Zawikłane losy, trudne wybory, brutalna prawda o życiu. To opowieść świecie, którego wolimy nie zauważać. Akcja toczy się wśród bezdomnych. Dwójkę młodych ludzi połączyły najpierw przypadek, potem wzajemna sympatia, a wreszcie odpowiedzialność za dziecko. Soczysty język nadaje powieści mocny rys autentyczności.
| Autor | Krzysztof Koehler |
| Wydawnictwo | M Wydawnictwo |
| Rok wydania | 2014 |
| Oprawa | miękka |
| Liczba stron | 248 |
| Format | 14.0 x 20.2 cm |
| Numer ISBN | 9788375958263 |
| Kod paskowy (EAN) | 9788375958263 |
| Waga | 265 g |
| Wymiary | 140 x 202 x 18 mm |
| Data premiery | 2014.09.25 |
| Data pojawienia się | 2014.09.25 |
Produkt niedostępny!
Ten produkt jest niedostępny. Sprawdź koszty dostawy innych produktów.
Życie bezdomnych nie jest nam obce. Często widzimy ich na ulicy, na dworcu, siedzących lub śpiących na ławce. Jakie są wtedy nasze myśli? Czujemy odrazę, irytację, czasami na naszych ustach pojawia się śmiech, szydzimy z nich... Taka jest rzeczywistość, smutna, szara rzeczywistość, którą w swojej książce "Wnuczka Raguela" opisuje Krzysztof Koehler.
W powieści mamy wielu pobocznych bohaterów, którzy niby nic nie wnoszą do fabuły, ale w kontekście wydarzeń z życia dwójki głównych postaci odgrywają dużą rolę. Dlaczego? Jedni im pomagają w tułaczce przez Polskę, a drudzy wręcz przeciwnie - dama w pociągu, która brzydzi się siedzącym chłopcem z psem i robi wszystko, aby konduktor wyrzucił go z pociągu. Główni bohaterowie pozostają bez imion. Myślę, że jest to celowy zabieg - autor utożsamił ich z wszystkimi bezdomnymi w związku z czym imię ich nie ogranicza do na przykład Ani, czy Adama. Brak imienia wskazuje na ich anonimowość, na ich nic nie znaczącą pozornie postawę w realnym świecie, bo przecież bezdomni się nie liczą, są na marginesie społeczeństwa... Z wyboru czy też nie - cierpią, ciągle przed czymś uciekają, ale nie mogą uciec przed samymi sobą, nawet jeśli tak byłoby wygodniej, lepiej...
"Wnuczka Raguela" ma niezwykły klimat. Czytając kolejne zdania miałam wrażenie, że jestem z chłopcem i dziewczyną, towarzyszę im i za nic w świecie nie mogę im pomóc. Bo jak? Nie chcieli litości, nie chcieli pomocy... Uwikłani w swoje problemy woleli radzić sobie sami, a nie dzielić się nimi z innymi. Wynika to z niemożności zaufania, bo nie potrafili zaufać, zresztą komu mieliby zaufać, skoro tylu ludzi ich skrzywdziło? Pozbawieni własnej rodziny chłopak i dziewczyna spotykają się w niezbyt miłych okolicznościach, potem ona ucieka, on jej szuka. W rezultacie dziewczyna zachodzi w ciążę (z nim, czy z kimś innym?), rodzi się nowy człowiek Natalka. Natalka, która trzyma ich przy życiu, daje nadzieję nie tylko im, ale także czytelnikowi, daje siłę, lecz to nie trwa cały czas, bo gdy traci się ukochaną osobę dobrowolnie... życie staje się ciężarem.
W książce jest kilka niedopowiedzeń, które jednak musiały się w niej znaleźć. Nie wyobrażam sobie, aby każda sytuacja została wytłumaczona, niedopowiedzenia grają tutaj istotną rolę. Czytelnik sam może dopisać zakończenie - szczęśliwe lub nie. To obecne w książce raz daje nadzieję, a raz ją gasi... Bezimienni bohaterowie noszą historię milionów bezdomnych na całym świecie. Krzysztof Koehler napisał książkę, precyzyjnie ujmując temat losu bezdomnych. Ukazał ich ciężkie, smutne życie; pokazał też reakcje "normalnych" (bezdomni przecież też są normalni), cywilizowanych ludzi.
"Wnuczka Raguela" zawiera wiele opisów, naturalistycznych, żywych, które w głowie wyraźnie malują obraz historii opisanej w książce. Ten obraz namalowany jest różnymi odcieniami szarości, momentami przebija się ciepło, lecz szybko gaśnie... Polecam Wam tę książkę, nie sposób ją pominąć. Traktuje o niezwykle ważnej tematyce, jest dobrze napisana, nie oszczędza szczegółów z życia ludzi bezdomnych, nie oszczędza również czytelnika. Ja czułam bezradność, bezsilność, niemoc...
Życie bezdomnych nie jest nam obce. Często widzimy ich na ulicy, na dworcu, siedzących lub śpiących na ławce. Jakie są wtedy nasze myśli? Czujemy odrazę, irytację, czasami na naszych ustach pojawia się śmiech, szydzimy z nich... Taka jest rzeczywistość, smutna, szara rzeczywistość, którą w swojej książce "Wnuczka Raguela" opisuje Krzysztof Koehler.
W powieści mamy wielu pobocznych bohaterów, którzy niby nic nie wnoszą do fabuły, ale w kontekście wydarzeń z życia dwójki głównych postaci odgrywają dużą rolę. Dlaczego? Jedni im pomagają w tułaczce przez Polskę, a drudzy wręcz przeciwnie - dama w pociągu, która brzydzi się siedzącym chłopcem z psem i robi wszystko, aby konduktor wyrzucił go z pociągu. Główni bohaterowie pozostają bez imion. Myślę, że jest to celowy zabieg - autor utożsamił ich z wszystkimi bezdomnymi w związku z czym imię ich nie ogranicza do na przykład Ani, czy Adama. Brak imienia wskazuje na ich anonimowość, na ich nic nie znaczącą pozornie postawę w realnym świecie, bo przecież bezdomni się nie liczą, są na marginesie społeczeństwa... Z wyboru czy też nie - cierpią, ciągle przed czymś uciekają, ale nie mogą uciec przed samymi sobą, nawet jeśli tak byłoby wygodniej, lepiej...
"Wnuczka Raguela" ma niezwykły klimat. Czytając kolejne zdania miałam wrażenie, że jestem z chłopcem i dziewczyną, towarzyszę im i za nic w świecie nie mogę im pomóc. Bo jak? Nie chcieli litości, nie chcieli pomocy... Uwikłani w swoje problemy woleli radzić sobie sami, a nie dzielić się nimi z innymi. Wynika to z niemożności zaufania, bo nie potrafili zaufać, zresztą komu mieliby zaufać, skoro tylu ludzi ich skrzywdziło? Pozbawieni własnej rodziny chłopak i dziewczyna spotykają się w niezbyt miłych okolicznościach, potem ona ucieka, on jej szuka. W rezultacie dziewczyna zachodzi w ciążę (z nim, czy z kimś innym?), rodzi się nowy człowiek Natalka. Natalka, która trzyma ich przy życiu, daje nadzieję nie tylko im, ale także czytelnikowi, daje siłę, lecz to nie trwa cały czas, bo gdy traci się ukochaną osobę dobrowolnie... życie staje się ciężarem.
W książce jest kilka niedopowiedzeń, które jednak musiały się w niej znaleźć. Nie wyobrażam sobie, aby każda sytuacja została wytłumaczona, niedopowiedzenia grają tutaj istotną rolę. Czytelnik sam może dopisać zakończenie - szczęśliwe lub nie. To obecne w książce raz daje nadzieję, a raz ją gasi... Bezimienni bohaterowie noszą historię milionów bezdomnych na całym świecie. Krzysztof Koehler napisał książkę, precyzyjnie ujmując temat losu bezdomnych. Ukazał ich ciężkie, smutne życie; pokazał też reakcje "normalnych" (bezdomni przecież też są normalni), cywilizowanych ludzi.
"Wnuczka Raguela" zawiera wiele opisów, naturalistycznych, żywych, które w głowie wyraźnie malują obraz historii opisanej w książce. Ten obraz namalowany jest różnymi odcieniami szarości, momentami przebija się ciepło, lecz szybko gaśnie... Polecam Wam tę książkę, nie sposób ją pominąć. Traktuje o niezwykle ważnej tematyce, jest dobrze napisana, nie oszczędza szczegółów z życia ludzi bezdomnych, nie oszczędza również czytelnika. Ja czułam bezradność, bezsilność, niemoc...
Lubiłem Paryż. Z tych [moich] wielkich miast to jest chyba jedyne, w którym można spacerować, jak jest ładna pogoda. Wtedy nie ma się tego poczucia zatkania, tylko wielkie perspektywy, wielkie wspaniałe ulice. Ja bardzo chętnie, jak już kończyła się moja miesięczna praca w Maisons-Laffitte, właśnie na ostatnie trzy, cztery dni pobytu wyjeżdżałem do Paryża na wystawy malarskie, na spacery i na spotkania z przyjaciółmi.
Herling nazwał Szałamowa „największym […] pisarzem koncentracyjnego świata sowieckiego”. W jednej z rozmów stwierdził: „Myślę, że wszyscy piszący o GUŁagu powinniśmy skłonić głowy przed Szałamowem. Łącznie z Sołżenicynem, który to zresztą zrobił”. Hołdem Grudzińskiego było Piętno. Ostatnie opowiadanie kołymskie. Tak jak w latach sześćdziesiątych Szałamow utrwalił ostatnie dni Osipa Mandelsztama w noweli Sherry Brandy", tak Herling w 1982 roku opisał stan powolnego konania. Stylizując swój utwór na wzór Opowiadań kołymskich, relacjonując dramatyczne fakty z konwencjonalną rzeczywistością, miarowym i spokojnym tokiem wypowiedzi, niechęcią wobec wykrzykników i „dramatycznego rozdymania słów”, Herling z pokorą oddał pośmiertny h...
Drugi wybór opowiadań Hermanna Hessego zawiera najciekawsze wątki znane z twórczości. Noblisty. Trudne dorastanie, uroki i ból pierwszej miłości, blaski i cienie postępu, utopijne marzenia o naprawianiu świata, pacyfizm w obliczu wojny, konflikt między czcią a buntem przeciwko ojcu – to tylko niektóre z nich. Po raz kolejny możemy się zafascynować tym wspaniałym pisarstwem, w którym sprawy zarówno ważne, jak i drobne potraktowane zostały z niezwykłą głębią. Zbiór zawiera następujące opowiadania: Gimnazjalista, Lipiec, Terminowanie Hansa Dierlamma, Taedium vitae, Zaręczyny, Miasto, Koniec doktora Knölgego, Ojciec Matthias, Pawica gruszówka, Cyklon, Wieczór autorski – fragment, Gdyby wojna trwała jeszcze dwa lata, Dziecięca dusza, Obce miasto na Połudn...
Obce ciało to wybór wierszy z lat 1989-2019 znakomitego poety, eseisty, historyka literatury, wybitnego znawcy kultury staropolskiej. Krzysztof Koehler to także współredaktor Brulionu, autor między innymi ośmiu książek poetyckich, antologii poezji sarmackiej Słuchaj mię, Sauromatha (2002), rozprawy Stanisław Orzechowski i dylematy humanizmu renesansowego (2004), monografii Piotra Skargi Boży podżegacz (2012), powieści Wnuczka Raguela (2014), a także eseju o kulturze i cywilizacji staropolskiej Palus sarmatica (2016). Niniejszy wybór wierszy obejmuje całość twórczości poetyckiej Koehlera, jest pełnym wyborem z ostatnich 30 lat. W posłowiu do tomu wierszy przeczytamy: choć w pejzażach Koehlera często odnajdziemy wiele uroku, nie jest jednak poeta malarzem dawnych f...
W poetyckiej ?serii mozaikowej? PIW-u prezentujemy tom wierszy Krzysztofa Koehlera ?Święte wiosny?, poety, krytyka literackiego, eseisty, autora scenariuszy filmowych. Koehler jest także współpracownikiem pism ?Arcana?, ?Pressje? i ?Fronda?. Profesor w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wykłada również w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej ?Ignatianum? w Krakowie. Jest autorem siedmiu książek poetyckich (ostatnia: Porwanie Europy wyd. Topos 2007), oraz wyboru wierszy ?Obce ciało? (PIW 2019), antologii poezji barokowej, monografii o Stanisławie Orzechowskim; napisał libretto do opery z muzyką Eugeniusza Knapika; jest współautorem programów telewizyjnych m.in. Goniec, Tygodnik kulturalny, Po Godzinach; filmów dokumentalnych m.in.: Sarmacja cz...
Przekonanie o nieciągłości bytu, o zerwaniu tradycji, o pokawałkowaniu i rozczłonkowaniu życia, które plącze się w różne supły, kołtuny i żmuty, nie wynikało z lektury modnych francuskich filozofów, ale z doświadczenia osobistego, z dziejów rodziny, z historii Polski tamtego przerażającego stulecia. Stąd na koniec przyszła ostatnia próba: jak pogodzić mesjanizm z nihilizmem? Mickiewicz i Słowacki wierzyli w dobro świata, w jego naturalny porządek i w akcydentalność zła. W ogrodzie w Milanówku wszystko jednak umiera i wszystko się rozpada. A miasto dzieciństwa mojego ojca przedwojenna Warszawa nie istnieje. Polacy zapłacili straszną cenę za bycie Polakami. W ten sposób to dzieło, różnorodne i wielowątkowe, układa się w spójny i czytelny porządek....
W poetyckiej ?serii mozaikowej? PIW-u prezentujemy tom wierszy Krzysztofa Koehlera ?Święte wiosny?, poety, krytyka literackiego, eseisty, autora scenariuszy filmowych. Koehler jest także współpracownikiem pism ?Arcana?, ?Pressje? i ?Fronda?. Profesor w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Wykłada również w Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej ?Ignatianum? w Krakowie. Jest autorem siedmiu książek poetyckich (ostatnia: Porwanie Europy wyd. Topos 2007), oraz wyboru wierszy ?Obce ciało? (PIW 2019), antologii poezji barokowej, monografii o Stanisławie Orzechowskim; napisał libretto do opery z muzyką Eugeniusza Knapika; jest współautorem programów telewizyjnych m.in. Goniec, Tygodnik kulturalny, Po Godzinach; filmów dokumentalnych m.in.: Sarmacja cz...
To, czym zajmuję się w tych szkicach, nazwać można próbą włączenia się do refleksji na temat tekstów, które powstawały w naszej literaturze najdawniejszej, a których autorzy wpływali na samorozumienie wspólnoty odbiorców kultury piśmienniczej, początkowo zapewne nielicznej, a z czasem coraz liczniejszej, żyjącej w ramach organizacji państwowej na pewnym określonym terenie w Europie. Na tym terenie (i w tej to wspólnocie) stopniowo artykułowało się, tak samo pod wpływem różnych historycznych wydarzeń, poczucie polskości. Ci ludzie, ich formuły słowne, ich spostrzeżenia, wszystko to układało się w pewien ciąg. W pewną wielowiekową opowieść, której my dzisiaj jesteśmy spadkobiercami. Nazywam te teksty, te wypowiedzi punktami krystalizacji....
Obce ciało to wybór wierszy z lat 1989-2019 znakomitego poety, eseisty, historyka literatury, wybitnego znawcy kultury staropolskiej. Krzysztof Koehler to także współredaktor Brulionu, autor między innymi ośmiu książek poetyckich, antologii poezji sarmackiej Słuchaj mię, Sauromatha (2002), rozprawy Stanisław Orzechowski i dylematy humanizmu renesansowego (2004), monografii Piotra Skargi Boży podżegacz (2012), powieści Wnuczka Raguela (2014), a także eseju o kulturze i cywilizacji staropolskiej Palus sarmatica (2016). Niniejszy wybór wierszy obejmuje całość twórczości poetyckiej Koehlera, jest pełnym wyborem z ostatnich 30 lat. W posłowiu do tomu wierszy przeczytamy: choć w pejzażach Koehlera często odnajdziemy wiele uroku, nie jest jednak poeta malarzem dawnych f...
Na książkę składa się kilkanaście esejów, zawierających pogłębioną analizę refleksji politycznej znamienitości szesnastowiecznego polskiego theatrum politycznego.
Książka, którą jako trzecią w naszym cyklu wydawniczym debat w Rzeczypospolitej oddajemy do rąk czytelnika, składa się właściwie z dwu ksiąg: jedna to dziełko ważnego, choć kontrowersyjnego reformatora religijnego, który do Rzeczypospolitej zawitał około połowy wieku XVI - Franciszka Stankara, druga to legendarna poniekąd (a legendarna dlatego, że nigdy na język polski oficjalnie nie przełożona, lecz uznawana za jedną z ważniejszych dla polskiej kontrreformacji czy też reformy katolickiej pozycji) księga polemiczna, pełna pasji i inwektyw "Chimera" Stanisława Orzechowskiego napisana 10 lat po dziełku Stankara. Obie księgi dotyczą kwestii dosyć drażliwych albowiem trudnego zrostu zagadnień religijnych i politycznych, które w okr...
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro
Powiadomienie
