„Basil Kerski” – książki

Bohdan Osadczuk to dziennikarz i publicysta, historyk. Urodził się w 1920 roku w Kołomyi. Od 194 roku mieszkał w Berlinie. Współpracował z wieloma gazetami ukraińskimi, polskimi, niemieckojęzycznymi. Był między innymi najbliższym ukraińskim współpracownikiem Jerzego Giedroycia i berlińskim korespondentem „Neue Zurcher Zeitung”. Od 1966 roku był profesorem najnowszej historii europejskiej na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. W 2001 roku otrzymał Order Orła Białego. Był członkiem rady Kolegium Europy Wschodniej. Zmarł w 2011 roku w Zakliczynie pod Krakowem. „Urodził się w ukraińskiej rodnie, z woli historii został obywatelem I Rzeczypospolitej, a z wyboru – najpierw studentem, a następnie dziennikarzem i profesorem na stałe związanym z Niemcami. Dlatego śmiało można o nim powiedzieć, że był Europejczykiem w pełnym tego słowa znaczeniu, dla którego najważniejszym celem w życiu stało się, jak sam mówił, porozumienie polsko-ukraińskie”. – Aleksander Kwaśniewski

Podczas mojej drogi doswiadczyłem wszedzie trudnych stron bycia migrantem, bycia Innym w Polsce, Iraku, w Niemczech. Dostrzegłem takze, ze nie tylko wiekszosci trudno zaakceptowac Innego, ale tez odrzucony Inny hoduje i pielegnuje swoje odrzucenie. To bardzo czesta postawa u emigrantow, ktora rodzi polityczny radykalizm, postawy anty-. Doswiadczyłem tego zarowno w swiecie arabskich emigrantow, radykalnie odrzucajacych kulture Zachodu, jak i wsrod Polonii. [] Tak, ponizenie, samotnosc, obcosc, obojetnosc sa stałymi doswiadczeniami emigrantow. Jednak nie jest to pełna prawda o społeczenstwach, ktore nas przyjmowały. To prawdziwe rany, ale nie cała prawda. Obok niecheci, odrzucenia, spotkała mnie takze ciekawosc, chec zrozumienia, pomoc, sasiedztwo, przyjazn.[fragment książki]

"Osadczuk jest przykładem energii młodzieńczej, nie zużywającej się mimo upływu lat. Bez ustanku zainteresowany światem, śledzi wydarzenia polityczne i dostarcza do nich komentarzy niezależnego dziennikarza, zwolennika integracji europejskiej i polsko-ukraińskiego współdziałania [...]. Mógłby być natchnieniem dla tych młodych Polaków i Ukraińców, którzy cierpią na apatię i brak zaangażowania. Przykładem swojego życia dowodzi, ze uparte trzymanie się jednej sprawy dostarczy nici przewodniej w chaosie historycznych wydarzeń [...]. Bohdan Osadczuk należy do ludzi, których energia jest zaraźliwa".