„Piotr Rostworowski OSB” – książki

Rola kierownika w stadium rozwijającego się życia łaski w duszy jest nieco inna niż w fazie początków. Tam musiał on więcej pilnować i więcej inicjatyw wykazywać aby wdrożyć wychowanka w sztukę chrześcijańskiej ascezy, tu musi być bardziej wsłuchany w pracę łaski w duszy i od niej uzależniony, aby dopilnował głównego zadania na tym etapie: wierność łasce. Ale rola jego (...) zawsze jest doniosła i odpowiedzialna.

Pomimo tego, że postać o. Piotra Rostworowskiego (1910–1999), jak i jego spuścizna piśmiennicza nie są całkowicie obce polskiemu Czytelnikowi, to jednak nadal tyniecki i bielański przeor wraz ze swoją myślą duchową pozostaje postacią do końca nieodkrytą. Na redakcyjną oprawę oczekują nieznane szerszemu gronu konferencje, zapiski i listy o. Piotra. Miejmy nadzieję, że te wartościowe teksty zostaną we właściwy sposób przygotowane i wyeksponowane, by mogły służyć wszystkim poszukującym Boga. Jedną z najważniejszych praktyk w życiu każdego mnicha jest lectio divina – modlitewne spotkanie ze Słowem Bożym. Niniejszy komentarz można traktować jako zapis doświadczenia ojca Piotra na tym szczególnym polu życia modlitwy. Niech ci, którzy będą czytać ten tom, zapałają równie wielką miłością do Pisma Świętego, jak Autor naszego komentarza… Dziękujemy Siostrom Benedyktynkom Sakramentkom z Warszawy za pomoc przy wydaniu niniejszej publikacji.

„Znałem go jako człowieka Bożego” powiedział o ojcu Rostworowskim Jan Paweł II. Dziś niezwykłą osobowość ojca Piotra docenia coraz więcej osób, które miały możliwość spotkać się z nim na swojej drodze. Przez wielu uważany jest za jedną z największych w Europie postaci życia monastycznego w XX wieku. Jego barwne, pełne dramaturgii życie sprawiło, że w swoich poradach, jako przyjaciel i kierownik duchowy, stawał się niezwykle autentyczny. Pierwsze wydanie Myśli, powiedzeń, anegdot ojca Piotra Rostworowskiego spotkało się z niezwykłym przyjęciem czytelników. Doceniali Państwo taki właśnie wybór fragmentów rekolekcji, rozważań czy korespondencji ojca Piotra twierdząc, że często te kilka zdań przypadkowo odnalezionych w książce, stawało się drogowskazem na nadchodzące dni czy miesiące, a jednocześnie stanowiło zachętę, aby poznać to barwne, przypominające gotowy scenariusz filmowy, życie i wgłębić się w głoszone, przez ponad 60 lat kapłaństwa, słowa. Książka ta otrzymała również wyróżnienie Stowarzyszenia Wydawców Katolickich „Feniks 2005” w kategorii literackiej, a dyplom nosi znamienną datę – 2 kwietnia 2005 roku. Trafia zatem w Państwa ręce drugie wydanie Myśli, powiedzeń, anegdot ojca Piotra Rostworowskiego – poszerzone i wzbogacone przede wszystkim o publikowane tu po raz pierwszy obszerne fragmenty prywatnej korespondencji, a także odnalezione po latach fotografie – świadectwa niezwykłego życia.

Niniejszy komentarz do jednego z tzw. listów więziennych św. Pawła powstał w 1967 r, kiedy także o. Piotr Rostworowski przebywał w więzieniu. Przypadło to na okres życia, który spędził w Tyńcu. Został uwięziony przez władze za próbę pomocy w nielegalnym przerzuceniu do USA matki i córki jednego z czeskich opozycjonistów, przebywającego na emigracji (podejrzewano, że była to prowokacja Służby Bezpieczeństwa). Aresztowano go 19 marca 1966 r. i skazano na cztery lata oraz grzywnę. Wyszedł po półtora roku, w grudniu 1967 r. Była to prawdopodobnie próba zastraszenia go lub uciszenia – był spowiednikiem kard. Karola Wojtyły oraz doradcą wielu ważnych postaci ówczesnego Kościoła. Znajomość kontekstu powstania listu pozwala lepiej zrozumieć pojawiające się w nim odniesienia do czasów współczesnych autorowi. Dzięki niej także można lepiej zrozumieć aluzje kulturowe oraz docenić dojrzałość duchową o. Rostworowskiego, nie mówiąc o poziomie jego wykształcenia i przyswojenia Pisma Świętego oraz Reguły. Dzięki temu ostatniemu był w stanie cytować je z pamięci także w językach oryginalnych, i to po wielu miesiącach oddzielenia od wspólnoty zakonnej oraz codziennego chórowego oficjum. W archiwum znajduje się komentarz, tylko, do rozdziałów 4–6, który publikujemy.