Trzecia książka autora Tajemnic Szumina i Nieżywych i leworęcznych. Narrator opiekuje się pogrążoną w śpiączce matką. Pewnego dnia dowiaduje się o oddanym do adopcji starszym bracie. Chcąc go odszukać, wyjeżdża do Berlina. Osoby i miejsca przenikają się, tworząc literacką grę prowadzoną na marginesie nigdy nie wydanej powieści matki narratora. Osoby to opowieść o poszukiwaniu niemożliwej bliskości, na drodze do której rozdzielność płci i seksualności, a także granica dzieląca rzeczywistość i złudzenia, zostają zawieszone.
Przestrzeń spod powiek Pawła Soszyńskiego to fresk rzędu Borisa Viana: Panie w nastrojach rustykalno-cybernetycznych, zawsze z jakimś niebanalnym akcesorium w pończoszce (...) tiule z gekonów de Paris, ciżemki z włosiem spaniela, najonizowane cekinami pinczery damskich torebek, w których zmieścić można nanokomórkę mówiącą zmysłowym męskim głosem ulubionego piłkarza. Pod palcami autora smutek zamienia się w rozpaczliwie rzewne święto, warszawskie powietrze w parujące bagienne wyziewy, a oficerski Żoliborz w mitologiczne pola elizejskie. Charyzmatyczny bohater na gruzach radości życia organizuje spektakularny pokaz fajerwerków, wędruje nocnym miastem, wędruje powietrznymi korytarzami leków przeciwdepresyjnych, ścigany przez barokowy korowód starców złączonych w lubieżnym tańcu śmierci. Paweł Soszyński (ur. 1979) zadebiutował w 2002 roku powieścią Tajemnice Szumina. Jest absolwentem kulturoznawstwa UW, obecnie przygotowuje doktorat w Instytucie Kultury Polskiej.
Zderzenia melancholii i queerowej wyobraźni, poczucia humoru i karkołomnych intelektualnych ciągów, brutalnej groteski i gorzkich samorozliczeń – wszystko to znajdziemy w tekstach dramatycznych znanego krytyka teatralnego, pisarza i dramaturga zebranych w tym tomie. Po niespodziewanej śmierci Pawła Soszyńskiego 18 września 2021 roku jego bliscy przyjaciele zdecydowali spróbować złożyć w całość odnalezione teksty. Dramaty powstały w latach 2017–2020. Odzwierciedlają codzienne fascynacje i długotrwałe inspiracje Pawła Soszyńskiego. Z tych pięciu tekstów tylko Teo ukazał się za życia Pawła w miesięczniku Dialog. Duchologię polską wystawił Jakub Skrzywanek w 2018 roku w koprodukcji teatrów w Wałbrzychu i Sosnowcu. Trzy pozostałe dramaty przetrwały zapisane w ciągu maili i wiadomości w kilkunastu wersjach niczym skomplikowana układanka. Do czytania w łóżku i wystawiania na wielkich scenach. Świat Soszyńskiego to teatr Polaków-łososi i górników-tancerzy erotycznych; teatr Zagłady i wojny skrytej za pokolorowaną na tęczowo bajką o blaszanym drwalu – i cygańskiej operetki; teatr biedny – i teatr monumentalny; by nie powiedzieć – ubogi i ogromny, bo dość już tej Polski.
Przestrzeń spod powiek Pawła Soszyńskiego to fresk rzędu Borisa Viana: Panie w nastrojach rustykalno-cybernetycznych, zawsze z jakimś niebanalnym akcesorium w pończoszce (...) tiule z gekonów de Paris, ciżemki z włosiem spaniela, najonizowane cekinami pinczery damskich torebek, w których zmieścić można nanokomórkę mówiącą zmysłowym męskim głosem ulubionego piłkarza. Pod palcami autora smutek zamienia się w rozpaczliwie rzewne święto, warszawskie powietrze w parujące bagienne wyziewy, a oficerski Żoliborz w mitologiczne pola elizejskie. Charyzmatyczny bohater na gruzach radości życia organizuje spektakularny pokaz fajerwerków, wędruje nocnym miastem, wędruje powietrznymi korytarzami leków przeciwdepresyjnych, ścigany przez barokowy korowód starców złączonych w lubieżnym tańcu śmierci. Paweł Soszyński (ur. 1979) zadebiutował w 2002 roku powieścią Tajemnice Szumina. Jest absolwentem kulturoznawstwa UW, obecnie przygotowuje doktorat w Instytucie Kultury Polskiej.
Bonito
O nas
Kontakt
Punkty odbioru
Dla dostawców
Polityka prywatności
Ustawienia plików cookie
Załóż konto
Sprzedaż hurtowa
Bonito na Allegro