Dogmat i metoda

„Jedną z najświętszych w klasztorze benedyktyńskim praktyk jest lectio divina – modlitewne czytanie słowa Bożego. Określam ją w taki lakoniczny sposób, jednak ciężar i potencjał lectio są niezmierzone. Wyobraźmy sobie, że mamy okazję porozmawiać z kimś niezwykle potężnym. Jak w takiej sytuacji będziemy się zachowywać? Oczywiście chcielibyśmy z pokorą i szacunkiem. A jeśli naszym rozmówcą jest sam Bóg? Co wtedy? W praktyce wiemy, że różnie bywa. Czasem mamy dużo sił i ochoty, jesteśmy otwarci i pojętni, czytanie Pisma Świętego cieszy nas jak nic innego na świecie, daje dużo światła i pokoju. Obok tych, nielicznych przecież, chwil bardzo często naszym udziałem jest zgoła odmienny stan. W najlepszym przypadku jest zwyczajnie – bez uniesień...

„Te refleksje na temat wiary - zgodne z tym wszystkim, co Magisterium Kościoła powiedziało o tej cnocie teologalnej - pragnę dołączyć do tego, co Benedykt XVI napisał w encyklikach o miłości i nadziei. Prawie skończył on pracę nad pierwszym szkicem encykliki o wierze. Jestem mu za to głęboko wdzięczny i w duchu Chrystusowego braterstwa przejmuję jego cenne dzieło, dodając do tekstu kilka przemyśleń. Następca Piotra, wczoraj, dziś i jutro, jest bowiem zawsze wezwany do utwierdzania braci w tym niezmierzonym skarbie, jakim jest wiara, którą Bóg daje jako światło na drodze każdego człowieka”. Lumen Fidei nr 7

Najstarsze w świecie literackie dzieło wielkiej miary jest zarazem jednym z najdoskonalszych. Szukając jego początków, cofamy się o pięć tysięcy lat, w czasy, od których dawniejsze są już tylko pozostałości kultury materialnej znajdowane przez nas w prymitywnych osadach i jaskiniach – pisze w posłowiu do tego arcydzieła tłumacz i edytor tego wydania Robert Stiller. Poemat został odczytany z nielicznych zachowanych kamiennych tablic. Niniejszy przekład jest opracowaniem poetyckim i przekładem z rosyjskiego, angielskiego, niemieckiego, czeskiego, francuskiego i holenderskiego opracowania dokonanego w każdym z przypadków przez najwybitniejszych asyriologów. Nasze wydanie uzupełniają dodatkowo objaśnienia oraz obszerne posłowie Roberta Stillera. Gilgamesz to w grun...

Adam to człowiek, ale to jeszcze nie był ani pełny, ani szczęśliwy człowiek. Dlatego Bóg ukształtował Ewę, a w sercu Adama uruchomił mechanizm spotkania. To spotkanie było dla Adama ważniejsze niż pobyt w raju. Wolał grzeszną Ewę i spotkanie z nią, niż samotność raju z Bogiem. Dopiero spotkanie z drugą osobą, to pełny i szczęśliwy człowiek. Ojcowie Kościoła żyją spotkaniem. Bóg dla nich to Spotkanie Trzech Osób – Ojca i Syna i Ducha Świętego. Adam i Ewa to szczęśliwy człowiek, stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Człowiek bez spotkania jest kaleką – autor.

Książka ks. Dariusza Gardockiego SJ jest syntezą na temat genezy, rozwoju i aktualnej kondycji teologii wyzwolenia, która wyrasta z sytuacji społeczno-politycznej, w jakiej żyje Kościół południowoamerykański. Autor prezentuje wpływ obranej przez Kościół w Ameryce Łacińskiej opcji na rzecz ubogich (Medellín, Puebla, Sobór Watykański II) na dalszy rozwój myśli teologicznej w duchu wyzwoleńczym i metody jej uprawiania. Podkreśla, że teolodzy latynoamerykańscy nie zrywają z teologią klasyczną, ale dążą do jej reinterpretacji, co pozwala przybliżyć orędzie Chrystusa jego rzeczywistym adresatom – ludziom ubogim i potrzebującym. Ponadto nadają swym rozważaniom wymiar praktyczny, przez co teologia w ich wydaniu przedstawia wiarę chrześcijańską nie tylko...

Czy wszystkie religie są tak samo dobre? Czy katolik może bezpiecznie ćwiczyć jogę i uprawiać medytację? Czy charyzmatycy przekazują fałszywy obraz Boga? Czy zainteresowanie egzorcyzmami jest niebezpieczne? Jakie są prawdziwe i fałszywe zagrożenia dla wiary? Ojciec Radosław Broniek OP bierze pod „inkwizytorską lupę” współczesne zjawiska duchowe i bacznie się im przygląda. Efekty jego śledztwa wielu mogą zaskoczyć. Okazuje się bowiem, że zagrożenia dla naszej wiary często pochodzą z miejsc, z których w ogóle się tego nie spodziewamy. Wszystkie za to prowadzą do niechcianych mutacji, zniekształcenia obrazu Boga i zafałszowania relacji, którą z Nim mamy. Jak się nie pogubić w świecie, który wodzi na pokuszenie tysiącami ścieżek duchowego rozwoju,...

Po­wsta­ły one w przedziale czasowym od ok. 400 do 530 r. Pierwsze z nich, tzn. Reguła Czterech Ojców (400–410 r.) i Druga Reguła Ojców (427 r.), zostały napisane jesz­cze w pierwot­nym spontanicznym okresie monas­ty­cyz­mu galijskiego, zaś pozos­tałe prezentowane tu re­gu­ły, Reguła Makarego (ok. 490 r.), Reguła Wschodnia (515–520 r.) i Trzecia Reguła Ojców (530 r.), powstały już w okresie monastycyzmu bardziej zinstytucjonalizo­wa­nego. Ta instytucjonalizacja była charakterystyczną ten­den­cją monas­tycyzmu gallo-rzymskiego w drugiej poło­wie V w. i na początku VI w. W 465 r. biskupi prowin­cji Tours zebrani w Vannes zadecydo­wali, że w przyszło­ści wszyscy mnisi, poza nielicznymi wyjątkami, pod­dani nad­zo­rowi hierarchii, będą należe...

Jezus i żydowskie korzenie Eucharystii to świeże spojrzenie na Ostatnią Wieczerzę opisaną z perspektywy tradycji judaizmu. Brant Pitre dzięki swojej dogłębnej wiedzy biblijnej odpowiada na kluczowe pytania: Jak wyglądała żydowska Pascha w czasach Jezusa? Dlaczego Jezus ustanowił Eucharystię w czasie tego święta? I przede wszystkim: co miał na myśli Zbawiciel, mówiąc: „To jest Ciało moje... To jest Krew moja”? Aby odpowiedzieć na te pytania, autor przestudiował starożytne wierzenia żydowskie dotyczące Paschy Mesjasza, cudownej manny z nieba i tajemniczego Chleba Obecności. To trzy klucze do odkrycia pierwotnego, właściwego znaczenia słów Chrystusa, które wypowiedział podczas Ostatniej Wieczerzy. Autor wyjaśnia, w jaki sposób Jezus połączył ze sobą...

Pierwsza w Polsce praca naukowa dotycząca teologii internetu i technologii. Unikalne opracowanie ukazujące chrześcijańskie spojrzenie na nowoczesną technologię oraz jej oddziaływanie na człowieka. W publikacji nie zabrakło starannego przedstawienia nauczania Kościoła zarówno na temat mediów jak i nowoczesnej technologii w jej szerokim rozumieniu. Lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych teologiczną perspektywą w spojrzeniu na nowoczesność.

Rozprawka naukowa na temat wielkiej wyprawy krzyżowej zwieńczonej bitwą nad rzeką Sirgune, wydarzenia o doniosłym znaczeniu dziejowym, a mimo to zaniedbanego przez polską historiografię i niemal zupełnie nie istniejącego w świadomości polskiego społeczeństwa.Spis treściUwagi wstępne, czyli nieco o recenzjach prac naukowychPreludiumPodstawowe przekazy źródłowe dotyczące V krucjaty pruskiej.Data bitwy nad rzeką Sirgune.Liczebność wojskDokładne miejsce stoczenia bitwyPrzebieg starciaNastępstwa V krucjaty pruskiej oraz pytanie o alternatywęPodsumowanieAneks: słowo o słynnej bulli z RiminiBibliografiaNetografia

Spośród klasycznych, niemieckich dzieł z obszaru historii wojskowości atlas bitew starożytnych Johannesa Kromayera, stworzony we współpracy z Georgem Veithem jest publikacją wyjątkową. Kolejne tomy, będące zarówno syntezą na temat wojskowości antycznej, poczynając od wojen perskich, a kończąc na schyłku Republiki Rzymskiej, jak i graficzną jej ilustracją połączoną z dociekaniami terenowymi oraz przedstawieniem różnych hipotez oraz kontrowersji na temat poszczególnych kampanii i batalii zapewne nieprędko doczekają się opracowania, które by je zastąpiło. Stąd, mimo upływu niemal stulecia, oddajemy do rąk czytelników tę znakomitą pozycję w języku polskim.Pierwotnie atlas ukazywał się w zeszytach, czy też tomach w latach 1922–1929 i, o ile nam wiad...