Zamieszkana samotność św. Karola de Foucauld

Błogosławiony Karol de Foucauld żyjący w pustelni w Tamanrasset na Saharze wśród Tuaregów zginął w grudniu 1916 roku z rąk bojowników z plemienia Senussów, zanim zdążył kogokolwiek nawrócić i założyć zgromadzenie, o którym marzył. Jego życie wydawało się przegrane. Ale Jezus pozostawił dyskretny znak: obok ciała brata Karola znaleziono na piasku Hostię wyrzuconą z tabernakulum oraz Pismo Święte. W ten sposób sam Mistrz z Nazaretu potwierdził jedność ze swoim uczniem w jego radykalnym ogołoceniu i ofierze z siebie. Wokół tego wydarzenia bp J.C. Boulanger buduje swoją opowieść o duchowości brata Karola, który pragnął żyć życiem ukrytym w ubóstwie i z pracy własnych rąk jak Jezus w Nazarecie, a jednocześnie życiem kontemplacyjnym pośród...

„Nauczyć się kochać Boga takimi darami, jakie się posiada, a nie jakie chciałoby się mieć, być rozdzielonym pomiędzy modlitwą a zaangażowaniem, marzyć o wspaniałych projektach i żyć wtopionym w banalną rzeczywistość, z sercem tkliwym, które płacze lub wybucha złością, chcieć się modlić, nie potrafiąc pozostawać w spokoju. Czy to nie jest obraz brata?” Tak o Karolu de Foucauld pisał jego biograf – Charles Lepetit. Karol przeszedł długą drogę – od niewiary, przez nawrócenie, wstąpienie do zakonu trapistów, odkrycie powołania do życia pustelniczego – najpierw w Nazarecie, a potem w dalekiej Algierii… Ewangelizował przez samotność, ascezę, kontemplację połączoną z pracą fizyczną. Ale przede wszystkim pragnął być bratem – małym b...

Nieustannie odczytując na nowo z miłością Ewangelię, brat Karol do Foucauld poznał, że Jezus zechciał być naszym Bratem i do ewangelicznego braterstwa nas zachęca: "Wszyscy braćmi jesteście" (Mt 23,8). Czy słuchamy i staramy się rozumieć to wołanie Jezusa? Cały Kościół jest wezwany do życia nazaretańskiego i życia błogosławieństwami.

Z okazji kanonizacji, oddajemy do rąk czytelnika, kolejne po Duchu Jezusa duchowe dzieło świętego. Jest to duchowy dziennik, zawierający najbardziej osobiste zapiski Karola de Foucauld.Nocny podróżnik przypomina wędrówki pod rozgwieżdżonym niebem Sahary, jest też swoistą pustynią duchową - miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem. W tomie zawarte są zapiski zarówno z okresu pielgrzymek do Rzymu, przebywania w Nazarecie, Bni-Abbs i Tamanrasset. Medytacje, notatki, rekolekcje i inne rękopisy podzielone są na trzy okresy: Nazaret, Akbes i Rzym, Ziemia Święta i Sahara.

Modlitwa, którą nazywamy „Modlitwą oddania”, została ułożona przez brata Karola de Foucauld. Jest ona głębokim i prawdziwym wyrazem tego, czym żył, dlatego wszyscy jego naśladowcy – mali bracia i małe siostry Jezusa, żyjący na całym świecie i mówiący różnymi językami – kończą jej słowami każdy dzień. Książka bp. Jean-Claude'a Boulangera to doskonała okazja, aby nie tylko poznać tę modlitwę, ale także starać się nią żyć. Serdecznie polecam! – Brat Moris. Abandon... Czy istnieje słowo bardziej wieloznaczne? Na kartach tej książki będzie mowa o odwadze oddania się w ręce Boże, ale innym znaczeniem słowa abandon jest bolesne doświadczenie bycia opuszczonym, porzuconym. Rozważać będziemy „Modlitwę oddanie” przypisywaną Karolowi...

"Duch Jezusa" to zbiór medytacji na temat cnót kardynalnych w Ewangeliach, powstałych w 1896 r., komentarzy do czerech Ewangelistów, datowanych na 1901 r. oraz wczesnych i późniejszych medytacji nad Ewangelią (1905 r. oraz 1914-1915r.). Niezwykle sugestywne pasusy, charakterystyczne dla lectio divina, nabierają charakteru medytacji, intymnej rozmowie z Bogiem, opartej na niesłychanej wrażliwości. Pisane z pokorą, w kruchości, świadomości własnych ograniczeń, noty, mające nieraz cechy uniesień mistycznych. Karol de Foucauld otwiera przed czytelnikiem wrota źródeł chrześcijaństwa. Życiu zgodnie z Ewangelią. Służby bliźniemu, kimkolwiek jest - ubogiemu, ostatniemu, a także wrogowi. Miłości do nieprzyjaciela. Okrywania ducha wspólnoty. Szczególnie te doświadc...

Karol de Foucauld żył wśród muzułmańskich Tuaregów w Algierii, gdzie dawał świadectwo Ewangelii prostotą, ubóstwem i troską o tych, którzy nie byli mu przychylni. Nic nie wskazywało na to, że te działania były skuteczne – nie było masowych nawróceń, a on sam zginął zamordowany w swojej pustelni w Tamanrasset. Tymczasem ziarno rzucone przez niego przynosi dzisiaj plon. Coraz więcej ludzi decyduje się w ukryciu i w całkowitym ubóstwie naśladować nazaretański okres życia Jezusa Chrystusa. Są gotowi dzielić z najbiedniejszymi nie tylko trudy, ale i styl życia. Dlatego na całym świecie powstało obecnie co najmniej 20 wspólnot, które bezpośrednio inspirują się ojcem de Foucauld i jego duchowością. Książka jest świadectwem trudnych poszukiwań drog...

Zbiór cennych, głębokich duchowo myśli jest świadectwem człowieka, trapisty-pustelnika i misjonarza, który z piórem w ręku modlił się, myślał i przygotowywał najważniejsze decyzje swojego życia. A życie to z jego głodem doskonałości i mądrości pustyni może być i dla nas przykładem i natchnieniem.

Jak to się stało, że niewierzący za młodu, porywczy i skłonny do awantur oficer armii francuskiej stał się eremitą żyjącym na Saharze pośród Tuaregów, autorem słynnej reguły Małych Braci Jezusa, męczennikiem bestialsko zamordowanym przez Senussów, a wreszcie jednym z najpopularniejszych świętych współczesnego Kościoła? Książka Marka Przepiórki to barwna i błyskotliwie napisana powieść biograficzna o św. Karolu de Foucauld, jakiej nie mieliśmy do tej pory. Literacko sfabularyzowane wydarzenia z życia świętego przeplatają się z fragmentami jego korespondencji i pamiętników, co daje czytelnikowi niepowtarzalną okazję zrozumienia nieprzeciętnej osobowości św. Karola, jego wewnętrznej determinacji i drogi nawrócenia. To ziarno potrzebowało wiele...

Czy możemy się czegoś nauczyć od żyjących kilkanaście wieków temu egipskich pustelników? Tak! Autor, komentując teksty Ojców Pustyni pokazuje, jak radzić sobie ze zniechęceniem na modlitwie, powracającymi pokusami, negatywnymi emocjami... Okazuje się bowiem, że starożytni mnisi zmagali się z tymi samymi problemami duchowymi, co my i to w jeszcze większym stopniu. Udało im się jednak wypracować skuteczne sposoby na ich pokonanie. Skuteczne, bo oparte na praktyce życia, a nie na teoretycznych rozważaniach.

„Zaprawdę, wszystko jest hewel, ulotne jak dym. Oprócz Boga i prawdy Bożej” – pisze o. Krzysztof Pałys OP, a cała książka podąża za tym zdaniem. Autor dzieli się z czytelnikami swoimi myślami – nieraz ulotnymi, nieraz docierającymi wprost do serca. Przywołuje teksty mistrzów duchowych, portrety osób, które były dla niego spotkaniem z Wszechmogącym, rozważa reguły życia duchowego i pochyla się nad prawdami życiowymi. A wszystkie te ścieżki, w stały i namacalny sposób, prowadzą do ludzkiej tęsknoty za Bogiem, poszukiwania Boga i prawdy Bożej, która daje sens i ukojenie.

Potrzeba bycia w bliskości Boga pozostaje niezmienna. Dlatego Nauka kontemplacji, choć ukazała się przed stu laty, nie straciła nic na aktualności. Esej wspaniale ilustruje związki między pracą intelektualną a duchowymi poszukiwaniami. Autorzy wskazują najważniejsze zasady życia modlitwy zgodnie z tradycją mistyczną świętych Tomasza z Akwinu, św. Jana od Krzyża i innych.