Morze wewnętrzne

Książka Podążając śladami nieobecnych nawiązuje do 25 książek opublikowanych w ciągu 20 lat pracy naukowo-badawczej pierwszego autora dr. W. Gibasiewicza. Poproszenie o współpracę Przemysława Zielińskiego zaowocowała pogłębieniem tematyki historii losów lekarzy zwierząt/weterynarii, którzy walczyli o wolność Polski, o przywrócenie jej na mapy świata. Ponad 550 Niepowtarzalnych przepłaciło te starania życiem.

Książka Kamila Suskiewicza ma swój wewnętrzny rytm: opisy życia i tekstów literackich tworzą swoisty kontrapunkt: biografia Tadeusza Zubińskiego zostaje przełamana literackimi odniesieniami i na odwrót. A zatem kompozycja ta jest w pełni kompatybilna z egzystencjalno-artystyczną formułą, jaką swojemu życiu i twórczości nadał Zubiński. Więcej: ów kontrapunktowy balans między perspektywą regionalną (peryferyjną) a globalną stanowi główną oś tak życia, jak i twórczości autora Morza wewnętrznego. Nawet jeśli Tadeusz Zubiński zostanie zapamiętany jako piewca prowincjonalności, co przecież samo w sobie nie jest deprecjonujące, to i tak diagnoza postawiona przez Autora tego studium będzie przenikliwa i przejmująca w swojej trafności. Oto bowiem Zubińsk...

Nigdy (poza zaborcami, a i to nie zawsze) nie mieliśmy władzy tak bezwzględnie antynarodowej. Co za hańba. Polskie rządy mogły zboczyć z traktu racji stanu (jak w roku 1938, gdy zajęły Zaolzie), mogły też realizować politykę nie własną, lecz hegemona (jak w roku 1967, gdy zerwały stosunki z Izraelem), nigdy jednak nie działały aż tak na przekór polskiemu interesowi takiemu, jaki został sformułowany na danym etapie historii. Tymczasem, skoro Polska istnieje w Europie, to przy polityce antyeuropejskiej może Polski (bo przecież nie Europy) nie być. Jak nie Polski jako narodu, to Polski jako państwa. Jak nie Polski jako państwa, to Polski jako państwa niepodległego.

Gdy 22 czerwca 1941 roku Trzecia Rzesza zaatakowała Związek Radziecki, w żadnym kraju w Europie nie było takich przejawów radości, jak w Hiszpanii. Ambasada niemiecka w Madrycie została zasypana lawiną telegramów z gratulacjami, a w Barcelonie tysiące uradowanych mieszkańców wyległo na ulice, aby zamanifestować swoją radość przed konsulatem niemieckim. Francisco Franco propozycję utworzenia ochotniczej jednostki hiszpańskiej złożył Joachimowi von Ribbentropowi już tego samego dnia wieczorem. Błękitna Dywizja (250. Dywizja Wehrmachtu) na Froncie Wschodnim zasłynęła niezwykłą walecznością, odwagą i nieustępliwością. Hiszpanie walczyli na północy Rosji, na Froncie Wołchowskim i Leningradzkim, gdzie stoczyli najsłynniejszy, najbardziej heroiczny i najkr...

Książka poświęcona wielu bohaterom narodowym krajów nadbałtyckich Litwy, Łotwy i Estonii.