„Adam Podgórski” – książki

Historia aksjologii pozwala na ukazanie dziedzictwa idei i wartości, które kształtowały europejską tożsamość. Jestem przeświadczony, że współczesna Europa potrzebuje na nowo odkryć swoje ideały i wartości, które określały jej tożsamość. Mówię tutaj o wartościach starożytnej Grecji: prawdy, dobra i piękna, ale mam też na myśli próbę zdefiniowania na nowo wartości chrześcijańskich: miłości, przebaczenia, pokoju, sprawiedliwości. Idee i wartości stanowią szlachetny budulec, na którym w historii Europy wznoszono katedry doskonałości określające człowieczeństwo człowieka. Wiek XX pokazał, jak idee i wartości są kruche, tzn. że bez stałego aksjologicznego wysiłku człowieka i samo człowieczeństwo człowieka zaczyna tracić „grunt pod nogami”. Dlatego jedność Europy wymaga oparcia na wartościach podstawowych, które określałyby tożsamość wspólnoty europejskiej. Określenie tych idei i wartości stanowi niełatwe zadanie, ale nie jesteśmy tutaj bezradni i bezbronni (…) ponieważ odwołując się do antycznej Grecji i pierwszych wieków chrześcijaństwa, możemy na nowo odczytać wartości, którymi może posługiwać się Wspólnota Europejska. Filozofia dobra zaproponowana przez Sokratesa i Platona może posłużyć za triadę klasyczną (dobro, piękno, prawda). Warto też odwołać się do triady aksjologicznej chrześcijaństwa (wiary, nadziei, miłości). (fragment Zakończenia Ryszarda A. Podgórskiego)

Książka zawiera bogaty wybór wierszyków pamiętnikowych, które są niezwykle przydatne w latach szkolnych i nie tylko. Zostały pogrupowane według tematów wiodących w tego typu twórczości, takich jak: pamięć, wspomnienia, przyjaźń, młodość, miłość, szczęście, nauka i wiedza, przemijanie, praca, prawda, wiara, radość, życie.

Czy demonologia śląska zasługuje na wyodrębnienie, na specjalne potraktowanie?. Czy różni się od demonologii polskiej w ogóle i od demonologii, nazwijmy je, regionalnych? Z pewnością tak! Cechą wyróżniającą jest ogromna liczba i różnorodność opowieści wierzeniowych o demonach wodnych utopkach, o demonach podziemnych, w szczególności kopalnianych, o upiorach grobowych strzygach i strzygoniach. W wierzeniach ludności Śląska bogato reprezentowane są również demony specyficzne, własne, rodzime. Czy po tradycyjnej śląskiej demonologii ludowej cokolwiek przetrwało do obecnych czasów? Odpowiedź brzmi jednoznacznie i pozytywnie. Reminiscencje podań wierzeniowych, swobodnie przekształcanych wprawdzie, nadal stanowią inspiracje dla wielu ludzi. Są tematami deklamacji, inscenizacji, wypracowań i odżywają wreszcie na łamach literatury, w prozie i w poezji. Opracowanie zawiera definicje wszystkich demonów śląskich dostępnych w literaturze wraz z wypisami.

Barbara i Adam Podgórscy - w ich dorobku znalazło się 20 książek z dziedziny kultury masowej i obyczajowo-obrzędowej, m.in.: Leksykon terminów szaradziarskich i pokrewnych (Wydawnictwo MAG, Gdynia 1994), Vademecum Szaradzisty (Wydawnictwo Kurpisz S.A., Poznań 2000), Święty Walenty - patron Zakochanych (Prószyński i S-ka, Warszawa 2000), Encyklopedia demonów (Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2000), Andrzejkowe wróżby. Zwyczaje, obrzędy, przepowiednie (Astrum, Wrocław 1999), Ogrody radości. Pieśni biesiadne, przysłowia, toasty, cytaty (Astrum, Wrocław 1999), Amoreski. Mała antologia poezji sztambuchowej (Astrum, Wrocław 1999), Ogród życzeń okolicznościowych, walentynkowych, imieninowych (Astrum, Wrocław 1999), Ogród wierszyków do pamiętników (Astrum, Wrocław 1997), Polski zielnik kulinarny (Kurpisz S.A., Poznań 2004), Kuchnia piwosza (4 odrębne części), Panu Bogu świeczkę a diabłu ogarek (Kęty 2004).

„Rozprawa dra Ryszarda A. Podgórskiego stanowi ciekawą i ambitną próbę prezentacji polskiej myśli pozytywistycznej w perspektywie aksjologicznej. W dorobku autora nie jest to pierwsze spotkanie z pozytywizmem, lecz rozwinięcie i podsumowanie wieloletnich badań zarówno nad społeczną refleksją tego nurtu, jak i pozytywistyczną filozofią człowieka”. – prof. Dr hab. Józef Lipiec

„Wielką Księgę Demonów polskich ilustrujemy bogatym, liczącym ponad 200 pozycji, wyborem ilustracji i rycin. Ponieważ autentycznych wytworów rodzimej twórczości nie ostało się zbyt wiele, w niezbędnych wypadkach posługujemy się pracami zagranicznych autorów, jeśli przedstawione w nich istoty demoniczne wykazują cechy zbieżne z wyobrażeniami z ziem polskich. Pragniemy złożyć serdeczne podziękowania Panu Doktorowi Leonardowi Pełce, z którego dorobku naukowego obficie korzystaliśmy, za dokonanie recenzji Wielkiej księgi demonów polskich oraz za udzielenie nam cennych porad, podpowiedzi i sugestii poprawek”. – Barbara i Adam Podgórscy

Każdy naród ma swoje zwyczaje i tradycje. Jedną z tradycji polskich jest zamiłowanie do wszelkiego typu przyśpiewek i śpiewnych przekomarzań podczas wszelkiego rodzaju przyjęć i uroczystości rodzinnych. Przy okazji spożywania trunku wypowiadane są toasty za kogoś lub za coś. I nie ma w tym nic złego. Niektóre toasty są kwieciste, bogato rozbudowane, inne krótkie i treściwe, np. „na zdrowie”. Ważnym elementem organizowanych wesel, balów czy biesiad były tzw. przyśpiewki. W obecności wielu biesiadników ludzie prześcigali się w prezentacji swoich krasomówczych czy wokalnych talentów. Toasty i przyśpiewki obecne są w najstarszych źródłach pisanych. Barbara i Adam Podgórscy, autorzy poczytnych wyborów Ogród wierszyków do pamiętników czy Ogród życzeń okolicznościowych, w swojej książce Ogród radości. Toasty i pieśni biesiadne starają się przytoczyć najbardziej popularne toasty, pieśni, sentencje i myśli, które znakomicie nadają się, abyś i ty Czytelniku zabłysnął swoim talentem literackim, wznosząc toast za bliskich czy wykonując na ich cześć przyśpiewkę lub nawet całą pieśń. Niniejsza edycja zawiera toasty i zawołania biesiadne (w tym także obcojęzyczne), przyśpiewki, piosenki, cytaty o trunkach, przysłowia, sentencje i powiedzonka, bez których niejedno przyjęcie straciłoby urok dobrej zabawy i byłoby po prostu nudne. Zapraszamy do lektury tego wyboru.