Czarne żagle. Tom 2. Żądza

Cruz nie miał łatwego dzieciństwa, ale wszystkie te sytuacje z przeszłości ukształtowały go w zasadzie na lekkoducha, lubiącego piękne kobiety oraz rum (a nawet litry rumu). Był kapitanem swojego statku, ale sam powoli zdawał sobie sprawę, że nie był tego godzień. Alkohol i kurtyzany zaślepiały jego rozum, przez co zginął jego brat i ojciec. Z każdym dniem wyrzuty sumienia stawały się coraz gorsze. Dodatkowo na horyzoncie pojawiła się kobieta, która po dziesięciu latach boleśnie przypomniała o swoim istnieniu. Powinien jej nienawidzić - w końcu to "diabli balast", a wtedy za spotkanie z nią zapłacił bolesną cenę - zamiast tego po raz pierwszy czuje uczucie nie do opisania.

Ona ściągnie na niego Morskiego Diabła, jego życie nie raz będzie wisiało na włosku.

------

Ja się pytam, co się tutaj wydarzyło?! Ta część to istna bomba emocjonalna. Nie sposób oderwać się od tej historii. Bohaterowie idealnie wykreowani, a powietrze między nimi iskrzy, aż się patrzy. Spokojnie mogę stwierdzić, że autorka porządnie rozpędziła się w tym tomie, przez co krew, ból, niemoc, przemoc i przyjemność płynęły pełną parą. Dzięki temu nie masz ochoty odkładać jej na później i aż boję się pomyśleć, co się wydarzy w następnym tomie.

Zdecydowanie to pozycja dla ludzi o mocnych nerwach. Nie raz moje serce krwawiło razem z toczącą się akcją. Na dodatek myślę, że słowo "determinacja" mogłoby stać się drugim imieniem dla tej książki.

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, jednak tym razem w zupełnie innym klimacie. Na wstępie muszę powiedzieć, że okładka książki całkowicie skradła moje serce - wygląda świetnie i bezapelacyjnie przyciąga wzrok!

Książka "Czarne żagle. Żądza" jest drugim tomem serii o piratach #czarneżagle i zarazem kontynuacją powieści "Czarne żagle. Kłamstwo". Książki te należy czytać w odpowiedniej kolejności żeby zrozumieć wszelkie zależności oraz ciąg przyczynowo - skutkowy wszystkich wydarzeń. Autorka zakończyła pierwszy tom pozostawiając mnie z szokiem na twarzy i mocno bijącym sercem, wręcz nie mogłam się doczekać kiedy poznam dalsze losy bohaterów. Znajdziemy tutaj takie motywy jak spotkanie po latach czy enemies to lovers, które ja osobiście bardzo lubię. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo, ja pochłonęłam ją w jedno przedpołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania. Fabuła została w bardzo interesujący i nietuzinkowy sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Czuć po prostu tutaj powiew świeżości! Razem z bohaterami przeniosłam się w czasie do XVIII wieku i przemierzałam bezkres wód oceanu. Autorka w genialny sposób oddała piracki klimat - różne morskie słówka, przyśpiewki - tak zwane szanty, stroje, wielkie pirackie statki i wioska. Widać, że Paulina wykonała naprawdę kawał dobrej roboty jeśli chodzi o reaserch dotyczący pirackiego świata. Ja czytając ta historię oczami wyobraźni przenosiłam się na statek i towarzyszyłam bohaterom podczas wszystkich wydarzeń, chłonąc przy okazji targające nimi emocje! A tych tutaj co nie miara! Bohaterowie, zarowno pierwszo jak i drugoplanowi zostali naprawdę genialnie wykreowani. Od pierwszych stron zostałam wciągnięta do ich świata i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem śledziłam ich losy oraz relację. Tym razem Paulina dała głos środkowemu z braci Noir - Cruza, który zaintrygował mnie już w pierwszym tomie serii. Historia została przedstawiona z perspektywy Cruza i Nyi co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Tak jak wspominałam wcześniej postać Cruza zaintrygowała mnie już w "Kłamstwie" i byłam bardzo ciekawa jego historii, skąd i dlaczego wziął się jego hulaszczy tryb życia. Natomiast Nya od pierwszych chwil zaskarbiła sobie moją sympatię, to niesamowicie siła i charakterna kobieta, skrywająca pewną tajemnicę. Relacja pomiędzy bohaterami została w genialny sposób poprowadzona, ich potyczki słowne bohaterów wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech, zdarzyło mi się nawet kilkukrotnie jawnie parsknąć śmiechem. Zagłębiając się w ich historię okazuje się, że łączy ich więcej niż mogliby przypuszczać, a tajemnice, które ujrzą światło dzienne sprawią, że bohaterowie w pewien sposób zmienią swoje postrzeganie świata i nastawienie. Ta część jest zdecydowanie bardziej dynamiczna, bardzo dużo się tutaj dzieje, nie pozwalając Czytelnikowi nawet na chwilę nudy, a genialne zwroty akcji dodatkowo podkręcają atmosferę. Paulina poraz kolejny serwuje niespodziewane i mocne zakończenie, które zdecydowanie przyspieszyło bicie mojego serca! Zaczynając czytać tą książkę myślałam, że dostanę odpowiedzi na pytania z jakimi pozostawiła mnie autorka po przeczytaniu pierwszej części.. Jednak pod tym względem za dużo się tutaj nie wyjaśniło.. Nie pozostaje nic innego jak czekać na trzeci, finałowy tom z najstarszym z braci w roli głównej - Severem. Nie mogę się już doczekać poznania dalszych losów bohaterów! Bardzo polecam!

Nie wiem jak Wy, ale ja na chwilę obecną przepadłam. Poszukuje pirackich statków i chce się zaciągnąć na pokład. Nieważne, że będę diablim balastem. Mogę nawet przebrać się za faceta jak Paco, jest mi wszystko jedno byleby zakosztować takiej morskiej przygody, zanim "pochłonie mnie podróż do luku Davy'ego Jonesa" ? A teraz tak na poważnie - macie tak czasem, że po przeczytaniu świetnej książki, powrót do szarej rzeczywistości jest przez parę dni naprawdę przygnębiający? Snujecie się po domu, chęci na zrobienie czegokolwiek są bliskie zeru, marzy Wam się powrót do świata książki, gdzie wszystko jest takie ekscytujące, barwne i wywołujące ciarki na plecach?? Do takiego stanu doprowadziła mnie właśnie najnowsza seria Pauliny Jurgi - Czarne Żagle! O matko, co to była za fascynująca i emocjonująca historia! Autorka z każdą kolejną książka przechodzi samą siebie, doprowadzając mnie do załamania nerwowego i depresji w świecie rzeczywistym ?

Drugi tom tej świetnej trylogii to "Żądza", w której poznajemy bliżej kolejnego z Czarnych Braci, a mianowicie słynnego łamacza kobiecych serc - Cruza Noir'a. Cały czas w głowie mam pewne stwierdzenie Pauliny o tym bohaterze, które kiedyś mi napisała, ale nie będę tu tego cytować, żeby nie narzucać Wam z góry jego..."upodobań", choć jeśli czytaliście pierwszy tom, to zapewne sami macie zarys jego postaci oraz ulubionych czynności, którym się oddawał ? Jakżeż on lubił chędożyć te niewiasty to głowa mała ? a ileż trunków w siebie wlewał, to po prostu zakrawa na alkoholizm ? ale pomimo to, nie da się go nie lubić, serio. Jego "przygody" nieraz mnie rozśmieszały, jednocześnie wywołując rumieniec na twarzy. Oj tak, zdarza się, że przy tej książce jest naprawdę gorąco i to nie za sprawą piekącego na niebie słońca czy duchoty za oknem ?? Ale dobra, przejdźmy może do konkretów...

Cruz Noir uwielbia swoje hulaszcze życie, aż czasami dziw, ze jest kapitanem Crescencii. Jeśli czytaliście pierwszy tom, to tutaj poznajemy wydarzenia, które miały miejsce dokładnie po jego zakończeniu. A może i trochę wstecz, bowiem tym razem mamy perspektywę Cruza i tego, co "nawyczyniała" jego swawolna dusza. Ale! Mamy tu też wzmiankę o tym jak Cruz poznał piękną Irlandkę, która w pewien sposób wykorzystała jego słabość do alkoholu i kobiet, i to rozpoczęło falę nieszczęść, które po dziś dzień męczą naszego głównego bohatera. Także obecnie sprawa wygląda tak - Cruz stracił brata, Paco chce jego śmierci, a losy mieszkańców wyspy stoją pod ogromnym znakiem zapytania. No i jest jeszcze Nya i Bractwo Wybrzeża, które za wszelką cenę chce dorwać wszystkich Czarnych Braci. Tutaj też poznajemy jej historię i to z czym musi się zmagać, będąc siostrą bezdusznego Ahena i córką Morskiego Diabła. Na celowniku tym razem jest Cruz. Czy uda im się zatopić statek i dorwać kolejnego z braci Noir? Mogłabym Wam napisać dużo więcej, jeśli chodzi o samą fabułę, ale myślę, że poznawanie jej samemu będzie zdecydowanie przyjemniejsze! ??

Odkąd pamiętam romanse historyczne nigdy nie były czymś, po co sięgałam z przyjemnością. Wręcz omijałam je łukiem. Kiedyś skusiłam się i przeczytałam jeden i byłam nim tak zniesmaczona, że normalnie nie mogłam tego przeboleć długi czas. Jak usłyszałam, że moja ukochana autorka wydaje właśnie romans historyczny, nie wiedziałam co myśleć i co począć. Z jednej strony pióro autorki kocham nad życie, toteż wiedziałam, że cokolwiek nie stworzy, to i tak się w tym zatracę. Ale z drugiej... romans historyczny? I wiecie co? Nie żałuje! Zakochałam się w tej historii bez pamięci. Wszelakie słownictwo, zwroty, piraci, podróże morskie, nazwy części statku - jakież to było wspaniałe! A ile razy mnie śmiech ogarniał jak nazywano Cruza - morską dupą ? albo stwierdzenia typu - "na czarcią kuśkę" czy "na zrośnięta syrenią picz". Śmiałam się jak głupi do sera. To wszystko nadawało humoru całej historii i świetnie pasowało mi do głównego bohatera. Poza tym widać od razu, że autorka wykonała bardzo dobry research, bowiem wszystko jest tu idealnie wytłumaczone i wszystko idealnie ze sobą współgra. To po prostu pochłania się z czystą przyjemnością, co więcej część słownictwa zaczęłam używać w życiu codziennym ? czym rozśmieszam niejednego ponuraka.

Ale nie myślcie, że historia jest stricte humorystyczna, bowiem to są tylko fragmenty, które zdecydowanie rozładowują całe napięcie w książce. Autorka nieraz w tej historii namieszała, przez co nie dość, że miałam ochotę obgryzać paznokcie ze zdenerwowania, to momentami nie dowierzałam w to co czytam. Emocje przechodziły przeze mnie falami, od niezłego wkur**** po radość i śmiech. Niektóre wydarzenia pozbawiały mnie tchu, a przy niektórych chciało mi się płakać, bowiem emocje bohaterów udzielały się i mnie. No i nieraz miałam tak rozdarte serce, że jak odłożyłam książkę, to nie mogłam się otrząsnąć. Akcja nieraz przybiera naprawdę dynamiczne tempo, przez co każde zawrócenie tyłka przez dzieci, bądź coś innego, może skutkować niebywałym wkurzeniem (żeby nie napisać dobitniej). Aż boję się pomyśleć, co autorka wymyśli w kolejnym tomie i czym doprowadzi moje serce do zniszczenia, bo przecież ostatni tom to historia Severo, mojego ulubieńca ? Jeśli chodzi o historie Pauliny Jurgi, to nigdy nie wiadomo co wydarzy się na kolejnej stronie i to w jej powieściach uwielbiam - ta niepewność wydarzeń, jej "brutalność" względem czytelnika, który spodziewając się samych dobrych rzeczy, naraz trafia na coś takiego, co łamie mu serce...ehhh, no serio zatracam się w każdej jej książce i każdą żal jest kończyć...? "Żądza" to książka, która rozpala, momentami chłodzi, przyspiesza bicie serca i jednocześnie nieraz je łamie. Wachlarz emocji gwarantowany! Nie zastawiajcie się - czytajcie i chłońcie tą niesamowitą historię, jak i ja to zrobiłam

To moje kolejne spotkanie z tą autorką. Bardzo się cieszę że mogę płynąć w ten rejs i przeżywać niesamowite przygody.

Drugi tom Czarnych Żagli: Żądza opisuje historię jednego z Braci Noir- Cruza. Nie powiem byłam bardzo zaintrygowana co ukrywa.To była wspaniała przygoda tylko szkoda, że zostawiła po sobie tak wiele zagadek.

Cruz ma o sobie wysokie zdanie. Pirat który nie unika rozrywek i dam. Uważa, że żadna kobieta nie oprze się jego osobistemu urokowi, tylko on potrafi zadowolić kobietę w taki sposób, że będzie go pamiętać jeszcze przez długi czas. Pewnego dnia Cruz napotyka na swojej drodze urokliwą rudowłosą dziewczynę, nie znającą jej tożsamości, mimo to decyduje się spędzić z nią noc. Ta jedna decyzja całkowicie przewraca życie Cruza kilka lat później.

Urokliwa rudowłosa dziewczyna jest w rzeczywistości Mała Gala- Nya , córka samego Morvina Gallaghera, znanego jako Morski Diabeł - największy wróg rodziny Noir.

Losy Cruza i Małej Gali krzyżują się wielokrotnie, a ja jestem pozytywnie zaskoczona tym, jakim człowiekiem okazuje się Cruz. Przekształca się i przechodzi całkowitą przemianę. Prawdziwe jest, że miłość i dama wpływają na przemianę mężczyzny. Oboje walczą o coś, na czym im zależy.

W drugim tomie nie brakuje niespodzianek i nagłych zwrotów akcji. Jestem pod wrażeniem tego co tu się działo i jakie były emocje. W tej powieści przeczytamy sceny pełne pikanterii plus takie które powodują iż czytelnikowi przyda się filiżanka z melisą.Autorka potrafi zaskoczyć czytelnika. „Czarne żagle. Żądza” to uzależniająca i ekscytująca historia nie tylko o piratach , ale i miłości oraz rodzinnych sekretach.

Ta seria jest dla mnie rewelacją tego roku. Autorka wkłada wiele pracy w tą książkę co widać na każdym kroku

Ponownie za sprawą niesamowitej wyobraźni autorki, przenosimy się na pokład pirackiego okrętu należącego do jednego z Czarnych Braci — Cruza Noira — bawidamka, uwodziciela i hulaki, który dobry napitek i towarzystwo niewiast ceni nade wszystko. Jego styl bycia bywa niejednokrotnie źródłem jego poważnych kłopotów. Kilka lat temu pewna ognistoruda dziewczyna zawróciła mu w głowie tak bardzo, że zapomniał o swoich obowiązkach, co z kolei przyczyniło się do schwytania, a później do niechybnej śmierci Andre Noira jego ojca. Kilka lat później ponownie uwielbienie do kobiet spowodowało, że marzenie rodzica, które jego brat próbował wcielić w życie również legło w gruzach, dodatkowo przypłacając to również utratą strategicznego statku Lerate. Piętrzące się wyrzuty sumienia pięknolicy Noir od lat tłumił rumem i wszelakimi możliwymi alkoholami. Zamroczony umysł kapitana nie zdaje sobie sprawy, że jego tropem ruszyła Mała Gal — córka samego Morskiego Diabła — Morvina Gallaghera największego wroga rodziny Noir.

On — szuka sposobu na odkupienie win.

Ona — chce w końcu otrzymać to, o co tak bardzo i długo walczyła.

Co stanie się, gdy ich drogi ponownie się skrzyżują? Czy Cruz rozpozna w niej dziewczynę, która wyryła się w jego pamięci przed laty? Czy Nya wywalczy swoje miejsce wśród mężczyzn? Co okaże się ważniejsze zobowiązania rodzinne czy podszepty serca?

Szczerze mówiąc, nie wiem, jak Pani Paulina to robi, ale po raz drugi rzuciła mnie na kolana, jednocześnie doprowadzając do tego, że czuję się jakbym była w punkcie wyjścia — i jak tu dalej żyć? – teraz koniecznie chcę i to najlepiej jak najszybciej kolejną część tej bukanierskiej przygody. Ponownie mamy przyjemność zejść pod pokład pirackiego okrętu i spotkać się z prawdziwymi wilkami morskimi, którzy z całą pewnością nie należą do wymuskanych lalusiów bawiących się statkami. Cruz, choć nie storni od alkoholu, to głęboko w środku skrywa ogromne poczucie winy i bólu. Nya to dzielna dziewczyna, która dzięki swojej sile i samozaparciu zjednuje sobie towarzyszy, i to właśnie ona zdobyła moją prawdziwą sympatię. Walczyła o swoje i się nie poddawała. Cała fabuła to naprawdę świetna historia, wiernie i realnie oddająca ten wyjątkowy klimat, autorka kolokwialnie to ujmując, odwaliła kawał dobrej roboty. „Czarne żagle. Żądza” to niesłychanie fascynująca, uzależniająca i zarazem ekscytująca opowieść o miłości, zobowiązaniach, błędnych wyborach, rodzinie, zaufaniu i determinacji. Jeżeli właśnie szukacie czegoś niebanalnego i innego, to ta książka będzie bardzo trafnym wyborem. Ja bawiłam się świetnie i gorąco ją polecam!!!

Wkraczamy ponownie na bezdroża mórz wraz z piratem Cruzem dla którego życie to wieczna zabawa.Kobiety i przyjemności to raj na ziemi.Dopóki nie poznał rudą Irlandię Nyę,która poruszyła jego serce oraz doprowadziła do śmierci jego ojca.Oboje są jak ogień i ogień-duet,który byłby niepokonany.Jednak ich pewność siebie i zaufanie gubi.Nya ma za swój cel pojmanie Cruza,który swoim zachowaniem dąży do upadku…

Usiądźcie wygodnie i spotkajcie się znów z Czarnymi Braćmi

Czy drugi tom jest historią,która porusza serca?Otóż takk!!!

Jest pełna niespodzianek,które ciężko przetworzyć i uwierzyć w ich istnienie.To co autorka serwuje w tej części jest emocjonalną jazda bez trzymanki.Możemy obserwować bezmyślność Cruza pełnego gorących scen z konsekwencjami swych czynów.Jak i cierpienia płynącego z tego zachowania.

Czytelnik zabierany jest w świat piratów,którzy są pozbawioni sumienia oraz haniebnych czynów w imię posiadanej władzy…Nie ma litości dla wrogów.Jest ból,cierpienie i łzy.

Ten tom jest gorący,ale także leje się krew z przelewanej krzywdy.Czytając każdy kolejny rozdział moje zdziwienie było coraz większe.Zarówno za sprawa rozgrywajacej się akcji,ale także scen z traktowania kobiet przez piratów.Było to okrutne i niewybaczalne!

Bardzo podobała mi się odkrywane tajemnic skrywanych przez lata i zaskoczenie z tym płynące.Nie spodziewałam się takich newsów.Wraz z tymi informacjami jestem pełna wiary w pozytywne rozstrzygnięcie sporów i przyszłości.Jednak przed kamratami rozpoczyna się ostateczne starcie ze zdrajcami(w tym Javiera) i ludźmi odpowiedzialnymi za krzywdę rodziny Garcia.

Jestem pod ogromnym wrażeniem otrzymanej historii.Czekam na kolejny tom,który czuję,że będzie wybuchowy.

Koniecznie sięgnijcie po książkę,ponieważ jest rewelacyjna!Sprawia,że czyta się ją jednym tchem pragnąc więcej na już!!!

10/10