„KUBASIEWICZ-HOUEE” – książki

W stanie wojennym została skazana na 10 lat więzienia i pięć lat pozbawienia praw publicznych, co było najwyższym wyrokiem wydanym w kraju. W liście otwartym, napisanym w więzieniu w Fordonie, odrzuciła propozycję Przewodniczącego Rady Państwa - Henryka Jabłońskiego dającą możliwość poproszenia o łaskę i wcześniejszego wyjścia z więzienia. Po wyjściu na wolność w maju 1983 roku przystąpiła do organizacji „Solidarność Walcząca” i została członkiem jej Komitetu Wykonawczego.

Kolejna książka Ewy Kubasiewicz-Houée jest opowieścią o tragicznych losach polskich rodzin kresowych, które po wkroczeniu Armii Czerwonej na wschodnie tereny II Rzeczypospolitej zostały wywiezione w głąb ZSRR. Tam, często w nieludzkich warunkach, przyszło im żyć i umierać. Wśród ludności cywilnej deportowanej w 1940 roku znalazła się olbrzymia liczba dzieci. I te dzieci, skazane na niezliczone cierpienia, poniewierkę, śmierć i zapomnienie, są bohaterami niniejszej książki.