Insulinooporność. Szybkie dania

Dziś przychodzę do Was z czymś zupełnie innym niż do tej pory, chciałabym Wam opowiedzieć na temat bardzo ciekawej i pomocnej książce, która ma pomóc nam w walce z insulinoopornością. Jeszcze świeżutka, ponieważ premierę miała w maju tego roku, ma nam pomóc w codziennej diecie, kiedy to czas przygotowania posiłków odgrywa u nas istotną rolę. Jesteśmy zapracowani, ciągle gdzieś gnamy, dom, praca, zakupy, dzieci, dodatkowe obowiązki domowe i gdzieś w tym wszystkim czas na czytanie. Kobiety są mocne, dadzą radę, a żeby im ułatwić i przekonać do większej świadomości żywienia, a tym samym do dbania o samego siebie.

„Insulinooporność szybkie dania” to nie tylko książka kucharska, jeśli określilibyśmy ją tym mianem to zdecydowanie byłoby to krzywdzące i nie oddające złożoności przekazywanej treści.

Od czego zaczynamy? Książka została podzielona na dwie części, które z kolei rozdzielono na rozdziały, a także jadłospisy na trzy miesiące.

W pierwszej części otrzymujemy ważne informacje na temat samej insulinooporności, ale także kilka słów wstępu pokrzepiających, autorki nas rozumieją i nie potępiają mimo grzeszków żywieniowych jakich na co dzień się dopuszczamy. Wbrew temu, co możecie pomyśleć, jest to ważne, ponieważ nie zostajemy napiętnowani na „dzień dobry”, ale zrozumiani. Tryb naszego życia sprawia, że coraz częściej odżywiamy się niewłaściwie, gnamy coraz szybciej, nie mając czasu na wielogodzinne stanie w kuchni i przygotowanie posiłków. Z wygodnictwa i możliwości skracamy ten czas do minimum stołując się w barach, wpychając w siebie fast foody lub półprodukty, które odgrzewamy w domu. To niestety prowadzi do częstych chorób, cukrzyca jest coraz powszechniejsza, a wraz z nią inne schorzenia, gdzie bez opieki lekarskiej nie można sobie z tym poradzić. Autorki pokazały nam, że powrót do zdrowia to przede wszystkim zmiana stylu życia, w tym naszego żywienia i oczywiście opieka medyczna. Mamy szansę na cofnięcie cukrzycy drugiego stopnia, więc myślę, że warto spróbować przyjrzeć się sobie i swoim grzeszkom.

Insulinoporność to stan obniżonej wartości tkanek na działanie insuliny przy prawidłowym lub podwyższonym poziomie. Wbrew pozorom cierpi na to wielu ludzi, a niestety ich liczba jedynie się zwiększa, więc zróbmy wszystko, aby także zaczęła maleć, a nasz dyskomfort stał się mniejszy. Autorki opowiadają nam hiperglikemii, insulinooporności u dzieci i o tym, co robić, aby z tym walczyć. Zaskoczył mnie fakt, że do walki z chorobą ważne jest oprócz odrzucenia używek, których akurat nie mam, także dobry sen, w tym przypadku 7-8 godzin oraz ograniczenie, unikanie stresu.

W części drugiej książki otrzymujemy rady w pigułce, jak zaoszczędzić czas dobrze planując zakupy, na co zwrócić uwagę, czego się wystrzegać, produkty light są odtłuszczone, ale zapełnione wypełniaczami, przeważnie zwiększoną zawartością cukru. Zauważyłam to, kiedy zaczęłam większą uwagę zwracać na etykiety na produktach, które mnie interesują. Nie dajcie się też nabrać na napis, bio i Eco, które są modne, porównałam kilka marek płatków śniadaniowych i okazuje się, że te mające być zdrowe miały ogromne ilości cukru, kiedy najzwyklejsze kukurydziane, były atrakcyjne pod tym kątem. Autorki zwracają uwagę na marketingowe zagrywki stosowane przez sklepy. Człowiek, gdzieś tam to wie, a jednak warto mu o tym przypomnieć. Bardzo podobały mi się przyprawy, które możemy sami skomponować, różnorodność jest bardzo bogata, azjatycka, do dań po indyjsku, do sałatek. Co ciekawego dostrzegłam? Przepisy na ciekawe i nie drogie pasty i humusy na kanapki. Warte uwagi, określona gramatura i czas, jak długo możemy je przechowywać w lodówce.

Przepisy są przygotowane i przedstawione w sposób bardzo atrakcyjny, smakowite i estetyczne zdjęcia, a przede wszystkim przygotowanie ich ma nie trwać dłużej niż dwadzieścia minut. Produkty, które są zastosowane do ich przygotowania nie są ani drogie, ani specjalnie trudno dostępne. Książka jest naprawdę atrakcyjna i przekonująca, robię się głodna i zdeterminowana, aby spróbować spojrzeć na swoje nawyki żywieniowe inaczej.

Bardzo przydatną jest lista zakupów, która została podzielona na każdy tydzień każdego miesiąca zamieszczonych jadłospisów. Panie zadbały o to, aby dla tych, którzy lubią słodycze pojawiły się desery, które nie sprawią, że przepadniecie w ilości, są przygotowane bez dodatków szkodliwych cukrów. Są sycące i zdrowe, zrobione przez nas samych. Co jeszcze mogę powiedzieć? Dziewczyny wykonałyście kawał dobrej roboty, bibliografia, która pomagała Wam w stworzeniu książki dla takich słodkich insulinoopornych jest imponująca, bardzo bogata. Jeśli szukacie fachowej książki, która Was zainspiruje to jesteście we właściwym miejscu i we właściwym czasie, a „Insulinooporność szybkie dania” jest tym, czego potrzebujcie. Gorąco polecam.