Porzucić świat absurdów. Z Mieczysławem A. Krąpcem OP rozmawia ks. Jan Sochoń

Książka dotyczy humanistycznego wymiaru kultury polskiej i jej podstawowych składników: budowania państwowości, tworzenia przestrzeni wolności, twórczości i nauki oraz życia religijnego. Stanowi z jednej strony zwięzłą syntezę rozumienia człowieka i kultury ukazaną na tle dziejów narodu polskiego, a z drugiej świadectwo przeżywania wielkości i piękna tej kultury. Przedmiotem rozmowy jest m.in. rola chrześcijaństwa w formowaniu się państwa polskiego i kultury, dziedzictwo Akademii Krakowskiej oraz średniowiecznej polskiej myśli politycznej - w postaci oryginalnej teorii praw narodów, kultura sarmatyzmu i baroku, tradycje polskich zrywów niepodległościowych i ocena wysokiego rozwoju kulturowego Polaków w XIX w., doświadczenia XX-wiecznych totalitaryzmów, oko...

Książka pod tytułem "Rozmowy z Ojcem Krąpcem" w swej kompozycji nawiązuje do starożytnej formy dialogu, podczas którego poszukiwano prawdy o świecie i sprawach ludzkich. Mistrzem, do którego kierowane są pytania, jest Ojciec Krąpiec, współtwórca Filozoficznej Szkoły Lubelskiej, profesor i wychowawca, rektor KUL, a przede wszystkim przewodnik na drodze realistycznego wyjaśniania rzeczywistości. Rozmowa jest próbą zrozumienia kim jest człowiek, czym jest dusza ludzka, na czym ludzkie działanie, jakie są relacje człowieka do społeczeństwa. W rozmowie został także podjęty problem śmierci.

Książka stanowi drugą pozycję w serii wydawniczej pod nazwą "Rozmowy z Ojcem Krąpcem". Tytułowa rozmowa dotyczy poznania ludzkiego i jest próbą jego filozoficznego wyjaśnienia. Rozmówcy zwracają uwagę na fakt ludzkiego poznania, jego źródła: zmysły i rozum oraz na podstawowe operacje poznawcze, jak pojęciowanie i sądzenie. Podjęto również problem wartości poznania, relacji myślenia do poznawania oraz realizmu poznawczego. Osobny blok zagadnień stanowi koncepcja teorii poznania i powiązanie jej z koncepcją człowieka, przez co unika się jej autonomizacji.

Książka stanowi piątą pozycję w serii „Rozmowy z Ojcem Krąpcem”. Dialog dotyczy tym razem sztuki i jej filozoficznych źródeł. Przywołuje się szczególnie dwie tradycje filozoficzne: idealizm i realizm, by na ich gruncie ukazać współczesny spór o sztukę. Jednak rozmówcy nie poprzestają na prezentacji sporu sztuki i antysztuki oraz jego filozoficznego zaplecza, lecz zmierzają do rozstrzygnięcia czym jest sztuka, jakie są racje tworzenia, o związek sztuki z realnym światem i kulturą ujmowany pod kątem prawdy, dobra i moralności, piękna oraz religii. Poruszają również problem humanistyki i jej roli w wyjaśnianiu (interpretowaniu) dorobku sztuki, a w tym przede wszystkim jego oceny pod kątem roli kulturotwórczej (książka zawiera wykaz polecanych lektur: te...

Książka to drugie wydanie przystępnie napisanego ABC filozofii tomistycznej, którego autor podkreśla aktualność i rolę realistycznego stylu filozofowania dla filozofii kultury, wykazując błędność współczesnych interpretacji, a szczególnie postaw banalizacji czy dogmatyzacji tomizmu. Realistyczny rys myśli Tomasza, jej maksymalizm i mądrościowy wymiar akcentuje w przedmowie Mieczysław A. Krąpiec.

Książka została poświęcona filozoficznemu rozumieniu osoby ludzkiej. Wśród zagadnień poruszonych w książce znalazły się m.in. opis faktu bycia człowiekiem dokonany od strony jego poznania i postępowania moralnego, twórczości artystycznej i technicznej, od strony jego życia religijnego i społecznego. Ponadto, został poruszony problem śmierci i przeznaczenia człowieka oraz ukazana rola ciała w bytowej strukturze człowieka. Osoba ludzka jawi się w aktach swego działania jako jednostkowy podmiot rozumnej natury przekraczający świat przyrody. Refleksja nad dziedzinami ludzkiej aktywności prowadzi do wskazania, że wszechstronny rozwój osoby ludzkiej następuje w oparciu o prawdę, dobro i piękno bytów. Jak podkreśla Autor, właściwe rozumienie osoby ludzkiej jes...

Przedmiotem analiz Autorki jest spór o wychowanie, o jego potrzebę, zakres, metodę i cel, który zawiązał się już w starożytnej Grecji i trwa po dzień dzisiejszy. W szranki stają trzy odmienne typy pedagogiki: kolektywistyczna, indywidualistyczna oraz personalistyczna. U ich podstaw tkwią różne koncepcje człowieka: bądź jako funkcji państwa (kolektywizm), bądź jako zaobsolutyzowanej jednostki (indywidualizm), bądź jako rozumnej, wolnej i suwerennej bytowo, ale spotencjalizowanej i żyjącej społecznie osoby (personalizm). Antropologie te są z kolei pokłosiem filozofii, a ostatecznie sporu o samą filozofię, jaki toczy się pomiędzy tradycją idealizmu (racjonalizmem i irracjonalizmem) a tradycją realizmu poznawczego. Okazuje się więc, że rzeczowe i racjonalne...

Książka Język i świat realny jest trzecim wydanie klasycznej – jak na czasy współczesne – rozprawy z dziedziny filozofii języka, a ściślej z metafizyki języka. Język odgrywał i ciągle odgrywa bardzo ważną, jeśli wręcz nie zasadniczą, rolę w życiu i kulturze społeczeństw ludzkich. Autor wskazuje na nierozerwalną triadę: świat – poznanie – język, w której język jest narzędziem komunikacji rezultatów poznania świata osób i rzeczy. Zwraca uwagę Czytelnika, że we współczesnej komunikacji społecznej, język zamiast informować o rzeczywistości czy naprowadzać na jej widzenie, często rzeczywistość tę przysłania, a niekiedy i kreuje. Skutkiem tego, zamiast być środkiem porozumienia się pomiędzy ludźmi, staje się narzędziem manipulacji. W n...

Analizy przedstawione w niniejszej rozprawie stanowią inspirującą propozycję, nadającą się do zastosowania na gruncie współczesnych badań dotyczących problematyki związanej z kulturą. Celem analiz jest ukazanie filozoficznych i antropologicznych podstaw sporu o kulturę, zwłaszcza w perspektywie sporu o kulturę wysoką i kulturę niską. Perspektywa metafizyczno-antropologiczna zaproponowana w książce ukazuje oryginalny projekt filozoficznego wyjaśniania kultury wysokiej jako analogicznego zwieńczenia kultury w ogóle. Autorka stara się wykazać, iż rozstrzygnięcie sporu o kulturę wymaga ostatecznie rozstrzygnięcia sporu o człowieka, uzyskania odpowiedzi na pytanie: co rzeczywiście aktualizuje jego potencjalności, sprawiając, że coraz bardziej staje się człow...

Książka stanowi poprawione i rozszerzone wydanie O rozumienie kultury M. A. Krąpca. Jest znakomitą podstawową monografią z dziedziny filozofii kultury rozumianej jako przejaw działalności człowieka uprawiającego naturę. Na tak rozumianą kulturę składają się dziedzina poznania naukowego i przednaukowego, moralność wraz z obyczajowością, sztuka z techniką i religia w jej aspekcie indywidualnym i wspólnotowym. Autor odwołuje się do ideałów greckiej paidei, rzymskiej urbnitas, chrześcijańskiej sanctitas, renesansowej urbanitas, by ukazać różnorodne cele życia ludzkiego i ludzkiej kultury. III rozdział książki stanowi specyficzną wyodrębnioną całość, którą można określić metafizyką moralności (działania ludzkiego). Książka zawiera indeksy: osob...

W książce został podejmuje się i wyjaśnia problem sztuki w aspekcie historycznym i systematycznym. Analizuje się także spór o teorię sztuki na płaszczyźnie przedmiotowej i metaprzedmiotowej. W pracy zaakcentowane zostały antropologiczne aspekty problemu sztuki. Autor bowiem przypomina, że celem sztuki i kryterium jej sensu oraz jej sprawcą jest człowiek. W związku z tym jakość sztuki czyli jej wartość ujmowana jako zgodność z celem ostatecznym życia ludzkiego zależy od jakości rozumu ludzkiego. Jego ideologizacja lub deprawacja prowadzi do absurdu i sztuki antyludzkiej.