Karen Horney (1885–1952) – niemiecki psychiatra, psychoterapeuta, od 1932 roku do śmierci pracowała w USA, uznawana za najważniejszego przedstawiciela amerykańskiej szkoły psychoanalitycznej, współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego, blisko współpracowała z Erichem Frommem i podzielała znaczną część jego poglądów. Wraz z kolejnymi pracami stawała się coraz bardziej krytyczna wobec teorii Freuda. Napisała kilkanaście książek, w tym między innymi Nowe drogi w psychoanalizie, Neurotyczną osobowość naszych czasów i właśnie Autoanalizę. Książkę rozpoczyna autorka od skrótowego przedstawienia sposobu myślenia Freuda i poddaje je rewizji. Jednak zasadniczym tematem Autoanalizy są zgodnie z tytułem możliwości i ograniczenia autoanalizy. Czy zatem jesteśmy sobie w stanie pomóc sami bez obecności terapeuty, a jeśli nie, to jak powinny przebiegać relacje między pacjentem a terapeutą i jakie zadania powinny spełniać obydwie strony w procesie terapii.
Jedna z podstawowych lektur na studiach psychologicznych. Horney przedstawia obraz neurotyka, z jego konfliktami, lękami, cierpieniem I trudnościami, jakie ma on z samym sobą oraz w kontaktach z innymi ludźmi, a także próby ich rozwiązania. Jest to podsumowanie pierwszych doświadczeń zdobytych przez autorkę w pracy klinicznej nad nerwicami, a jednocześnie ilustracja pewnego etapu rozwoju myśli neopsychoanalitycznej. Do dziś jedna z podstawowych lektur na studiach psychologicznych.
Karen Horney (1885–1952) – niemiecki psychiatra, psychoterapeuta, od 1932 roku do śmierci pracowała w USA, uznawana za najważniejszego przedstawiciela amerykańskiej szkoły psychoanalitycznej, współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego, blisko współpracowała z Erichem Frommem i podzielała znaczną część jego poglądów. Napisała kilkanaście książek, z których bodaj najważniejszą są Nowe drogi w psychoanalizie. W książce tej przedstawia autorka założenia sposobu myślenia Freuda i poddaje je rewizji. Zajmuje się w nieco inny niż Freud, bardziej humanistyczny sposób typowymi dla psychoanalizy problemami: teorią libido, sprawą kompleksu Edypa, rozważa problemy związane z narcyzmem i masochizmem. Zajmuje się także problematyką instynktu śmierci, poziomami świadomości i podświadomości (Ego i Id oraz Superego). Rozwija także psychoanalityczną teorię kultury, by zakończyć książkę zarysem psychoanalitycznej terapii.
Książka ukazuje skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje i wskazuje na sposoby jej leczenia. Nerwica, jedna z najpopularniejszych chorób naszego wieku, jest zaburzeniem psychicznym, które charakteryzuje się występowaniem lęków i środków obronnych stosowanych przeciwko nim oraz poszukiwaniem rozwiązań kompromisowych w sytuacjach konfliktowych; jest zaburzeniem stosunku jednostki do siebie samej oraz otoczenia. Horney w swej książce pokazuje cały skomplikowany mechanizm nerwicy, rozmaite jej rodzaje, a poprzez wskazanie sposobów wyleczenia ułatwia czytelnikowi wejrzenie we własną psychikę. Zachęca do analizy swego postępowania i uczy, że człowiek może się naprawdę rozwijać tylko wówczas, gdy przyjmie całkowitą odpowiedzialność za siebie.
Jedna z podstawowych lektur na studiach psychologicznych. Horney przedstawia obraz neurotyka, z jego konfliktami, lękami, cierpieniem i trudnościami, jakie ma on z samym sobą oraz w kontaktach z innymi ludźmi, a także próby ich rozwiązania. Jest to podsumowanie pierwszych doświadczeń zdobytych przez autorkę w pracy klinicznej nad nerwicami, a jednocześnie ilustracja pewnego etapu rozwoju myśli neopsychoanalitycznej.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro