„Lech Kończak” – książki

Książka pomyślana jako swoisty przewodnik po mieście i zarazem esej o gruzińskiej tożsamości, w którym symboliczna topografia stolicy opowiada o kraju, jego dziedzictwie i współczesności. 9 wybranych miejsc bądź budowli – takich jak plac Tatarski, katedra Sioni, opera czy narodowy panteon na Mtacmindzie – stanowi punkt wyjścia do przedstawienia najważniejszych momentów historycznych i ich znaczenia, twórców i dzieł kanonicznych dla gruzińskiej kultury. Lech Kończak, jeden z najwybitniejszych w Polsce znawców Gruzji, snuje opowieść zarówno o Tbilisi i jego architekturze, jak i o całej Gruzji – zwłaszcza o ostatnich dwóch wiekach, których dziedzictwo do dziś kształtuje zarówno kraj, jak i jego mieszkańców. Tbilisi to miasto o janusowym obliczu – zwrócone jednocześnie w stronę Azji i ku Europie. Kaukaska metropolia, gruzińska kolebka, przez wiele stuleci najliczniejsze miejskie skupisko Ormian. Słowem – najważniejsze miasto na południe od łańcucha Kaukazu i między morzami Kaspijskim i Czarnym. Gruzińskie dole i niedole odcisnęły się siłą rzeczy na Tbilisi. To miasto napięć i kontrastów. Matecznik Gruzji, a jednocześnie przestrzeń, gdzie narodowe świętości podlegają ciągłej rewizji. Szachownica, na której nieustannie toczy się gra, a tropienie kolejnych roszad prowadzi głębiej – ku fascynującym procesom konfrontowania się, rozliczania, godzenia z samymi sobą i z przeszłością. Własną i cudzą… Dwudziesty tom serii Biblioteka Europy Środka pod redakcją prof. Jacka Purchli.

Życie i twórczość gruzińskiego artysty Niko Pirosmaniego. „Miał dwanaście lat, gdy po raz pierwszy ujrzał Tyflis. Podróż dyliżansem z odległego o około pięćdziesiąt kilometr w Szulaweri musiała zająć ponad cztery godziny. Zbliżając się do miasta, najpierw zobaczył prywatne ogrody i sady rozciągające się na przedmieściach, za którymi zaczynała się niska, przeważnie parterowa zabudowa. Dyliżans minął łaźnie siarkowe o charakterystycznych ceglanych kopułach, nieistniejącą dziś twierdzę, w wczas służącą głównie za więzienie, dla jednych symbol dominacji carskiej Rosji, dla innych – siły broniącej miasta przed tureckimi i perskimi najeźdźcami, oraz kościół z XIII wieku. Twierdza i świątynia wznosiły się na skale zwanej Metechi”. fragment książki Lech Kończak – dyplomata i badacz Kaukazu. Absolwent Instytutu Wschodniego UAM. W Gruzji realizował różnorodne projekty z zakresu pomocy rozwojowej i współpracy kulturalnej. Jest pomysłodawcą polsko-gruzińskiej misji archeologicznej w Gruzji. Za wkład w rozwój kultury gruzińskiej stosunk w polsko-gruzińskich został odznaczony Orderem Złotego Runa i medalem św. Grzegorza Peradze.