punkt wyjścia podwójną tezę, przesądzającą o jej kształcie i dynamice narracji. Głosi ona, że mimo upartego trwania kościołów i utrzymywania się wiary życiowa trajektoria religijnego żywiołu w naszym świecie zasadniczo dobiegła końca, a niezwykła oryginalność Zachodu polega na tym, iż dokonało się tam ponowne włączenie w obręb ludzkich działań i więzi żywiołu sakralnego, który od zawsze modelował je od zewnątrz. Jeśli mamy tu do czynienia z kresem religii, jest to kres, który...

Utwory wybrane to zbiór prozy poetyckiej i kilkudziesięciu wierszy jednej z najciekawszych i najtragiczniejszych młodopolskich poetek. Zwana kiedyś ?boginią słowa? do dzisiaj jest inspiracją dla tych, którzy nie boją się zajrzeć w głąb swego wnętrza.

Paweł Hertz (1918-2001) ? pisarz, poeta, tłumacz i wydawca, przez wiele lat związany z Państwowym Instytutem Wydawniczym ? jedna z najważniejszych postaci polskiej kultury i humanistyki XX wieku. Autor przeszło dziesięciu tomów poetyckich i ponad 15 eseistycznych. Tłumaczył m.in. twórczość Lwa Tołstoja, Iwana Turgieniewa, Anatola France?a, Marcela Prousta, Jacoba Burckhardta, Hugo von Hofmannsthala; redakcyjnie opracowywał dzieła wybrane m.in. Aleksandra Puszkina, Fiodora Dostojewskiego, Zygmunta Kraińskiego, czy Juliusza Słowackiego. Wiersze zebrane są jednym zbiorem ukazującym poezję tego autora od początku do czasu, gdy postanowił poezją dłużej nie zajmować się, zawierają one również teksty wcześniej niepublikowane. O tej poezji Czesław Miłosz mówił,...

Lou Andreas-Salomé (1861-1937), znana jako kobieta Nietzschego, Rilkego i Freuda, była kimś więcej niż tylko epizodem w życiu trzech wielkich mężczyzn. Obok miłości największą jej pasją była literatura. Oprócz szeregu dzieł prozatorskich i prób poetyckich pozostawiła pokaźną teoretyczną spuściznę pisarską, poświęconą głównie dwóm tematom: miłości i teologii. W ostatnich dekadach życia poświęciła się próbie zrozumienia i opisania fenomenu miłości, najpierw na własną rękę, następnie pod silnym wpływem Freuda. W 1911 roku rozpoczęła systematyczne studium pism Freuda, po czym podjęła osobistą naukę u twórcy psychoanalizy, która przeistoczyła się w intymną zażyłość i oddanie, trwające aż do śmierci. Niniejszy tom zawiera wybór ps...

Portret totalny jednej z najwybitniejszych intelektualistek XX wieku. Susan Sontag pisała o sztuce i polityce, feminizmie i homoseksualizmie, sławie i stylu, medycynie i narkotykach, radykalizmie i faszyzmie oraz freudyzmie, komunizmie i amerykanizmie – jej dzieła stały się kluczem do zrozumienia współczesnej kultury. Benjamin Moser analizuje dzieła Sontag ukazując geniusz jej twórczości, radykalnej myśli i społecznego aktywizmu oraz sięga głębiej, poza publiczny wizerunek, i ujawnia nieznane prywatne oblicze pisarki. Snując tę fascynującą opowieść, wykorzystuje setki wywiadów przeprowadzonych od Maui po Sztokholm i od Londynu po Sarajewo oraz przedstawia blisko sto fotografii. Sontag. Życie i twórczość to pierwsza książką oparta na zamkniętych dla świata...

Miesięcznik „Literatura na Świecie” powstał w roku 1971. Pierwszym redaktorem naczelnym był Wacław Kubacki. Od początku roku 1994 pismo prowadzi Piotr Sommer. „Literatura na Świecie” ukazuje się w dużym formacie i w nowej szacie graficznej. Prezentuje najcelniejsze rzeczy z literatur światowych – od klasyki po awangardę. Obok przekładów zamieszcza krytyczne rozprawy, dyskusje, autokomentarze i omówienia twórczości translatorskiej. Proponuje też przekładowe ponowienia kanonu (Proust, Kafka, Flaubert). Stałe działy informacyjne obejmują „Noty o autorach”

W kolejnym tomie cieszących się dużą popularnością „Zbliżeń” przyglądamy się Vermeerowi – malarzowi bardzo znanemu, a jednocześnie ciągle nieodgadnionemu. Gary Schwartz, autor rozbudowanych komentarzy do poszczególnych kadrów wziętych z obrazów artysty, nie tylko ze znawstwem analizuje technikę i ikonografię prac mistrza, lecz przede wszystkim pokazuje ich ukryte, zakorzenione w kulturowym kontekście znaczenia, nie zawsze czytelne dla współczesnego odbiorcy. W ten sposób najbardziej nawet niepozorna scenka rodzajowa urasta do niepowtarzalnego dokumentu swoich czasów.

Tom szkiców podróżnych Adama Szczucińskiego, to próba stworzenia prywatnego portretu miejsca nie do końca rzeczywistego miasta wyłaniającego się z wody, z mgły, ale i z literatury. Autor wędruje po Wenecji śladami Josifa Brodskiego (zawsze z wierszami ulubionego poety w kieszeni), z zachwytem przygląda się dziełom sztuki, naturze. Dociera też do Wilna, Rzymu, Monterchi, Paryża. Tworzy wielobarwną mozaikę ludzkich historii, by wydobyć z pokładów niepamięci to, co jednostkowe, kruche, ulotne.