„Aneta Kania” – książki

Zapiski Anety Kani to dynamiczna autoopowieść o życiu nawiedzonym przez trzęsienie ziemi, które w jeden dzień zmieniło krajobraz wiosny w krajobraz jesieni, i to wcale nie złotej. Paradoksalnie owo nagłe trzęsienie ziemi spowodowane chorobą, niweczące pisarskie marzenia młodej dziennikarki, stało się zwiastunem nowego początku. Ta niewiarygodna, pulsująca życiem historia, udokumentowana osobistymi zapiskami Anety, nie jest fabularnym blefem. Nie jest też owocem kobiecej dzielności, dziełem własnych rąk. Wprost przeciwnie, zrodziła się w bezsilności, z niezwykłej relacji z Bogiem, którego autorka spotkała w otchłani własnej udręki. W jej zapiskach nie ma lukru, słodkości, patosu, wyznań na górnym c, ekstaz podsycanych emocjami, nie ma taniego blichtru. Jest natomiast żar i pasja spotkań z Bogiem, a także z ludźmi i ze sobą samą. Krzysztof Wons SDS

Cierpienie, w bardzo różnej formie i intensywności, jest obecne w życiu każdego z nas. Prędzej czy później musimy stawić mu czoła. Od nas zależy czy nas złamie, czy stanie się drogą do głębszych poziomów życia. Wariacje na temat cierpienia powstały na bazie trwającej całe lata walki z chorobą. Ogrom bólu i cierpienia nie załamały Autorki. Sprawiły, że stała się wirtuozem w tej materii niełatwej, wymagającej, czasem wydawać by się mogło pozbawionej nadziei. To nie Pan Bóg daje cierpienie, nie On jest jego autorem i dawcą. Cierpienie to skutek zła istniejącego w świecie i tylko Bóg potrafi wyprowadzić dla człowieka dobro z tego, co samo w sobie jest pozbawione sensu i wartości. Nie było ani sekundy, w której cierpienie byłoby pozbawione sensu, ani chwili, w której On nie działałby przez cierpienie. Jego miłość natychmiast uczyniła cierpienie narzędziem swojej łaski. Krzyż Chrystusa jest tego materialnym dowodem. Te swobodne, ale głębokie przemyślenia, pełne są wiary w to, że cierpienie i ból stają się dzięki Bożej łasce - ratunkiem i lekarstwem. Źródłem ocalenia.

Oto fragmenty mojego życia, które w jednej chwili zrobiło zwrot o sto osiemdziesiąt stopni i z przestrzeni pełnej słońca, nadziei, planów na przyszłość () wpadło w ciemność, cierpienie, niepewność jutra, w zupełnie nowy świat, o którego istnieniu teoretycznie wiedziałam, ale nie znałam go i omijałam nawet myślą. Od tamtej chwili zaczęło się inne, nowe życie...