Kajko i Kokosz. Szranki i konkury. Część 1

W Mirmiłowie panuje taka nuda, że wojowie Kajko i Kokosz planują morderstwo – zastanawiają się, jak zabić czas. Dlatego z radością przyjmują prośbę brata swojego księcia – księcia Wojmiła – i wyruszają do jego nadmorskiego grodu, by wesprzeć go w walce z sąsiadem. A sąsiad ten, bogaty Mszczuj, ma piękną córkę Fochnę, w której kochają się wszyscy rycerze, nie dostrzegając, jak jest głupia i kapryśna. Na jej widok Wojmił porzuca wojenne zamiary i postanawia zdobyć rękę panny. Na nieszczęście takie same plany ma inny przyjaciel naszych bohaterów, niezbyt mądry rycerz-poeta Wit. Obaj proszą Kajka i Kokosza o pomoc w wygraniu konkurów. A Fochna stawia przed zalotnikami zadania nie do wykonania, wymagające odbycia pełnej niebezpieczeństw podróży...

W Mirmiłowie panuje taka nuda, że wojowie Kajko i Kokosz planują morderstwo. Zastanawiają się jak zabić czas. Dlatego z radością przyjmują prośbę brata księcia Wojmiła i wyruszają do jego nadmorskiego grodu, by wesprzeć w walce z sąsiadem. Na jej widok Wojmił porzuca wojenne zamiary i postanawia zdobyć rękę panny. Na nieszczęście takie same plany ma inny przyjaciel naszych bohaterów, niezbyt mądry rycerz –poeta Wit. Obaj proszą Kajka i Kokosza o pomoc w wygraniu konkurów.

Żyjący w Mirmiłowie zbój Łamignat ma problem – nie wyrobił kwartalnej normy rabowania bogaczy i rozdawania łupu ubogim, bo w okolicy brakuje bogaczy. Jednak rozliczający go z wyników pracy książę Mirmił sam ma podobny problem – on z kolei nie wyrobił kwartalnej normy potyczek i bitew z wrogim plemieniem Omsów. A tu, jak na złość, ze stolicy przyjechał królewski kanclerz, by rozliczyć poddanych Mirmiła ze stanu prac. Oj, wszyscy będą musieli się natrudzić, aby osiągnąć zaplanowaną normę. Kajko i Kokosz też nie będą mogli się obijać, bo wykryją aferę, mającą doprowadzić do detronizacji swego ukochanego księcia.

W spokojnym grodzie księcia Mirmiła nie dzieje się dobrze. Władcę denerwuje plaga nadmiernie rozmnożonych kur, nadworny szambelan spiskuje, a zrzędliwa żona nie pozwala księciu na jedyną rozrywkę zdolną ukoić nerwy – na picie miodu z rodowego skarbu: złotego pucharu. Na dodatek do grodu przybywa kompania zbrojnych obwiesi spod znaku Czarnego Trójkąta. Po wizycie niebezpiecznych gości znikają wszystkie kury (co Mirmił przyjmuje z ulgą), kilka tłustych krów (cóż, zdarza się) oraz złoty puchar – a tego książę, jak sam twierdzi, nie będzie w stanie przeżyć! Zrozpaczony, wysyła swoich najlepszych wojów, Kajka i Kokosza, by odnaleźli jego skarb, bo inaczej umrze ze zgryzoty.

W spokojnym grodzie księcia Mirmiła nie dzieje się dobrze. Władcę denerwuje „plaga kur”, nadworny szambelan spiskuje, a zrzędliwa żona nie pozwala księciu na ulubioną rozrywkę – na picie miodu z rodowego skarbu. Na dodatek, do grodu przybywa kompania zbrojnych obcych, spod znaku Czarnego Trójkąta. Po wizycie niebezpiecznych gości znikają wszystkie kury (co Mirmił przyjmuje z ulgą), kilka tłustych krów (cóż, zdarza się) oraz złoty puchar – a tego książę nie będzie w stanie przeżyć. Zrozpaczony Mirmił, wysyła swoich najlepszych wojów, Kajka i Kokosza, by odnaleźli jego skarb. Inaczej umrze ze zgryzoty.

Królewski kanclerz przyjechał do Mirmiłowa, by rozliczyć poszczególnych mieszkańców z wykonywanej pracy. Zero ulg dla najwyżej postawionych. Tymczasem zbój Łamignat ma kłopot i wciąż zastanawia się na jedną kwestią: Jak wyrobić normę rabowania bogaczy i obdarowywania biednych, skoro w okolicy brakuje bogatych? Podobny problem ma książę Mirmił – osiągnięcia w bitwach i potyczkach z wrogim plemieniem Omsów są odległe od kwartalnej normy. Woje Mirmiła – Kajko i Kokosz nie próżnują. Właśnie wykryli bezecny spisek, którego celem jest obalenie jedynego legalnego księcia ich grodu, czyli Mirmiła. Cykl opowiada o dwóch wojach – dzielnym i rozważnym Kajku oraz żarłocznym i samolubnym Kokoszu, którzy bronią Mirmiłowa przed atakami niecnych Zbójcerzy...

Co można znaleźć w lesie? Jajko. Co może wykluć się z jajka? Smok. Smok Miluś - sympatyczny jarosz, który panicznie boi się myszy i jest strasznym psotnikiem. Nad wybrykami Milusia nie potrafią zapanować nawet jego przybrani rodzice - Kajko i Kokosz. A że kasztelan ma już serdecznie dość kłopotów sprawianych przez Milusia, skazuje go wraz z opiekunami na banicję. Życie w głuszy nie jest wcale łatwe ani bezpieczne, choć wydawałoby się, że ludziom w towarzystwie smoka nic nie może grozić. Jak zwykle, pojawiają się Zbójcerze - tym razem po to, by schwytać i wykorzystać do własnych celów znaną z legend bestię.

W spokojnym grodzie księcia Mirmiła nie dzieje się dobrze. Władcę denerwuje plaga nadmiernie rozmnożonych kur, nadworny szambelan spiskuje, a zrzędliwa żona nie pozwala księciu na jedyną rozrywkę zdolną ukoić nerwy - na picie miodu z rodowego skarbu: Złotego Pucharu. Na dodatek do grodu przybywa kompania zbrojnych obwiesi spod znaku Czarnego Trójkąta. Po wizycie niebezpiecznych gości znikają wszystkie kury (co Mirmił przyjmuje z ulgą), kilka tłustych krów (cóż, zdarza się) oraz Złoty Puchar - a tego książę, jak sam twierdzi, nie będzie w stanie przeżyć! Zrozpaczony, wysyła swoich najlepszych wojów, Kajka i Kokosza, by odnaleźli jego skarb, bo inaczej umrze ze zgryzoty.

W czasie polowania na grubego zwierza Kajko i Kokosz sami o mało nie stają się obiadem niezwykłego niedźwiedzia, przybierającego w nocy ludzką postać. Okazuje się Dziadem Borowym, opiekunem lasu, który zleca im misję odnalezienia wandali wycinających jego las. Wandalami okazują się Zbójcerze. Ale na co im tyle drewna? Otóż w pewien szczególny sposób chcą uczcić swój srebrny jubileusz – czyli 50. próbę zdobycia Mirmiłowa. Tego samego dnia w grodzie kasztelana wszyscy świętują jednak z innego powodu. Rankiem Kokosz budzi się co prawda we własnym łóżku, ale ustawionym na dachu chaty. Mirmił znajduje w pościeli jajko, które ponoć właśnie zniósł. Z dzbana po piwie Kowala-opoja wyskakują myszy. Co to wszystko znaczy?! Rozpoczął się Dzień Śmiechał...

Do Mirmiłowa zawitał Referent do Spraw Turystyki i Wypoczynku. Każdy chce odpocząć od cywilizacji, niestety, skierowanie na wczasy jest tylko jedno... Na nagrodę najbardziej zasługują Kajko i Kokosz - ale któremu ją przydzielić, a którego pominąć? Rozwiązanie znajduje Lubawa, dobrotliwa żona Mirmiła - skierowanie dostaje Kajko, a Kokosz jedzie z nim na gapę. Zaś na wczasach, czyli na typowo turystycznej wyspie plemienia Ranów, Kajko i Kokosz nie zaznają wiele wypoczynku, za to będą mieć kłopoty - nie tylko z prawem. Narażą się lubiącemu hipnozę i miód arcykapłanowi boga Porewita. Potem dotrą do Jomsborga, warownej siedziby wcale nie tak strasznych wikingów. Tymczasem Zbójcerze, korzystając z nieobecności naszych bohaterów, planują kolejny szturm na Mi...

Kasztelan Mirmił nie ma łatwego życia - żona nie pozwala mu się wyspać nawet w sobotę, którą ogłosił wolną, hałasujący grodzianie uniemożliwiają mu spokojne łowienie ryb w fosie, a na dodatek źli Zbójcerze wymyślają coraz to nowe sposoby na zdobycie Mirmiłowa. Tym razem sprowadzili na kasztelana zmorę, która nie daje mu spać. Ale to wszystko i tak nic w porównaniu z bólem głowy, jaki ma Mirmił w związku ze Świętem Barana, na które każdy kasztelan ma obowiązek wystawić własnego zawodnika - barana zdolnego pokonać inne barany w walce na bodzenie. A że w Mirmiłowie nie ma baranów, więc Kajko i Kokosz wyruszają w góry, aby znaleźć odpowiedniego zawodnika. W tym samym celu także Zbójcerze wysyłają na pastwiska komando pod wodzą Kaprala.

Mieszkańcy Mirmiłowa uwielbiają zabawy, a w wymyślaniu pretekstów do świętowania są prawdziwymi mistrzami. Właśnie skończyli obchody Dnia Dobroci dla Krów, a już zaczynają cieszyć się z najważniejszej uroczystości - ku czci Czystej Wody. Tymczasem Zbójcerze mają już plan, jak zakłócić mirmiłowianom ten piękny i radosny czas, a w efekcie - przejąć władzę nad ich grodem. Kapral wyznacza ochotnika do misji samobójczej: zbójcerz słynący z unikania wszelkich form mycia się i czyszczenia ma wskoczyć do studni w Mirmiłowie i skazić jej wodę po wsze czasy. O dziwo - plan Kaprala zostaje zrealizowany w stu procentach! Woda zostaje zatruta, a gród - pozbawiony życiodajnego płynu. Co robić? Rozwiązanie podsuwa Czarownica Jaga: czystą wodę i szczęśliwoś...

Kajko i Kokosz pojawili się na łamach trójmiejskiej popołudniówki „Wieczór Wybrzeża” w 1972 i stali się jednymi z najbardziej rozpoznawalnych bohaterów polskiej popkultury. Cykl Janusza Christy (1934–2008) opowiada o dwóch wojach – dzielnym i rozważnym Kajku oraz żarłocznym i nieco samolubnym Kokoszu, którzy bronią Mirmiłowa oraz przeżywają mnóstwo zabawnych przygód. „Złota kolekcja” to wyjątkowa, jubileuszowa edycja z okazji 50-lecia serii. Kolekcja składa się z sześciu tomów, w których zebrane zostały wszystkie komiksy „Kajko i Kokosz” – w kolejności chronologicznej i poddane renowacji kolorystycznej. Dodatkiem do każdego albumu jest obszerne posłowie Krzysztofa Janicza, zawierające wiele cennych informacji i ciekawostek o historii serii...

Co można znaleźć w lesie? Jajko. Co może wykluć się z jajka? Smok. Smok Miluś - sympatyczny jarosz, który panicznie boi się myszy i jest strasznym psotnikiem. Nad wybrykami Milusia nie potrafią zapanować nawet jego przybrani rodzice - Kajko i Kokosz. A że kasztelan ma już serdecznie dość kłopotów sprawianych przez Milusia, skazuje go wraz z opiekunami na banicję. Życie w głuszy nie jest wcale łatwe ani bezpieczne, choć wydawałoby się, że ludziom w towarzystwie smoka nic nie może grozić. Jak zwykle, pojawiają się Zbójcerze - tym razem po to, by schwytać i wykorzystać do własnych celów znaną z legend bestię.

Do Mirmiłowa zawitał Referent do Spraw Turystyki i Wypoczynku. Każdy chce odpocząć od cywilizacji, niestety, skierowanie na wczasy jest tylko jedno... Na nagrodę najbardziej zasługują Kajko i Kokosz - ale któremu ją przydzielić, a którego pominąć? Rozwiązanie znajduje Lubawa, dobrotliwa żona Mirmiła - skierowanie dostaje Kajko, a Kokosz jedzie z nim na gapę. Zaś na wczasach, czyli na typowo turystycznej wyspie plemienia Ranów, Kajko i Kokosz nie zaznają wiele wypoczynku, za to będą mieć kłopoty - nie tylko z prawem. Narażą się lubiącemu hipnozę i miód arcykapłanowi boga Porewita. Potem dotrą do Jomsborga, warownej siedziby wcale nie tak strasznych wikingów. Tymczasem Zbójcerze, korzystając z nieobecności naszych bohaterów, planują kolejny szturm na Mi...

Kasztelan Mirmił nie ma łatwego życia - żona nie pozwala mu się wyspać nawet w sobotę, którą ogłosił wolną, hałasujący grodzianie uniemożliwiają mu spokojne łowienie ryb w fosie, a na dodatek źli Zbójcerze wymyślają coraz to nowe sposoby na zdobycie Mirmiłowa. Tym razem sprowadzili na kasztelana zmorę, która nie daje mu spać. Ale to wszystko i tak nic w porównaniu z bólem głowy, jaki ma Mirmił w związku ze Świętem Barana, na które każdy kasztelan ma obowiązek wystawić własnego zawodnika - barana zdolnego pokonać inne barany w walce na bodzenie. A że w Mirmiłowie nie ma baranów, więc Kajko i Kokosz wyruszają w góry, aby znaleźć odpowiedniego zawodnika. W tym samym celu także Zbójcerze wysyłają na pastwiska komando pod wodzą Kaprala.

W spokojnym grodzie księcia Mirmiła nie dzieje się dobrze. Władcę denerwuje plaga nadmiernie rozmnożonych kur, nadworny szambelan spiskuje, a zrzędliwa żona nie pozwala księciu na jedyną rozrywkę zdolną ukoić nerwy - na picie miodu z rodowego skarbu: Złotego Pucharu. Na dodatek do grodu przybywa kompania zbrojnych obwiesi spod znaku Czarnego Trójkąta. Po wizycie niebezpiecznych gości znikają wszystkie kury (co Mirmił przyjmuje z ulgą), kilka tłustych krów (cóż, zdarza się) oraz Złoty Puchar - a tego książę, jak sam twierdzi, nie będzie w stanie przeżyć! Zrozpaczony, wysyła swoich najlepszych wojów, Kajka i Kokosza, by odnaleźli jego skarb, bo inaczej umrze ze zgryzoty.

W czasie polowania na grubego zwierza Kajko i Kokosz sami o mało nie stają się obiadem niezwykłego niedźwiedzia, przybierającego w nocy ludzką postać. Okazuje się Dziadem Borowym, opiekunem lasu, który zleca im misję odnalezienia wandali wycinających jego las. Wandalami okazują się Zbójcerze. Ale na co im tyle drewna? Otóż w pewien szczególny sposób chcą uczcić swój srebrny jubileusz – czyli 50. próbę zdobycia Mirmiłowa. Tego samego dnia w grodzie kasztelana wszyscy świętują jednak z innego powodu. Rankiem Kokosz budzi się co prawda we własnym łóżku, ale ustawionym na dachu chaty. Mirmił znajduje w pościeli jajko, które ponoć właśnie zniósł. Z dzbana po piwie Kowala-opoja wyskakują myszy. Co to wszystko znaczy?! Rozpoczął się Dzień Śmiechał...

Żyjący w Mirmiłowie zbój Łamignat ma problem – nie wyrobił kwartalnej normy rabowania bogaczy i rozdawania łupu ubogim, bo w okolicy brakuje bogaczy. Jednak rozliczający go z wyników pracy książę Mirmił sam ma podobny problem – on z kolei nie wyrobił kwartalnej normy potyczek i bitew z wrogim plemieniem Omsów. A tu, jak na złość, ze stolicy przyjechał królewski kanclerz, by rozliczyć poddanych Mirmiła ze stanu prac. Oj, wszyscy będą musieli się natrudzić, aby osiągnąć zaplanowaną normę. Kajko i Kokosz też nie będą mogli się obijać, bo wykryją aferę, mającą doprowadzić do detronizacji swego ukochanego księcia.

Kasztelan Mirmił jest obrażony na żonę - za to, że przygotowała smokowi Milusiowi na urodziny tort znacznie większy i słodszy niż jemu, własnemu mężowi! Z kolei Kajko i Kokosz mają inny kłopot - przed uroczystością muszą umyć utaplanego w błocie swego smoczego wychowanka. A to wcale niełatwa sprawa... Tak rozpoczyna się tytułowa historia jedynego zbioru krótkich opowieści spośród aż dwudziestu albumów o Kajku i Kokoszu. Tom zawiera sześć opowieści, wcześniej publikowanych tylko na łamach pism oraz dwie komiksowe historie, drukowane w dużoformatowych kalendarzach z lat 80. Tym wyjątkowym zbiorczym albumem został zamknięty wydawany przez Egmont cykl Janusza Christy o przygodach Kajka i Kokosza.