Godność człowieka a życie ludzkie

Nowa książka autora bestsellera Ludzie. Krótka historia o tym, jak spieprzyliśmy wszystko. Tym razem przeczytacie o Prawdzie – a raczej o wszystkich genialnych sposobach wciskania kitu, jakie ludzkość wymyśliła przez wieki... Żyjemy w wieku „postprawdy”. Prezydent Stanów Zjednoczonych nie zawraca sobie głowy prawdziwością swoich słów (rekord pobił dzięki szczególnie intensywnemu tsunami bredni, kiedy w ciągu 120 minut wygłosił 125 fałszywych stwierdzeń, czyli więcej niż jedno na minutę!). Płaskoziemcy i antyszczepionkowcy już nie wierzą ekspertom. Internet zmienił nasze codzienne życie w dezinformacyjne pole bitwy. Ale czy „złoty wiek“ prawdy rzeczywiście kiedykolwiek istniał? Czy naprawdę ludzie kiedyś nie kłamali? Tom Phillips, redaktor serw...

Szósty tom „Antologii bioetyki”, wydawanej przez TAiWPN Universitas pod redakcją naukową Włodzimierza Galewicza, dotyczy zasadniczych kwestii ochrony zdrowia psychicznego. Na czym właściwie polegają choroby lub zaburzenia psychiczne? Jak należy się dzisiaj odnosić do stosowanych dotychczas, często okrytych złą sławą metod ich leczenia? Czy zaburzenia psychiczne, przynajmniej te najcięższe, zwalniają z odpowiedzialności etycznej i prawnej? Czy uprawniają one do stosowania pewnych form przymusu, a jeśli tak, to jakich i w jakich przypadkach? – Zamieszczone w tym tomie teksty pozwalają czytelnikom uświadomić sobie wyraźniej najistotniejsze powody, skłaniające do postawienia tych pytań, i najważniejsze argumenty, które warto przemyśleć przy ich rozstrzyga...

Rozprawa Metafizyka istnienia człowieka wnosi interesujące elementy do problematyki z pogranicza metafizyki i antropologii. Jej autor posiada dobrą znajomość nie tylko klasycznej metafizyki tomistycznej, lecz także doskonałą orientację krytyczną pism współczesnych przedstawicieli filozofii podmiotu. Łączenie elementów filozofii przedmiotu i grawitującej ku idealizmowi filozofii podmiotu jest zadaniem niezwykle trudnym. Piotr Mazur dostrzega odmienność metodologiczną obu filozoficznych nurtów, zarazem jednak opowiada się za potrzebą ich wzajemnego ubogacenia. Ks. prof. zw. dr hab. Stanisław Kowalczyk

Książka zawiera materiały z XVI Międzynarodowego Sympozjum Metafizycznego (12 XII 2013 r.) z cyklu "Zadania współczesnej metafizyki" poświęconemu filozoficznym interpretacjom natury ludzkiej. Publikacja składa się z trzech części. W pierwszej części, noszącej tytuł: "Źródła sporu o naturę ludzką", zostały wskazane podstawowe rozumienia natury w ogóle, a ludzkiej w szczególności oraz źródła i skutki jej deprecjonowania, a następnie zanegowania w filozofii nowożytnej i współczesnej. W drugiej części książki, pod tytułem "Natura ludzka na areopagu", zostały podjęte szeroko dziś dyskutowane szczegółowe zagadnienia dotyczące natury ludzkiej w kontekście historycznym lub systemowym. Autorzy rozważają tytułowy problem w relacji do naturalizmu, życia...

Epoka zachodnioeuropejskiego Oświecenia często jest zwana Wiekiem Rozumu, który w XVIII wieku reprezentują "oświeceni" filozofowie. Jednak przyczyn powstania tego potężne ruchu umysłowego, którego skutki do dziś odczuwamy, trudno byłoby upatrywać w swobodnej, spontanicznie zrodzonej, racjonalnej myśli. Można wypowiedzieć twierdzenie: nie byłoby Oświecenia gdyby ponad dwa wieki wcześniej nie było Reformacji. A skoro tak, to jak do tego doszło? Jakie przemiany zaszły w łonie europejskiego protestantyzmu, które doprowadziły w XVIII wieku do pojawienia się tego laickiego nurtu w Europie Zachodniej? W niniejszej monografii, na przykładzie Anglii, zostały przeprowadzone procesy stopniowego odchodzenia od religii chrześcijańskiej, opartej na biblijnym Objawieniu, ku c...

Przełożyła Krystyna Krzemieniowa "Co przychodzi po postmodernie? Ja sądzę, że moderna. Formuła "postmoderna" jest hasłem albo antymodernistycznym, albo pluralistycznym. Jako hasło antymodernistyczne byłoby niebezpieczną iluzją: odrzucenie świata nowoczesnego nie jest przecież czymś pożądanym". Seria: Terminus, tom 46

Oto człowiek! Wszystko, czego wolelibyście nie wiedzieć o sobie i innych. Serum prawdy – niepotrzebne, konfesjonały – do lamusa, wykrywacze kłamstw – na śmietnik historii! Jest jedno miejsce, gdzie ludzie są – przynajmniej na ogół – absolutnie szczerzy: okno wyszukiwarki. Seth Stephens-Davidowitz, filozof i doktor ekonomii, były pracownik Google’a, przeanalizował dane z wyszukiwań internetowych dotyczących między innymi rasizmu, depresji, wykorzystywania nieletnich, poczucia humoru czy preferencji seksualnych. Owocem tych badań jest książka Wszyscy kłamią – bestseller „New York Timesa” i „Wall Street Journal”, Książka Roku według „The Economist” i „Business Insider”. Jak często ludzie naprawdę uprawiają seks? Co należy mówić na pier...

Wielu logików szkoły lwowsko-warszawskiej opublikowało swoje „małe” podręczniki do logiki (J. Łukasiewicz, St. Leśniewski, K. Ajdukiewicz, T. Kotarbiński, T. Czeżowski). Brak wśród nich „małego” podręcznika do logiki napisanego przez J.I.M. Bocheńskiego OP. Dzięki prof. A. Czechowi, który odnalazł skrypt takiego podręcznika w Bibliotece Śląskiej w Katowicach, przejrzany i skontrolowany przez samego Bocheńskiego, możemy ów skrypt wydać w formie książkowej. Książka została napisana w latach 40. w Szkocji podczas koszmarnej okupacji hitlerowskiej w Europie. Stąd często ów podręcznik Bocheński nazywał „Logiką szkocką”.

Wyrafinowany kolekcjoner sztuki, ale też pierwotny typ „myśliwego i zbieracza – Manfred Sommer opisuje, jak te dwa typy można sprowadzić do wspólnego schematu gromadzenia w jednym miejscu wielości przedmiotów rozproszonych w świecie, i że także my dziś – czy to zbierając grzyby, czy znaczki pocztowe – powtarzamy ten schemat. Miłośnik sztuki chce otoczyć się rzeczami wartymi obejrzenia, by móc je kontemplować i cieszyć się nimi w każdej chwili. Komu natomiast przyświeca cel ekonomiczny, temu obecność zbioru jawi się w uproszczonej formie – jako przedłużenie konsumpcji. W porównaniu z tak zubożoną motywacją należy zbieracza sztuki uznać za kolekcjonera par excellence. Archiwum albo muzeum – co tu trafi, to i tu pozostanie. Skład, magazyn lub kies...

Książka jest rekonstrukcją filozoficznego podłoża, na którym rodzą się nowe formy obrazów w XX wieku. Sku­piając uwagę na zagadnieniu widzialności obrazu, autor wskazuje na wewnętrzną konieczność, z jaką następuje rozwój twórczości od malarstwa Dawnych Mistrzów do wideoklipu, od abstrakcyjnego kolażu do cyfrowej sy­mulacji. Tę wizję rozwoju sztuki wspiera argumentami zaczerpniętymi z dorobku estetyki formalnej, dotąd czę­sto nie docenianej. Za reprezentatywnych myślicieli tego nurtu estetyki uznał sześciu uprawiających ją filozofów XIX i XX wieku: Roberta Zimmermanna (1824-1898), Alois Riegla (1858-1905), Heinricha Wólfflina (1864-1945), Konrada Fiedlera (1841-1895) Maurice'a Merleau-Ponty'ego (1908-1961), Charles'a Williama Morrisa (1901-1979). Omówi...

Prezentowany tom jest pierwszą częścią serii wydawniczej, która w ciągu najbliższych lat ukaże się nakładem wydawnictwa Difin. Seria ta jest komentarzem do przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. W jednym tomie znajdzie się od kilku do kilkunastu przepisów, komentowanych przez wybitnych specjalistów w swoich dziedzinach, przede wszystkim profesorów z Uniwersytetu SWPS oraz z innych wiodących ośrodków akademickich.

Książka R. Konersmanna jest podręcznikiem do wstępnego nauczania filozofii kultury (przedmiotu dziś ważnego i aktualnego), a takiego w polskiej literaturze brak. Wpisuje się nadto w potrzeby dzisiejszego czytelnika polskiego zainteresowanego tradycją i współczesną diagnozą europejskiej kultury.W ujęciu R. Konersmanna kultura jest procesem humanizacji świata. Autor systematyzuje materiał historyczny odtwarzając zarówno prehistorię filozofii kultury, jak i jej historię. Ukazuje, w jaki sposób dwudziestowieczna filozofia kultury twórczo przyswaja rozległą problematykę rozproszoną po innych dziedzinach filozofii, łączy ją i przetwarza we własnym systematyzującym ujęciu.Z książki Konersmanna korzystać będą środowiska humanistyczne zainteresowane teorią kult...

(...) Wśród uczestników porządku prawnego panuje zgodność co do tego, że jako najwyższe tabu znajduje się poza wszelką wątpliwością. (...) Pewności co do nienaruszalności nie odpowiada pewność co do jej treści i jej konkretyzacji! Przeciwnie, pewność co do aksjomatu wyjściowego przechodzi szybko w niepewności co do jego zakresu. (...)