Życie mimo wszystko. Rozmowy o samobójstwie

„Osoba my­ślą­ca o sa­mo­bój­stwie mie­rzy się z wiel­kim cier­pie­niem, które bar­dzo czę­sto jest nie­wi­dzial­ne dla in­nych. Każdy dzień przy­no­si ból, po­czu­cie bez­rad­no­ści i bez­na­dziei. Ten stan izo­lu­je ją od świa­ta, od bli­skich, a przede wszyst­kim także od moż­li­wo­ści uzy­ska­nia po­mo­cy. Wy­czer­pa­ni, opusz­cze­ni, po­zba­wie­ni na­dziei krzy­czą, ale my tego krzy­ku nie sły­szy­my."

Uznałam, że zanim cokolwiek napiszę o „Życie mimo wszystko", to przytoczę właśnie te słowa. Od razu bowiem ujawniają z jak ciężką tematyką mamy kontakt i jak trudna może być to lektura. Czuć jednak w nich szacunek do człowieka cierpiącego i szacunek ten stale jest obecny u Halszki Witkowskiej. Nie ważne, czy mówi o statystykach, analizuje problem, pokazuje jak wiele ma twarzy, czy podkreśla jak ważne jest mówienie o nim, ale mówienie w odpowiedni sposób — zawsze czuć w tym szacunek do każdego człowieka, niezależnie od jego decyzji. Dzięki temu nikt nie zostaje poddany ocenie, a wszyscy znajdują zrozumienie. Jest w tym delikatność, jakiej nie spodziewałabym się w tekście, który próbuje ugryźć temat samobójstw z każdej strony. Przed lekturą bałam się, że książka mnie przygniecie i przydusi, a zamiast tego dała mi ogrom wiedzy bez poświęcenia mojej stabilności psychicznej. Spędziłam kilka godzin z tematem ciężkim, ale podanym w sposób na tyle przystępny, że mój lęk okazał się nieuzasadniony. Książkę natomiast zamknęłam z lekkim sercem, pełnym nadziei na lepsze zmiany.

Halszka bazuje na latach swoich badań, wiedzy innych specjalistów i swoim doświadczeniu zawodowym (to suicydolog oraz pomysłodawczyni i koordynatorka pierwszej w Polsce platformy edukacyjno-pomocowej dla osób w kryzysie samobójczym i ich bliskich — „Życie Warte Jest Rozmowy”). Dzięki temu jej słowa pełne są rzetelnych informacji zebranych w jednym miejscu. Nie poprzestaje jedynie na temacie samobójstwa i jego prób, nie kończy na skutkach, nie zatrzymuje się nawet na wszystkim tym co je poprzedza — stara się sięgnąć jeszcze głębiej i wydobyć to, czego świadomość powinniśmy mieć, a o czym trudno się dowiedzieć, gdy społeczeństwo wybiera drogę milczenia oraz odwracania oczu. Dzięki temu „Życie mimo wszystko" zyskuje wyjątkową wartość. Wartość na tyle dużą, że trudno na tytuł ten spojrzeć bez jej pryzmatu.

Temat niewygodny, bolesny i paradoksalnie wielu z nas bardzo bliski. W "Życie mimo wszystko. Rozmowy o samobójstwie" uczymy się jak wielkie znaczenie mogą mieć proste słowa i gesty. Chciałbym aby jak najwięcej osób sięgnęło po książkę Halszki Witkowskiej i Szymona Falacińskiego oraz otworzyło się na dialog o samobójstwie.

Jestem niezwykle wdzięczna, że powstają książki takie jak "Życie mimo wszystko", ponieważ autorka w sposób wrażliwy, wyrozumiały i jednocześnie poparty dużą wiedzą przybliża aspekty suicydologii, o które nie mamy kogo pytać. Dementuje przy tym fałszywe przekonania, które pokutują w naszym społeczeństwie i od lat przynoszą wiele szkód. Co istotne, nie stara się mówić w sposób oceniający, ale wspierający wszystkich dotkniętych tym problemem. Wielka praca włożona w odpowiednią edukację społeczeństwa oraz realna pomoc w postaci platformy www.zjwr.pl to tylko część pomocy, o której możemy poczytać w tej rozmowie. Autorka daje nam wiele rad dotyczących reagowania na kryzys i możliwości, które ma każdy z nas.

Książka Halszki Witkowskiej i Szymona Falacińskiego zdecydowanie zasługuje na uwagę i poświęcenie jej większej ilości czasu. Zawiera wiele badań, wskazówek i prostych rozwiązań, ale też daje wgląd w szerszy kontekst związany z samobójstwami. Ponadto autorom udało się to, co stanowi wyzwanie dla osób zajmujących się tą tematyką, zmniejszyli dystans pomiędzy mało popularną dziedziną, a jej odzwierciedleniem w codzienności. Mamy do czynienia z bolesną, przytłaczającą materią, ale opisaną w sposób zachęcający do pogłębiania wiedzy.

Tę książkę czytało mi się ciężko. W sensie emocjonalnym, wstrząsnęła mną. Bo napisana jest takim prostym i łatwym językiem. Czyta się ją błyskawicznie, ale naprawdę otwiera oczy na problem samobójstw.

Przede wszystkim ta książką pokazała mi jak rozmawiać z osobami w kryzysie psychicznym. Takiej osobie nie można mówić, że ktoś ma gorzej, że przesadza. Bardzo ważne jest aby pokazać takiej osobie, że nie jest sama i może liczyć na naszą pomoc.

Moim zdaniem to jest najważniejsza część książki, pokazanie jak pomóc. Ale książka też obala niektóre mity związane z samobójstwami czy przedstawia jakie osoby są w grupie ryzyka.

W "Życie mimo wszystko" podobało mi się również zwrócenie uwagi na osoby zmagające się ze stratą osoby, która popełniła samobójstwo. Bo często takie osoby, zamiast dostać wsparcie są wytykane palcami. Często padają słowa: Jak rodzice mogli dopuścić do samobójczej śmierci dziecka? Czy: "Ta rodzina była patologiczna". Niestety najbliższa rodzina , czy przyjaciele oprócz rozpaczy, żalu, smutku, muszą zmagać się z obgadywaniem i wytykaniem palcami.

Moim zdaniem tę książkę powinien przeczytać każdy. Może dzięki niej temat samobójstwa nie będzie tematem tabu i przede wszystkim dzięki niej uda się komuś pomóc.

Z całego serca polecam Wam tę książkę.

Zwykle daleka jestem od stwierdzeń, że jakaś książka jest "lekturą obowiązkową" i koniecznie trzeba ją przeczytać, ale w przypadku pozycji "Życie mimo wszystko", skłonna jestem nagiąć swoje zasady. Jeżeli istnieją książki, które mogą zmienić czyjeś życie, to ta jest na pewno jedną z nich. Już od najmłodszych lat w szkole uczymy się wielu mniej lub bardziej przydatnych rzeczy, część z nas przeszła nawet kurs pierwszej pomocy, ale nikt systemowo nie zajął się nauczaniem, jak radzić sobie z własnymi emocjami. W efekcie mamy całe pokolenia ludzi, którzy znają wzory skróconego mnożenia, pięć sposobów otrzymywania soli i wszystkie stolice świata, ale nie wiedzą, jak radzić sobie z kryzysami i gdzie szukać pomocy, jeśli takowe ich dopadną.

Każdy z nas słyszał o kimś, kto odebrał sobie życie. Ale czy każdy z nas rozumie, dlaczego?

Książka "Życie mimo wszystko. Rozmowy o samobójstwie" pokazuje nam całe procesy, które zachodzą nim ktoś podejmie próbę samobójczą. Jak się okazuje wokół tematyki samobójstw krąży bardzo wiele mitów i nieprawdy.

Jako społeczeństwo, przyjaciele i krewni nie jesteśmy świadomi, ani przygotowani na sytuację, gdy ktoś z naszego otoczenia podejmuję próbę samobójczą.

W książce mamy zawarte szereg rad i wyjaśnień, a my jako społeczeństwo musimy odrobić lekcje, żeby jak najmniej naszych bliskich odeszło nagle w sposób samobójczy. Największy mit to to, że samobójstwo popełniają osoby chore. Często jest tak, że myśli przebierają się w czyny po całym procesie i wielu negatywnych emocji. Pamiętajmy, że nawet beton pęka i nawet najsilniejsze osoby mogą stracić chęć do życia... I jest to złe określenie, ponieważ taka osoba chcę żyć, ale nie potrafi...

Ty, ja i każdy z nas powinien zacząć nie tylko słuchać, ale także słyszeć! Jak się okazuje sporo osób przed popełnieniem samobójstwa daje dużo sygnałów, że już nie daje sobie rady.

Statystyki mówią jasno, lawinowo rośną próby samobójcze. Państwo jest przestarzałe i wszelkie instrumenty państwa są nieudolne.

Często nie próbujemy zrozumieć innych i z góry krytykujemy, a to jedno krytyczne zadnie może sprawić, że naczynie zwane życiem pęknie...

W książce znajdziemy informacje jak sobie radzić w czasie kryzys zdrowia psychicznego, jak reagować na myśli i próby samobójcze innych osób (możemy uratować wiele istnień)!

Ta książka powstała z myślą o kryzysie, który przechodzą dzieci, dorośli i emeryci. Niestety samobójstwo dzisiaj ma twarz kilku letniego dziecka, młodej matki, szefa prosperującej firmy, a także emeryta, który całe życie poświęcił innym.

• …czy to prawda, że co roku więcej Polaków traci życie w wyniku samobójstwa niż w wypadkach drogowych,

• …co zawierają listy pożegnalne samobójców,

• …dlaczego jedną z największych grup ryzyka są weterynarze,

• …jaki wpływ na samobójstwa dzieci i młodzieży mają internetowi influencerzy,

oraz

• …co sprawia, że człowiek przestaje chcieć istnieć?

Pani Halszka jest wyjątkowa! Wkłada bardzo dużo pracy, żeby ratować Polaków w kryzysie psychicznym, znacie www.//zwjr.pl ?

Znajdziecie tam darmową pomoc i wsparcie, oraz wiele rad!

Statystycznie w naszym kraju umiera 15 osób dziennie z powodu samobójstwa. Nie szukajmy informacji gdzie popadnie, niektóre rady mogą być szkodliwe, dla tego promujcie stronę ZWJR. To może uratować twojego syna, twoją siostrę, twojego ojca, a nawet Ciebie samego! Często osoby po próbie samobójczej nie sądzili, że znajdą się w takiej sytuacji, dla tego zagrożenie czai się na każdego z nas.

Ta książka pomoże ci uchronić siebie i bliskich przed samobójstwem, jest to jeden krok milowy, ale każdy krok przybliża nas do ratunku. Chyba nie muszę wspominać, że lawinowo zamyka się oddziały psychiatryczne itp. Dla dzieci i młodzieży, chyba nie muszę wspominać, że pełnoletnia osoba po próbie samobójczej zostaje sama z problemem i istnieje duże prawdopodobieństwo, że już sobie nie poradzi w życiu bez NASZEJ pomocy. Nie bójmy się pytać, reagować i pytać... Obojętność zabija!

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji

tel. 22 594 91 00(czynny w każdą środę – czwartek

od 17.00 do 19.00)

Telefon zaufania dla osób dorosłych

w kryzysie emocjonalnym

tel. 116 123

(poniedziałek-piątek od 14:00-22:00

Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży

tel. 116 111

Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego – 24 godziny przez 7 dni.

Czy wiecie o tym, że statystycznie co 40 sekund ktoś na świecie odbiera sobie życie?, że najwiecej samobójstw odbywa się na wiosnę? że jedną z największych grup ryzyka są lekarze weterynarii?, że bardzo często wystarczy nasza obecność obok drugiej osoby, bez zbędnych słów typu "będzie dobrze" "inni mają gorzej", wysłuchanie, zaakceptowanie czyjegoś bólu i towarzyszenie w nim, aby pomóc?

"Życie mimo wszystko" to książka, którą polecam każdemu, bez wyjątku. Jest to rozmowa z panią Halszką Witkowską, specjalistką w dziedzinie suicydologii, która w bardzo przystępny sposób, z wielką empatią i wyczuciem, wyjaśnia ten trudny i zarazem delikatny temat jakim jest samobójstwo. Odpowiada na wiele pytań, które przez lata stanowiły temat tabu. Odkłamia swoją wiedzą i wielkim doświadczeniem fałszywe przekonania. Odsłania czytelnikowi po krótce co zawierają listy pożegnalne samobójców. Jaki wpływ na samobójstwa wśród dzieci (tak dzieci, nawet 8letnie) i młodzieży mają internetowi "celebryci". Czytając ten wywiad z panią Halszką wielokrotnie czułam się zaszokowana tym, jak bardzo nieświadomi jesteśmy jakie cierpienie może nosić w sobie człowiek, który żyje obok nas. Przypomniałam sobie osoby, które znałam a których już nie ma bo tylko takie rozwiązanie widziały w tym tunelu cierpienia w jakim się znalazły.

Po tej lekturze widzę jak bardzo potrzeba o tym mówić głośno ale i mądrze. Ta książka tego uczy. I pozwala choć po części zrozumieć co sprawia, że człowiek przestaje chcieć żyć.