Krzysztof Klenczon. Historia jednej znajomości

Biografia jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów i wokalistów muzki rockowej Krzysztofa Klenczona współtwórcy i wokalisty w latach 1966-1969 zespołu „Czerwone Gitary”, następnie twórcy i lidera w latach 1970-1972 zespołu „Trzy Korony” Jego krótka, trwająca zaledwie siedem lat kariera znaczona była pasmem sukcesów na festiwalach, koncertach i radiowych listach przebojów. W pamięci kilku pokoleń pozostał jako wokalista o bardzo charakterystycznym głosie i twórca kilkudziesięciu przebojów, z których kilkanaście weszło do kanonu polskiego rocka. O Krzysztofie Klenczonie opowiadają muzycy, z którymi występował, autorzy tekstów do jego piosenek, żona Alicja Klenczon-Corona i córka, a także członkowie rodziny. W wielu miastach i miejscowościac...

Przełom sierpnia i września 1945 roku. Sala wykładowa w gmachu Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego pęka w szwach. Jarosław Iwaszkiewicz, przed momentem jednogłośnie wybrany na prezesa Związku Zawodowego Literatów Polskich, wyzna, że czuje się jak ojciec i opiekun zrzeszonych pisarzy. Domy pracy twórczej, przydziały mieszkań, talony, wyjazdy zagraniczne czy emerytury twórcze – Związek dbał o pisarzy, którzy zgodnie z aktualną linią partii realizowali dyrektywy ideologiczne „na odcinku twórczości”. Ale był też forum, na którym toczyły się burzliwe dyskusje o kształt tej twórczości i zaangażowanie polityczne pisarza. Książka Tomasza Potkaja to pierwsza całościowa opowieść o Związku Literatów Polskich w PRL-u. Autor wnikliwie śledzi...

Pierwsza biografia twórcy „Przekroju”! Ba! Całego „Przekroju”! A nawet cywilizacji! Czyta się! O ikonie Zdumiewająca opowieść o zjawisku „Przekrój”, niezapomnianej epoce, jej śmiesznych i tragicznych postaciach oraz o jednym nieszablonowym człowieku. Kiedy Marian Eile przyjął zlecenie na stworzenie „Przekroju”, nikt nie spodziewał się, że powstaje prawdziwa ikona. Dokonał rzeczy zdumiewającej. Czasopismo do dziś zna każdy czytający Polak. Jakim cudem przetrwało pod okiem cenzury? Dlaczego pies Fafik został pełnoprawnym członkiem redakcji? Jak wielkim oryginałem był Eile? Kto najczęściej gościł na okładce „Przekroju” i dlaczego byli to Bierut i Gomułka? Dlaczego mistyfikacja to drugie imię „Przekroju”? Kto wprowadził do polszczyzny d�...

Najnowsza książka autorki bestsellerowych thrillerów Stażystka, Obserwatorka i Służąca, które sprzedały się w blisko 100 000 egzemplarzy! Kiedy ona zasypia, ktoś ją odwiedza i powoli niszczy jej życie. Weronika Krzycka ma narkolepsję. Każdego dnia musi zrobić sobie dwie godzinne drzemki, żeby normalnie funkcjonować. Nie zdaje sobie sprawy, że kiedy zasypia, ktoś wchodzi do jej domu. Ktoś, kto ma na jej punkcie niebezpieczną obsesję. Krzycką zaczyna prześladować nieuzasadniony lęk. Pewnego dnia, tuż po przebudzeniu, widzi coś, co wywraca jej życie do góry nogami. Na podłodze w salonie leży martwy człowiek. Rozpoczyna się drobiazgowe policyjne śledztwo. Weronika stara się pozbierać, ale sprawa zagadkowej śmierci nie daje jej spokoju. Nie wie, że to dop...

Pierwsza po wielu latach biografia Gustawa Holoubka. Dlaczego teraz? Bo ciągle żyje w naszej pamięci. Bo był i nadal jest kimś więcej niż wspaniałym aktorem. Bo teraz – bardziej niż kiedykolwiek – ważna jest jego niezłomna postawa etyczna. Zofia Turowska, biografka m.in. Agnieszki Osieckiej, Janusza Majewskiego i Zofii Nasierowskiej, odkrywa nieznane fakty z życia Gustawa Holoubka, analizuje postawy i losy środowiska, a także określone działania Holoubka w kontekście osobistym i politycznym. Zyskała dostęp do rodzinnych dokumentów i archiwum, które nie są dla nikogo dostępne. Porusza wiele ważnych i nieznanych historii i faktów – dotychczas nieomawianych. Gustaw. Opowieść o Holoubku to znaczące sceny z jego życia, to Gustaw na tle historii, we wspomnienia...

W książce Stulecie Winnych. Początek Ałbena Grabowska ukazuje pierwsze dekady historii rodu Winnych. Zdun Antoni Winny osiedla się w Brwinowie i zakochuje w najmłodszej córce Jadwigi i Mariana Wielichnowskich – Bronisławie. Udaje mu się zdobyć względy Broni i w 1874 roku biorą ślub w brwinowskim kościele pod wezwaniem świętego Floriana. Bronia – mądra, zaradna i życzliwa – cieszy się szacunkiem w całej okolicy. Antoni z kolei uznawany jest za dobrego rzemieślnika. Wydaje się, że czeka ich dostatnia i spokojna przyszłość. Życie pod rosyjskim zaborem jest jednak pełne trosk, nie tylko tych związanych z represjami ze strony Rosjan. W tragicznych okolicznościach umiera najpierw jedna, potem druga siostra Bronisławy, odchodzą jej rodzice, a za ocean wyjeżd...

Czy krowy mogą jeździć na sankach? Ależ oczywiście, Mama Mu zrobi wszystko, by bawić się tak wesoło jak dzieci! Jak zwykle musi stawić czoła krytycznemu Panu Wronie, który każdy pomysł Mamy Mu kwituje wyniosłym oburzeniem. Wystarczy jednak zasugerować Panu Wronie, że czegoś nie potrafi, a od razu zmienia ton. On, nie potrafi? Nie potrafi pokierować sankami? Brawurowy popis jego umiejętności kończy się oczywiście w zaspie. W śniegu ląduje też Mama Mu – i to właśnie, z całego jeżdżenia na sankach, najbardziej jej się podoba! Bogate w szczegóły świetne ilustracje Svena Nordqvista, pełne niespodzianek dla spostrzegawczych, wspaniale uwydatniają charaktery obu bohaterów.

Piaskowy Wilk ma błyszczące futerko w kolorze piasku i był na świecie od zawsze. Opowiada rzeczy zapierające dech w piersiach i tłumaczy Karusi zagadki otaczającego ją świata. Na przykład, że wszechświat nie ma końca, albo że siniaki to medale, które dostaje się za odwagę. Albo że tata dlatego nie może przyjść się wykąpać z Karusią w morzu, bo gazeta, którą czyta, zahipnotyzowała mu oczy. Piaskowy Wilk potrafi przekonać Karusię, że nie musi bać się ciemności ani potworów.

Czy krowy potrafią sprzątać? Jeśli za sprzątanie uznać można przetarcie okna ogonem i postawienie na parapecie bukietu zawilców – to jak najbardziej. Pan Wrona ma jednak inne zdanie. Coś takiego nazywać sprzątaniem? Już on pokaże Mamie Mu, jak się sprząta oborę! Jak nietrudno się domyślić, im bardziej Pan Wrona się przechwala, tym bardziej należy obawiać się efektów jego poczynań. W rezultacie bowiem całe podwórko zasłane jest sianem, a wszystkie krowy białe. Nie, bynajmniej nie dlatego, że są czyste... „– Ale muu, Panie Wrono. Co zrobiłeś? – Zgasiłem światło, ma się rozumieć! To najszybszy ze wszystkich sposobów sprzątania. – To przecież oszukaństwo, Panie Wrono. – Oszukaństwo?! Co taka krowa może wiedzieć! Widzisz jakieś śmieci?...

Lista utworów: 1. Powiedz Stary Gdzieś Ty Był 2. Nikt Nam Nie Weźmie Młodości 3. Kronika Podróży, Czyli Ciuchcią W Nieznane 4. Port 5. 10 W Skali Beauforta 6. Statek Widmo 7. Twój Czas 8. Polesia Czar 9. Hej Słowiki, Słowiki 10. Nie Licz Dni 11. Wiosenna Miłość 12. Raz Na Tysiąc Nocy 13. Spotkanie Z Diabłem 14. Retrospekcja 15. Czyjaś Dziewczyna 16. Taka Jak Ty 17. Kamienne Niebo 18. Piosenka O Niczym 19. Wolny Wieczór 20. My Z XX Wieku 21. Nie Przejdziemy Do Historii 22. Pożegnanie Z Gitarą 23. Biały Krzyż

Był artystą jakby nie swojego czasu – niepokorny i zdecydowany, nie uznawał kompromisów i udeptanych dróg. Z pasją bronił swojego prawa do artystycznej prawdy, do bycia sobą. Był kompozytorem, muzykiem i wokalistą – żył muzyką i próbował zamieniać w nią to, co widział, co słyszał – codzienne zdarzenia, rozmowy, spotkania z ludźmi. Związany ze Szczytnem i Trójmiastem, te dwa miejsca na ziemi ukochał najbardziej. Ale ostatnie lata życia spędził za oceanem. Czuł się tam źle nieprzystosowany do świata techniki i komercji. W listach do przyjaciół pisał, że brakuje mu Polski i muzyki. Tej muzyki, która ożywa nie na płycie czy taśmie, ale rodzi się na estradzie, w bezpośrednim kontakcie ze słuchaczem. Lista utworów: 10 W Skali Beauforta 1. 10 w ska...

Niepokorny, bezkompromisowy piłkarz polskiej reprezentacji. Wielki niewykorzystany talent. Wrażliwy człowiek. To napisana z wielkim szacunkiem do Bohatera książka o przyjaźniach, trudnych relacjach i samotności. Reportaż Piotra Dobrowolskiego o ostatnich latach życia Stanisława Terleckiego (ur. 13 listopada 1955 w Warszawie, zm. 28 grudnia 2017 w Łodzi) – polskiego piłkarza, reprezentanta Polski, grający na pozycji napastnika lub pomocnika. Zawodnika Gwardii, ŁKS, Legii, czy New York Cosmos. Rozmowy z kolegami z boiska m.in.: Grzegorzem Lato, Włodzimierzem Żmudą czy trenerem Jackiem Gmochem.