„H.P. Lovecraft” – książki

Przedstawiamy zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

W górach szaleństwa, Cień spoza czasu, Bezimienne miasto, Pod piramidami – cztery przerażające opowieści mistrza klasycznej literatury grozy Howarda Philipsa Lovecrafta. Cztery odległe, egzotyczne miejsca – mroźne pustkowia Antarktydy, dzika Australia, bezkresna pustynia Arabii, przesiąknięty historią Egipt. Czterej bohaterowie, którym przyjdzie zmierzyć się z tajemnicą pradawnych, mrocznych ruin, siedzib dawno wymarłych ras, zapomnianych cywilizacji. To, co tam odkryją, odmieni na zawsze ich życie. Wiedza na temat przedwiecznych istot zamieszkujących onegdaj nasz świat wyznacza prostą drogę ku granicy między poczytalnością i szaleństwem.

„Przyczajona groza Opuszczony dom Przypadek Charlesa Dextera Warda Zgroza w Red Hook Coś na progu Nawiedziciel mroku” Sześć mrożących krew w żyłach opowiadań mistrza literatury niesamowitej i protoplasty współczesnego horroru – Howarda Phillipsa Lovecrafta. Niezwykłe istoty, nawiedzone domostwa, mroczne tajemnice, złowroga magia i prastare rytuały – oto główne motywy opowieści, jakie znalazły się w niniejszym zbiorze. Wszystkie opowiadania w doskonałym tłumaczeniu Macieja Płazy. Uzupełnieniem są klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego oraz posłowie Mikołaja Kołyszko, religioznawcy i badacza twórczości H.P. Lovecrafta.

Przedstawiamy zbiór pięciu najbardziej znanych, najstraszniejszych opowiadań niekwestionowanego mistrza opowieści niesamowitej – Howarda Phillipsa Lovecrafta Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, Szepczący w ciemności, Zgroza w Dunwich oraz Kolor z innego wszechświata to absolutny kanon twórczości pisarza z Providence; utwory, które inspirowały całe późniejsze pokolenia pisarzy, malarzy, filmowców, a nawet muzyków. Zbiór ozdabiają klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego, a uzupełnia go posłowie tłumacza i znawcy twórczości Lovecrafta – Mateusza Kopacza. Wszystkie opowiadania są w nagrodzonym tłumaczeniu autorstwa Macieja Płazy.

Howard Phillips Lovecraft (1890–1937) – amerykański mistrz literatury grozy, niekwestionowany klasyk gatunku; bez niego nie sposób dziś wyobrazić sobie horroru i fantastyki w literaturze, filmie, komiksie, grach. Wybitnie zdolny samouk, erudyta, wizjoner, znakomity stylista, wielki koneser niesamowitości. Za życia niedoceniony, po latach wciąż czytany, analizowany, uwielbiany. Klasyk literatury światowej, pisarz nieśmiertelny, którego na szczęście nie wypada już nie znać. Przyszła na Sarnath zagłada. Opowieści niesamowite i fantastyczne to drugi po Zgrozie w Dunwich i innych przerażających opowieściach wybór najlepszych utworów H.P. Lovecrafta. Tym razem klasycznym opowiadaniom grozy, takim jak Zeznanie Randolpha Cartera, Reanimator Herbert West czy Coś na progu, towarzyszą utwory fantastyczne, tajemnicze i piękne wędrówki po krainie snów – na czele z krótką powieścią Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka, jednym z największych popisów kosmicznej wyobraźni pisarza. Opowiadania uzupełnia słynny esej Lovecrafta Nadprzyrodzona groza w literaturze, niezrównany przewodnik po literackiej grozie, po raz pierwszy z dokładną bibliografią. Wszystkie utwory w wiernym, znakomitym literacko przekładzie Macieja Płazy, który za Zgrozę w Dunwich i inne przerażające opowieści został nagrodzony przez „Literaturę na Świecie”. Książkę wzbogaca obszerne posłowie i zdobią znakomite ilustracje Krzysztofa Wrońskiego.

„Zgroza nawiedziła Dunwich między pierwszosierpniowym Świętem Chleba a równonocą jesienną 1928 roku, doktor Armitage zaś był jedynym ze światków jej poczwarnego prologu”. Dunwich – odległa wioska w stanie Massachusetts, zagubiona pośród niegościnnego krajobrazu poprzecinanego ciemnymi dolinami, opanowanymi przez zdziczałą roślinność. W pamięci tutejszych mieszkańców wciąż żyją starożytne historie o czarownicach. Zdarza się, że okolice nawiedzają niezwykłe dźwięki dochodzące z głębi wzgórz, zdobionych tajemniczymi kamiennymi kręgami… W odizolowanym od społeczności gospodarstwie prostoduszna albinoska Lavinia Whateley rodzi dziecko, Wilbura. Nikt nie wie, kim jest jego ojciec. Stary Whateley, ojciec Lavinii, wychowuje Wilbura, który budzi niepokój okolicznych mieszkańców, przerażonych szybkim wzrostem dziecka i jego odrażającym wyglądem. Od zawsze krążyły pogłoski o konszachtach Whateleya z magią, a po jego śmierci dorosły już Wilbur wydaje się być zdeterminowany, aby poszerzyć zakazaną wiedzę, którą odziedziczył po dziadku. W tym celu udaje się na Uniwersytet Miskatonic w Arkham, aby wypożyczyć znajdujący się w zasobach bibliotecznych instytucji egzemplarz złowieszczego „Necronomiconu”. Po odkryciu złowrogich zamiarów swojego gościa profesor Armitage odmawia spełnienia jego prośby. Wilbur jest jednak zdecydowany zdobyć księgę za wszelką cenę. Postanawia włamać się do biblioteki pod osłoną nocy. Jego decyzja prowadzi do serii tragicznych wydarzeń… Wąwozy głęboko ukryte w gąszczu nieprzeniknionej roślinności, obłąkańcze sabaty czarownic kłębiących się wokół ognia w noc Walpurgii, puszczyki gotowe odebrać duszę umierającym, niewidzialne stworzenie niszczące nocami okolicę… Opowieść Lovecrafta nie rozgrywa się w majestatycznych i egzotycznych krajobrazach jak w „Zew Cthulhu” czy „W górach szaleństwa”, lecz w Nowej Anglii, regionie o szczególnym znaczeniu dla autora. François Baranger – uznany na świecie ilustrator, ceniony artysta koncepcyjny pracujący w przemyśle filmowym i komputerowym, od zawsze zafascynowany światem H.P. Lovecrafta – podjął się „cyklopowego” zadania zilustrowania jego najważniejszych opowieści. „Twórczość Lovecrafta nie jest możliwa do oddania w rysunku. Z definicji. Każdy z jego utworów pełen jest przymiotników i rzeczowników, które podkreślają fakt, że nie sposób wiarygodnie odtworzyć jego przerażających wizji. Na czym polega jego metoda działania? Nie wiem, ale sprawdza się”. – Joann Sfar FRANÇOIS BARANGER: urodzony w 1970 roku artysta o wielu talentach. Ilustrator z wykształcenia, pracuje głównie jako twórca koncepcyjny w przemyśle filmowym („Harry Potter”, „Starcie Tytanów”, „Piękna i bestia”) oraz gier wideo („Heavy Rain”, „Beyond: Two Souls”). Zasłynął również z licznych okładek powieści. W 2013 roku rozpoczął karierę pisarską, debiutując powieścią science fiction „Dominium Mundi”, a następnie w 2017 roku thrillerem „L’Effet Domino”. Gdy był nastolatkiem, podobnie jak wielu innych w jego wieku, odkrył Lovecrafta dzięki grze fabularnej. Od tego czasu nieustannie pasjonuje się światem fantastyki ogólnie, a w szczególności twórczością „Samotnika z Providence”. Po wielu latach marzeń o ilustrowanej wersji jego opowiadań, postanowił podjąć się tego zadania. Pierwsze opowiadanie, które zilustrował, było najbardziej znane „Zew Cthulhu”.

„Przyczajona groza Opuszczony dom Przypadek Charlesa Dextera Warda Zgroza w Red Hook Coś na progu Nawiedziciel mroku” Sześć mrożących krew w żyłach opowiadań mistrza literatury niesamowitej i protoplasty współczesnego horroru – Howarda Phillipsa Lovecrafta. Niezwykłe istoty, nawiedzone domostwa, mroczne tajemnice, złowroga magia i prastare rytuały – oto główne motywy opowieści, jakie znalazły się w niniejszym zbiorze. Wszystkie opowiadania w doskonałym tłumaczeniu Macieja Płazy. Uzupełnieniem są klimatyczne ilustracje Krzysztofa Wrońskiego oraz posłowie Mikołaja Kołyszko, religioznawcy i badacza twórczości H.P. Lovecrafta.

Koty Ultharu to zbiór dziesięciu opowiadań Howarda Phillipsa Lovecrafta, zaliczanych do literatury fantastycznej. Archaiczne świątynie zapomnianych bogów, upadłe cywilizacje, legendarne miasta, oniryczne wędrówki poprzez baśniowe, nierzeczywiste światy, w których człowiek styka się z magią i mitycznymi istotami oto główne tematy opowiadań. W niniejszym tomie znajdują się następujące opowiadania: Polaris, Biały Statek, Przyszła na Sarnath zagłada, Koty Ultharu, Celephaïs, Wędrówka Iranona, Inni bogowie, Dziwny dom wysoko wśród mgieł, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka oraz Srebrny klucz.

Jeśli istniała rzecz, której Howard Phillips Lovecraft nie pomieściłby w swej otchłannej wyobraźni, był nią pośmiertny los jego własnej twórczości. Niezauważony za życia, dziś uważany za arcymistrza literatury grozy, żył tylko 47 lat. Urodził się i zmarł w Providence, kolebce anglosaskiej Ameryki. Był erudytą, staromodnym dżentelmenem, koneserem klasycznej poezji i kolonialnej architektury. Mało publikował, pisał dla przyjemności, ze straceńczą nonszalancją. Uwielbiał koty. Miewał koszmarne sny. Swe nieokiełznane fantazje przekuł w stylową i obsesyjną prozę, która do dziś nie przestaje zachwycać, przerażać i inspirować. Czytelniku, miej się na baczności! Oto piętnaście najbardziej upiornych opowieści wszech czasów: Zgroza w Dunwich, Zew Cthulhu, Widmo nad Innsmouth, W górach szaleństwa, Przypadek Charlesa Dextera Warda, Kolor z innego wszechświata… Wszystkie po raz pierwszy w nowym, wiernym przekładzie, w pełni oddającym elegancję i bogactwo stylu Lovecrafta, uzupełnione obszernym posłowiem i ozdobione wspaniałymi ilustracjami.

13 opowieści wybranych dorobku niekoronowanego mistrza grozy. Edycja ta zawiera mniej znane historie spod znaku grozy H. P. Lovecrafta. A przy tym stanowi doskonałe uzupełnienie Zewu Cthulhu. Ozdobą zbioru są na pewno Koty Ultharu – jeden z ulubionych tekstów pisarza. Podobnie jak rzadko wydawane w zbiorach – Dwie czarne butelki, napisane we współpracy z Wilfredem B. Talmanem. I chyba najbardziej refleksyjny tekst: Nocny ocean, efekt współpracy z R. H. Barlowem – ostatnia opowieść grozy, nad jaką pracował Howard Phillips Lovecraft, zmarły 15 marca 1937 roku w Providence.