Domek z kart

“Domek z kart” to książka pełna mroku, tajemnic, intryg i mnóstwa przepięknej sztuki. Bardzo mi się to połączenie spodobało. Książka zachwyca swoim wyglądem, pięknie wybarwionymi krawędziami, kolory same w sobie cieszą oko i nie można się od niej oderwać. A sama okładka robi wrażenie.

Anna to dziewczyna, która przeprowadza się z małego miasteczka do Nowego Jorku na staż. Początkowo marzyła o odbyciu stażu w Metropolitan Museum of Art, ale dziwnym zbiegiem okoliczności znalazła pracę nie tam, ale w The Cloisters.

Dziewczyna ma ogromną wiedzę, ale jest przytłoczona tym, ile jeszcze musi się nauczyć.Powoli zaczyna odnajdywać się w świecie, w którym się znalazła. Wierzy, że to lato będzie dla niej przełomowe.

Anne wraz z inną stażystką - Rachel muszą przygotować materiały na wystawę dotyczącą wyjątkowej talii kart tarota.

Poznaję świat który okazuje się pełen tajemnic oraz niezrozumiałych sytuacji przepełnionych fascynacją tarota. Na początku nie chce się w to angażować i po prostu wykonuje swoją pracę najlepiej jak potrafi, jednak z biegiem czasu ten mroczny i toksyczny świat zaczyna ją fascynować

Bardzo spodobała mi się historia zawarta w tej książce. Fabuła nie jest szybka i momentami może sprawiać wrażenie powolnej. Jednak ta historia mnie nie znudziła ale wciągnęła i naprawdę zafascynował mnie ten mroczny klimat.

Autorka stworzyła powieść od której ciężko się oderwać, pełnych sekretów które powoli wychodzą na jaw. W tej książce nie brakuje nawiązań do astrologii, wróżbiarstwa, tarota który odgrywa tu główną rolę. Ta zwyczajna talia kart do tarota sprawia że bohaterowie chcą za wszelką cenę władzę oraz uznanie swoich kolegów.

"Domek z kart” to książka która zabierze w Was świat sztuki, mrocznych zagadek oraz świata tarota i wróżbiarstwa. Bardzo Wam polecam tą książę mam nadzieje że miło spędzicie z nią czas.

Ann Stilwell niedawno skończyła studia, a przed nią cudowne lato, a przynajmniej na to liczy. Letni staż w The Met w Nowym Jorku to dla niej spełnienie marzeń. Tym bardziej że to daleko od jej rodzinnego domu, a ma swoje powody, aby chcieć się stamtąd wynieść przynajmniej na jakiś czas. Jednak od samego początku nie jest tak, jakby chciała. Kiedy dociera tam, w pierwszy dzień swojego stażu okazuje się, że jej opiekun wyjechał i niestety muszą z niej zrezygnować. Już myślała, że wszystkie plany będzie musiała zmienić, kiedy przychodzi pewien mężczyzna i chce ją na asystentkę. Chociaż ma to być zupełnie inna praca, kobieta się cieszy i ma zamiar dać z siebie 100%. Chce, aby Patrick był zadowolony z decyzji, aby dać jej szansę.

Nowe znajomości, nowe możliwości rozwoju, praca, która okazuje się ciekawa – to teraz codzienność Ann. Pewnego dnia kobieta znajduje pewną kartę tarota, co jest początkiem wielu zdarzeń. Tajemnice, sekrety i duże niebezpieczeństwo. Tak naprawdę nie wiadomo, komu będzie można zaufać, kto stał się przyjacielem, a kto tylko go udaje. Co takiego się stanie? Co z tym wszystkim będzie miało wspólnego znalezisko Ann? Jak potoczą się losy kobiety.

Historia, jaką znalazłam w książce, mnie się podobała. Akcja nie jest szybka, ja bym stwierdziła, że momentami dość wolna, jednak nie na tyle, żebym się nudziła. To opowieść pełna tajemnic, sekretów, które pragniemy odkryć. Czytało się ją dość szybko, momentami czując emocje.

Muszę wspomnieć o wspaniałym wydaniu. Książka ma klimatyczną okładkę, a do tego barwione brzegi. Wygląda rewelacyjnie, co zdecydowanie zachęca, aby po nią sięgnąć.

Bohaterowie ciekawi, dość dobrze wykreowani. Tym razem nie zdradzę wam o nich nic poza tym, co dowiedzieliście się wcześniej o Ann.

„Domek z kart” to dość ciekawa, pełna tajemnic, sekretów i niebezpieczeństwa książka, po którą według mnie warto sięgnąć.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

"Swoją drogą, odnoszę wrażenie, że wszyscy mamy obsesję na punkcie kobiecej intuicji. Tymczasem tu chodzi bardziej o to, że kobiety lepiej niż mężczyźni dostrzegają różne wzorce. Weźmy na przykład tkaniny. Od wieków kobiety były tkaczkami. Potrafiły zobaczyć wzory i łączyć je ze sobą tworząc piękne rzeczy. I to właśnie robimy, przędziemy nasze życie. Staramy się zobaczyć, dokąd zaprowadzą nas poszczególne wątki."

"Domek z kart" przyciąga wzrok dzięki pięknej oprawie. Okładka aż prosi się, by wziąć książkę w ręce i zachwycać się jej dopieszczeniem. Dopieszczona jest także fabuła książki, choć już na wstępie muszę przyznać, że momentami pewnych informacji było za dużo.

Główna bohaterka, Ann, zaczyna nowy rozdział w życiu. Przyjeżdża do Nowego Jorku do pracy. Trafia do The Cloisters, którego mury i ludzie w nim pracujący odmienią życie Ann. Kustosz muzeum jest zafiksowany na punkcie tarota i przepowiadania przyszłości. Dziewczyna zostaje wplątana w grę, która mocno nadwyręża zaufanie do jej współpracowników.

"Domek z kart" to ciekawe połączenie thrillera z kryminałem, choć w dość lekkiej odsłonie. Poznaje się historię Ann i to, co przywiodło ją aż do Nowego Jorku. Nowa praca i znajomi pochłaniają całą jej uwagę. Motyw tarota i przepowiadania przyszłości, mimo iż ciekawy, na dłuższą metę po prostu mnie nudził. Katy Hays dość mocno rozpisała się na temat historii tarota i sztuki, co spowalniało akcję i niestety, ale mnie znużyło. Na szczęście były momenty, gdzie akcja nabierała tempa, ale po pewnym czasie znowu spowalniała.

Autorka również skupiła się na ambicjach człowieka, które doprowadzają do władzy lub upadku. Dotyczy to także toksycznych relacji, które na początku znajomości sprawiają wrażenie czystej przyjaźni. Jednak proces takiej znajomości zatruwa ową relację i może skutkować to przykrymi sytuacjami, nawet niebezpieczeństwem.

Ann została dopuszczona do głosu, dzięki czemu poznaje się jej odczucia względem osób, które stają na jej drodze. Powolnym tempem otwiera się przed czytelnikiem i możecie być pewni, że Was zaskoczy. Niewątpliwie "Domek z kart" to ciekawa propozycja dla czytelnika, który lubi nieszablonowe historie. Może trup nie ściele się tu gęsto, ale też nie każdy pozostanie przy życiu. Nie będzie to książka roku w moim rankingu, ale było to interesujące spotkanie, które na pewno zapamiętam na dłużej.

Ann Stilwell wyjeżdża do Nowego Jorku z nadzieją, że będzie jej dane pracować w Metropolitan Museum of Art. Jednak ku swojemu zdziwieniu zostaje oddelegowana do oddziału The Cloisters, czyli muzealnego zespołu klasztorów i ogrodów, który słynie ze swoich bogatych zbiorów sztuki średniowiecznej i renesansowej. Tam trafia do małej, ale za to szalenie charyzmatycznej grupy badaczy. Dziewczyna chętnie daje się ponieść dziwacznym teoriom głoszonym m.in. przez kustosza muzeum, który ma fioła na punkcie tarota. Kiedy Ann przypadkowo znajduje piętnastowieczną talię kart wplątuje się w niebezpieczną grę, w której stawką jest jej życie.

Wiem, że nie powinnam oceniać książki po okładce, ale w przypadku tej lektury, już pierwsze zerkniecie na nią sprawiło, że pragnęłam po nią sięgnąć. I to był szczęśliwy traf, bo generalnie książka przypadła mi do gustu. Była szalenie klimatyczna a liczne tajemnice i niedomówienia sprawiły, że trudno było mi się oderwać. Z każdej kolejnej przeczytanej strony przezierała aura niemal mistycyzmu będąca niezdrową fascynacją głównych bohaterów. Ci pragnęli odkryć tajemnice tarota i byli w stanie poświęcić wiele by to zrobić… Niestety nie byłam zdolna polubić żadnego z bohaterów. Nie byłam zdolna polubić Ann, która przez większą cześć fabuły dała manipulować się swojej best friend forever. Z przykrością czytało się fragmenty, w których Ann zachowywała się jakby była głucha i ślepa na zachowanie Rachel.

Domek z kart to książka, która miała spory potencjał. I nie zmarnowała go, bo historia była ciekawa i wciągająca. Może miała swoje wady, ale przyjemnie spędziłam z nią swój czas.

" [...] A co, jeśli nasza egzystencja — to jak żyjemy i umieramy — już została przesądzona? Chcielibyście wiedzieć, czy rzucone kości albo rozdane karty zdradzą wasz los? [...]"

Jestem pod wrażeniem barwionych brzegów najnowszej powieści Katy Hays pod tytułem "Domek z kart". Okładka jest cudna i przyciągająca wzrok. A co ukryte jest w środku? W środku znajdziecie świetną, mroczną i klimatyczną historię.

Czy kiedykolwiek mieliście do czynienia z wróżką lub kartami tarota? Co by się stało, gdy karty przepowiedziały wam śmierć? Bylibyście przerażeni, czy raczej olalibyście temat?

Jeżeli lubicie okres średniowiecza i renesansu, do tego wszystkiego uwielbiacie zwiedzać muzea i klimatyczne klasztory, interesujecie się kartami tarota, to powinna przypaść wam do gustu historia ukryta na kartkach powieści Katy Hays pod tytułem "Domek z kart".

Fabuła jest ekscytująca, hipnotyzująca, powodująca dreszcze przerażenia, tajemnicza, wciągająca i trzymająca w napięciu. Nie da się jej odstawić ani na minutę. Nie mogłam jej odłożyć, nie poznając zakończenia. Akcja nigdy nie zwalnia. Nie daje złapać oddechu. Podobały mi się jej zwroty. Moją ulubioną bohaterką jest Ann Stilwell. Dostała się do letniego programu dla współpracowników w Metropolitan Museum of Art. Jeszcze tego nie wie, ale ten wyjazd zmieni jej życie na zawsze. Myślę, że wy również ją polubicie. Jest to bardzo ambitna postać. Podobnie jak ja będziecie bać się o jej życie. Co lub kto jej zagraża? Czy zaufa właściwej osobie? Co się stanie, gdy dołączy do pewnego grona charyzmatycznych badaczy. Oczywiście nie powiem wam, co tak intensywnie badają. Odkryjecie to sami.

Spotkałam tutaj również pewną osobę, która od samego początku mi się nie podobała. Wzbudzała we mnie złe emocje. Czy miałam rację?

Na końcu książki znajdziecie przewodnik głównej bohaterki po tarocie. Przyznam szczerze, że kilka razy miałam w ręce karty tarota, ale tak naprawdę nigdy nie interesowałam się tym tematem. Może akurat wam przyda się ten przewodnik. Do wróżek nie chodzę, bo to strata kasy. Nie wierzę w ich przepowiednie. Szczerze, nie interesuje mnie okultyzm, ponieważ to jest czyste zło.

Zakończenie tej historii jest bardzo interesujące. Warto je poznać.

Ogólnie jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii. Podobał mi się jej klimat. Idealna historia do ekranizacji.

Jeżeli tak jak ja lubicie książki trzymające w napięciu, to śmiało sięgnijcie po "Domek z kart".

Dlaczego sięgnęłam po tę książkę: przyciągnęła mnie okładka, dodatkowym jej atutem są barwione brzegi i wisienką na torcie był opis. Czytając go, stwierdziłam, że to może być bardzo dobra i magiczna historia. Miałam rację. Nie żałuję, że ją przeczytałam.

Nie czekajcie, tylko śmiało sięgnijcie po tę historię.

Polecam czytać ją po zmroku. Zyskacie dodatkowy mroczny klimacik. Będziecie czuć ciarki na plecach. I pamiętajcie, zło nigdy nie śpi.

Czy lubicie gotyckie powieści? Ja przepadam za takimi. "Domek z kart" jest właśnie gotycką historią.

Ps.

Zanim weźmiecie karty tarota i zaczniecie sobie wróżyć, uważajcie, bo co zrobicie, gdy wywróżycie sobie śmierć. Pamiętajcie, im mniej wiecie, tym dłużej pożyjecie.

Czy lubicie fanatyków? Tutaj takiego poznacie. Ma bzika na jednym punkcie. To jest jego obsesja.

Czy lubicie tajemnice i zagadki? Jeżeli odpowiedzieliście pozytywnie, to kolejny powód, żeby przeczytać tę historię.

I na koniec — ta historia nie jest nudna. Przynajmniej ja się nie nudziłam.

Zapomniałam dodać, "Domek z kart" jest debiutem literackim Katy Hays. Jesteście w szoku?

Gratuluję autorce tego debiutu i z niecierpliwością czekam na kolejną klimatyczną historię.

Ps. 2

Czy chcielibyście dostać szansę na zbadanie ezoterycznych tajemnic renesansu? Jakie macie podejście do okultyzmu?

Byliście kiedyś u wróżki? Ja byłam raz w ramach zabawy andrzejkowej, ale szczerze powiedziawszy zupełnie nie pamiętam, co mi wywróżyła. To chyba najlepiej pokazuje, jaki mam do tego stosunek.

Jednak powieść „Domek z kart” Katy Hays przyciągnęła mnie do siebie nie tylko przepiękną okładką i barwionymi brzegami, ale też zapowiedzią mrocznego klimatu średniowiecznego klasztoru, w którym obecnie mieści się muzeum The Cloisters i zagadkową talią kart tarota niosącą intrygujący i złowieszczy wydźwięk. Czy jednak dla odkrycia tajemnicy zawartej w kartach można posunąć się do zbrodni?

Najwidoczniej można, bo powieść zaczyna się od odnalezienia ciała w muzealnej bibliotece. Jednak na poznanie osoby sprawcy i ofiary przyjdzie nam trochę poczekać, bo wraz z Ann cofamy się do momentu jej przybycia do Nowego Jorku i rozpoczęcia pracy w muzeum. Wraz z nią poznajemy labirynt średniowiecznych murów i otaczających je ogrodów, ale też przyczyny, dla których z determinacją dążyła do opuszczenia rodzinnego domu.

Stopniowo wraz z nią wdrażamy się w jej pracę związaną z przygotowaniem wystawy dotyczącej wróżbiarstwa, poznajemy jej intrygujących współpracowników Patricka i Rachel oraz dajemy się ponieść emocjom w ramionach pociągającego ogrodnika. Codzienność jej pobytu i pracy w nowym otoczeniu jest jednak jedynie tłem dla coraz większej fascynacji pewną zabytkową i tajemniczą talią kart tarota. Do czego posuną się badacze, by odkryć jej sekret?

Ta początkowo niespiesznie tocząca się historia wciągała mnie coraz głębiej w mistyczny klimat kamiennych murów, w których czasem trudno odróżnić prawdę od wyobrażeń. Wychodzące na jaw tajemnice przeszłości i te skrywane w sercach ambitnych, zaślepionych przez władzę i skupionych na własnych korzyściach ludzi zatruwały atmosferę niczym podawana małymi dawkami trucizna.

Zakończenie zostawiło mnie z pytaniami o granicę pomiędzy rzeczywistością a wyobraźnią oraz o siłę ludzkich emocji i pragnień. Czy sami decydujemy o swoim życiu, czy wszystko jest nam zapisane z góry? Czy mamy możliwość wyboru, a może tylko złudne poczucie sprawczości, które i tak prowadzi nas tam, gdzie mieliśmy dotrzeć? I w końcu czy przepowiednia zawarta w kartach jest jedynie marnym usprawiedliwieniem przed samym sobą naszych własnych czynów?

Książka jest przepięknie wydana. Jej kolorowe boki aż zapierają dech w piersi i samo posiadanie jej już sprawia, że czujemy się bogaci. Również pachnie obłędnie, a uwierzcie, że nie wszystkie książki mają miłe zapachy. Ta ewidentnie kojarzy się z roślinnością i bogactwem. Treść książki aż kipi od natłoku sztuki i wydzielonych epok. Gdyby nie było loga wydawcy na niej to byłabym pewna, że wydało ją wydawnictwo Letra, gdyż tylko u nich widziałam mieszkankę sensacji, kryminału i sztuki z dodatkiem historii. Czytając nawet zastanawiałam się dlaczego została przydzielona jej taka okładka, gdyż początkowo nie widziałam tu żadnego związku. Również opowieść rozpoczyna się tak zwyczajnie, później nieco ciekawiej i ponownie zwyczajnie. Dopiero kiedy doszłam do postaci, która wierzy, że potrafi przewidywać przyszłość, to wtedy sprawa z okładką się wyjaśniła. Wielkim plusem jest tutaj przedstawienie świata z książki i otaczających go rzeczy. Autora zauważa ogrom drobnych elementów, opisuje nam rzeczy zwyczajne sprawiając, że wydają nam się wyjątkowe. Wszędzie jest zapowiedź dobrej przygody, wielu niewiadomych i jakby zdarzeń, które powstają niby samoistnie, ale tak zwyczajnie, to raczej by do nich nie doszło. Czułam tutaj przesłankę afirmacji postaci, lecz bez bezpośredniego nawiązania do konkretów. To zdecydowanie opowieść magiczna, tylko nie zawsze ta magia była podkreślona na tyle, by uznać jej skrawek za odrobinę fantastyki.

Już na wstępie poznajemy dziewczynę, która marzy o pracy w muzeum, jednak los sprawia, że trafia w nieco inne miejsce. To tam odkryje coś przełomowego i swoją ciekawością zwróci na siebie uwagę innych osób. Dostanie przy tym drobne ostrzeżenie, ale czy na nim się sprawa zakończy?

Ostatnio w modzie są kolorowe strony książki i to one najbardziej sprawiają, że pragniemy daną powieść przeczytać. Historia zawarta w tej osłonie podobała mi się, ale były takie momenty, kiedy musiałam wsłuchać się w treść, by zobaczyć o co tutaj chodziło. Zdecydowanie najlepiej czyta się ją w ciszy. Myślę, że jest warta polecania:-)

Debiut historyczki sztuki Katy Hays pt. “Domek z kart” to coś dla wielbicieli lekkich thrillerów psychologicznych, powieści z motywem sztuki i klimatu dark academia, pełen ciemnych, chłodnych sal muzealnych, starych klasztorów i bibliotek napakowanych starymi dziełami. Historia osadzona jest na znanym motywie - młodziutka niedoświadczona dziewczyna przyjeżdża do wielkiego miasta. Jest gorące lato, a tych kilku miesięcy zmieni całkowicie bieg jej życia. Na tym motywie jednak zbudowane jest coś mniej oczywistego. Jest atmosfera niepokoju, tajemnicy, która, jak wiadomo od początku, skończy się czyjąś śmiercią. Zagadka kryminalna jest bardzo subtelna, ale cały czas w tle obecna, przez co czytelnik nie traci czujności. W przeciwieństwie do bohaterki, która skupiona na zdobywaniu nowych doświadczeń i zawieraniu nowych znajomości nie orientuje się za szybko co się dookoła niej dzieje. To wszystko usiane jest ciekawostkami z historii sztuki, ciekawostkami o życiu i wierzeniach dawnych epok, o podejściu ludzi na przestrzenni wieków do kolei losów, tego czy i jak da się je przewidzieć. To też historia nieco bardziej przyziemna - o relacjach międzyludzkich i granicach jakie należy wytyczyć. Nie jest to więc na pewno typowy thriller, a klimatyczna lektura i naprawdę udany debiut łączący wiele ciekawych wątków w jedną spójną całość. No i na deser - cudownie wydana! Z barwionymi brzegami i tarotową wklejką.

„Domek kart” to książka, który na pewno przyciągnie wzrok zarówno okładką jak i pięknie malowanymi brzegami. Na pewno również przyciągnie swoim opisem fanów kryminałów. Jednak w moim odczuciu nie jest to taki zwykły kryminał. Bardziej jest to dla mnie powieść sensacyjna z elementami kryminału.

Jest to opowieść o Ann Stilwell, która marzy o pracy w Metropolitan Museum of Art. Zostaje jednak szybko oddelegowana do oddziału The Cloisters, który słynnie ze zbiorów sztuki średniowiecznej i renesansowej. Wraz z Leo, Patrickiem i Rachel bada owe zbiory. Ich uwagę najbardziej przykuwają karty tarota, które pochodzą z XV wieku z Italii. Kustosz koniecznie chce poznać przyszłość. Ann wciągnięta jest w niebezpieczną dla niej grę. Nie wie co ją czeka, nie wie komu może zaufać. Co wydarzy się muzealnym zespole klasztorów i ogrodów.

Książka ma bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Bardzo lubię gdy bohaterowie odnajdują różne artefakty itp. przedmioty. A podczas tych odkryć towarzyszy spisek, intryga i przeróżne tajemnice, które powodują nie lada kłopoty. I tak właśnie jest tutaj. Do końca nie wiedziałam co tak naprawdę kryje się za odnalezionymi karatami tarota i nie wiedziałam też komu Ann może zaufać. Występuje tutaj również wątek miłosny, ale nie przysłania on głównego wątku dzięki czemu książka nie traci w oczach czytelnika. Według mnie jednak ten wątek jest tutaj potrzebny. A dlaczego, to już musicie sami przekonać się.

Jeśli lubicie odkrywać różne przedmioty i ich moce, niekoniecznie przenosząc się do przeszłości, to bardzo polecam „Domek z kart”.